Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

BIP
Rozmiar tekstu
Kontrast

IV Ka 5/25 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2025-03-07

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 5 / 25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 17 października 2024 r. w sprawie II K 237 / 24

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

rażącej łagodności wymierzonych oskarżonemu kary oraz środków karnych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Podczas formułowania w apelacji żądania wymierzenia oskarżonemu kary bezwzględnego pozbawienia wolności w wymiarze 2 lat, skarżący zdaniem sądu odwoławczego pominął, iż tego rodzaju karę traktować należy jako środek ostateczny (ultima ratio). W pierwszej więc kolejności należy rozważać możliwość zastosowania łagodniejszych środków represji karnej, a po najsurowszy sięgać dopiero wtedy, gdy za pomocą łagodniejszego nie da się osiągnąć w stosunku do sprawcy przestępstwa celów kary określonych w art. 53 kk. Mając to na uwadze i odnosząc się do pomijanych ( względnie nie dość doszacowanych ) przez skarżącego realiów tej konkretnej sprawy przypomnieć należy, iż:

- przypisany oskarżonemu czyn popełniony został przed ok. 7 – 8 laty;

- pomimo ukończenia przez oskarżonego już 42 lat, ani wcześniej, ani później nigdy nie dopuścił się podobnego zachowania, ani też przejawu jakiegokolwiek innego rodzaju naruszenia porządku prawnego;

- ani z dotychczasowej „ linii życiowej ” oskarżonego, ani z zeznań osób z jego najbliższego kręgu rodzinnego, w końcu też ani z pozyskanych względem niego opinii: psychologicznej, psychiatrycznej oraz seksuologicznej nie wynika, by przejawiał on kryminogenne cechy mogące stanowić podstawy do obaw o popełnienie przez niego czynów bezprawnych w przyszłości, a w szczególności godzących w sferę seksualną innej osoby ( por. zwłaszcza opinię biegłego seksuologa );

- ujęte w akcie oskarżenia zachowanie stanowi jeden, jedyny, sytuacyjny i krótkotrwały incydent w jego życiu;

- z opinii psychologicznej wynika, iż oskarżony w związku z przypisanym umiarkowanym stopniem upośledzenia umysłowego, de facto wykazuje funkcjonowanie na poziomie 8 – letniego dziecka, a dojrzałość społeczną na poziomie 9 / 10 – letniego dziecka – domaganie się, by tego rodzaju osoba została pozbawiona wolności jawi się jako żądanie niehumanitarne;

- oskarżony czynu tego dopuścił się mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność do rozpoznania jego znaczenia oraz pokierowania swoim postępowaniem;

- pokrzywdzona, uświadamiając sobie mankamenty oskarżonego związane z jego stanem upośledzenia umysłowego, z punktu widzenia wystarczającej wobec niego dolegliwości i zadośćuczynienia własnej krzywdzie uznawała, by postępowanie karne wobec niego zostało przeprowadzone oraz aby za popełniony na jej szkodę czyn wymierzono mu jakąkolwiek karę, odżegnując się od tego, by przybierała ona postać bezwzględnego pozbawienia wolności.

Uwzględniając sumę i wymowę wszystkich tych okoliczności sąd odwoławczy uznał, że skoro obowiązujące przepisy związane z sankcją przewidzianą za przypisany czyn oraz możliwościami orzekania w jego przedmiocie przy – w pełni aprobowanym przez sąd odwoławczy – zastosowaniu instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary wymuszają wymierzenie jednej z kar, to wystarczającą reakcją będzie, aby wyrażała się ona karą najłagodniejszą rodzajowo, oscylującą w pobliżu dolnego ustawowego zagrożenia. Do takiego rozstrzygnięcia łagodzącego odpowiedzialność oskarżonego uprawnia treść art. 434 § 2 kpk w zw. z art. 440 kpk.

Te same, co powyżej przedstawione, powody legły u podstaw nieuwzględnienia wniosków o rozszerzenie i obostrzenie środków karnych. Uzupełniająco podnieść jedynie należy, iż oskarżony od lat nie utrzymuje już jakichkolwiek kontaktów z pokrzywdzoną oraz, że nie ma podstaw do wnioskowania, aby nosił się on z zamiarem ich nawiązania. Orzekanie zakazu takich kontaktów jawi się więc jako bezcelowe.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary bezwzględnej 2 lat pozbawienia wolności, orzeczenie zakazu orzeczonego w punkcie 3. dożywotnio, orzeczenie pięcioletniego zakazu kontaktowania się z pokrzywdzoną w jakiejkolwiek formie oraz zbliżania się do niej na odległość mniejszą, aniżeli 100 metrów

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

z powodów wyżej opisanych

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Rażąca niesprawiedliwość wyroku wynikająca z wymierzenia oskarżonemu kary rażąco surowej

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Omówiono powyżej.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Ustalenia faktyczne ( z wyłączeniem określenia daty czynu ), jego kwalifikacja prawna, zakaz orzeczony w punkcie 3., rozstrzygnięcia o kosztach

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Brak podstaw do korekt w powyższym zakresie.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

1.  określenie czasu popełnienia przypisanego czynu;

2.  wymiar kary

Zwięźle o powodach zmiany

Ad. 1. Zeznania świadków co do dokładnej daty spotkania towarzyskiego, podczas którego miało dojść do popełnienia czynu, są nieprecyzyjne, a nawet rozbieżne, jeśli chodzi o określenie daty rocznej ( pojawiają się nawiązania do 2017 oraz 2018 roku ). Wątpliwości, czy miało ono miejsce w dniu wskazanym w akcie oskarżenia potęgowało, że matka oskarżonego przedstawiła sądowi odwoławczemu dokument, który może wskazywać na to, że tego dnia przebywała w innej, aniżeli B., miejscowości ( na turnusie leczniczym ).

Ad. 2. – omówiono powyżej.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3 i 4.

W związku z udzieleniem oskarżonemu nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu w postępowaniu odwoławczym, jego obrońcy należało się z tego tytułu wynagrodzenie od Skarbu państwa.

Z uwagi zaś na bardzo trudną sytuację życiową ( w tym materialną ) związaną z ograniczonymi możliwościami codziennego funkcjonowania i zarobkowania w związku z niepełnosprawnością umysłową, oskarżonego zwolniono od kosztów sądowych.

7.  PODPIS

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Karol Depczyński
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Data wytworzenia informacji: