Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 stycznia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący	SSO Alina Gąsior
Protokolant	st.sekr.sądowy Beata Gurdziołek

po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2020 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa A. B., (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki jawnej w P.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w L.

o odszkodowanie

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. na rzecz powoda A. B. kwotę 112.390,00 (sto dwanaście tysięcy trzysta dziewięćdziesiąt 00/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 25 września 2018 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki jawnej w P. kwotę 165.250,00 (sto sześćdziesiąt pięć tysięcy dwieście pięćdziesiąt 00/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 25 września 2018 roku do dnia zapłaty;

3.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

4.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. na rzecz powoda A. B. kwotę 10.233,00 (dziesięć tysięcy dwieście trzydzieści trzy 00/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia;

5.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki jawnej w P. kwotę 15.680,00 (piętnaście tysięcy sześćset osiemdziesiąt 00/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.

SSO Alina Gąsior

Sygn. akt I C 1112/18

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 17 sierpnia 2018 r. (data nadania) powodowie A. B. oraz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna z siedzibą w P., reprezentowani przez pełnomocnika, wnieśli przeciwko pozwanemu (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w L. o:

1.  zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda A. B. kwoty 136.448,52 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 7 sierpnia 2018 r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z:

a.  nieruchomości położonej w P. przy Logistycznej działki nr (...), dla których Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim prowadzi KW nr: PT 1P/ (...) za okres od dnia 14 sierpnia 2012r. do dnia 30 czerwca 2018r.,

b.  nieruchomości położonej w P. przy Logistycznej, działka nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim prowadzi KW nr: (...), za okres od dnia 14 sierpnia 2012r. do dnia 30 czerwca 2018 r.;

2.  zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda (...) sp. z o.o. sp. jawna kwoty 172.094,26 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 7 sierpnia 2018 r. do dnia zapłaty, tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z:

a.  nieruchomości położonej w P. przy Logistycznej, działki nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim prowadzi KW nr (...), za okres od dnia 14 sierpnia 2012r. do dnia 30 czerwca 2018 r.,

b.  nieruchomości położonej w P. przy Logistycznej, działki nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim prowadzi KW nr (...) za okres od dnia 14 sierpnia 2012r. do dnia 30 czerwca 2018 r.,

c.  nieruchomości położonej w P. przy Logistycznej, działki nr (...), dla których Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim prowadzi KW nr (...) za okres od dnia 14 sierpnia 2012 r. do dnia 30 czerwca 2018 r.;

3.  zasądzenie od pozwanego na rzecz każdego z powodów odrębnie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwoty po 17 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, że na powyższych nieruchomościach znajduje się należące do pozwanego urządzenie przesyłowe w postaci napowietrznej linii energetycznej 110 kV, z których pozwany korzysta bez tytułu prawnego. Powód podał, iż między stronami przed tut. Sądem w sprawie pod sygn. akt I C 1245/12 toczyło się już postępowanie o wynagrodzenie z tytułu bezumownego korzystania z tych działek za okres wcześniejszy, w którym Sąd przyjął złą wiarę posiadania służebności przez przedsiębiorstwo energetyczne. Do wyliczenia wynagrodzenia za okres objęty pozwem w niniejszej sprawie powód wykorzystał parametry i wskaźniki przyjęte przez biegłego ds. szacowania nieruchomości przeprowadzone w dniu 30.05.14 r. w sprawie I C 1245/12.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w L., reprezentowany przez pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od każdego z powodów na rzecz pozwanej spółki kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Pozwany podał, iż jest następcą prawnym (...) Sp. z o.o. Pozwany podniósł zarzut zasiedzenia służebności przesyłu wskazując, iż linia elektroenergetyczna została posadowiona w 1951 roku i od tego czasu jest eksploatowana, w konsekwencji korzystanie z nieruchomości powodów nie jest bezprawne.

Na rozprawie w dniu 14 stycznia 2020 r., a następnie w piśmie z dnia 27 stycznia 2020 r., strona powodowa zmodyfikowała żądanie i wniosła o zasądzenie na rzecz A. B. kwoty 112.390 zł wraz z odsetkami, a w odniesieniu do spółki (...) kwoty 165.250 zł, w pozostałym zakresie zaś cofnęła powództwo, ponadto wniosła o nieobciążenie kosztami w tym zakresie. Pozwana spółka wyraziła zgodę na cofniecie powództwa we wskazanym zakresie, w pozostałym zakresie zaś wniosła o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód A. B. jest właścicielem nieruchomości składających się z:

-

działek nr (...), dla których Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim prowadzi KW nr (...),

-

działki nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim prowadzi KW nr (...);

/dowód: odpisy zupełne z KW nieruchomości nr (...), (...) k.26-27v, k.29-30 wypisy z rejestru gruntów k.24, k.25, k.28/

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna jest właścicielem nieruchomości składających się z:

-

działki nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim prowadzi KW nr (...),

-

działki nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim prowadzi KW nr (...),

-

działek nr (...), dla których Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim prowadzi KW nr (...);

/dowód: odpisy zupełne z KW nieruchomości nr (...), (...), (...) k.32-33v, k.35-36 k.38-39v, wypisy z rejestru gruntów k.31, k.34, k.37/

Linia energetyczna została wybudowana na podstawie decyzji nr AB.IV- (...) z dnia 15.11.1994 r., którą zatwierdzono plan realizacyjny oraz udzielono pozwolenia na budowę linii 110 kV na odcinku od (...) w P. do słupa 20 (M6+10).

W 1997 roku zostały przeprowadzone całkowite prace. Z dokumentacji dotyczącej tych prac wynika, iż linia została przesunięta o 12 metrów w bok.

W 2005 roku przeprowadzono przebudowę linii na odcinku od stanowiska nr 4 do stanowiska nr 11, przebiegającego przez nieruchomości powodów. Przebudowa polegała na wykonaniu obostrzenia 2 ⁰ (zmniejszenie naprężenia przewodów i zastosowanie łańcuchów izolatorów Ł02 i ŁP2) dla całej sekcji i podwyższeniu stanowiska nr 10 i 2,5 m. Pozostałe elementy linii 110 kV nie uległy zmianie. Protokół odbioru technicznego przebudowy linii sporządzono w dniu 21.06.2005r. Przeprowadzone prace dotyczyły doprowadzenia linii do nowo wybudowanej stacji W.. Przebudowa nie obejmowała odcinka na nieruchomości powodów.

/dowód: akta sprawy C1245/12 (I ACa 1786/14): decyzja z dnia 15.11.1994r nr AB.IV- (...) k.215-218, protokół odbioru technicznego przebudowy linii 110 kV P.- (...) z dnia 21.06.2005r. k.208, zeznania świadka K. R. na rozprawie w dniu 24 stycznia 2019 r: płyta k.129, protokół k.127v-128/

Eksploatacja przez pozwanego urządzenia przesyłowego polega na oględzinach przeprowadzanych co roku oraz dokonywaniu pomiarów uziemień dokonywanych raz na pięć lat. Oględziny mogą odbywać się z odległości, ale pomiary wymagają już dostępu do słupów.

Uszkodzenie mechaniczne wymagają wjazdu podnośnik na teren nieruchomości.

/dowód: zeznania świadka K. R. na rozprawie w dniu 24 stycznia 2019 r: płyta k.129, protokół k.127v-128/

Pomiędzy stronami w latach 2012-2014 r. toczyło się przed tut. Sądem pod sygn. akt I C 1245/12 (I ACa 1786/14) postępowanie w przedmiocie wynagrodzenia z tytułu bezumownego korzystania odnoszące się do tych działek za okres od 2002 r. do 13 sierpnia 2012 r.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 14 października 2014 r. Sąd zasądził od (...) SA Oddział (...) w Ł. na rzecz A. B. kwotę 214.560 złotych z ustawowymi odsetkami oraz na rzecz (...) Sp. z o.o. spółki komandytowo- akcyjnej w P. kwotę 177.070 złotych z ustawowymi odsetkami. Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. przyjął, iż strefa ochronna biegnąca wzdłuż linii wysokiego napięcia obejmuje 36 m szerokości (po 15 m od każdego ze skrajnych przewodów linii + 6 m odległości pomiędzy skrajnymi przewodami), w strefie tej obowiązuje zakaz wznoszenia budynków mieszkalnych oraz innych obiektów z funkcjami chronionymi. Ponadto Sąd ustalił, że całkowita długość linii elektroenergetycznej nad działkami wynosi 652 m, a całkowity obszar ograniczonego użytkowania w związku z pasem strefy ochronnej wynosi 23.472 m ². Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. przyjął, iż (...) SA Oddział (...) oraz jego poprzednicy prawni posiadali służebność w złej wierze, przy czym posiadanie to trwa od 1995 r., kiedy to linia energetyczna została zbudowana.

/dowód: akta sprawy I C 1245/12 (I ACa 1786/14): wyrok SO w Piotrkowie Tryb z dnia 14 października 2014 r. wraz z uzasadnieniem k.460, k.463-475, wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 2 czerwca 2015 r. wraz z uzasadnieniem k.520-527v/

Pozwana spółka jest następcą (...) Sp. z o.o., wcześniej (...) Sp. z o.o., spółki (...) S.A. z siedzibą w Ł. oraz przedsiębiorstwa państwowego Zakład (...) z siedzibą w Ł.. Ten ostatni był następcą przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą Zakład (...), funkcjonującego w (...) Zakładów (...), które zarządzały infrastrukturą przesyłową w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa.

/dowód: zarządzenie nr 4 Naczelnego Dyrektora Zjednoczenia (...) z dnia 30 stycznia 1975 r. k.100-100v, zarządzenie nr 16 Naczelnego Dyrektora Zjednoczenia (...) z dnia 12 sierpnia 1975 r. k.101-104v, zarządzenie nr 14/ORG/89 Ministra Przemysłu z dnia 16 stycznia 1989 r. k.105-106, akt przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego - akt notarialny sporządzony w dniu 12 lipca 1993 r. (Rep. A nr 2428/93) k.109-115, postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi, z dnia 15 grudnia 2008 r. k.108, informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z Rejestru Przedsiębiorców KRS uczestniczki - wydruk ze strony internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości k.107-107v/

W latach 2012 - 2018 r. pozwany i jego poprzednicy współkorzystali z nieruchomości:

-

na powierzchniach ugorowanych i użytkowanych rolniczo - wykorzystywanych pod uprawy (dz. 5/5,5/4,18/2, cz. dz. 8/4) - 75%

-

na powierzchniach parkingów (dz. 7/6 i cz. dz. 8/4) - 50%

-

na powierzchni zbiorników wodnych (dz. 11,13/1,14/2) - 25%.

Wynagrodzenie za bezumowne korzystanie w latach 2012 - 2018 kształtowało się następująco:

	A. B.	(...) sp. z o.o.
2012	8 010 zł	11 770 zł
2013	20 100 zł	29 560 zł
2014	20 100 zł	29 560 zł
2015	20 100 zł	29 560 zł
2016	18 360 zł	26 990 zł
2017	17 480 zł	25 700 zł
2018	8 240 zł	12 110 zł
Łącznie:	112 390 zł	165 250 zł

/dowód: opinia biegłego rzeczoznawcy k.154-210, uzupełniająca opinia biegłego rzeczoznawcy k.232-234, k.248-250/

Pismami z dnia 12 lipca 2018 r. (data nadania) powodowie wezwali pozwanego do zapłaty wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z przedmiotowych nieruchomości pod rygorem sądowego ich dochodzenia.

/dowód: wezwania do zapłaty z dnia 12 lipca 2018r. wraz z potwierdzeniem nadania k.75-77, k.80-82, pismo pozwanego z dnia 20 lipca 2018r. k.78, k.83 pisma powodów z dnia 25 lipca 2018r. k.79, k.84/

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie wyżej wskazanych dowodów.

Sąd pominął wniosek pozwanego o przeprowadzenie dowodu z dokumentów w postaci protokołu odbioru technicznego przebudowy linii 110 kV oraz wyciągu z inwentarza (k.96v w zw. z k.97), które miały być zawarte w aktach sprawy toczącej się przez Sądem Rejonowym dla Łodzi-Widzewa w Łodzi. Pozwany nie określił, o jakie dokładnie dokumenty chodzi, w szczególności nie podał dat ich sporządzenia czy podmiotów, które je wydały. W ocenie Sądu pozwanemu w istocie chodzić mogło o załączone do akt I C 1245/12 dokumenty w postaci protokołu odbioru załączony (k.208 tych akt) oraz karty obiektu inwentaryzowanego (k.158-160 tych akt). Jednak nie wynika z nich okoliczność na jaką się powołuje pozwany tj. że budowa linii nastąpiła w 1951 r. Niemniej Sąd nie jest władny do wykazywania inicjatywy dowodowej za stronę i poszukiwania dokumentacji, zwłaszcza gdy jest on profesjonalistą na rynku dystrybucji energii i wobec tego sam winien tę dokumentację posiadać. To zadaniem pozwanego w ramach podniesionego zarzutu zasiedzenia służebności jest wykazanie czasu budowy urządzenia na działkach powodów, jak i rozpoczęcia jego użytkowania. Sąd natomiast poczynił ustalenia z załączonych do akt sprawy dokumentów I C 1245/12.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Roszczenie powodów Sąd ocenił przez pryzmat przepisów art. 225 kc w zw. z art. 224 § 2 kc i art. 230 kc, które dają podstawę do domagania się przez właściciela rzeczy od jej samoistnego posiadacza (odpowiednio zaś - od jej posiadacza zależnego) w złej wierze zapłaty wynagrodzenia za korzystanie z owej rzeczy.

Powodowie są właścicielami ww. nieruchomości. Pozwany i jego poprzednicy prawni od momentu wybudowania linii napowietrznej są posiadaczem tejże nieruchomości w zakresie odpowiadającym służebności przesyłu, albowiem na nieruchomości powodów są usytuowane urządzenia służące do doprowadzania energii elektrycznej (art. 49 § 1 kc), z których pozwany przedsiębiorca może korzystać zgodnie z przeznaczeniem urządzeń (art. 305 ¹ kc).

W pierwszej kolejności odnieść należy się do podniesionego przez pozwanego zarzutu zasiedzenia. Powodowie powoływali się w tym zakresie na powagę rzeczy osądzonej, wskazując, iż niniejsze powództwo jest kolejnym powództwem skierowanym przez powodów przeciwko pozwanemu o wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z tej samej nieruchomości w związku z przebiegiem linii energetycznej. W poprzedniej sprawie wyrokiem z dnia 14 października 2014 r. w sprawie sygn. akt I C 1245/12 Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. uwzględnił powództwo w całości za okres od 2002 r. do 13 sierpnia 2012 r., nie podzielając przy tym zarzutu zasiedzenia służebności przez przedsiębiorstwo przesyłowe, co jest objęte prawomocnością materialną.

Zgodnie z art. 365 § 1 kpc orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. W niniejszym postępowaniu Sąd nie był związany ustaleniami faktycznymi przyjętymi za podstawę rozstrzygnięcia w innej sprawie o zapłatę. W wyroku z dnia I C 1245/12 r. Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. przesądził jedynie o zasadności roszczenia dochodzonego przez powodów względem pozwanego z tytułu bezumownego korzystania z jego nieruchomości. Przedmiotem rozstrzygnięcia nie była natomiast kwestia zasiedzenia służebności gruntowej odpowiadającej treścią służebności przesyłu w tym znaczeniu, iż nie wchodziła ona w zakres przedmiotu sporu zakreślonego treścią żądania pozwu. Przedmiotem prawomocności materialnej jest bowiem ostateczny rezultat rozstrzygnięcia ujęty w sentencji, a nie przesłanki, które do niego doprowadziły (vide wyrok SN z dnia 3 października 2012 r., II CSK 312/12). Nie zmienia tego również fakt, iż w toku przedmiotowego procesu pozwany powoływał się na zarzut zasiedzenia, który ostatecznie nie został uwzględniony. Należy zauważyć, iż z uwagi na charakter procesowy zarzutu zasiedzenia jego nieuwzględnienie nie znalazło odzwierciedlenia w treści jakiekolwiek decyzji procesowej, w szczególności Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. nie oddalił zarzutu zasiedzenia poprzez wydanie orzeczenia (uregulowanego art. 316-366 kpc). Natomiast zgodnie z treścią art. 365 § 1 kpc tylko takie ma moc wiążącą i może mieć skutek powagi rzeczy osądzonej (tak np. postanowienie Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 21 listopada 2017 r., III Ca 1153/17, L.).

Pozwany w niniejszej sprawie, podobnie zresztą jak w sprawie o sygn. akt I C 1245/12 nie przedstawił dowodów, z których wynikałoby zgodnie z jego twierdzeniami, iż napowietrzna linia została na przedmiotowych nieruchomościach posadowiona w 1971 r. Dlatego również w tym postępowaniu zasadne było przyjęcie, że budowa tej linii nastąpiła w 1995 r., co wynika z treść decyzji nr AB.IV- (...) z dnia 15.11.1994 r., która posługuje się sformułowaniem „pozwolenia na budowę linii 110 kV”. Świadek zgłoszony przez pozwanego twierdził co prawda, iż był to rok 1971, a wiedzę tę posiadać miał z dokumentów, jednakże pozwany w sprawie takich dokumentów nie przedstawił. Świadek zaś nie może w tym zakresie zastąpić dowodu z dokumentów. Natomiast rozstrzygając, czy uzyskanie posiadania służebności o treści odpowiadającej służebności przesyłu nastąpiło w złej wierze, należy mieć na względzie, że domniemanie dobrej wiary jest obalone, gdy z całokształtu okoliczności wynika, że przedsiębiorca przesyłowy w chwili uzyskania posiadania wiedział lub powinien był wiedzieć przy zachowaniu wymaganej staranności, że do nieruchomości, na której zlokalizowane są urządzenia przesyłowe, nie przysługuje mu prawo o treści odpowiadającej służebności przesyłu. Obaleniem tego domniemania niewątpliwie będzie ustalenie, że uzyskał on to władztwo całkowicie samowolnie, tj. nie zawierając odpowiedniej umowy z właścicielem, ani nie uzyskując odpowiedniej decyzji administracyjnej na podstawie właściwych przepisów (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 8 grudnia 2016 r., III CZP 86/16, L.). Tym samym zajęcie cudzej nieruchomości i umieszczenie na niej urządzeń energetycznych bez uzyskania tytułu prawnego jest równoznaczne ze złą wiarą.

Przedsiębiorstwo przesyłowe, które nie legitymuje się uprawnieniem do ingerowania w sferę cudzej własności dla bieżącego utrzymania urządzeń przesyłowych, korzysta z nieruchomości w złej wierze i zobowiązane jest, na wskazanej wyżej podstawie, do świadczenia wynagrodzenia. Z materiału dowodowego wynika co prawda, że właściwy organ wydał decyzję zatwierdzającą plan realizacji trasy linii energetycznej i udzielającą pozwolenia na budowę tej linii, jednak decyzja ta nie jest wystarczająca dla uznania legalności inwestycji przesyłowej na gruncie niepaństwowym. Warunkiem koniecznym było legitymowanie się przez inwestora decyzją pozbawiającą lub ograniczającą prawo własności części nieruchomości przeznaczonej na realizację celu publicznego, którym było niewątpliwie wybudowanie infrastruktury energetycznej. Pozwany nie wykazał, że w związku z realizacją inwestycji, na mocy przepisów ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 z późn. zm.) lub na mocy przepisów ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127 z późn. zm.), wydana została w stosunku do niego i pozostałych współwłaścicieli nieruchomości decyzja wywłaszczeniowa, bądź też została zawarta między nimi jakakolwiek umowa co do tych nieruchomości. W związku z powyższym pozwany i jego poprzednicy prawni z urządzeń przesyłowych korzystali w złej wierze, wobec czego termin zasiedzenia wynosi w tym przypadku 30 lat. Na tej podstawie, rozpoznając niniejszą sprawę, Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia zarzutu strony pozwanej co do zasiedzenia służebności, stosownie do treści art. 292 kc. Jak wynika z poczynionych w sprawie ustaleń, mając na uwadze termin rozpoczęcia budowy ok. 1995, termin zasiedzenia linii 110 kV upłynąłby najwcześniej z dniem 31 grudnia 2025 r., natomiast żądanie strony powodowej kończy się na dniu 30 czerwca 2018 r.

Mając na uwadze poczynione wyżej rozważania, żądanie zasądzenia wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości okazało się usprawiedliwione co do zasady, nie doszło bowiem do zasiedzenia służebności.

Strona powodowa w niniejszej sprawie dochodzi wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości przez pozwanego polegające na tym, że przez działki ewidencyjne tworzące tę nieruchomość przeprowadzona została linia energetyczna 110 kV.

Biegły ds. szacowania nieruchomości wykonał opinię zgodnie z zaleceniami zawartymi w Powszechnych Krajowych Z. Wyceny Krajowym Standardzie Wyceny (...) ,,Określenie wartości służebności przesyłu oraz wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości przez przedsiębiorców przesyłowych” uchwalonym przez Radę Krajową (...) Federację Stowarzyszeń (...) zalecanym do stosowania od dnia 1 stycznia 2017 r. (k.154-163). Opinia po jej uzupełnieniu nie była kwestionowana przez żadną ze stron. Sąd podzielił przyjęte przez biegłego kryteria ustalania wysokości wynagrodzenia, uznając tym samym roszczenie powodów za usprawiedliwione co do wysokości. Z powyższych względów zasądził od pozwanego na rzecz powoda A. B. kwotę 112.390 złotych oraz na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki jawnej w P. kwotę 165.250 zł.

O odsetkach Sąd orzekł stosownie do treści art. 481 § 1 kc. Roszczenie o wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z nieruchomości ma charakter roszczenia bezterminowego, przez co staje się wymagalne dopiero po wezwaniu dłużnika do jego wykonania (art. 455 kc). Sąd zasądził ustawowe odsetki za opóźnienie od dnia 25 września 2018 roku do dnia zapłaty, tj. od dnia następnego po doręczeniu pozwanemu odpisu pozwu.

Wobec cofnięcia przez stronę powodową powództwa ponad kwotę 112.390 zł na rzecz powoda A. B. oraz ponad kwotę 165.250 zł na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki jawnej, Sąd na podstawie art. 355 § 1 kpc umorzył postępowanie w tym zakresie.

Powództwo wytoczone przez powoda A. B. zostało uwzględnione w około 82 procentach i w takiej też wielkości obciążają pozwanego koszty procesu w stosunku do tego powoda. Powód poniósł koszty procesu w łącznej kwocie 13.668,25 zł, na które złożyła się opłata sądowa w wysokości 6.823,00 zł, zaliczka poniesiona na wynagrodzenie dla biegłego w kwocie 1.428, 25 zł i koszty zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 5.417,00 zł. Pozwany zaś poniósł koszty zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową w kwocie 5.417,00 zł. Łączne zatem koszty procesu wyniosły 19.668,25 zł, z czego pozwany winien zapłacić 82%. Wobec powyższego na podstawie art. 100 kpc, zgodnie z zasadą stosunkowego rozliczenia kosztów Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda A. B. kwotę 10.233,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (19.085,25 x 82% - 5.417.00).

Z kolei powództwo spółki (...) zostało uwzględnione prawie w 100 procentach i dlatego też Sąd obciążył pozwanego na podstawie art. 98 kpc obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz tego powoda zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na zasądzoną kwotę złożyły się opłata sądowa od uwzględnionej części powództwa, tj. kwota 8.263,00 zł, zaliczka poniesiona na wynagrodzenie dla biegłego w kwocie 2.000 zł i koszty zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 5.417.00 zł.

SSO Alina Gąsior

Z/ odpis doręczyć pełnomocnikowi powodów i peł. pozwanego.