Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 sierpnia 2020 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący	Sędzia SO Paweł Lasoń
Protokolant	st. sekr. sądowy Renata Brelikowska

po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2020 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa W. M.

przeciwko Gminie S.

o zapłatę 213.185 złotych

1.  zasądza od pozwanej Gminy S. na rzecz powoda W. M. kwotę 111.048 (sto jedenaście tysięcy czterdzieści osiem) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 4 lutego 2017 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanego Gmina S. na rzecz powoda W. M. kwotę 13.284 (trzynaście tysięcy dwieście osiemdziesiąt cztery) złote tytułem zwrotu kosztów procesu;

4.  nakazuje pobrać od pozwanej Gminy S. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim kwotę 168 (sto sześćdziesiąt osiem) złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych od uwzględnionej części powództwa.

Sygn. akt I C 20/19

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 2 stycznia 2019 roku skierowanym przeciwko Gminie S. pełnomocnik powoda W. M. wniósł o zasądzenie od pozwanej Gminy S. kwoty 213 185,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 04 lutego 2017 r. do dnia zapłaty z tytułu odszkodowania za obniżenie wartości należącej do powoda W. M. nieruchomości obejmującej działki numer (...), wskutek wejścia w życie miejscowego planu zagospodarowania; przestrzennego dla części obszaru Gminy S., przyjętego uchwałą Rady Gminy S. z dnia 23 maja 2013 r. nr (...), opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa (...) z 1 lipca 2013 r. poz. 3450.

W odpowiedzi na pozew z dnia 8 lutego 2019 roku Gmina S. wniosła o oddalenie powództwa w całości. Z ostrożności procesowej na wypadek, gdyby Sąd uznał, iż powodowi przysługuje roszczenie o odszkodowanie za obniżenie wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego pozwana Gmina zakwestionowała żądanie co do wysokości uznając je za zawyżone.

Ostatecznie strony postepowania podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie oraz wyraziły zgodę na wydanie orzeczenia na posiedzeniu niejawnym. ( k.156 i 158-159)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Właścicielem nieruchomości gruntowej położonej w S. przy ulicy (...), oznaczonej według ewidencji gruntów jako działka gruntu nr (...), obręb 29 S., Gmina S. oraz nieruchomości gruntowej położonej w S. przy ulicy (...), oznaczonej według ewidencji gruntów jako działka gruntu nr (...), obręb 29 S., Gmina S. jest W. M. syn Z. i J..

(dowód: okoliczności niespore)

Dla nieruchomości oznaczonej według ewidencji gruntów jako działka gruntu nr (...), obręb 29 S., Gmina S. prowadzona jest księga wieczysta KW nr (...) przez Sąd Rejonowy w Bełchatowie V Wydział Ksiąg Wieczystych.

Dla nieruchomości oznaczonej według ewidencji gruntów jako działka gruntu nr (...), obręb 29 S., Gmina S. prowadzona jest księga wieczysta KW nr (...) przez Sąd Rejonowy w Bełchatowie V Wydział Ksiąg Wieczystych.

(dowód: odpis księgi wieczystej (...) k.12-14, odpis księgi wieczystej (...) k 15-17, wypis z rejestru gruntów dla dz. ew. nr 1680 i (...) z obrębu 29-S. k.18-19)

Dla powyższych nieruchomości obowiązuje aktualnie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego części obszaru Gminy S., zatwierdzony uchwałą Rady Gminy S. nr XXX/266/13 z dnia 23 maja 2013 r., opublikowany w Dzienniku Urzędowym Województwa (...) z 01 lipca 2013 r. poz. 3450. Plan zagospodarowania przestrzennego wszedł w życie 01 sierpnia 2013 roku t.j 30 dni od daty jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Województwa (...).

(dowód: wypis z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części obszaru Gminy S. z dnia 2 sierpnia 2013 roku k.20-21, z Uchwałą Nr XXX/266/13 Rady Gminy S. z dnia 23 maja 2013 r.k.22-35)

Zgodnie z tym aktualnym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki nr (...), obręb 29 S., Gmina S. znajdują się w terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 5RP . Dla terenu oznaczonego na rysunku planu symbolem 5RP ustalono przeznaczenie terenu:

• Teren upraw rolnych, w tym łąki, sady, adaptacja istniejącej rozproszonej zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej

• Zakaz realizacji nowej zabudowy mieszkaniowej

Przed 1 sierpnia 2013 roku dla tego terenu nie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z art. 87 ust. 3 ustawy art. 36 i 37 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 2012 r., poz. 647), obowiązujące w dniu wejścia w życie ustawy miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego uchwalone przed dniem 1 stycznia 1995 r. zachowują moc do czasu uchwalenia nowych planów, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2003 r.

(okoliczność niesporna)

Przed 2013 rokiem działki objęte pozwem nie miała wydanych warunków zabudowy. Stanowiły grunt niezabudowany. Działki te sąsiadowały z również niezabudowanymi działkami numer (...) i mają dostęp do tych samych dróg wyposażonych w media. (zdjęcie lotnicze – k. 88)

Dla działek sąsiednich o numerach (...) i (...) zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy z dnia 16.10.2012 r. decyzja Nr (...) (BR.3.6730.77.2012) dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych wraz z infrastrukturą. Zgodnie z ewidencją gruntów działka na powierzchni 0,1468 ha stanowi grunty budowlane na pastwiskach Br-PsVI a na powierzchni o,4174 ha grunty rolne (...). Bezpośrednie sąsiedztwo nieruchomości w postaci działki nr (...) zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, która posiada dostęp z tej samej drogi publicznej pozwalało przed uchwaleniem planu zagospodarowania przestrzennego na uzyskanie warunków zabudowy na budowę budynku mieszkalnego.

Działka nr (...), obręb 29 S., Gmina S. położona jest w S. przy ulicy (...) (od strony wschodniej). Ulica (...) jest ulicą o nawierzchni asfaltowej z uzbrojeniem na wysokości przedmiotowej nieruchomości w postaci energii elektrycznej. Ulica (...) jest jedną z głównych ulic przelotowych przez S.. Działka w kształcie trapezu o średniej szerokości przy drodze (ulica (...)) ok. 50 m ma powierzchnię 6548 m2. Jest to działka niezabudowana, w części ogrodzona. Działka znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (działka (...)), a także zakładu produkcyjnego ( (...)). Obecnie nieruchomość stanowi teren zielony z pojedynczymi drzewami i pozostałościami po budynku gospodarczym. Stan nieruchomości na dzień uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego tj 01.08.2013 był taki sam jak obecnie poza budynkiem gospodarczym stanowiącym zabudowę przedmiotowej nieruchomości.

W przypadku nieruchomości oznaczonej jako działka nr (...) sąsiednia działka gruntu nr (...) zabudowana jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i posiada dostęp z tej samej drogi publicznej poprzez działkę nr (...). W przypadku nieruchomości oznaczonej działka gruntu nr (...) sąsiednia działka nr (...) zabudowana jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i posiada dostęp z tej samej drogi publicznej 2. teren ma dostęp do drogi –publicznej.

W przypadku nieruchomości oznaczonej jako działka nr (...) posiada ona dostęp do ulicy (...) a w przypadku nieruchomości oznaczonej działka gruntu nr (...) posiada ona dostęp do ulicy (...).

Istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu, jest wystarczające dla realizacji zamierzenia budowlanego;

W przypadku nieruchomości oznaczonej jako działka nr (...) posiada ona dostęp do uzbrojenia w postaci energii elektrycznej i wodociągu a w przypadku nieruchomości oznaczonej działka gruntu nr (...) posiada ona dostęp energii elektrycznej.

Teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1.

Tren obydwu nieruchomości nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, są to grunty VI klasy a ponadto działka gruntu nr (...) na powierzchni 0,1468 ha w ewidencji gruntów oznaczoną jest jako grunty budowlane na pastwiskach Br-PsVL

Stan nieruchomości obejmującej działki (...), ich otoczenie i sąsiedztwo przed wejściem w życie planu zagospodarowania uchwalonego w 2013 roku, były to nieruchomości rolne z możliwością zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, a po uchwaleniu planu utraciły możliwość takiej zabudowy, a więc korzystanie z działek powoda zgodnie z ich dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe .

Wartość rynkowa prawa własności nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka gruntu nr (...), obręb 29 S. Gmina S., przed uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części obszaru Gminy S. zatwierdzonego uchwałą nr XXX/26/13 według stanu na dzień 1 sierpnia 2013 roku i aktualnej wartości wynosił 67.591 zł.

Wartość rynkowa prawa własności nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka gruntu nr (...), obręb 29 S. Gmina S., po uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części obszaru Gminy S. zatwierdzonego uchwałą nr XXX/26/13 według stanu na dzień 1 sierpnia 2013 roku i aktualnej wartości wynosi 14. 591 zł.

Na skutek uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części obszaru Gminy S. zatwierdzonego uchwałą Nr XXX/266/13 według stanu na dzień 01 sierpnia 2013 roku i aktualnej wartości nieruchomość gruntowa położona w S. przy ulicy (...), oznaczona według ewidencji gruntów jako działka gruntu nr (...), obręb 29 S., Gmina S. straciła na wartości.

Wartość rynkowa prawa własności nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka gruntu nr (...), obręb 29 S. Gmina S., przed uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części obszaru Gminy S. zatwierdzonego uchwałą nr XXX/26/13 według stanu na dzień 1 sierpnia 2013 roku i aktualnej wartości wynosi 74.778 zł.

Wartość rynkowa prawa własności nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka gruntu nr (...), obręb 29 S. Gmina S., po uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części obszaru Gminy S. zatwierdzonego uchwałą nr XXX/26/13 według stanu na dzień 1 sierpnia 2013 roku i aktualnej wartości wynosi 16.370 zł.

Zmniejszenie wartości rynkowej prawa do nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka gruntu nr (...), obręb 29 S. Gmina S. na skutek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części obszaru Gminy S. zatwierdzonego Uchwałą Nr XXX/266/13 według stanu na dzień 1 sierpnia 2013 roku i aktualnej wartości wynosi 52.649zł.( 67.591zł - 14.951zł)

Zmniejszenie wartości rynkowej prawa do nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka gruntu nr (...), obręb 29 S. Gmina S. na skutek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części obszaru Gminy S. zatwierdzonego Uchwałą Nr XXX/266/13 według stanu na dzień 1 sierpnia 2013 roku i aktualnej wartości wynosi 58.408 zł.( 74.778zł – 16.370zł)

(dowód: opinia biegłego z zakresu budownictwa lądowego i szacowania nieruchomości Z. K. k.65-110 wraz z opinią uzupełniającą k.129-135, w raz z załącznikami k.111 i 112)

W dniu 3 sierpnia 2016 roku powód wystąpił do pozwanego z wnioskiem o wypłatę odszkodowania na podstawie art.36 ust.1 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu przestrzennym w kwocie 213.185zł.

W odpowiedzi na powyższe pozwany pismem z dnia 26 stycznia 2017 roku odmówił wpłaty odszkodowania wskazując, że ewentalne odszkodowanie może być wypłacone po udowodnieniu poniesionej rzeczywistej szkody, a obniżenie wartości nieruchomości nie może być utożsamiane z poniesiona rzeczywiście szkodą , ze względu na fakt, że nie doszło do zbycia nieruchomości. Obniżenie wartości nieruchomości bez faktu dokonania jej sprzedaży po cenie niższej niż przed wejściem w życie planu jest tylko potencjalną szkoda rzeczywiście poniesioną.

(dowód: pismo Urzędu Gminy w S. z dnia 26 stycznia 2017 roku k.49-50, pismo powoda z dnia 25 stycznia 2017 roku k.51, pismo Urzędu Gminy w S. z dnia 5 marca 2017 roku k.52)

Stan faktyczny w ustalonym zakresie niemal w całości pozostawał niesporny. Kwestią sporną była wycena wartości nieruchomości. W tym zakresie Sąd w całości oparł się na opinii powołanego w toku sprawy biegłego z zakresu (...). Opinia jest - w ocenie Sądu - logiczna, spójna, precyzyjna i dokładnie udziela odpowiedzi na postawione pytania objęte tezą dowodową. Sąd, oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy, w pełni uznał wartość dowodową opinii i zaakceptował jako całkowicie przekonywujące wnioski wynikające z jej treści. Opinia ta sporządzona została zgodnie z wymaganiami fachowości, a przy ich wydawaniu, biegły dysponował potrzebną dokumentacją. Wszelkie zgłaszane przez strony wątpliwości co do opinii zostały wyjaśnione w opinii uzupełniającej. Biegły szczegółowo wyjaśnił dlaczego przy takich lokalizacjach nieruchomości jak nieruchomości wyceniane tereny zielone czyli takie jak wykorzystywane są przedmiotowe nieruchomości są traktowane na równi jak grunty o lepszych klasach położone na terenach typowych wsi. Wynika to z faktu że tego typu nieruchomości położone w miejscowościach gminnych w terenach zurbanizowanych rzadko są wykorzystywane w typowo rolniczy sposób, a są właśnie wykorzystywane jako tereny zielone, pełniące w jakim sensie także funkcję wypoczynkową. Odnosząc się do zarzutów pozwanego dotyczących przyjętych przez biegłego różnych wartości dla infrastruktury technicznej, biegły wyjaśnił, że infrastruktura techniczna ma większe znaczenie w przypadku nieruchomości na której ma być zrealizowana zabudowa niż w przypadku nieruchomości dla których taka zabudowa nie jest dopuszczalna i możliwe jest na niej prowadzenie jedynie działalności rolniczej. To że w przypadku wyceny nieruchomości rolnej z możliwością zabudowy waga cechy infrastruktura techniczna wynosi 20%, a w przypadku nieruchomości rolnej wynosi 30% wynika z analizy rynku i wpływu takiej cechy na wartość danego rodzaju, różnych nieruchomości. W przypadku nieruchomości rolnej przy wadze tej cechy 30% daje zakres kwotowy 0,29zł a w przypadku nieruchomości z możliwością zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej przy wadze tej cechy 20% daje zakres kwotowy l,13zł co już pokazuje, że przy powierzchni nieruchomości na przykład 5000m2 daje w pierwszym przypadku kwotę 1450zł a w drugim przypadku 5650 zł co pokazuje że zakres procentowy nie daje bezpośredniego odzwierciedlenia kwotowego wpływu na wartość wycenianej nieruchomości. To pokazuje że przy wycenie danego rodzaju nieruchomości wpływ danej cechy chociaż wyższy procentowo daje całkowicie inne wartości kwotowe. Tak więc chociaż zakres procentowy danej takiej samej cechy jest wyższy w ujęciu procentowym to już wpływ kwotowy dla danego rodzaju nieruchomości może być kilka razy mniejszy jak w przypadku wyceny przedmiotowych nieruchomości. W kwestii możliwości przyłączenia nieruchomości gruntowej o nr (...) do sieci wodociągowej biegły wyjaśnił, że na dzień 1 sierpnia 2013 roku przedmiotowa nieruchomość nie miała możliwości podłączenia do wodociągu, albowiem przy drodze wojewódzkiej biegnącej na jej wysokości nie biegnie żaden wodociąg. W ocenie sądu argumentacja ta jest w pełni przekonująca i potwierdzająca zasadność wniosków opinii biegłego.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione w przeważającej części.

Żądanie pozwu opiera się na art. 36 i 37 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 2012 r., poz. 647).

Zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy jeżeli, w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą, korzystanie z nieruchomości lub jej części w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone, właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości może, z zastrzeżeniem ust. 2, żądać od gminy:

1. odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo

2. wykupienia nieruchomości lub jej części.

W ocenie Sądu użyte w art. 36 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. pojęcie "rzeczywista szkoda" obejmuje także obiektywny spadek wartości nieruchomości wynikający z uniemożliwienia lub istotnego ograniczenia możliwości korzystania z niej w dotychczasowy sposób lub w sposób zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem.

Do realizacji roszczeń powoda nie jest konieczna sprzedaż nieruchomości, ani też jej faktyczne wykorzystywanie w sposób zgodny z ustaleniami dotychczasowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Takie stanowisko kilkakrotnie już wyrażone w orzecznictwie sądów powszechnych. Warto tu w obszernych fragmentach przytoczyć wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 kwietnia 2015 roku wydany w sprawie II CSK 336/14 (Lex 1683406), w którym jednoznacznie wskazano, że s tosownie do art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r.u.p.z.p., ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Władztwo planistyczne przysługuje gminom, jako zadanie własne, a plan jest aktem powszechnie obowiązującego prawa miejscowego (art. 14 ust. 8 u.p.z.p.). Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują, wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości (art. 6 ust. 1 u.p.z.p.). Z przeznaczenia gruntu na określony cel wskazany w planie wynika dopuszczalny sposób jego użytkowania, wpływający na wartość nieruchomości. Zmiana planu skutkująca zmianą dotychczasowego przeznaczenia gruntu może pociągać za sobą niekorzystne dla właściciela gruntu skutki, stąd dla wyeliminowania lub zminimalizowania skutków tych władczych, wyznaczanych interesem publicznym, ingerencji w konstytucyjnie chronione prawo własności, ustawa o p.z.p. przewiduje w art. 36 i 37 szczególne uprawnienia przysługujące wymienionym w nich podmiotom.

Stosownie do art. 36 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p., jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą, korzystanie z nieruchomości lub jej części w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone, właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości może, z zastrzeżeniem ust. 2, żądać od gminy odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę. Przewidziane w tym przepisie alternatywnie roszczenia przysługują właścicielowi nieruchomości bądź użytkownikowi wieczystemu, gdy uchwalony lub zmieniony plan uniemożliwia im lub istotnie ogranicza zarówno kontynuowanie dotychczasowego sposobu korzystania z nieruchomości, jak i pozbawia ich potencjalnej możliwości korzystania z nieruchomości zgodnie z dotychczasowym przeznaczeniem wynikającym z planu zagospodarowania przestrzennego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 grudnia 2006 r., V CSK 332/06, niepubl.). O tym, czy korzystanie z nieruchomości lub jej części zgodnie z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe lub istotnie ograniczone i czy w związku z tym właściciel poniósł rzeczywistą szkodę, decydują zmiany dotyczące danego obszaru wprowadzone przez nowy plan zagospodarowania przestrzennego w porównaniu do przeznaczenia danego obszaru w planie poprzednio obowiązującym. Artykuł 36 u.p.z.p. dotyczy bowiem także takiej sytuacji, w której stronie przysługiwało wynikające z prawa własności (art. 140 k.c.) uprawnienie do korzystania z nieruchomości w określony sposób, nawet jeżeli właściciel z uprawnienia tego nie korzystał. Uprawnienie to obejmuje sposoby korzystania nie tylko faktyczne, ale również potencjalne, o ile mieszczą się w granicach podmiotowego prawa własności. Niewątpliwie zaś ograniczenie lub uniemożliwienie korzystania z nieruchomości w sposób, w który nieruchomość dotychczas nie była wykorzystywana, lecz potencjalnie mogła być wykorzystywana zgodnie ze swoim przeznaczeniem, w tym przeznaczeniem przewidzianym w planie zagospodarowania przestrzennego, godzi w prawo własności. Sama bowiem możliwość właściciela wykorzystywania rzeczy w określony sposób jest jego prawem podmiotowym wywodzącym się z istoty prawa własności.

Podążając za rozumowaniem wskazanym w przytoczonym orzeczeniu należało skonstatować, że powód na skutek wejścia w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części obszaru Gminy S. zatwierdzonego uchwałą Rady Gminy S. nr XXX/266/13 z dnia 23 maja 2013 r., opublikowanego utracił możliwość realizacji jakiejkolwiek zabudowy na działkach (...), w tym zabudowy dopuszczalnej na tym terenie przed wejściem w życie tego planu zagospodarowania przestrzennego. Jak wynika bowiem z aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części obszaru Gminy S., działki gruntu nr ew. 1680 o pow. 0,5642 ha oraz nr (...) o pow. 0,6548 ha oznaczono są jako tereny upraw rolnych, w tym łąki, sady, adaptacja istniejącej rozproszonej zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej i jednocześnie zakaz realizacji nowej zabudowy mieszkaniowej.

Przed wejściem w życie w/w miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na w/w działkach ewidencyjnych, zgodnie z poprzednio obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym uchwałą Gminnej Rady Narodowej w S. nr XI/44/90 z dnia 26 kwietnia 1990 r., oraz zgodnie z Aneksem do tego planu zatwierdzonym uchwałą dnia 2.10.1991 r., dopuszczalna była różnorodna zabudowa, w tym - mieszkalna. Plan ten przewidywał, iż możliwa jest:

- adaptacja działek zabudowanych z możliwością odtwarzania i budowy nowych obiektów,

- realizacja innych obiektów związanych z uciążliwością przekraczającą granice lokalizacji,

- zabudowa mieszkalna związana z funkcją produkcyjno-przemysłową.

Plan ten utracił moc stosownie do regulacji wynikającej z art. Art. 87 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 roku.

Przepis ten wskazywał bowiem termin obowiązywania planów i studiów wydanych na podstawie wcześniejszych przepisów. W ustępie 3 wskazano, że o bowiązujące w dniu wejścia w życie ustawy miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego uchwalone przed dniem 1 stycznia 1995 r. zachowują moc do czasu uchwalenia nowych planów, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2003 roku.

W związku z treścią tego przepisu przeznaczenie konkretnej nieruchomości należało oceniać nie tylko przez pryzmat wcześniej obowiązującego na tym terenie planu zagospodarowania przestrzennego (który utracił moc), ale również z uwzględnieniem wszystkich okoliczności w sprawie, w tym możliwości uzyskania decyzji o warunkach zabudowy. Stąd duże znaczenie dla oceny roszczenia miało przeznaczenie sąsiednich nieruchomości, których sytuacja faktyczna w żaden sposób nie różni się od sytuacji gruntów powoda. Dobrze widać to na zdjęciu tego terenu znajdującym się na stroni 88 akt (karta 13 opinii biegłego).

Właściciel ma prawo, a nie obowiązek, korzystać z należącej do niego nieruchomości, co oznacza, że dla realizacji roszczeń z art. 36 u.p.z.p., opartych na drugiej z wymienionych w nim przesłanek, nie ma znaczenia faktyczny stan zagospodarowania należącej do niego nieruchomości. Istotne jest porównanie potencjalnej możliwości korzystania z nieruchomości zgodnie z dotychczasowym przeznaczeniem. (Patrz wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 24 marca 2015 roku I ACa 1152/14 (LEX nr 1680049)

Przewidziane w art. 36 ust. 1 u.p.z.p. roszczenia przysługują właścicielowi nieruchomości bądź użytkownikowi wieczystemu, gdy uchwalony lub zmieniony plan uniemożliwia im lub istotnie ogranicza zarówno kontynuowanie dotychczasowego sposobu korzystania z nieruchomości, jak i pozbawia ich potencjalnej możliwości korzystania z nieruchomości zgodnie z dotychczasowym przeznaczeniem.

W konsekwencji zasądzeniu na rzecz powoda podlegała kwota 111.048 złotych jako zmniejszenie wartość nieruchomości składającej się z dwóch działek tj: działki ewidencyjnej nr (...), obręb 29 o pow. 0,5642 ha, położonej w S. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy w Bełchatowie, V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...) oraz działki ewidencyjnej nr (...), obręb 29 o pow. 6548 ha, położonej w S. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy w Bełchatowie, V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...).. Ustalone wartości wynikają wprost z opinii biegłego.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 zdanie pierwsze k.p.c. w zw. z art. 98 § 2 i 3 k.p.c. i art. 99 k.p.c., dokonując ich stosunkowego rozdzielenia. Strona powodowa wygrała proces w 52,5%, przegrywając go w 47,5%. Na koszty postępowania istniejące po stronie powodów złożyły się: koszty zastępstwa procesowego w wysokości 10.800 zł, koszty opłaty od pełnomocnictwa – 17zł, koszt opłaty sądowej od pozwu w kwocie 10.660 złotych i koszty opinii biegłego 3.826,75 złotych. Uzyskaną sumę należało podzielić proporcjonalnie do stosunku, w jakim strony utrzymały się ze swymi roszczeniami. Skoro zatem pozwany przegrał sprawę w 52,5% winien więc ponieść koszty procesu w wysokości 13.284.

W pozostałym zakresie o kosztach orzeczono na podstawie art. art. 113. ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, który stanowi, że kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator (powód był zwolniony od kosztów sądowych), sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim kwotę 168 złotych jako przypadająca na pozwanego część nieuiszczonych wydatków w sprawie.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. powoda, oraz pozwanemu (z pouczeniem o zasadach zaskarżania orzeczenia)