Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 715/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 23 września 2020 roku w sprawie II K 266/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzuty obrazy prawa procesowego tj. art. 4 kpk, art. 7 kpk, art. 410 kpk, art. 170 kpk i 193 § 1 kpk oraz art. 167 kpk i art. 366 § 1 kpk opisane w apelacji.

Wynikający z tych zarzutów zarzut błędnych ustaleń faktycznych poprzez przypisanie oskarżonemu zarzuconego mu przestępstwa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił materiał dowodowy i ustalił stan faktyczny. Słusznie dano wiarę pokrzywdzonemu, a odmówiono jej oskarżonemu. Ponieważ Sąd Okręgowy aprobuje ocenę dowodów przeprowadzoną przez Sąd Rejonowy, nie będzie jej powielał.

Wskazać należy dodatkowo na zeznania A. M., która usłyszała huk, zbiegła na dół i zobaczyła ojca stojącego wewnątrz budynku, oskarżonego stojącego na zewnątrz i rozbitą szybę w drzwiach oraz leżące przed nimi (na zewnątrz ) krzesełko wędkarskie. Jest to świadek wiarygodny - wszak gdyby chciała kłamać i wspierać wersję pokrzywdzonego, mogłaby twierdzić, że widziała na własne oczy, jak oskarżony wybija szybę w drzwiach. Jednak ona szczerze przyznała, że tego nie widziała, ale zbiegła na dół tuż po tym zdarzeniu, a w/w scena, którą ujrzała, potwierdza wersję pokrzywdzonego o wybiciu szyby przez oskarżonego krzesełkiem. Ponadto pokrzywdzony „na gorąco” powiedział o tym A. M.. Potwierdzają to również oględziny miejsca zdarzenia, zdjęcia wybitej szyby nie wskazują, że pękła ona od trzaśnięcia drzwiami (taką wersję sugerowała obrona), bo są na niej charakterystyczne „pajączki” otaczające wybitą dziurę wskazujące, że doszło do uderzenia twardym przedmiotem ( k. 10), a ponadto wykonano zdjęcie krzesełka, na którym również widoczne jest charakterystyczne uszkodzenie ( k. 11). Zresztą fakt porzucenia tego krzesełka przed drzwiami wskazuje, że nie doszło do pęknięcia szyby na skutek trzaśnięcia nimi tyko na skutek uderzenia tym przedmiotem.

Na sprawstwo oskarżonego wskazuje również logika sytuacji - wszak wcześniej wdał się w ostry konflikt z pokrzywdzonym, nie chciał opuścić mieszkania mimo jego żądań naruszając jego mir domowy, a gdy w końcu pokrzywdzony wyrzucił go za drzwi zamykając je za nim, ten ze złości na pokrzywdzonego wziął krzesełko i wybił nim szybę w drzwiach wejściowych. Ustalenia te są prawidłowe, bo oparte o właściwą i wszechstronną oraz obiektywną ocenę dowodów.

Co do zeznań R. D., to przecież dowodzą one, że pokrzywdzony od razu, niemal „na gorąco” bo tuż po zdarzeniu, relacjonował temu policjantowi jego przebieg w taki sam sposób, jak przedstawiał to w późniejszych zeznaniach, co dowodzi, że pokrzywdzony nie wymyślił sobie tej historii później na potrzeby postępowania. W tym sensie zeznania tego świadka potwierdzają wersję pokrzywdzonego i to miał na myśli Sąd Rejonowy pisząc o tym w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Co do stawianych Sądowi Rejonowemu zarzutów zaniechania ustaleń, po której stronie drzwi leżało wybite szkło oraz czy na krzesełku wędkarskim, którym wybito szybę, znajdują się odciski linii papilarnych oskarżonego, to przecież szkło to już dawno zostało posprzątane, więc w tym zakresie należy opierać się na osobowym materiale dowodowym, w szczególności na zeznaniach pokrzywdzonego słusznie uznanych za wiarygodne. Zaś domaganie się po ponad roku od zdarzenia szukania linii papilarnych na przedmiocie, który nigdy nie został w tym celu odpowiednio zabezpieczony, po zdarzeniu był przenoszony i pozostawiony w samochodzie, jest niedorzeczne. Skoro nie zabezpieczono tego przedmiotu w odpowiedni sposób, to nawet brak odcisków linii papilarnych oskarżonego nie wykluczałby jego sprawstwa.

Co do wartości szkody, to wbrew twierdzeniu apelanta w kopercie na k. 157 znajduje się kopia paragonu zgodna z fakturą. Co do zaksięgowania tej faktury, to w przypadku świadczenia usługi podmiotowi nieprowadzącemu działalności gospodarczej ( tak jak to miało miejsce w przypadku pokrzywdzonego) raportuje się ją zbiorczo na koniec miesiąca i taki dokument również znajduje się w kopercie na k. 157 ( dokument „Ewidencja VAT sprzedaży 2018” pozycja 12 z datą 30 września 2018 roku).

Co do zarzutów braku ustalenia wartości wybitej szyby i oddalenia wniosku dowodowego w tym przedmiocie, to przecież ustalone zostało, jaki rzeczywiście pokrzywdzony poniósł koszt naprawy uszkodzeń spowodowanych przypisanym oskarżonemu czynem - wynika on z faktury i z zeznań pokrzywdzonego oraz świadków R. P. i M. P.. Skoro pokrzywdzony w celu przywrócenia stanu poprzedniego zapłacił łącznie za nową szybę oraz za usługę jej wymiany i wprawienia 550 zł i zostało to w wiarygodny sposób wykazane fakturą oraz w/w zeznaniami, to nieprzydatne dla wyjaśnienia sprawy było, czy hipotetycznie mógłby to uczynić taniej i dopuszczanie w tym przedmiocie opinii biegłego z zakresu szklarstwa. Pokrzywdzony nie ma obowiązku poszukiwać najtańszego sposobu naprawienia szkody, tym bardziej w sytuacji, w której jego wybór usługodawcy jest racjonalny i uzasadniony okolicznościami. W tej sprawie pokrzywdzony w celu naprawy uszkodzeń skorzystał z usług tej samej firmy, od której te drzwi zakupił i która je wyprodukowała, a potem mu w jego domu montowała. Jest to wybór logiczny i nie budzi zdziwienia Sądu, bo jest zgodny z doświadczeniem życiowym i racjonalny. Biorąc pod uwagę zakres prac ( należało drzwi wymontować, przewieźć do zakładu, zakupić szybę o niestandardowym wymiarze, wymontować rozbite szło, wstawić nową szybę, odwieźć drzwi i je zamocować) - to kwota 550 złotych za taką kompleksową usługę, zawierająca w sobie zarówno koszt nowej szyby, ale też koszt robocizny, koszty innych materiałów zużytych przy jej wprawianiu, paliwa i poświęcony czas, nie jest wygórowana.

Tym samym zarzut błędnego ustalenia stanu faktycznego jako będący pochodną w/w zarzutów proceduralnych jest bezzasadny. Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny w tej sprawie.

Wniosek

O uniewinnienie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzuty apelacji są bezzasadne - było to powyżej omówione.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Sąd przyjął przypadek mniejszej wagi z art. 288 § 2 kk i obniżył karę grzywny do 50 stawek

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Sąd Rejonowy sam przyznał w uzasadnieniu, że stopień społecznej szkodliwości czynu nie był wielki. Wysokość szkody graniczyła z wartością „wykroczeniową”, przekraczając ją nieznacznie. Przemawia to za przyjęciem przypadku mniejszej wagi i obniżeniem kary.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Przyjęto przypadek mniejszej wagi i obniżono karę.

Zwięźle o powodach zmiany

Było to wcześniej omówione.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Zasądzono koszty zastępstwa procesowego od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego na mocy art. 634 kpk w zw. z art. 627 kpk, wyliczone według stawek minimalnych.

4

Zasądzono wydatki postępowania w postaci ryczałtu za doręczenia i opłatę od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa na mocy art. 634 kpk w zw. z art. 627 kpk i art. 10 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok skazujący

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana