Portal Orzeczeń

UZASADNIENIE

D. W. został obwiniony o to, że:

I w dniu 10 marca 2023 roku ok godz. 21:50 w O. na ul. (...) kierując samochodem marki O. o nr rej. (...) nie zastosował się do sygnalizatora (...), gdy nadawał on sygnał barwy czerwonej,

tj. o czyn z art. 92 § 1 kw.

Sąd Rejonowy w Opocznie II Wydział Karny wyrokiem zaocznym wydanym w dniu 11 września 2023 roku w sprawie o sygn. akt II W 153/23 uznał obwinionego D. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu stanowiącego wykroczenie z art. 92 § 1 kw i za czyn ten na podstawie art. 92 § 1 kw wymierzył mu karę grzywny w kwocie 400 złotych,

- zwolnił obwinionego od zryczałtowanych wydatków postępowania oraz od opłaty.

Apelację od wydanego wyroku wniósł obwiniony.

Z treści wniesionej apelacji wynika, że zaskarżonemu wyrokowi obwiniony zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść orzeczenia polegający na przyjęciu, że wjechał on swoim samochodem na drogę, gdzie był ruch wahadłowy na czerwonym świetle, które było widoczne na sygnalizacji świetlnej, podczas gdy zdaniem skarżącego na sygnalizatorze paliło się wówczas światło żółte. Ponadto podniósł, że w jego aucie były jeszcze dwie osoby, które były świadkami zaistniałego zdarzenia, a przesłuchani w przedmiotowej sprawie funkcjonariusze Policji kłamią, gdyż są z nim w konflikcie.

W konkluzji obwiniony wniósł o uniewinnienie go od przypisanego mu czynu. Sąd okręgowy zważył:

Apelacja obwinionego okazała się zasadna w takim stopniu, że na skutek jej wniesienia sąd okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i umorzył postępowanie w sprawie. Podnieść należy, że niezależnie od podniesionego zarzutu w złożonej apelacji pisemnej przez obwinionego na etapie postępowania przed sądem II instancji nastąpiło przedawnienie karalności wykroczenia przypisanego obwinionemu w zaskarżonym wyroku, a zatem wystąpiła bezwzględna przyczyna odwoławcza z art. 104 § 1 pkt 7 kpw. Czyn przypisany obwinionemu w zaskarżonym wyroku został popełniony w dniu 10 marca 2023 roku. Zgodnie z treścią art. 45 § 1 kw karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłyną rok; jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od zakończenia tego okresu. W realiach przedmiotowej sprawy sąd okręgowy z urzędu rozważył czy karalność wykroczenia przypisanego obwinionemu w zaskarżonym wyroku ustała w dniu 10 marca 2024 roku, czy dopiero ustałaby w dniu 10 marca 2026 roku. Wniosek o ukaranie w przedmiotowej sprawie wpłynął do Sądu Rejonowego w Opocznie w dniu 12 maja 2023 roku (k-17). W tym samym dniu przewodniczący wydziału wpisał sprawę do rep. W pod nr 153/23 i zarządził wylosowanie sędziego referenta, który miał podjąć dalsze decyzje w sprawie. W dniu 26 maja 2023 roku został wydany wyrok nakazowy, od którego obwiniony wniósł sprzeciw w ustawowym terminie. Bezsporne jest, że ani przewodniczący wydziału (prezes sądu) ani sędzia referent nie wydali zarządzenia o wszczęciu postępowania przeciwko obwinionemu o wykroczenie z art. 92 § 1 kw w trybie art. 59 § 2 kpw (k-15). Zdaniem sądu okręgowego w tym składzie tylko wówczas następuje wydłużenie okresu przedawnienia. W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, samo prowadzenie czynności wyjaśniających w trybie art. 54 § 1 kpw nie powoduje wydłużenia okresu przedawnienia do 2 lat. Ten skutek ma wyłącznie wszczęcie postępowania w sprawie o wykroczenie, które następuje z chwilą wydania przez prezesa sądu (przewodniczącego wydziału albo upoważnionego sędziego) stosownego zarządzenia (wyrok Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 10 stycznia 2023 r., II KK 225/22). Zdaniem sądu okręgowego w tym składzie w realiach przedmiotowej sprawy do przedawnienia karalności wykroczenia przypisanego obwinionemu doszło w dniu 10 marca 2024 roku. Mając powyższe na uwadze sąd II instancji uchylił zaskarżony wyrok zaoczny Sądu Rejonowego w Opocznie wydany w dniu 11 września 2023 roku w sprawie o sygn. akt II W 153/23 i umorzył postępowanie w sprawie. Podstawą tego rozstrzygnięcia stanowił art. 45 § 1 kw w zw. z art. 5 § 1 pkt 4 kpw. Kosztami postępowania w sprawie obciążył Skarb Państwa w oparciu o art. 119 § 2 pkt 1 kpw.