Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2023r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Renata Lech

Protokolant: sekretarz sądowy Agata Warzyńska

po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2023r. w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa L. K. (1) – Syndyka masy upadłości Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w W.

przeciwko M. T.

o zapłatę

1.  utrzymuje w mocy nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym wydany przez Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim dnia 14 marca 2022r. w sprawie sygn. akt I Nc 39/22;

2.  zasądza od pozwanego M. T. na rzecz powoda L. K. (1) – Syndyka masy upadłości Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w W. kwotę 7.800,00 zł (siedem tysięcy osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 833/22

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 7 marca 2022r. powód L. K. (2) – Syndyk masy upadłościowej Spółdzielczej (...) — Kredytowej w W. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w W., reprezentowany przez pełnomocnika adwokat P. W., wniósł o orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym, że pozwany M. T. w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zapłaty ma zapłacić na rzecz Syndyka masy upadłości Spółdzielczej (...) — Kredytowej w W. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w W. kwotę 4.683.216,58 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie: od kwoty 4.693.216,58 zł od dnia 7 maja 2019 roku do dnia 27 października 2021 roku, od kwoty 4.683.216,58 zł od dnia 28 października 2021 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego adwokata, według norm przepisanych, wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się nakazu zapłaty do dnia zapłaty.

W razie prawidłowego wniesienia przez pozwanego zarzutów od nakazu zapłaty, powód wniósł o utrzymanie nakazu zapłaty w mocy oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego adwokata, według norm przepisanych wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu powyższego żądania pozwany wskazał, że znajduje się w posiadaniu weksla własnego na kwotę 4.693.216,58 zł wystawionego przez pozwanego. Weksel został wystawiony jako niezupełny (in blanco) oraz wydany (...) na zabezpieczenie spłaty zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki zabezpieczonej hipoteką nr (...) zawartej w dniu 27 czerwca 2013 rok. Umowa została wykonana przez pożyczkodawcę, a kwota pożyczki została udostępniona pozwanemu zgodnie z jego dyspozycjami oraz umową. Wystawca weksla nie wywiązywał się z obowiązku spłaty pożyczki, zgodnie z postanowieniami umowy, co skutkowało naliczaniem odsetek karnych (odsetek umownych za opóźnienie) od zaległego kapitału. Syndyk wezwał pozwanego do dobrowolnego uregulowania zaległych należności. Wezwania do zapłaty nie spowodowały jednak spłaty kwoty zadłużenia przez pozwanego. W konsekwencji Syndyk pismem z dnia 6 czerwca 2016 roku wypowiedział pozwanemu umowę (k. 3-9).

Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 14 marca 2022r. Sąd nakazał pozwanemu M. T., aby zapłacił na rzecz powoda L. K. (1) - Syndyka masy upadłości Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo- Kredytowej w W. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w W. kwotę 4.683.216,58 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie:

- od kwoty 4.693.216,58 zł (cztery miliony sześćset dziewięćdziesiąt trzy tysiące dwieście szesnaście złotych pięćdziesiąt osiem groszy) od dnia 7 maja 2019 roku do dnia 27 października 2021 roku,

- od kwoty 4.683.216,58 zł (cztery miliony sześćset osiemdziesiąt trzy tysiące dwieście szesnaście złotych pięćdziesiąt osiem groszy) od dnia 28 października 2021 roku do dnia zapłaty wraz z kwotą 7.217,00 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się nakazu zapłaty do dnia zapłaty w terminie dwóch tygodni od doręczenia niniejszego nakazu albo wniósł w tym terminie zarzuty do tutejszego Sądu oraz nakazał pobrać od pozwanego M. T. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim kwotę 58.540,00 złotych tytułem opłaty sądowej od pozwu, od której uiszczenia powód został zwolniony (k. 112).

W piśmie procesowym z dnia 20 kwietnia 2022r. pozwany M. T., reprezentowany przez pełnomocnika adwokata D. H., wniósł zarzuty od powyższego nakazu zapłaty, żądając uchylenia nakazu zapłaty i oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. Pozwany podniósł, iż powód wniósł pozew tak jakby pozwany zawarł z upadłym (...) standardową umowę pożyczki, którą przestał spłacać. Tymczasem, co jest faktem powszechnie znanym, ze (...) wyłudzono kredyty na łączną kwotę ponad 2 miliardów złotych. Jednym z nich była pożyczka stanowiąca podstawę niniejszego pozwu. Pieniędzy z tej pożyczki nie otrzymał pozwany, a osoby które zajmowały się tym procederem. Pozwany był jedynie „słupem”. Został on już skazany przez Sąd Okręgowy w Gorzowie W.. wyrokiem z dnia z dnia 28 września 2020 r. w sprawie sygn. akt II K 93/20. Kwotą 10 000 zł. zasądzoną tytułem obowiązku naprawienia szkody była to cała kwotą jaką pozwany otrzymał za udział w wyłudzeniu kredytu. Kwotę tę otrzymał gotówką od osób trudniących się wyszukiwaniem „słupów” dla (...). Pozwany został „zwerbowany” do wyłudzenia pożyczki przez S. D.. Z kolei organizacją z ramienia (...) zajmowała się M. P.. Pozwany nigdy nie składał sam z siebie żadnych dyspozycji dotyczących wypłaty środków. Podpisał on jedynie gotową umowę pożyczki, wszelkie dyspozycje zostały również przygotowane przez pracowników (...). Wszystkie dokumenty zostały sfałszowane, w szczególności zaświadczenie o zarobkach i o zatrudnieniu. Pozwany stawiając się w kasie (...) nawet nie wiedział jaką pracę wykonuje, ani jaka nieruchomość stanowi zabezpieczanie tej pożyczki. Wszystko to zostało przygotowane i sfałszowane przez pracowników (...) i podsunięte mu do podpisu. Pozwany zgodnie z informacjami przekazywanymi przez pracowników (...) nigdy nie miał tej pożyczki spłacać. Umowa ta została zawarta jedynie dla pozoru, aby wyprowadzić z kasy (...) kwotę kredytu. Jedyną czynnością dokonaną przez pozwanego było złożenie podpisu na przygotowanych dokumentach, których nawet nie czytał, a które zawierały sfałszowane dane i oświadczenia. Działający za (...), przy udzielaniu pożyczki działali zatem sprzecznie z prawem, z pełną wiedzą, że pozwany nie ma zdolności kredytowej, ani woli czy zamiaru wykonywania zobowiązań umowy, a zadysponowane środki pieniężne nie są przeznaczone dla niego. Nawet podpis na umowie pożyczki złożył on w innym czasie, aniżeli podpisani tam J. P. (1) i M. G.. Pozwany został wykorzystany przez zorganizowaną grupę przestępczą działającą w (...).

Mając na uwadze powyższe okoliczności pozwany podniósł zarzut nieważności przedmiotowej umowy z uwagi na jej pozorność. Zdaniem pozwanego strony tej umowy od samego początku miały świadomość, że przedmiot pożyczki nie zostanie pozwanemu wydany. Wszelkie oświadczenia związane z tą umową, w szczególności podpisy złożone pod umową, na wekslu, oświadczeniu wekslowym, zaświadczeniu o zarobkach, kwestia zabezpieczenia itd. zostały złożone dla pozoru i dodatkowo dane tam zawarte zostały sfałszowane. Odbywało się to z inicjatywy zarządu (...). Strony nigdy tej umowy nie wykonywały. Dokonywano jedynie zapłaty kilku rat kredytu, aby przedłużyć działanie procederu. Spłatami pożyczki objętej pozwem z pieniędzy pochodzących z kolejnych pożyczek zaciągniętych na podstawie kolejnych pozornych umów na kolejne słupy zajmowali się pracownicy (...). W takich okolicznościach, zdaniem pozwanego, nie sposób mówić, ze strony zawarły ważną umowę pożyczki, w związku z którą powód był uprawniony do wypełnienia weksla. Umowa jest bowiem nieważna. Została zawarta jedynie dla pozoru, a jej celem było wywołanie wrażenia, że została zawarta i była realizowana co w istocie nigdy nie miało miejsca (k. 116-127).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 czerwca 2013r. pomiędzy powodem Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową w W., reprezentowaną przez J. P. (2) i M. G. a pozwanym została zawarta umowa pożyczki zabezpieczonej hipoteką Nr (...) na kwotę 3.590.000 zł. Zgodnie z zapisem § 2 umowy wypłata pożyczki miała nastąpić na podany w umowie rachunek bankowy na podstawie złożonej w (...) pisemnej dyspozycji pożyczkobiorcy. Umowa została zawarta na okres od 27 czerwca 2013r. do 11 stycznia 2019r.

Zabezpieczeniem spłaty pożyczki był wystawiony w dniu 27 czerwca 2013r. i podpisany własnoręcznie przez pozwanego weksel własny. Weksel został wystawiony przez pozwanego jako weksel niezupełny (in blanco). Do weksla została dołączona deklaracja wekslowa.

(dowód: kopia umowy pożyczki, k. 27-31, Regulamin, k. 32-35, weksel, k. 24, kopia deklaracji wekslowej, k. 25)

Kwota udzielonej pożyczki została przelana na rachunek bankowy wskazany w umowie pożyczki (§ 2 pkt 2 ppkt 2). Nie była to rachunek bankowy, którego dysponentem był pozwany. Nie miał on dostępu do tego rachunku bankowego. Pozwany nigdy też nie otrzymał kwoty pożyczki w wysokości 3.590.000 zł.

Pozwany został „zwerbowany” do wyłudzenia pożyczki przez S. D.. Pozwany był w trudnej sytuacji finansowej, zaś S. D. namówił go obiecując, że nie będzie z tego żadnych konsekwencji dla niego, że to „lekkie pieniądze”. Organizacją z ramienia (...) zajmowała się M. P.. Pozwany nigdy nie składał sam z siebie żadnych dyspozycji dotyczących wypłaty środków. Podpisał on jedynie gotową umowę pożyczki, wszelkie dyspozycje zostały również przygotowane przez pracowników (...).

Wszystkie dokumenty niezbędne do otrzymania pożyczki, w tym zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, zostały przygotowane wcześniej przez inne osoby, pozwany nie znał treści tych dokumentów. Pozwany stawiając się w kasie (...) nawet nie wiedział jaką pracę wykonuje, ani jaka nieruchomość stanowi zabezpieczanie tej pożyczki. Wszystko to zostało przygotowane przez pracowników (...) i podsunięte mu do podpisu. Pozwany, zgodnie z informacjami przekazywanymi przez pracowników (...), nigdy nie miał tej pożyczki spłacać.

Pozwany miał pełną wiedzę co do nieprawdziwości dokumentów, które przy zawieraniu przedmiotowej umowy pożyczki okazywał jak własne i zgodne z prawdą. Wszystkie przedłożone dokumenty pozwany świadomie i dobrowolnie opatrzył własnoręcznym podpisem.

Za podpisanie umowy pożyczki pozwany otrzymał korzyść majątkową w postaci kwoty 10.000 zł w gotówce przekazanej przez S. D..

Otrzymał także zapewnienie, że pożyczka będzie spłacana, zaś jemu nie grożą żadne konsekwencje i nie będzie ponosił odpowiedzialności za zobowiązanie wynikające z tejże umowy. Pozwany miał wiedzę i był świadomy, iż podpisuje umowę pożyczki na kwotę przeszło 3.500.000 zł. Świadomie i dobrowolnie podpisał umowę pożyczki, od początku nie mając zamiaru jej spłacać. Pozwany miał świadomość, że proceder, w którym zdecydował się uczestniczyć, jest niezgodny z prawem.

(dowód: okoliczności bezsporne, zeznania pozwanego, k. 664-664verte,min. 00:25:52-00:33:07, zeznania świadka M. P., k. 663-664, min. 00:04:06-00:21:52, kopia wniosku o przyznanie pożyczki, k. 157, kopia zaświadczenia o zarobkach, k. 158, kopia umowy o pracę, k. 162, kopia zeznania podatkowego, k. 164-166)

Z uwagi na to, iż należności wynikające z przedmiotowej umowy pożyczki nie były regularnie spłacane, Syndyk skierował do pozwanego dwukrotnie wezwania do zapłaty.

W wezwaniu do zapłaty z dnia 14 marca 2016r. wskazał, iż łączna wysokość zaległego zadłużenia wynosi 1.515.746,65 zł, wezwał do zapłaty powyżej kwoty w terminie 14 dni pod rygorem wypowiedzenia umowy i postawienia całego zadłużenia w stan natychmiastowej wykonalności.

W kolejnym wezwaniu do zapłaty z dnia 25 kwietnia 2016r. powód wskazał, iż łączna wysokość zaległego zadłużenia wynosi 1.607.900,45 zł, wezwał do zapłaty powyżej kwoty w terminie 14 dni pod rygorem wypowiedzenia umowy i postawienia całego zadłużenia w stan natychmiastowej wykonalności.

(dowód: wezwanie do zapłaty 14 marca 2016r., wraz z pełnomocnictwem i pouczeniem, k. 57-60, wezwanie do zapłaty 25 kwietnia 2016r., wraz z pełnomocnictwem i pouczeniem, k. 61-64)

Z uwagi na to, iż pozwany nie wywiązał się z obowiązku spłaty zaciągniętego zobowiązania, powód pismem z dnia 6 czerwca 2016r. wypowiedział przedmiotową umowę pożyczki z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia oraz wezwał pozwanego do zapłaty wymagalnej zaległości wynoszącej 1.700.948,82 zł z zastrzeżeniem, iż w przypadku braku spłaty zaległości w terminie 30-dniowym cała niespłacona część pożyczki zostanie postawiona w stan natychmiastowej wymagalności.

(dowód: wypowiedzenie umowy, k. 65)

Pismem z dnia 11 kwietnia 2019r. powód powiadomił pozwanego, iż wystawiony przez niego weksel in blanco został uzupełniony na łączną kwotę 4.693.216.58 zł, na którą składa się kwota 3.193.056,15 zł tytułem kapitału, kwota 519.364,18 zł tytułem skapitalizowanych odsetek umownych, kwota 980.715,25 zł tytułem odsetek od należności przeterminowanych oraz kwota 81,00 zł tytułem kosztów wezwań i powiadomień poręczycieli. Jednocześnie powód wezwał pozwanego do wykupu weksla.

(dowód: zawiadomienie o uzupełnieniu weksla wraz z wezwaniem do jego wykupu, k. 69-72)

Pozwany nie dokonał żadnych spłat należności z tytułu zaciągniętego zobowiązania wynikającego z przedmiotowej umowy pożyczki.

(dowód: okoliczność bezsporna, zeznania pozwanego, k. 664-664verte,min. 00:25:52-00:33:07)

Postanowieniem z dnia 5 lutego 2015 roku, wydanym w sprawie o sygn. akt X GU 53/15, Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w W. X Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych ogłosił upadłość (...) z możliwością zawarcia układu, powierzając sprawowanie zarządu całym majątkiem upadłego — Zarządcy w osobie L. K. (1). Następnie postanowieniem z dnia 19 marca 2015 roku, wydanym w sprawie o sygn. akt X GUP 87115, Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w W. X Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych zmienił sposób prowadzenia postępowania upadłościowego (...) z postępowania z możliwością zawarcia układu na postępowanie obejmujące likwidację majątku upadłego i ustanowił Syndyka w osobie L. K. (1).

(dowód: postanowienie Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w W. X Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych z dnia 5 lutego 2015 roku wydane w sprawie o sygn. akt X GU 53115, k. 21, postanowienie Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w W. X Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych z dnia 19 marca 2015 roku wydane w sprawie o sygn. akt X GUP 87/15, k. 22 , odpis z KRS, k. 13-20)

Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielopolskim z dnia 28 września 2020r. wydanym w sprawie sygn. akt II K 93/20 pozwany został skazany za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 7 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. polegający na tym, iż w okresie od 1 czerwca 2013r. do 27 czerwca 2013r. w W., W., W., R. i innych miejscowościach działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu uzyskania dla innych osób ze Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W. na swoje dane pożyczki nr (...) w kwocie 3.590.000,00 zł oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 3.590.000,00 zł, w ten sposób, że przedłożył wraz z wnioskiem o udzielenie pożyczki przekazane mu przez inne osoby poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości osiąganych dochodów w firmie (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością ul. (...) w W., umowę o pracę z dnia 12 stycznia 2012r., druku (...) za okres od lutego 2013r. do kwietnia 2013r., zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu PIT-37 za 2012r. oraz akt notarialny dotyczący ustanowienia hipoteki stanowiącej zabezpieczenie w/w pożyczki na nieruchomości położonej w miejscowości P., gmina O. o nr 842/3 oraz 843/3 o łącznej powierzchni 1,65 ha, której wartość została znacznie zawyżona na podstawie poświadczającego nieprawdę operatu szacunkowego, które to dokumenty miały istotne znaczenie dla uzyskania tej pożyczki, czym wprowadził pracowników Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W. w błąd, zarówno co do własnej zdolności pożyczkowej, jak i tożsamości osób, na rzecz których faktycznie miała zostać udzielona pożyczka, w wyniku czego zawarł umowę pożyczki Nr (...) na nazwisko M. T., a uzyskaną sumę pożyczki przekazał innym osobom, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, czym działał na szkodę Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W..

Za powyższy czyn pozwany został skazany na karę pozbawienia wolności, został na niego także nałożony obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego kwoty 10.000 zł, z którego to obowiązku pozwany się wywiązał w dniu 27 października 2021r.

(dowód: okoliczność bezsporne, zeznania pozwanego, k. 664-664verte,min. 00:25:52-00:33:07, odpis aktu oskarżenia, k. 234, k. 234verte)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Strony łączyła umowa pożyczki zabezpieczonej hipoteką Nr (...) na kwotę 3.590.000 zł. Zabezpieczeniem powyższego zobowiązania był weksel in blanco.

Z uwagi na to, iż pozwany nie wywiązał się ze spłaty kwoty pożyczki, pomimo dwukrotnego wezwania do zapłaty, pozwany dokonał wypowiedzenia umowy z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia. Z chwilą upływu terminu wypowiedzenia cała niespłacona wierzytelność z tytułu przedmiotowej pożyczki stała się wymagalna. Wierzytelność ta nie została spłacona przez pozwanego.

Wobec powyższego powód stosownie do uprawnienia wynikającego z pkt 9 umowy oraz deklaracji wekslowej uzupełnił stanowiący zabezpieczenie zobowiązania weksel pozostałą do zapłaty kwotą zadłużenia w wysokości 4.693.216,58 zł, na która składały się następujące kwoty: niespłacony kapitał pożyczki w kwocie 3.193.056,15 zł, niespłacone odsetki umowne w kwocie 519.364,18 zł, odsetki z tytułu należności przeterminowanych w kwocie 980.715,25 zł oraz koszty wezwań 81 zł. Dochodzona pozwem należność została pomniejszona przy tym o kwotę 10.000 zł, jaką pozwany uiścił z tytułu naprawienia szkody, a który to obowiązek został na niego nałożony wyrokiem Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim w sprawie Il K 93/20. Z tego względu powód pomniejszył sumę wekslową o ww. kwotę przy czym nadal domaga się od tej kwoty odsetek. Pozwany dokonał zapłaty obowiązku naprawienia szkody w dniu 27 października 2021 roku. Mając powyższe na uwadze powód dochodził kwoty 4.683.216,58 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 4.693.216,58 zł od dnia 7 maja 2019 roku do dnia 27 października 2021 roku, od kwoty 4.683.216,58 zł od dnia 28 października 2021 roku do dnia zapłaty.

Do łączącej strony umowy należy stosować normy wynikające z art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 5 listopada 2009r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych w związku z art. 69.ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe.

Pozwany w toku niniejszego procesu nie kwestionował faktu podpisania umowy pożyczki, wysokości zadłużenia oraz okoliczności, iż nie dokonał spłaty zadłużenia. Pozwany podniósł jednakże zarzut nieważności umowy z uwagi na to, iż dotknięta jest ona wadą oświadczenia woli w postaci pozorności. W ocenie pozwanego w sytuacji gdy wystawca weksla na etapie postępowania sądowego kwestionuje istnienie wskazanego w nim zobowiązania, może podnosić zarzuty odnośnie stosunku podstawowego, który został wekslem zabezpieczony. Wraz z podniesieniem zarzutów odnośnie czynności będącej podstawą wystawienia weksla, spór pomiędzy wystawcą weksla a remitentem, zostaje przeniesiony z płaszczymy zobowiązania wekslowego na ogólną płaszczyznę stosunku prawa cywilnego. Od tego moment strony są uprawnione zgłaszać zarzuty i dowodzić twierdzeń bezpośrednio związanych z łączącym je podstawowym stosunkiem prawnym. Zdaniem pozwanego nie jest dopuszczalne uzupełnienie weksla, gdy zobowiązanie, które weksel zabezpieczał, było nieskuteczne, np. nie powstało, umowa była nieważna lub pozorna. Pozwany podkreślił przy tym, iż był jedynie tzw. „słupem”, został „zwerbowany” do wyłudzenia pożyczki przez S. D.. Z kolei organizacją z ramienia (...) zajmowała się M. P.. Pozwany nigdy nie składał sam z siebie żadnych dyspozycji. Podpisał on jedynie gotową umowę pożyczki, wszelkie dyspozycje zostały również przygotowane przez pracowników (...). Wszystkie dokumenty zostały sfałszowane, w szczególności zaświadczenie o zarobkach i o zatrudnieniu. Pozwany stawiając się w kasie (...) nawet nie wiedział jaką pracę wykonuje, ani jaka nieruchomość stanowi zabezpieczanie tej pożyczki. Wszystko to zostało przygotowane i sfałszowane przez pracowników (...) i podsunięte mu do podpisu. Pozwany zgodnie z informacjami przekazywanymi przez pracowników (...) nigdy nie miał tej pożyczki spłacać. Umowa ta została zawarta jedynie dla pozoru, aby wyprowadzić z kasy (...) kwotę kredytu. Jedyną czynnością dokonaną przez pozwanego było złożenie podpisu na przygotowanych dokumentach, których nawet nie czytał, a które zawierały sfałszowane dane i oświadczenia. Działający za (...), przy udzielaniu pożyczki działali zatem sprzecznie z prawem, z pełną wiedzą, że pozwany nie ma zdolności kredytowej, ani woli czy zamiaru wykonywania zobowiązań umowy, a zadysponowane środki pieniężne nie są przeznaczone dla niego.

Powyższe okoliczność dowodzące, iż pozwany został wykorzystany przez zorganizowaną grupę przestępczą działającą w (...), są w niniejszej sprawie bezsporne. Rozważenia wymaga jednakże, czy zawarta w taki sposób i w takich okolicznościach umowa pożyczki może być uznana za nieważną jako czynność prawna pozorna. W ocenie Sądu brak jest podstaw do twierdzenia, iż łącząca strony umowa pożyczki jest dotknięta wadą oświadczenia woli opisaną w art. 83 k.c. Należy bowiem podkreślić, iż pozwany miał pełną świadomości, iż uczestniczy w przestępczym procederze. Decyzję zaś, jak sam przyznał, podjął dobrowolnie, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Wobec powyższego brak jest podstaw do uznania, iż czynności prawna w postaci przedmiotowej umowy pożyczki nosi znamiona czynności pozornej. Fakt zaciągnięcia zobowiązania w celu popełnienia przestępstwa na szkodę powoda w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, nie powoduje w żadnej mierze nieważności zobowiązania. Nie ma przy tym żadnego prawnego znaczenia okoliczność, iż pozwany nie otrzymał środków w kwocie 3.590.000 zł, na jaką to kwotę opiewała przedmiotowa umowa, gdyż sam dobrowolnie wyraził zgodę, aby ta kwota została przekazana innym członkom uczestniczącym w przestępczym procederze.

Bezspornym jest, iż pozwany dopuścił się przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 7 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. polegającego na tym, iż w okresie od 1 czerwca 2013r. do 27 czerwca 2013r. w W., W., W., R. i innych miejscowościach działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu uzyskania dla innych osób ze Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W. na swoje dane pożyczki nr (...) w kwocie 3.590.000,00 zł oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 3.590.000,00 zł, w ten sposób, że przedłożył wraz z wnioskiem o udzielenie pożyczki przekazane mu przez inne osoby poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości osiąganych dochodów w firmie (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością ul. (...) w W., umowę o pracę z dnia 12 stycznia 2012r., druku (...) za okres od lutego 2013r. do kwietnia 2013r., zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu PIT-37 za 2012r. oraz akt notarialny dotyczący ustanowienia hipoteki stanowiącej zabezpieczenie w/w pożyczki na nieruchomości położonej w miejscowości P., gmina O. o nr 842/3 oraz 843/3 o łącznej powierzchni 1,65 ha, której wartość została znacznie zawyżona na podstawie poświadczającego nieprawdę operatu szacunkowego, które to dokumenty miały istotne znaczenie dla uzyskania tej pożyczki, czym wprowadził pracowników Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W. w błąd, zarówno co do własnej zdolności pożyczkowej, jak i tożsamości osób, na rzecz których faktycznie miała zostać udzielona pożyczka, w wyniku czego zawarł umowę pożyczki Nr (...) na nazwisko M. T., a uzyskaną sumę pożyczki przekazał innym osobom, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, czym działał na szkodę Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W..

Wobec powyższego, jak zasadnie wskazuje powód brak, jest jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że umowa zawarta pomiędzy (...) a M. T. była pozorna i nie wywoływała skutków prawnych. Sfera motywacji działania pożyczkobiorcy pozostaje przy tym poza zakresem rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, albowiem sam cel zawarcia umowy nie ma wpływu na jej ważność. Nawet przyjęcie tezy, że M. T. nigdy nie zamierzał zaciągać pożyczki dla siebie, a uzyskane na mocy zawartej umowy środki zostały przez niego przekazane na rzecz osoby trzeciej, pozostają irrelewantne dla ważności dokonanej przez strony czynności prawnej. Choćby bowiem pomiędzy pożyczkobiorcą a osobą trzecią istniało niezależne porozumienie co do przeznaczenia kwoty pożyczki, sprzeczne z celem, na jaki udzielone zostało finansowanie, nie świadczy to o pozorności dokonanej czynności. W związku z tym, jak zasadnie podkreśla powód, jakiekolwiek ewentualne uzgodnienia pozwanego z osobami trzecimi dotyczące okoliczności, ukrytych motywów podpisania przez M. T. umowy ze (...), czy też zamierzeń tych osób co do skuteczności umowy, nie mają przełożenia na byt prawny umowy i w żaden sposób nie mogą świadczyć o jej pozorności.

Brak jest także jakichkolwiek podstaw, wbrew twierdzeniom pozwanego, do uznania, iż dochodzenie przez syndyka należności objętych żądaniem pozwu jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Fakt, iż pozwany uczestniczył w zorganizowanej grupie przestępczej, że świadomie i dobrowolnie w celu uzyskania korzyści majątkowej, posłużył się fałszywymi dokumentami, aby wyłudzić ze (...) bardzo znacząca kwotę , tj. kilka milionów złotych, nie zamierzając spłacać tego zobowiązania, nie uprawnia pozwanego do powoływania się na zarzut nadużycia prawa podmiotowego. Trudno uznać działanie syndyka dochodzącego należności z umowy pożyczki od zobowiązanego, za stanowiące naruszenie zasad współżycia społecznego.

Wobec powyższego mając na uwadze, iż zawarta przez pozwanego ze (...) mowa pożyczki jest ważna, a pozwany nie wywiązał się z ciążącego na nim zobowiązania w postaci obowiązku zwrotu kwoty pożyczki zgodnie z ustaleniami zawartymi w umowie, Sąd, uznając zasadność powództwa, utrzymał w mocy nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 14 marca 2022r.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zasądzając dodatkowo ponad kwotę wynikającą z nakazu zapłaty kwotę 7.800,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSO Renata Lech

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego.

9 sierpnia 2023r.

SSO Renata Lech