Portal Orzeczeń

UZASADNIENIE

Tytułem wstępu Sąd wyjaśni powody odstąpienia od sporządzenia uzasadnienia na formularzu. Sporządzanie uzasadnienia na formularzu wymusza wielokrotne powtarzanie tych samych kwestii, względnie odwoływanie się do różnych rubryk formularza, zmuszając czytelnika do wielokrotnego wertowania tekstu w poszukiwaniu odniesień, czyniąc z tego dokumentu zawiłą szaradę. Dlatego Sąd Okręgowy odstąpił od sporządzenia uzasadnienia na formularzu, gdyż sporządzenie go w tej formie byłoby nieczytelne dla stron i nie zapewniłoby pełnej transparentności, a tym samym swobodnej realizacji prawa do obrony naruszając prawo stron do rzetelnego procesu. Ma to również oparcie w orzecznictwie Sądu Najwyższego ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 kwietnia 2021 roku w sprawie III KK 77/21, opubl. Legalis).

Obie apelacje są bezzasadne.

Co do apelacji oskarżonego, uznać ją należy za apelację od winy kwestionującą ocenę dowodów i ustalenia faktyczne. Apelacja ta nie zawiera żadnych konkretnych zarzutów, powiela argument o samowoli budowalnej sąsiadów. Jednak fakt ten, nawet gdyby miał miejsce, nie usprawiedliwiałby zachowania oskarżonego. Poza tym nie ma w tej apelacji merytorycznych argumentów.

Chybiony jest podnoszony w apelacji obrońcy zarzut obrazy prawa procesowego w postaci braku obiektywizmu Sądu i pominięcia okoliczności dla oskarżonego korzystnych, takich jak częściowe przyznanie się i niekaralność. Sąd Rejonowy wziął te okoliczności pod uwagę w należytym stopniu.

Dlatego zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych oraz zarzuty błędnej oceny dowodów, nie zasługują na uwzględnienie. Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny w oparciu o rzetelnie i wszechstronnie oceniony materiał dowodowy. Każdy istotny dowód został poddany analizie i oceniony w kontekście innych, powiązanych z nim dowodów. Ocena materiału dowodowego dokonana przez Sąd Rejonowy jest obiektywna, prawidłowa, zgodna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, oparta o całokształt ujawnionego na rozprawie materiału dowodowego i jako taka korzysta z ochrony jaką daje art. 7 kpk. Sąd Okręgowy nie będzie w tym miejscu tej oceny i tych ustaleń powielał, albowiem wobec doręczenia stronom odpisu uzasadnienia zaskarżonego wyroku analiza ta jest ( a przynajmniej powinna być ) im znana - dość powiedzieć, że Sąd odwoławczy aprobuje dokonaną przez Sąd Rejonowy ocenę dowodów oraz oparte na niej ustalenia faktyczne.

Chybione są zarzuty rażącej niewspółmierności kary. Oskarżony zachowywał się wyjątkowo nagannie i uporczywie. Działał z premedytacją, jego zachowanie nacechowane było nienawiścią i skrajną złośliwością. Nie ma zatem podstaw do stosowania art. 37 a § 1 kk i wymierzania kary ograniczenia wolności lub grzywny. Orzeczono karę pozbawienia wolności na minimalnym ustawowym poziomie 6 miesięcy, więc jej obniżanie ( o co wnosi obrońca) musiałby się wiązać z zastosowaniem nadzwyczajnego złagodzenia kary, a Sąd nie dostrzega ku temu żadnych przesłanek. Kara pozbawienia wolności została orzeczona z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, więc od postawy oskarżonego w okresie próby zależy, czy zostanie pozbawiony wolności. Dzięki dozorowi kuratora kara ta będzie miała charakter wychowawczy i dyscyplinujący.

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy zwrot nieopłaconych kosztów obrony świadczonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym. Wynagrodzenie dla obrońcy z urzędu, z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej oskarżonemu w postępowaniu odwoławczym, Sąd Okręgowy ustalił w oparciu o treść § 17 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 14 maja 2024 r. (Dz.U. z 2024 r. poz. 763).

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych z uwagi na jego ubóstwo.