Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 września 2016 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 27 września 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na posiedzeniu niejawnym w postępowaniu uproszczonym

sprawy z powództwa M. Ł. (1) i M. Ł. (2)

przeciwko S. K.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb.

z dnia 26 kwietnia 2016 roku, sygn. akt I C 387/15upr

oddala apelację i zasądza od pozwanego S. K. na rzecz powodów M. Ł. (1) i M. Ł. (2) solidarnie kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą.

S. Ł.

Sygn. akt II Ca 490/16

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2016 roku w sprawie l C 387/15 Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. zasądził od pozwanego S. K. solidarnie na rzecz powodów M. Ł. (2) i M. Ł. (1) kwotę 3 192,10 złote z ustawowymi odsetkami od dnia 24 listopada 2014 roku do dnia zapłaty oraz nie obciążył pozwanego kosztami procesu na rzecz powodów.

Zasądzona kwota stanowiła zaległości

w opłatach czynszowych i opłatę za zużytą energię elektryczną, jaką pozwany był zobowiązany do zapłaty na rzecz powodów na podstawie zawartej umowy najmu lokalu o powierzchni (...)m ^{( 2 )}znajdującego się w budynku w P.. przy ul. (...).

W toku postępowania Sąd Rejonowy nie podzielił stanowiska pozwanego, że pozwany może uchylić się od obowiązku zapłaty tych należności, z uwago na to, iż prowadzona przez niego działalność gospodarcza nie przynosiła dochodów, bo pracownik którego zatrudniał usunął dane dotyczące ofert i klientów firmy, w związku z czym pozwany popadł w poważne problemy związane z płynnością finansową jego firmy.

Od powyższego wyroku apelację złożył pozwany. Zarzucił w niej naruszenie przepisów postępowania mających wpływ na treść wydanego wyroku, nierozpoznanie istoty sprawy oraz naruszenie przepisu prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 357 ¹ kc.

Występując z tymi zarzutami wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie o rozwiązaniu umowy najmu przy zastosowaniu przepisu art. 357 ¹ kc.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest uzasadniona.

Mimo, że apelacja wskazuje aż trzy zarzuty apelacyjne, to jednak jej uzasadnienie i ogranicza się jedynie do zarzutu naruszenia prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 357 ¹kc i uznanie, że w stanie faktycznym przedmiotowej sprawy nie było podstaw do rozwiązania umowy najmu a tym samym do uwolnienie się pozwanego od zapłaty dochodzonej należności. Pozostałe zarzuty apelacyjne nie zawierały jakiegokolwiek uzasadnienia.

Przepis art. 357 ¹ kc. stanowi, że jeżeli z powodu nadzwyczajnej zmiany stosunków spełnienie świadczenia byłoby połączone z nadmiernymi trudnościami albo groziłoby jednej ze stron rażącą stratą, czego strony nie przewidziały przy zawarciu umowy, sąd może po rozważeniu interesów stron, zgodnie z zasadami współżycia społecznego, określić sposób wykonania zobowiązania, wysokość świadczenia lub nawet orzec o rozwiązaniu umowy.

Zmiana stosunków o której mowa w art. 357 ¹ kc jest to zmiana nadzwyczajną -wyjątkowa, normalnie niespotykana. W doktrynie dominuje pogląd, że chodzi tylko o przekształcenie stosunków społecznych mające charakter powszechny (odnoszące się do pewnej grupy podmiotów) nie zaś o zmianę indywidualnej sytuacji strony bądź obu stron stosunku zobowiązaniowego, taką jak choroba, czy pogorszenie sytuacji materialnej (Por Komentarz KC pod red prof. Gniewka - teza 2 do art.357 ¹).

Sąd Okręgowy, podobnie jak Sąd Rejonowy, powyższą ocenę podziela. Wobec powyższego okoliczności podnoszone przez pozwanego, odnoszące się do przyczyn złej kondycji finansowej, nie mogą prowadzić do oddalenia powództwa o zapłatę.

Skoro Sad Rejonowy nie naruszył wskazanego w apelacji prawa materialnego, nie naruszył prawa procesowego oraz wyjaśnił istotę sprawy, to apelacja podlega oddaleniu z zasadzeniem od pozwanego na rzecz powodów kosztów procesu za instancję odwoławczą - art. 385 i 98 kpc.