Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2023 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący	Sędzia SO Paweł Lasoń
Protokolant	Klaudia Skrobek

po rozpoznaniu w dniu 12 września 2023 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko P. B.

o zapłatę

zasądza od pozwanego P. B. na rzecz strony powodowej (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 303.617,84 (trzysta trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych osiemdziesiąt cztery grosze) wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 274.625,83 dwieście siedemdziesiąt cztery tysiące sześćset dwadzieścia pięć złotych osiemdziesiąt trzy grosze) od dnia do dnia zapłaty

zasądzoną w punkcie 1 wyroku należność w kwocie 303.617,84 (trzysta trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych osiemdziesiąt cztery grosze) wraz z odsetkami umownymi w kwocie 96.382,38 (dziewięćdziesiąt sześć tysięcy trzysta osiemdziesiąt dwa złote trzydzieści osiem groszy) to jest kwotę 400.000,22 (czterysta tysięcy dwadzieścia dwa grosze rozkłada na 80 (osiemdziesiąt) rat w kwocie po 5.000 (pięć tysięcy) złotych płatnych w terminie do dnia 20 –tego każdego miesiąca począwszy od miesiąca, w którym wyrok się uprawomocni wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat;

zasądza od pozwanego P. B. na rzecz strony powodowej (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 25.998 (dwadzieścia pięć tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 10.800 (dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 750/23

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2022 roku powód (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł pozew przeciwko P. B., o zapłatę kwotę 303.617,84 (trzysta trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych osiemdziesiąt cztery grosze) wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 274.625,83 dwieście siedemdziesiąt cztery tysiące sześćset dwadzieścia pięć złotych osiemdziesiąt trzy grosze) od dnia 21 marca 2022 roku do dnia zapłaty. Nadto powód domagał się zasądzenia od strony pozwanej na rzecz strony powodowej zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, opłaty sądowej od pozwu oraz kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.(k.1-7)

W dniu 28 grudnia 2022 roku Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, którym zasądził na rzecz powoda od pozwanego dochodzone kwoty oraz zwrotu kosztów procesu, w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu , albo wniósł w tym terminie sprzeciw. ( k.89)

W ustawowym terminie pozwany P. B. zaskarżył go w całości, wnosząc o rozłożenie zadłużenia wobec powoda na raty.( k.96)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany P. B. w dniu w dniu 4 lipca 2019 roku zaciągnął względem powoda zobowiązanie wynikające z umowy kredytu gotówkowego, na podstawie której pozwany otrzymał od powoda kwotę 300.000 złotych i zobowiązał się m.in. do terminowej spłaty określonej sumy pieniężnej na rzecz powoda. Zgodnie z umową kredyt miał być spłacony do dnia 4 lipca 2029 roku w ratach miesięcznych po 3.954 złote.

Kredyt był zaciągnięty na wyposażenie gabinety weterynaryjnego należącego do pozwanego. Pozwany od 2021 roku zaprzestał spłacania kredytu. W tym czasie popadł w problemy finansowe. Znacząco przyczyniła się do tego pandemia koronawirusa, która zatrzymała jego wpływy z działalności gospodarczej. Powód wpadł w depresję.

W związku z nienależnym wykonywaniem przez pozwanego zaciągniętego zobowiązania umownego (brak terminowego regulowania wpłat) skutkującego naruszeniem warunków zawartej umowy, zadłużenie powstałe na tle realizacji umowy zostało postawione w stan pełnej wymagalności.

Pozwany został wezwany do spłaty zadłużenia pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego. Wezwanie do zapłaty nie przyniosło oczekiwanego rezultatu i zadłużenie nie zostało przez pozwanego spłacone w związku z czym powód wystąpił z powództwem o zapłatę.

Obecnie powrócił do wykonywania działalności w ramach przychodni weterynaryjnej. Osiąga dobre dochody. Spłacił już pozostałe długi. Jest w stanie uiszczać miesięczna ratę na poziomie 5.000 złotych.

/dowód: umowa kredytu, harmonogram spłat – k. 1-45; zeznania pozwnego – 116/

Powyższy stan faktyczny pozostaje niesporny między stronami. Sąd go ustalił na podstawie powołanych dowodów z dokumentów. Pozwany nie kwestionowali dokumentów, ani wynikających z nich okoliczności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne.

Nie ulega wątpliwości, że strony łączyła umowa kredytu, która nie została wykonana przez pozwanego. Wysokość jego zobowiązania wraz z odsetkami daje kwotę 303.617,84 oraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 274.625,83 od dnia 21 marca 2022 roku do dnia zapłaty. Wysokość tych odsetek na dzień zamknięcia rozprawy to kwota 96.382,38 złotych.

Łączna zatem zadłużenia pozwanego wobec powoda na dzień zamknięcia rozprawy wynosi 400.000,22 złote

W związku z nienależytym wykonywaniem przez Pozwanego zaciągniętego zobowiązania umownego (brak terminowego regulowania wpłat), skutkującym naruszeniem warunków umowy pożyczki, zadłużenie powstałe na tle jej realizacji, zostało postawione w stan pełnej wymagalności.

W toku przeprowadzonego postepowania powód niewątpliwie wykazał i udowodnił zasadność swojego roszczenia oraz jego wysokość, która nie była kwestionowana przez pozwanego.

W przedstawionym stanie rzeczy należy uznać, że zgłoszone przez stronę przeciwną zarzuty są niezasadne i nie znajdują oparcia w przedłożonym w sprawie materiale dowodowym. Na potrzeby powództwa, działając w oparciu o art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 1997-08-29 - Prawo bankowe (Dz. U. 1997, nr 140, poz. 939 ze zm.), powód wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych banku. W treści rzeczonego dokumentu wskazana została wysokość oraz struktura zadłużenia ciążącego na Pozwanym z tytułu zawarcia oznaczonej umowy, jak również sprecyzowane i podane zostały szczegółowe wyliczenia należności odsetkowych, stanowiących element tego zadłużenia.

Podstawę prawną żądania zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie, naliczanych od dnia wytoczenia powództwa, od sumy skapitalizowanego zadłużenia, a zatem również od zaległych odsetek (wymienionych powyżej w pkt. 2 i 3), stanowi art. 482 § 1 k.c.

Podstawę rozstrzygnięcia o rozłożeniu zasądzonej sumy na raty stanowił przepis art. 320 k.p.c. Przepis ten pozwala na rozłożenie w wyroku na raty zasądzonego świadczenia, a przesłanką takiej ingerencji Sądu w stosunek umowy jest występowanie w sprawie szczególnych okoliczności, wskazujących na to, że spełnienie przez dłużnika świadczenia jednorazowo nie jest możliwe.

Zdaniem Sądu w rozpoznawanej sprawie zachodził taki szczególnie uzasadniony wypadek. Z jednej strony bowiem pozwany zaciągnął zobowiązanie, którego nie spłacał, niemniej przyczyna takiego stanu rzeczy były również obiektywnie występujące zawirowania na rynku spowodowane pandemią. Pozwany jak weterynarz stracił znaczna część dochodów na skutek występujących lockdawnów i zmniejszeniem obrotów w sytuacji, w której musiał spłacać szereg zadłużeń zaciągniętych na rozpoczęcie działalności gospodarczej.

Jednorazowe spełnienie zasądzonego świadczenia byłoby dla pozwanego niemożliwe do wykonania i narażało na pozbawienie możliwości zaspokojenia swoich uzasadnionych potrzeb. Przez istniejące zadłużenia pozwany stracił zdolność kredytową. Jedynym sposobem odzyskania tej kwoty jest egzekucja, której wynik nie jest oczywisty, tymczasem pozwany osiąga dochody pozwalające obecnie spłacać ratalnie to zadłużenie.

Ustalając wysokość miesięcznej raty na 5.000 zł, Sąd kierował się wysokością dochodów pozwanego, a także przewidzianym w umowie stron okresem kredytowania. Przy takiej racie powód odzyska należność w okresie tożsamym z czasem kredytowania wynikającym z umowy. Co więcej poziom zysku banku wynikającego z zastosowanego dotąd oprocentowania karnego będzie porównywalny z zyskownością umowy założoną przy zawieraniu umowy.

Jednocześnie przyznano powodowi prawo do odsetek w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22 września 1970 r., III PZP 11/70, OSNC 1971/4/61),

Podstawą rozstrzygnięcia o kosztach procesu był przepis art. 98 k.p.c. Na koszty te złożyły się: - opłata sądowa poniesiona w sądzie Okręgowym w Piotrkowie Trybunalskim, oraz opłata uiszczona w postępowaniu elektronicznym, koszty zastępstwa prawnego i opłata skarbowa od pełnomocnictwa razem 25.998 zł.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. powoda.