Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2018 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący	Sędzia SO Dorota Krawczyk
Protokolant	p.o. stażysty Iwona Jasińska

po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2018 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R.

przeciwko Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. kwotę 76.851,00 (siedemdziesiąt sześć tysięcy osiemset pięćdziesiąt jeden) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:

- od kwoty 76.000,00 (siedemdziesiąt sześć tysięcy) złotych od dnia 16 marca 2017 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 851,00 (osiemset pięćdziesiąt jeden) złotych od dnia 6 listopada 2018 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  nakazuje ściągnąć od pozwanego Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim kwotę 539,60 (pięćset trzydzieści dziewięć złotych 60/100) złotych tytułem brakującej opłaty od pozwu i zwrotu wydatków tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa;

4.  zasądza od Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. kwotę 10.717,00 (dziesięć tysięcy siedemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia SO Dorota Krawczyk

Sygn. akt I C 368/18

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 18.12.2017 roku pełnomocnik powoda (...) Spółka z ograniczona odpowiedzialnością wniósł o :

1. zasądzenie od pozwanego Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w W. na rzecz powódki kwotę 76.000 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 marca 2017 roku do dnia zapłaty,

2. zasadzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów postepowania według norm przepisanych.

W odpowiedzi na pozew z dnia 30 kwietnia 2018 roku (k.75-79) pozwany wnosił o:

1.oddalenie powództwa w całości,

2.zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych lub na podstawie spisu kosztów w przypadku jego przedstawienia.

Na rozprawie w dniu 6 listopada 2018 roku (k.228) pełnomocnik powoda w związku z treścią opinii biegłego z zakresu rachunkowości wg wariantu II opinii uzupełniającej uwzględniającą koszty i przychody z okresu od 22 listopada 2016 roku złożył pismo (k.225-226) i rozszerzył powództwo o kwotę 851,00 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 6 listopada 2018 roku do dnia zapłaty, wnosząc po rozszerzeniu powództwa o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 76.851 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie. Pismo z rozszerzeniem powództwa zostało doręczone stronie pozwanej na rozprawie w dniu 6 listopada 2018 roku (k.228).

W odpowiedzi na powyższe pełnomocnik pozwanego na rozprawie w dniu 6 listopada 2018 roku podtrzymał stanowisko w sprawie wnosząc o oddalenie powództwa w całości, także w części rozszerzonej (k.228).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Firma (...) Sp. z o.o. od 2014 r. zajmuje się handlem zbożem. Skup odbywa się głównie z terenu Słowacji, a następnie jest sprzedawany na terytorium Polski dowożąc towar do klientów. Od wakacji 2016 r. spółka rozszerzyła zakres handlu także na nawozy, które zakupuje w Polsce i sprzedaje przeważnie za granicą przy użyciu własnego transportu. Spółka dysponowała ciągnikiem siodłowym wraz z naczepą którym to zestawem transportowane było zboże. Ciągnik był wynajęty z czynszem za najem 1000zł + VAT miesięcznie, natomiast naczepa była użytkowana na podstawie umowy leasingu.

(dowód: informacja z KRS k.10-12, umowa najmu k.13, umowa leasingu k.14-16)

Z uwagi na coraz większą liczbę kontrahentów i zleceń powodowa spółka (...) zaczęła się interesować zakupem nowego zestawu transportowego na początku 2016 roku. Zamówień było tyle, że jeden zestaw transportowy nie nadążał z ich realizacją i aby uzyskiwać większe zyski konieczny był zakup nowego zestawu transportowego. Naczepa do wykonywanej działalności wymagała specjalnego zamówienia jako nietypowa. Powodowa spółka poszukiwała odpowiedniej firmy, która wyprodukuje taką naczepę. Znalazła firmę (...). zo.o. w K., która mogła wyprodukować taką naczepę. Wstępne zamówienie zostało złożone w dniu 26 stycznia 2016 r. Telefoniczne ustalenia z tą firmą trwały kilka miesięcy. Ostateczny termin odbioru naczepy został ustalony na koniec listopada 2016 r. Na początku listopada 2016 roku (...) Sp. z o.o. zawarła umowy leasingowe na sfinansowanie ciągnika. Z uwagi na umówiony termin odbioru zestawu firma (...) przyjmowała dodatkowe zamówienia na zwiększoną ilość zboża licząc, że dodatkowe zamówienia będą realizowane nowym zestawem.

Z firmą umówiony był także nowy kierowca, który miał jeździć nowym zestawem. Z uwagi na umówiony termin odbioru zestawu powodowa firma (...) przyjmowała dodatkowe zamówienia na zwiększoną ilość zboża licząc, że dodatkowe zamówienia będą realizowane nowym zestawem.

W dniu 02 listopada 2016 roku powódka zawarła umowy leasingu naczepy firmy (...) oraz ciągnika siodłowego (...).

W dniu 14 listopada 2016 r. przyjęła zamówienie na 600 ton kukurydzy, które to zamówienie miało być zrealizowane w styczniu i lutym 2017 r. oraz w dniu 14 listopada 2016 r. przyjęła zamówienie na 400 ton pszenicy do zrealizowania w grudniu 2016 r. Oprócz tego firma miała realizować bieżące zamówienia, które stali kontrahenci składali telefonicznie (większość zamówień była i jest w ten sposób składana). Powód (...) Sp. z o.o. liczyła na podwojenie zysków od dnia odbioru nowego zestawu.

W dniu 22 listopada 2016 r. doszło do wypadku komunikacyjnego zawinionego przez kierowcą innego pojazdu, na skutek którego zniszczeniu uległ zestaw transportowy (ciągnik i naczepa) wykorzystywany przez firmą (...) Sp. z o.o. do prowadzonej działalności gospodarczej. Z uwagi na zakres uszkodzeń zestaw nie nadawał sią do naprawy. Szkoda została zlikwidowana jako całkowita.

Zaistniały wypadek uniemożliwił realizowanie zleceń i uzyskiwanie zysku zamierzonego przez spółkę.

W dniu 26 listopada 2016 r. firma (...) odebrała nową naczepą (zamówioną w styczniu 2016 r.). Tym nowym zestawem były realizowane podstawowe zlecenia, jednak firma nie mogła zrealizować wszystkich zamówionych wcześniej i bieżących zleceń drugim zestawem, który uległ uszkodzeniu. Gdyby nie wypadek, w którym zniszczeniu uległ zestaw transportowy powodowa, spółka dysponowałaby od dnia 26 listopada 2016 r. dwoma zestawami transportowymi. W ten sposób powódka mogłaby uzyskiwać podwójne dochody z prowadzonej działalności, co było jej celem.

(dowód: zeznania świadka P. M. k.98 verte -98 nagranie k.99 minuty od 00.065.30 do 00.30.38, zeznania M. M. k.227-228 oraz nagranie k.229 minuty od 00.02.49 do 00.31.21, umowy leasingu z dnia 2.11.2016 r. k.18-20, k.21-23, umowa kupna kukurydzy k.17, protokół przekazania k.24)

Sprawca wypadku nie posiadał polisy OC

(okoliczność bezsporna).

W dniu 2 lutego 2017 r. powódka wysłała pismo ze zgłoszeniem do firmy (...) SA szkody w postaci utraconych korzyści w wysokości po 20.000 zł miesięcznie począwszy od dnia szkody tj. od 22.11.2016 roku.

W toku likwidacji szkody okazało się, że sprawca wypadku nie posiadał polisy OC. Firma (...) miała więc przeprowadzić postępowanie likwidacyjne, a świadczenie miało być wypłacone przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. Powódka przedłożyła likwidatorowi wszystkie niezbędne dokumenty, głównie o charakterze księgowym.

Pismem z dnia 16 lutego 2017 roku pozwany poinformował powoda, iż zgłoszona szkoda została zarejestrowana pod numerem (...).

Pismem z dnia 4 września 2017 r., pozwany odmówił wypłaty odszkodowania stwierdzając , że brak jest podstaw prawnych do uznania roszczenia.

(dowód: pismo o zgłoszeniu roszczenia k.25-27, pismo o potwierdzeniu przyjęciu zgłoszenia k.28, dokumentacja k. 29-58, dokumentacja szkody na płycie SD k.86, zeznania świadka P. M. k.98 verte -98 nagranie k.99 minuty od 00.065.30 do 00.30.38, zeznania M. M. k.227-228 oraz nagranie k.229 minuty od 00.02.49 do 00.31.21)

Zestaw II mógł być używany dopiero wtedy kiedy „stanowił komplet a więc ciągnik siodłowy nabyty w ramach umowy leasingowej z dnia 02.11.2016r. i naczepa odebrana fizycznie od firmy (...) sp. z o.o. w dniu 26.11.2016r.

Aby odebrać zestaw III, którego konieczność zamówienia powstała na skutek wypadku, zarówno naczepę, jak i samochód spółka (...) musiała wcześniej zawrzeć umowy dotyczące wykonania naczepy, zakupu samochodu a następnie zawrzeć umowy leasingowe gwarantujące i zabezpieczające zapłatę w ratach nabywanych środków transportu. Dopiero po spełnieniu tych formalności mógł nastąpić odbiór .

Na podstawie umowy z dnia 3.12.2016 roku powódka zleciła wykonanie specjalistycznej naczepy.

W dniu 14.04.2017 roku powódka zawarła umowę leasingu naczepy.

W dniu 08 maja 2017 roku powódka odebrała naczepę.

W dniu 13 maja 2017 roku powódka odebrała samochód (...).

Między dniem zawarcia umowy sprzedaży (...) (22.03.2017r.) a odbiorem fizycznym pojazd był dostosowywany do potrzeb przewozowych powódki. Fizycznie firma przejęła naczepę i samochód w dniach 08.05.2017 roku i 13.05.2017 roku.

(dowód: zeznania M. M. k.227-228 nagranie k.229 minuty od 00.02.49 do 00.31.21, okoliczności bezsporne, umowa k. 29-34, umowa leasingu k. 35-47, protokół przekazania pojazdu k. 54, protokół odbioru naczepy k. 55)

Biegła podkreśliła, że skoro fizycznie firma przejęła naczepę i samochód w dniach 08.05.2017 i 13.05.2017 to nie mogła zestawu użytkować wcześniej, przed datą 13.05.2017roku.

Spółka nie prowadzi ewidencji przychodów i kosztów w rozliczeniu na pracujące zestawy.

Uwzględniając wpływ kosztów leasingu i kosztów wynajmu poszczególnych środków transportowych przedstawionych dla okresów miesięcznych utracony zysk ustalony hipotetycznie przy założeniu pracy dwóch zestawów w okresie od 22.11.2016 roku do 13.05.2017 przy założeniu przychodów i kosztów na poziomie okresu 22.11.2016 - 13.05.2017 wynosi 76.851.66 zł.

(dowód: opinia biegłego ds. rachunkowości D. W. k.110-124 wraz z załącznikami k.125-168, opinia uzupełniająca k.191-200)

Sąd ocenił i zważył co następuje:

W analizowanej sprawie zasada odpowiedzialności pozwanego nie jest kwestionowana. Tylko zatem dla zachowania porządku rozważań, wskazać należy, że zgodnie art. 98 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, ubezpieczeniowym funduszu gwarancyjnym i polskim biurze ubezpieczycieli komunikacyjnych z dnia 22 maja 2003 r. (Dz.U. Nr 124, poz. 1152) tj. z dnia 9 lutego 2018 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 473) pozwany Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny powołany jest do zaspokajania roszczeń z tytułu obowiązkowych ubezpieczeń obowiązkowych w zakresie szkód na osobie i mieniu, gdy posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którego ruchem szkodę tę wyrządzono, nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Bezsporne w niniejszej sprawie jest zaistnienie wypadku w dniu 22 listopada 2016 roku w wyniku którego uszkodzeniu uległ zestaw pojazdów powódki wykonującej nim usługi transportowe.

W toku postępowania pozwany nie kwestionował swej legitymacji procesowej natomiast podnosił, że powód nie udowodnił roszczenia co do zasady jak i co do wysokości oraz że przyczynił się do zwiększenia szkody, bowiem nie dokonał najmu pojazdu w przypadku rzeczywistej potrzeby przewożenia towaru.

Wskazać należy, iż posiadacze pojazdów mechanicznych podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej. Stosownie do art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124 poz. 1152 z późn. zm.) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Zgodnie z art. 35 tejże ustawy, ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu. W tym miejscu należy zwrócić także uwagę na przepis art. 36 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej.

Odpowiedzialność samego posiadacza pojazdu oparta jest natomiast na przepisie art. 436 § 1 k.c. w zw. z art. 435 § 1 k.c. Stosownie do treści art. 436 § 1 zd. 1 k.c. odpowiedzialność przewidzianą w artykule poprzedzającym ponosi również samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody. Należy zatem odnieść się w tym miejscu do przepisu art. 435 § 1 k.c., stosownie do którego prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu, elektryczności, paliw płynnych itp.) ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

Podkreślić należy zatem, że w przypadku samoistnego posiadacza pojazdu mechanicznego ustawodawca przewidział w art. 436 k.c. w zw. z art. 435 k.c. zaostrzony reżim odpowiedzialności, oparty o konstrukcję odpowiedzialności na zasadzie ryzyka.

Zgodnie z treścią przepisu art. 361 KC

§ 1. Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.

§ 2. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Brak możliwości korzystania przez stronę powodową z zestawu ciągnika i specjalistycznej naczepy do przewożenia zboża i nawozów, którymi strona powodowa handlowała w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej pozostaje w normalnym - adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą powoda w postaci braku zysków.

Powódka zamówiła drugi zestaw transportowy znacznie wcześniej przed wypadkiem celem zwiększenia dochodów swojej firmy. Wypadek nie spowodował przestoju w działalności z uwagi na odbiór zamówionego zestawu w dniu 26 listopada 2016 roku. Jednak strona powodowa liczyła od momentu odbioru nowego zestawu na podwójny zysk. Nie podwoiła jednak swoich dochodów z uwagi na zniszczenie pierwszego zestawu transportowego w wyniku wypadku z 22 listopada 2016 roku.

Wbrew twierdzeniom pozwanego, nie było możliwe natychmiastowe zorganizowanie kolejnego zestawu transportowego po dniu wypadku. Powodowa spółka od razu rozpoczęła poszukiwania zestawu celem chociażby czasowego najmu. Jednak wymagany w działalności powódki zestaw transportowy jest specjalistyczny i trudno znaleźć firmę specjalizującą się w wynajmie takich zestawów. Pojazdy wykorzystywane do działalności w firmie (...) są pojazdami niestandardowymi - ciągnik siodłowy musi być wyposażony w przystawkę do wywrotu i hydraulikę sitową (jest to wyposażenie niezbędne do rozładunku zboża w wytwórniach pasz i młynach zbożowych). Naczepa również nie jest standardowa, musi być wyposażona w rękaw bezpyłowy i powinna mieć klapodrzwi. Konieczne są też sybry uchylne do częściowego rozładunku. Powódka wykonała wiele telefonów w poszukiwaniu takiego zestawu. Jeżeli już gdzieś można było wynająć takie pojazdy to jednak nigdy nie od ręki i konieczne było kilkumiesięczne oczekiwanie na dostępność. Już dnia 3 grudnia 2016 r. powódka zdecydowała się więc zamówić nową naczepę w firmie, z którą poprzednio współpracowała tj. (...) Sp. z o.o. w K.. Wstępny termin realizacji zamówienia był jednak odległy, bo wynosił 12/13 tydzień 2017 r. W tym samym czasie powódka rozpoczęła poszukiwania ciągnika siodłowego. Chciała zakupić ciągnik używany, w dobrym stanie. Znalazła odpowiedni pojazd dopiero w marcu 2017 roku. Pojazd wymagał dostosowania do potrzeb powódki i został wydany powódce w dniu 13 maja 2017 roku. Naczepa została wydana przez firmę (...) Sp. z o.o. w K. w dniu 8 maja 2017 r. Tak więc od dnia 14 maja 2017 roku powodowa firma teoretycznie mogła realizować wszystkie zamówienia już dwoma zestawami transportowymi.

W okresie od dnia 22 listopada 2016 r. do 13 maja 2017 r. powódka utraciła dochód, który zamierzała uzyskać i obiektywnie miała możliwość uzyskania z uwagi na dużą ilość zamówień w firmie i planowane powiększenie sprzętu do transportu towarów (zakup dodatkowego zestawu transportowego). Powódka poniosła więc szkodę w postaci utraconych korzyści (art. 361 § 2 kc).

Od końca listopada 2016 roku powódka miała dysponować dwoma pojazdami w związku z zamówieniem nowego zestawu (umowy leasingu na nowy zestaw z dnia 2.11.2016 r., odbiór nowego zestawu 25 i 26.11.2016 r.). Zysk firmy był generowany przez jeden pojazd, lecz od końca listopada 2016 r. zysk miał być generowany przez dwa pojazdy, przez co poszkodowany miał uzyskać podwojony zysk. Wysokość szkody została oszacowana przez powódkę na kwotę około 20.000 zł miesięcznie, co potwierdziła biegła w opinii, która wyliczyła łącznie za okres od 22 listopada 2016 r. do dnia 13 maja 2017 roku przy założeniu przychodów i kosztów na poziomie okresu od 22.11.2016 - 13.05.2017 roku utratę zysków w kwocie 76.851 zł. II wariant uzupełniającej opinii uwzględnia rzeczywiste koszty z uwzględnianiem wcześniej kosztów najmu ciągnika a potem kosztów leasingu ciągnika.

Gdyby nie wypadek powódka dysponując dwoma zestawami transportowymi już od końca listopada 2016 roku miałaby zyski wyższe o około 20.000 zł miesięcznie. Tym samym z uwagi na utratę w wyniku wypadku jednego składu transportowego i niemożność nagłego wynajęcia lub zakupienia nowego zestawu powódka utraciła dochód, zgodnie z opinia biegłego, w wysokości 76.851 zł i taką też kwotę z tytułu utraconych korzyści Sąd zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej.

Nie ma racji pozwany twierdząc, że powód przyczynił się do zwiększenia szkody, bowiem nie dokonał najmu pojazdu w przypadku rzeczywistej potrzeby przewożenia towaru.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że naczepa do wykonywanej działalności wymagała specjalnego zamówienia jako nietypowa, nie było możliwe natychmiastowe zorganizowanie kolejnego zestawu transportowego po dniu wypadku. Powodowa spółka od razu rozpoczęła poszukiwania zestawu celem chociażby czasowego najmu. Jednak wymagany w działalności powódki zestaw transportowy jest specjalistyczny i trudno znaleźć firmę specjalizującą się w wynajmie takich zestawów. Pojazdy wykorzystywane do działalności w firmie (...) są pojazdami niestandardowymi - ciągnik siodłowy musi być wyposażony w przystawkę do wywrotu i hydraulikę sitową (jest to wyposażenie niezbędne do rozładunku zboża w wytwórniach pasz i młynach zbożowych). Naczepa również nie jest standardowa, musi być wyposażona w rękaw bezpyłowy i powinna mieć klapodrzwi. Konieczne są też sybry uchylne do częściowego rozładunku. Powódka wykonała wiele telefonów w poszukiwaniu takiego zestawu.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 i 2 KC.

Należy zwrócić uwagę, że ustawa o działalności ubezpieczeniowej nakłada na ubezpieczyciela określone obowiązki (art. 16 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 123, poz. 1151 z późn. zm.). Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 listopada 2009 r. sygnatura akt II CSK 257/ 09: "Po otrzymaniu zawiadomienia o wypadku ubezpieczyciel - jako profesjonalista korzystający z wyspecjalizowanej kadry i w razie potrzeby z pomocy rzeczoznawców (art. 355 § 2 k.c.) - obowiązany jest do ustalenia przesłanek swojej odpowiedzialności, czyli samodzielnego i aktywnego wyjaśnienia okoliczności wypadku oraz wysokości powstałej szkody. Obowiązku tego nie może przerzucić na inne podmioty, w tym uprawnionego do odszkodowania. Nie może też wyczekiwać na prawomocne rozstrzygnięcie sądu. Bierne oczekiwanie ubezpieczyciela na wynik toczącego się procesu naraża go na ryzyko popadnięcia w opóźnienie lub zwłokę w spełnieniu świadczenia odszkodowawczego. Rolą sądu w ewentualnym procesie może być jedynie kontrola prawidłowości ustalenia przez ubezpieczyciela wysokości odszkodowania (por. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 10 stycznia 2000 r., III CKN 1105/98, OSNC 2000, nr 7-8, poz. 134, z dnia 19 września 2002 r. V CKN 1134/2000, niepubl. i z dnia 15 lipca 2004 r., V CK 640/03, niepubl).

Kierując się powyższymi wskazaniami i biorąc pod uwagę okoliczności faktyczne sprawy, należało ocenić, że pozwany winien spełnić świadczenie w terminie wynikającym z art. 14 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 lipca 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych.

W dniu 2 lutego 2017 r. powódka wysłała pismo ze zgłoszeniem do firmy (...) SA szkody w postaci utraconych korzyści w wysokości po 20.000 zł miesięcznie począwszy od dnia szkody tj. od 22.11.2016 roku. Do tej daty należy doliczyć czas na doręczenie wezwania, co najmniej 14 dni na ewentualne awizo. Pismem z dnia 16 lutego 2017 roku pozwany poinformował powoda, iż zgłoszona szkoda została zarejestrowana pod numerem (...), a więc 16 lutego 2017 roku ubezpieczyciel miał już zgłoszenie szkody i się z nim zapoznał.

Uwzględniając, więc 30 dniowy termin na likwidację szkody i wypłatę świadczenia, wynikający z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1152) Sąd zasądził odsetki za opóźnienie od kwoty 76.000,00zł od dnia 16 marca 2017 roku oddalając w pozostałym zakresie żądanie co do odsetek jako niezasadne, a od kwoty 851,00zł zgodnie z żądaniem od 6 listopada 2018 roku.

Podstawą rozstrzygnięcia o kosztach procesu był przepis artykułu 98 KPC, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy.

Strona powodowa wygrała proces w całości. Sąd w całości uwzględnił żądania główne. Sąd oddalił jedynie żądanie co do odsetek w niewielkiej części.

Zgodnie z treścią art. 83 ust 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.) w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie sąd orzeka o poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatkach, stosując odpowiednio przepisy art. 113. Natomiast w myśl art. 113 ustęp 1 w/w ustawy kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu.

Mając powyższe na uwadze Sąd nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim kwotę 539,60zł tytułem brakującej opłaty od pozwu opłaty i zwrotu wydatków tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa.

Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki zwrot kosztów procesu w kwocie 10.717zł na które złożyły się: koszty zastępstwa procesowego na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 507, z późn. zm.) i opłaty od pełnomocnictwa w kwocie 5.417zł, opłata od pozwu w kwocie 3.800zł, zaliczka na wynagrodzenie biegłego w kwocie 1.500zł.

Sędzia SO Dorota Krawczyk

Z/ Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powódki.