Treść orzeczenia I C 1470/17 - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim

I C 1470/17 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2020-12-30

Sygn. akt I C 1470/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2020 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Renata Lech

Protokolant: sekretarz sądowy Daria Bernacka

po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2020r. w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa W. Ś.

przeciwko TUZ Towarzystwu (...) z siedzibą w W.

o zadośćuczynienie i ustalenie

1. zasądza od pozwanego TUZ Towarzystwa (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki W. Ś. kwotę 80.00,00 zł ( osiemdziesiąt tysięcy złotych) tytułem zadośćuczynienia

z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 25 sierpnia 2016r. do dnia zapłaty;

2. oddala powództwo w pozostałej części;

3. zasądza od pozwanego TUZ Towarzystwa (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki W. Ś. kwotę 5.417,00 zł (pięć tysięcy czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

4. nakazuje pobrać od pozwanego TUZ Towarzystwa (...) z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim kwotę 6.730,18 zł (sześć tysięcy siedemset trzydzieści złotych 18/100) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 1470/17

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 18 października 2017 roku powódka W. Ś. reprezentowana przez radcę prawnego E. D. wnosiła o zasądzenie od pozwanego TUZ Towarzystwa (...) z siedzibą w W. na jej rzecz kwoty 80.000 złotych tytułem zadośćuczynienia wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30 czerwca 2016 roku do dnia zapłaty, ustalenie odpowiedzialności pozwanego TUZ Towarzystwa (...) z siedzibą w W. za skutki wypadku z dnia 19 kwietnia 2016 roku, zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

( k.3-10)

W odpowiedzi na pozew z dnia 29 grudnia 2017 roku pozwany TUZ Towarzystwo (...) z siedzibą w W. wnosił o oddalenie powództwa, zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu.

Pełnomocnik pozwanego podnosił, że na postanowienie o umorzeniu śledztwa z dnia 30 czerwca 2017 roku zostało wniesione zażalenie i w związku z powyższym pełnomocnik pozwanego wnosi o zawieszenie postępowania do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego 1Ds.291.2017 w Prokuraturze Rejonowej w Tomaszowie Mazowieckim.

Pozwany kwestionował swoją odpowiedzialność na obecnym etapie postępowania gdyby Sąd uznał, że pozwany ponosi odpowiedzialność, pozwany kwestionował wysokość dochodzonego zadośćuczynienia, przyjmując, że kwota 35.000 złotych wypłacona przez pozwanego odpowiada rozmiarowi doznanej przez powódkę szkody.

(k.106-110)

W piśmie procesowym z dnia 21 grudnia 2018 roku pełnomocnik pozwanego poparł swoje stanowisko w sprawie i wnosił o oddalenie powództwa, podnosząc, iż w świetle uszczerbku na zdrowiu u powódki ocenionego na 5 % przez biegłego ortopedę żądanie zadośćuczynienia w kwocie 80.000 złotych jest wygórowane.

(k.233-234)

Ostatecznie na rozprawie w dniu 21 grudnia 2020 roku pełnomocnicy stron poparli swoje dotychczasowe stanowiska w sprawie.

(k. 317v.,)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19 kwietnia 2016 r. przy ul. (...) w T. miało miejsce zdarzenie drogowe.

Kierująca samochodem marki A. (...) o nr rej. (...) – M. K. (1), podczas wysiadania z pojazdu, przy otwieraniu drzwi bocznych przednich lewych doprowadziła do potrącenia drzwiami jadącej jezdnią rowerzystki - W. Ś., która w następstwie powyższego doznała poważnych obrażeń ciała.

( dowód: protokół z rozprawy z dnia 27 marca 2018 roku zeznania świadka M. K. (1) k.140 v., 141, nagranie audio-vidoe z dnia 27 kwietnia 2018 roku zeznania świadka A. O. 00:04:29- 00:10:38 k.163 v., 165, zeznania świadka S. C. 00:10:59-00:17:15 k.164,165, zeznania świadka Ł. K. 00:17:15- 00:20:54 k.164,164 v.,165)

Pojazd sprawcy w dniu zdarzenia posiadał ubezpieczenie w zakresie OC zawarte w pozwanym Towarzystwie (...). ( okoliczność niesporna)

Postępowanie w przedmiotowej sprawie prowadzone było przez Prokuraturę Rejonową w Tomaszowie Mazowieckim pod sygn. akt: PR 1 Ds. 291.2017 i zostało umorzone śledztwo w dniu 30 czerwca 2017 roku.

( dowód: akta Prokuratury Rejonowej w Tomaszowie Mazowieckim pod sygn. akt: PR 1 Ds. 291.2017 w załączeniu )

W wyniku wypadku powódka trafiła do (...) Centrum (...) przy ul. (...) II w T., gdzie w (...) rozpoznano: pourazowy krwiak nadtwardów- kowy oraz krwiak podtwardówkowy, złamanie lewego obojczyka, podejrzenie stłuczenia lewego płuca, złamanie lewego łuku jarzmowego.

Po wykonaniu szeregu konsultacji specjalistycznych, powódka przeniesiona została kolejno do Szpitala Wojewódzkiego im. (...) S.na W. w S., gdzie rozpoznano: uraz czaszkowo- mózgowy, ostry krwiak nadtwąrdówkowy lewej okolicy skroniowej mózgu, złamanie lewej kości skroniowej, złamanie trzonu lewego obojczyka. Wykonano trepanację czaszki, kraniotomię z usunięciem krwiaka nadtwardówkowego.

Powódka przebywała w szpitalu od 19.04. do 09.05.2016 r. Po wypadku, zgodnie ze skierowaniem lekarza POZ, powódka podjęła leczenie psychologiczne, w badaniach stwierdzono istnienie deficytów w zakresie wielu funkcji poznawczych (deficyty w zakresie uwagi, funkcji wykonawczych, abstrahowania i tworzenia pojęć, uczenia się materiału werbalnego), charakterystycznych dla uszkodzenia płatów czołowych i skroniowych. Powódka kontynuowała leczenie neurologiczne, psychologiczne, we wrześniu 2016 r. dodatkowo z rozpoznaniem padaczki powypadkowej trafiła do Oddziału Neurochirurgicznego Szpitala Wojewódzkiego w B., gdzie była hospitalizowana do 06.10.2016 r.

Obecnie powódka w dalszym ciągu kontynuuje leczenie neurologiczne i psychologiczne .

( dowody:

-: Karta informacyjna z dnia 19.04.2016 r. k.14,14 v.,
-: Konsultacja chirurgiczna z dnia 19.04.2016 r. k.15,
-: Konsultacja ortopedyczna z dnia 19.04.2016 r. k.16,
-: Konsultacja neurologiczna z dnia 19.04.2016 r . k.17,
-: Karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 09.05.2016 r. k.19-20,
-: Karta informacyjna dla lekarza kierującego k.21,
-: Historia choroby k.22,23

- Historia choroby (...) k.24, 24 v.,

-: Historia choroby (...) Neurologiczna k.25, 26, 27, 28
-: Historia choroby (...) k.29
-: Wynik badania radiologicznego z dnia 29.06.2016 r., k.30,
-: Historia choroby (...) Neurologiczna k.31-36,
-: Historia choroby (...) k .37-40,
-: Skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne z dnia 13.07.2016 r. k.41-42,
-: Opis badania psychologicznego z dnia 01.08.2016 r. k.44,
-: Historia choroby z Poradni Psychologicznej k.45-47,
-: Historia choroby z (...) k.48-58,
-: Karta informacyjna z dnia 27.09.2016 r. k.59,

- Karta informacyjna z dnia 06.10.2016 r., k.60

-: Karta leczenia ambulatoryjnego w (...) z dnia 15.09.2016 r., k.61,61 v.,
-: Karta informacyjna z dnia 10.10.2016 r., k.62
-: Historia choroby z Poradni Neurologicznej k.63-67
-: Historia choroby Poradni Otolaryngologicznej k.68
-: Historia choroby z (...) k.91-92 v.,
-: dokumentacja medyczna z (...) Centrum (...) powódki leczonej w (...) k.98-104, protokół z rozprawy z dnia 27 marca 2018 roku zeznania świadka A. K. k.141 v.,142, zeznania świadka D. Ś. k.142 v., )

Decyzją z dnia 24.08.2016 roku pozwany przyznał powódce kwotę 8.000,00 złotych, tytułem częściowego zadośćuczynienia.

Natomiast w dniu 20.12.2016 r. towarzystwo ubezpieczeń dopłaciło na rzecz powódki kwotę 29.577,16 zł, tj. łącznie 35.000 złotych tytułem zadośćuczynienia oraz 1.577,16 złotych tytułem kosztów opieki oraz zwrotu dalszych kosztów poniesionych przez powódkę.

( dowody: decyzja pozwanego z dnia 24.08.2016 r. k.69, decyzja pozwanego z dnia 20.12.2016 r. k.70 )

W przedmiotowym zdarzeniu drogowym doszło do przewrócenia rowerzystki na jezdnię w bezpośredniej bliskości przodu zaparkowanego na chodniku dla pieszych, samochodu marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...) .

Według wersji podanej przez powódkę została ona uderzona otwieranymi drzwiami przednimi lewymi zaparkowanego samochodu, co skutkowało wytrąceniem jej ze stabilności ruchu i przewróceniem na jezdnię.

Według wersji podanej przez kierującą samochodem A. (...), otwierała ona drzwi przednie lewe samochodu, lecz nie doszło do uderzenia rowerzystki tymi drzwiami.

Wersją prawdopodobną jest wersja podana przez powódkę i przy tej wersji zachowanie powódki było prawidłowe i nie pozostawałoby w związku przyczynowym z zaistniałym zdarzeniem drogowym.

Przy wersji przebiegu zdarzenia podanej przez powódkę zachowanie kierującej samochodem A. (...) M. K. (1) byłoby nieprawidłowe, ponieważ przed otworzeniem drzwi przednich lewych samochodu nie upewniła się czy otworzenie tych drzwi nie spowoduje zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub jego utrudnienia, co pozostawałoby w bezpośrednim związku przyczynowym z zaistniałym zdarzeniem drogowym.

( dowód: opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej, rekonstrukcji przebiegu wypadków drogowych mgr inż. K. K. k.178-188 )

Biegły z zakresu ortopedii stwierdził u powódki złamanie obojczyka lewego z nieznacznym przemieszczeniem i przebyty uraz czaszkowo-mózgowy.

Uszczerbek długotrwały w związku ze złamaniem obojczyka lewego w okresie gojenia statycznie w dość dobrym ustawieniu z nieznacznym ograniczeniem ruchów barku lewego biegły ocenił na 5 %.

Powódka odczuwa bóle przeciążeniowo-wysiłkowe obręczy barkowej lewej o charakterze subiektywnym z nieznacznymi odchyleniami. Rokowania stabilne.

Leczenie ortopedyczne zostało zakończone w grudniu 2016r .

Powódka w przyszłości nie wymaga leczenia skutków złamania obojczyka lewego. Większość zgłaszanych dolegliwości ma charakter subiektywny. Nie wykonano badań obrazowych tj. RM ujawniających zmian pourazowych w tkankach miękkich barku lewego. Diety powódka nie wymagała i nie wymaga.

Cierpienie fizyczne głównie były ze strony głowy. Ze strony barku lewego były umiarkowane przez 6 tyg. od złamania, przez kolejne 6 tyg. były nieznaczne.

Pomocy innych osób powódka wymagała ok. 2 godziny dziennie przez ok. 1 miesiąca od urazu. Po tym okresie przez okres ok. 1 miesiąca potrzebowała pomocy średnio ok. 1 godziny ( poza pobytem w szpitalach).

Koszty leczenia: koszt ortezy z refundacją w ramach kontraktu z NFZ wynosi ok 120,00 .

Koszt leków p/w bólowych z lekami osłonowymi ze wskazaniem na złamanie obojczyka to kwota sumarycznie ok. 50 zł.

Rehabilitacja w ramach kontraktu z NFZ jest bezpłatna. Leczenie prywatne wg rachunków.

( dowód: opinia biegłego z zakresu ortopedii lek. med. R. E. k.209, 209v.,)

Biegły z zakresu neurologii stwierdził u powódki: encefalopatię pourazową w postaci upośledzenia funkcji poznawczych w zakresie pamięci, koncentracji, przewlekłych pourazowych bólów i zawrotów głowy oraz pourazowych zaburzeń nerwicowych po przebytym w dniu 19 kwietnia 2016 roku urazie czaszkowo-mózgowym ze stłuczeniem płata czołowego i skroniowego lewego, złamaniem kości czaszki, pourazowym krwawieniem podpajęczynówkowym oraz krwiakami podtwardówkowym i nadtwardówkowym leczonym operacyjnie. Dyskopatia C5)C6 bez związku ze zdarzeniem z dnia 19.04.2016 roku .

Po dokonaniu analizy akt sprawy dokumentacji medycznej oraz przeprowadzeniu badania lekarskiego biegły z dziedziny neurologii stwierdził, iż w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 19.04.2016 roku powódka doznała urazu czaszkowo-mózgowego oraz urazu obojczyka lewego.

W wyniku powyższego zdarzenia u powódki doszło do uszkodzenia mózgu i pojawienia się dysfunkcji sprawności mózgu w postaci upośledzenia funkcji poznawczych, przewlekłych pourazowych bólów i zawrotów głowy, pourazowych zaburzeń nerwicowych z lękiem, uczuciem ciągłego napięcia wewnętrznego i nerwowością co warunkuje podstawy do orzeczenia uszczerbku na zdrowiu z poz.9c wg tabeli w wysokości 30%.

Ze względu na utrzymywanie się dolegliwości od zdarzenia do dnia badania przez biegłego orzeczony uszczerbek traktować należy jako trwały. Z przyczyn neurologicznych powódka wymagała opieki całodobowej w okresach szpitalnych oraz w okresie około 3 tygodni po leczeniu w oddziale neurochirurgii w zakresie około 3 godzin dziennie. Biegły z dziedziny neurologii po przeanalizowaniu dokumentacji medycznej szpitalnej i z leczenia ambulatoryjnego w tym wykonanego badania EEG nie podziela postawionego w Oddziale N-chirurgii w B. w okresie 28.09.2016-06.10.2016 roku rozpoznania padaczki. /brak cech klinicznych, brak zmian w zapisie eeg, brak potwierdzonych w dokumentacji napadów/

( dowód: opinia biegłego z zakresu neurologii lek. med. M. K. (2) k.253-255)

Biegły psychiatra stwierdził u powódki organiczne zaburzenia afektywne i procesów poznawczych co odpowiada encefalopatii pourazowej, deficyty poznawcze są trwałe, a uszkodzenie może w przyszłości predysponować do występowania innych zaburzeń psychicznych.

Biegły stwierdził tak, jak neurolog trwały uszczerbek na zdrowiu psychicznym w wysokości 30% z pkt. 9 c. Podjęcie leczenia było zasadne celem ograniczenia stanów lękowych i depresyjnych. Wypadek wpłynął na stan zdrowia psychicznego powódki i ma ona znacznie ograniczone możliwości korzystania z rozrywek i aktywności typowych dla jej wieku i płci, odwiedzania samodzielne wnucząt, dzieci, dodatkowe samodzielne zarobkowanie.

( dowód: opinia biegłej z zakresu psychiatrii A. R. k.283- 286, historia choroby z (...) k.287-302)

Powódka po wypadku miała zaburzenia świadomości, nie poznawała rodziny przez okres półtora tygodnia. Po powrocie ze szpitala powódce pomagały córki i syn w czynnościach dnia codziennego, przy ubieraniu, myciu się i trwało to przez okres co najmniej roku. Do chwili obecnej nie odzyskała pełnej sprawności, korzysta z pomocy innych przy zakupach, sprzątaniu mieszkania. Jest spowolniona, zamyślona. Leczy się neurologicznie, psychiatrycznie i psychologicznie. Odczuwa strach, nie może spać, odczuwa lęk przed jazdą rowerem. Obecnie ma 69 lat, zamieszkuje z synem i korzysta z jego pomocy w czynnościach dnia codziennego. Nie jest w stanie jeździć rowerem, wcześniej była w stanie wszędzie poruszać się rowerem, dojeżdżała rowerem w celach zarobkowych, pracowała przy zbieraniu borówek.

( dowód: protokół z rozprawy z dnia 27 marca 2018 roku zeznania świadka A. K. k.141 v., 142, zeznania świadka D. Ś. k.142 v., zeznania powódki k.143, 143 v., w związku z nagraniem audio-vidoe z dnia 21 grudnia 2020 roku k.317 v., nagranie audio-vidoe z dnia 21 grudnia 2020 roku zeznania powódki 00:03:13- 00:08:34 k.317 v., )

Dokonując powyższych ustaleń faktycznych, skutków wypadku dla powódki i następstw wypadku dla zdrowia powódki Sąd oparł się na zeznaniach powódki, a także świadków: D. Ś., A. K., załączonej dokumentacji medycznej powódki, aktach szkodowych i opiniach biegłych powyżej wskazanych .

Łącznie Sąd przyjął na podstawie sporządzonych opinii przez biegłych, że powódka doznała wskutek wypadku 35 % uszczerbku na zdrowiu, z punktu widzenia biegłego z zakresu ortopedii : 5% uszczerbek długotrwały, neurolog 30% uszczerbek trwały i tak samo ocenił uszczerbek psychiatra.

Powyższe opinie są rzetelne, kategoryczne i przekonujące, wystarczająco wyjaśniają zagadnienia wymagające wiadomości specjalnych, a wnioski w nich zawarte nie zostały skutecznie zakwestionowane przez żadną ze stron. Dlatego też opinie te stanowiły podstawę dla Sądu przy ustaleniu wysokości zadośćuczynienia dla powódki.

Co do ustalenia przyczyn wypadku Sąd wziął pod uwagę zeznania świadków: A. O., S. C. , świadka Ł. K. i przede wszystkim opinię biegłego z zakresu techniki samochodowej, rekonstrukcji przebiegu wypadków drogowych mgr inż. K. K. .

Biegły podnosił, iż wersją prawdopodobną jest wersja podana przez powódkę i przy tej wersji zachowanie powódki było prawidłowe i nie pozostawałoby w związku przyczynowym z zaistniałym zdarzeniem drogowym.

Przy wersji przebiegu zdarzenia podanej przez powódkę zachowanie kierującej samochodem A. (...) pani M. K. (1) byłoby nieprawidłowe, ponieważ przed otworzeniem drzwi przednich lewych samochodu nie upewniła się czy otworzenie tych drzwi nie spowoduje zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub jego utrudnienia, co pozostawałoby w bezpośrednim związku przyczynowym z zaistniałym zdarzeniem drogowym.

Dlatego Sąd przyjął, że powódka nie ponosi winy za spowodowanie wypadku, w żaden sposób nie przyczyniła się do powstania szkody.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości jeśli chodzi o zadośćuczynienie zaś podlega oddaleniu jeśli chodzi o ustalenie odpowiedzialności pozwanego za skutki zdarzenia mogące wystąpić u powódki w przyszłości .

Zgodnie z treścią art. 822 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia (§1).

Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody będące następstwem przewidzianego w umowie wypadku, który miał miejsce w okresie ubezpieczenia (§ 2).

Istota ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wynikająca z art. 822 k.c. sprowadza się więc do tego, że w sytuacji zaistnienia szkód określonych w § 2 tego przepisu, zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia odszkodowania osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za te szkody ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia.

Odpowiedzialność odszkodowawczą z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej reguluje natomiast ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych ( Dz. U. nr 124 poz. 1152).

W świetle art. 34 ust.1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, który stanowi lex specialis do art. 822 § 1 k.c., z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym obowiązani są do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia.

Zgodnie natomiast z art. 35 cytowanej ustawy ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania ochrony ubezpieczeniowej wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu.

W dacie zdarzenia posiadacz pojazdu, który spowodował wypadek był objęty ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej przez pozwane towarzystwo ubezpieczeń.

W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, iż do wyrządzenia szkody powódce doszło w następstwie ruchu pojazdu mechanicznego. Niewątpliwym i nie kwestionowanym przez pozwanego jest także, iż zachodzą podstawy odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody na podstawie art. 436 § 1 k.c. w związku z art. 435 § 1 k.c. a także, iż doszło do wyrządzenia szkody powódce polegającej na uszkodzeniu ciała. Pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność za szkody wynikające z wypadku z dnia 19 kwietnia 2016 r. i wypłacił na rzecz powódki kwotę 35.000 zł. oraz 1.577,16 złotych tytułem kosztów opieki oraz zwrotu dalszych kosztów poniesionych przez powódkę.

Rozważając zasadność objętych pozwem roszczeń powódki Sąd miał na uwadze przesłanki określone w art. 445 § 1 k.c.

W świetle art. 445 § 1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Ustalenie wysokości zadośćuczynienia powinno zostać natomiast dokonane z uwzględnieniem wszelkich okoliczności mających wpływ na rozmiar doznanej krzywdy oraz to, że zadośćuczynienie ma przede wszystkim charakter kompensacyjny i tym samym jego wysokość winna przedstawiać jakąś odczuwalną wartość (por. przykładowo wyrok SN z dnia 12 kwietnia 1972 roku, II CR 57/72, OSNCP 1972, z. 10, poz. 183 oraz wyrok SN z dnia 24 czerwca 1965 roku, I PR 203/65, OSPIKA 1966, poz. 92).

Rozważając istotę powyższego roszczenia należy mieć na uwadze, iż na rozmiar krzywdy, a w konsekwencji wysokość zadośćuczynienia, składają się cierpienia fizyczne i psychiczne, których rodzaj, natężenie i czas trwania należy każdorazowo określić w okolicznościach konkretnej sprawy. Mierzenie krzywdy wyłącznie stopniem uszczerbku na zdrowiu stanowiłoby niedopuszczalne uproszczenie nie znajdujące oparcia w treści art. 445 § 1 k.c. Zadaniem Sądu jest indywidualne określenie stopnia krzywdy doznanej przez powódkę i podjęcie próby przełożenia jej na określoną wartość finansową.

O rozmiarze należnego zadośćuczynienia pieniężnego powinien decydować w zasadzie rozmiar doznanej krzywdy: stopień cierpień fizycznych i psychicznych, ich intensywność i czas trwania, nieodwracalność następstw wypadku i inne podobne okoliczności. Niewymierny w pełni charakter tych okoliczności sprawia, że sąd przy ustalaniu rozmiaru krzywdy i tym samym wysokości zadośćuczynienia ma pewną swobodę. Ocena sądu w tym względzie powinna się opierać na całokształcie okoliczności sprawy, nie wyłączając takich czynników, jak np. wiek poszkodowanego i postawa sprawcy, przy czym określenie wysokości zadośćuczynienia powinno się opierać na obiektywnych i sprawdzalnych kryteriach, kierować się jego celami i charakterem, jednakże przy uwzględnieniu indywidualnej sytuacji stron.

W przedmiotowej sprawie powódka doznała 35% uszczerbku na zdrowiu z punktu widzenia biegłego z zakresu ortopedii: 5% uszczerbek długotrwały, neurolog 30% uszczerbek trwały i tak samo ocenił uszczerbek psychiatra.

Biegły z zakresu ortopedii stwierdził u powódki złamanie obojczyka lewego z nieznacznym przemieszczeniem i przebyty uraz czaszkowo-mózgowy. Uszczerbek długotrwały w związku ze złamaniem obojczyka lewego w okresie gojenia statycznie w dość dobrym ustawieniu z nieznacznym ograniczeniem ruchów barku lewego biegły ocenił na 5 %.

Powódka odczuwa bóle przeciążeniowo-wysiłkowe obręczy barkowej lewej o charakterze subiektywnym z nieznacznymi odchyleniami. Rokowania stabilne.

Biegły z zakresu neurologii stwierdził u powódki: encefalopatię pourazową w postaci upośledzenia funkcji poznawczych w zakresie pamięci, koncentracji, przewlekłych pourazowych bólów i zawrotów głowy oraz pourazowych zaburzeń nerwicowych po przebytym w dniu 19 kwietnia 2016 roku urazie czaszkowo-mózgowym ze stłuczeniem płata czołowego i skroniowego lewego, złamaniem kości czaszki, pourazowym krwawieniem podpajęczynówkowym oraz krwiakami podtwardówkowym i nadtwardówkowym leczonym operacyjnie. Dyskopatia C5/C6 bez związku ze zdarzeniem z dnia 19.04.2016 roku .

Wypadek wpłynął na stan zdrowia psychicznego powódki i ma ona znacznie ograniczone możliwości korzystania z rozrywek i aktywności typowych dla jej wieku i płci , odwiedzania samodzielne wnucząt, dzieci , dodatkowe samodzielne zarobkowanie. Do chwili obecnej nie odzyskała pełnej sprawności, korzysta z pomocy innych przy zakupach, sprzątaniu mieszkania. Jest spowolniona, zamyślona. Leczy się neurologicznie, psychiatrycznie i psychologicznie. Odczuwa strach, nie może spać, odczuwa lęk przed jazdą rowerem. Obecnie ma 69 lat, zamieszkuje z synem i korzysta z jego pomocy w czynnościach dania codziennego. Nie jest w stanie jeździć rowerem, wcześniej była w stanie wszędzie poruszać się rowerem, dojeżdżała rowerem w celach zarobkowych, pracowała przy zbieraniu borówek.

Z całą pewnością dla powódki wypadek stanowił ogromną traumę, pobyt w szpitalach, leczenie i rehabilitacja i do chwili obecnej odczuwa lęk przed jazdą rowerem. Powódka otrzymała wsparcie ze strony bliskich. Przez bardzo długi czas powódka wymagała pomocy osób trzecich w wykonywaniu nawet najprostszych czynności dnia codziennego.

Mając na uwadze wszystkie opisane powyżej okoliczności Sąd zasądził na rzecz powódki kwotę 80.000 zł tytułem zadośćuczynienia.

W ocenia Sądu tak ustalona kwota uwzględnia zakres doznanej szkody, krzywdy, cierpień doświadczanych przez powódkę.

Sąd wziął przy tym pod uwagę okoliczność, że powódce wypłacono już kwotę 35.000 złotych tytułem zadośćuczynienia także łącznie wysokość zadośćuczynienia będzie się kształtowała w kwocie 115.000 złotych i w ocenie Sądu stanowi kwotę wymierną w odniesieniu do doznanej szkody przez powódkę.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. i zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia następnego od daty wydania pierwszej decyzji pozwanego ustalającej wysokość zadośćuczynienia na rzecz powódki.

Decyzją z dnia 24.08.2016 roku pozwany przyznał powódce kwotę 8.000,00 złotych, tytułem częściowego zadośćuczynienia. Stąd odsetki zasądzono od dnia 25 sierpnia 2016 roku.

Sąd oddalił powództwo w zakresie żądania ustalenia odpowiedzialności pozwanego za skutki wypadku z dnia 19 kwietnia 2016 roku jakie mogą ujawnić się w stanie zdrowia powódki w przyszłości. Podstawę prawną powyższego żądania stanowi norma art. 189 k.c. Zgodnie art. 442 ¹ k.c., który zawiera w § 3 nową treść normatywną - w razie wyrządzenia szkody na osobie termin przedawnienia nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i osobie zobowiązanej do jej naprawienia. W odniesieniu do szkód na osobie wyeliminowane zatem zostało działanie zasady, że przedawnienie roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym nie może nastąpić później niż po upływie dziesięciu lat od dnia wyrządzenia szkody (por. art. 442¹ § 1 k.c.). W takim stanie prawnym można zasadnie twierdzić, że wyeliminowane zostało niebezpieczeństwo upływu terminu przedawnienia roszczenia o naprawienie szkody na osobie wcześniej niż szkoda ta się ujawniła, a zatem utracił znaczenie argument odwołujący się do złagodzenia skutków upływu terminu przedawnienia.

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu stanowił przepis art. 98 k.p.c.

Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki zwrot kosztów zastępstwa procesowego - wynagrodzenie z tytułu zastępstwa prawnego w kwocie 5.400 złotych ustalone stosownie do § 2 pkt. 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych, wydatek na opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych.

Podstawę rozstrzygnięcia o pobraniu nieuiszczonych kosztów sądowych, tj. opłaty sądowej od pozwu w kwocie 4.025 złotych i wydatków na opinie biegłych w kwocie 2.705,18 złotych stanowiły przepisy art.113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( Dz. U. z 2010 roku Nr 90 , poz.594 ze zm. ) w zw. z art. 98 k.p.c.

Sąd nakazał pobrać od pozwanego kwotę 6.730,18 złotych (sześć tysięcy siedemset trzydzieści 18/100) tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa obejmujących część opłaty sądowej od pozwu od uwzględnionego powództwa od której uiszczenia powódka została zwolniona i wydatków związanych z sporządzeniem opinii przez biegłych. (2.705,18 złotych + 4.025 złotych)

SSO Renata Lech

ZARZĄDZENIE

1. odnotować zwrot akt w kontrolce terminowości sporządzania uzasadnień ;

2. odpis uzasadnienia wraz z odpisem wyroku przesłać pełnomocnikowi pozwanego;

dnia 18 stycznia 2021 roku

SSO Renata Lech

Dodano: 9 lutego 2021, Opublikował(a): Małgorzata Libiszewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Osoba, która wytworzyła informację: Renata Lech
Data wytworzenia informacji: 30 grudnia 2020