Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lutego 2017 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący	SSO Paweł Hochman
Sędziowie	SSA w SO Stanisław Łęgosz SSA w SO Grzegorz Ślęzak (spr.)
Protokolant	sekr. sądowy Paulina Neyman

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2017 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie sprawy z powództwa małoletnich: A. C. (1), A. C. (2) reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową J. L.

przeciwko J. C. (1)

o zmianę orzeczenia w zakresie alimentów - podwyższenie alimentów

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 22 listopada 2016 roku, sygn. akt III RC 288/16

zmienia zaskarżony wyrok w punkcie pierwszym sentencji w ten sposób, że alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 17 sierpnia 2015 roku w sprawie I C 1033/14 od pozwanego J. C. (1) na rzecz powódek A. C. (1) i A. C. (2) w kwotach po 900,00 złotych miesięcznie podwyższa z dniem 1 lutego 2017 roku do kwot po 1.000 (jeden tysiąc) złotych miesięcznie pozostawiając bez zmian pozostałe warunki ich płatności, a w pozostałej części apelację oddala oraz znosi wzajemnie koszty procesu między stronami za instancję odwoławczą.

SSO Paweł Hochman

SSA w SO Stanisław Łęgosz SSA w SO Grzegorz Ślęzak

Sygn. akt II Ca 43/17

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 listopada 2016 roku Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. po rozpoznaniu sprawy z powództwa A. C. (2) i A. C. (1) reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową J. L. przeciwko J. C. (1) o zmianę orzeczenia w zakresie alimentów - podwyższenie alimentów oddalił powództwo i zniósł wzajemnie koszty procesu między stronami.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowiły przytoczone poniżej ustalenia i zarazem rozważania Sądu Rejonowego:

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 17 sierpnia 2015 roku Sąd rozwiązał przez rozwód związek małżeński J. C. (1) oraz J. C. (2) zawarty w dniu 07 sierpnia 2010 roku. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron A. C. (1) oraz A. C. (2) powierzył obojgu rodzicom, ustalając miejsce ich pobytu w miejscu każdorazowego zamieszkania matki. Obowiązkiem wychowania i utrzymania małoletnich dzieci stron obciążył oboje rodziców i w związku z tym zasądził od J. C. (1) na rzecz małoletnich po 900 złotych na każdą z nich, płatne z góry do rąk matki, do 10 dnia każdego miesiąca.

W dniu wydania orzeczenia małoletnie powódki uczęszczały do przedszkola. Każdorazowo zawoziła je matka. Opłata za pobyt w przedszkolu małoletniej A. wynosiła 330 złotych miesięcznie, a za pobyt małoletniej A. 100 złotych miesięcznie. A. od lutego 2014 roku chorowała na zapalenie oskrzeli ponadto zaczęła mieć problemy alergologiczne. Obie małoletnie nie przyjmowały na stałe żadnych leków.

Małoletnie powódki zamieszkiwały wówczas z matką w domu jednorodzinnym wybudowanym przez J. L. oraz J. C. (1) w czasie trwania ich małżeństwa. Przedstawicielka ustawowa małoletnich powódek ponosiła stałe koszt utrzymania domu, do których należały: opłata za ogrzewanie w wysokości około 150 złotych miesięcznie oraz opłaty za media w wysokości 100 złotych miesięcznie. Powódka była wówczas zatrudniona w firmie logistycznej (...) S.A. z siedzibą w P. za wynagrodzeniem w wysokości 2500 złotych netto.

Pozwany pracował wówczas w dwóch firmach, był dyrektorem handlowym w firmie (...) oraz dyrektorem zakładu produkcyjnego w R.. Łącznie zarabiał około 11000 złotych. Nie miał innych osób na utrzymaniu. Pozwany spłacał pożyczkę zaciągniętą w fundusz socjalnym w wysokości 50 000 złotych oraz kredyt na dom, rata z tego tytułu wynosiła 1100 złotych.

Aktualnie małoletnia A. uczęszcza do klasy „0” w szkole podstawowej w S.. Dojeżdża do niej autobusem, który jest bezpłatny. Małoletnia od października 2015 roku do października 2016 roku uczęszczała również do Ogniska Muzycznego w P., do klasy fortepianu. Wymogiem szkoły muzycznej każdy uczeń powinien posiadać odpowiedni instrument w domu. Pianino zakupił małoletniej dziadek i jest ono w jego domu. Ojciec dysponuje natomiast tzw. keyboardem. Aktualnie małoletnia chce uczęszczać na zajęcia taneczne. Małoletnia kontynuuje leczenie u alergologa. Ostatnia wizyta odbyła się we wrześniu 2016 roku. Często choruje na przeziębienie oraz choroby górnych dróg oddechowych. Koszt lekarstw z tego powodu wyniósł ostatnio około 100 złotych.

Małoletnia A. ma 4 lata i uczęszcza do przedszkola w P., do którego zawozi ją matka. Opłata miesięczna za przedszkole wynosi 350 złotych. Ponadto matka małoletniej poniosła koszt ubezpieczenia w wysokości 30 złotych oraz składkę tzw. Radę Rodzicielską w wysokości 30 złotych. Na wyprawkę szkolną przedstawicielka ustawowa małoletniej wydała około 25 złotych. Podobne opłaty poniosła w szkole, do której uczęszcza małoletnia A.. W celach samodzielnego leczenia małoletnich powódek, matka zakupiła bańki lecznicze za kwotę 62,29 złotych. Małoletnie zimą 2015/2016 roku były na wyjeździe na narty, z tego względu matka małoletnich zakupiła im odpowiednią odzież o wartości 64,05 złotych

J. L. ma 34 lata, mieszka wraz z mężem, małoletnimi powódkami i synem z aktualnego związku małżeńskiego w domu jednorodzinnym, który wybudowała wraz z pozwanym w trakcie trwania małżeństwa. Mąż przedstawicieli ustawowej prowadzi własną działalność, z której uzyskuje dochód w wysokości około 2000 złotych. Matka małoletnich powódek pozostaje zatrudniona na czas określony do dnia 31 sierpnia 2017 roku w (...) S.A. za średnim wynagrodzeniem miesięcznym w wysokości 2174,94 złotych netto. w 2015 roku J. L. uzyskała dochód w wysokości 38 176,39 złotych. Na utrzymaniu oprócz małoletnich powódek ma również syna, który urodziła się w (...) roku. Wynajmuje opiekunkę, która zajmuje się małoletnią A. oraz synem w trakcie jej pobytu w pracy. J. L. ponosi stałe koszty utrzymania domu, do których należą: opłata za ekogroszek w okresie grzewczym, przy czym zakupuje ona około 5,5 tony w cenie 900 złotych za tonę. Za energię elektryczną przedstawicielka małoletnich powódek płaci 250-280 złotych miesięcznie. Ma zadłużenie wynikające z zaciągniętych kredytów, w Banku (...) w kwocie 250 000 złotych na budowę domu. Do spłacenia pozostało jej około 220 000 złotych. Miesięczna rata z tego tytułu wynosi 1100 złotych. Ponadto spłaca kredyt zaciągnięty w (...) na kwotę 1700 złotych w lipcu 2016 roku oraz na kwotę 1700 złotych w październiku lub listopadzie 2015 r. Spłata kredytów stanowi 340 złotych miesięcznie. Jeden kredyt przeznaczony był na zakup materiałów budowlanych, a drugi na zakup komputera lub odkurzacza.

J. C. (1) ma obecnie 29 lat, jest dyrektorem handlowym w (...) sp. z o.o. Został zatrudniony na czas nieokreślony, a jego wynagrodzenie brutto od dnia 01 lutego 2016 roku do 31 lipca 2016 roku wyniosło 92 500 złotych. Ponieważ pozwany wystąpił o pożyczkę z Zakładowego Funduszu Świadczenia Socjalnego, której zakład udzielił mu w wysokości 50 000 złotych, z comiesięcznego wynagrodzenia ma potrącaną kwotę 1400 złotych. Całkowita spłata ma nastąpić w ciągu trzech lat. Ponadto spłaca kredyt hipoteczny zaciągnięty wspólnie z żoną na zakup domu. Wysokość kredytu to 508 500 złotych. Rata miesięczna z tego tytułu wynosi około 2300 złotych. Nie uzyskuje dochodu z innego źródła niż zatrudnienia w (...) sp.z o.o. Nie ma innych dzieci na utrzymaniu. W sierpniu 2016 roku zawarł związek małżeński .Obecnie mieszka i tworzy wspólne gospodarstwo domowe z żoną i jej siedmioletnim synem. Żona pozwanego pracuje i otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 7000 złotych. Z małoletnimi pozwany utrzymuje częsty kontakt. Zabiera je na wyjazdy w wakacje i ferie zimowe. W trakcie spotkań czyni małoletnim prezenty i zapewnia bogatą rozrywkę.

Sąd Rejonowy zważył, iż powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawę wniesionego powództwa stanowił art. 138 k.r.o., zgodnie z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zakres świadczeń alimentacyjnych precyzuje art. 135 §1 k.r.o. i zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

W niniejszej sprawie przedstawicielka ustawowa małoletnich A. i A. rodzeństwa C. wniosła o zmianę orzeczenia w przedmiocie alimentów płaconych przez pozwanego na rzecz małoletnich córek, przez ich podwyższenie z kwoty po 900 złotych dla każdej z nich, na kwotę po 1800 złotych na rzecz małoletniej A. i po 1700 złotych na rzecz małoletniej A.. Kwoty te stanowią niemal dwukrotność dotychczasowej wielkości świadczenia alimentacyjnego. Brak jednak po stronie małoletnich powódek równie doniosłych argumentów, które uzasadniałyby wniesienie powództwa o takiej wartości. Przedstawicielka ustawowa nie wykazała okoliczności, które uzasadniałyby podwyższenie świadczenia alimentacyjnego, a tym bardziej do wskazanych kwot.

Orzeczenie ostatnio ustalające wysokość alimentów na rzecz małoletnich powódek zostało wydane 17 sierpnia 2015 roku, a więc niespełna rok od wniesienia niniejszego powództwa. Nie ulega wątpliwości, że w tym czasie nie doszło do istotnej zmiany stosunku i zwiększenia się potrzeb małoletnich powódek. Za taką okoliczność przedstawicielka ustawowa małoletnich uznała bowiem rozpoczęcie przez A. C. (1) nauki w klasie „0” szkoły podstawowej. Wbrew jednak przekonaniu matki małoletniej należy uznać, że nie miało to znaczącego wpływu na koszty jej utrzymania. Matka nie dowozi już dziewczynki do przedszkola w P., ponieważ małoletnia korzysta z bezpłatnego autobusu, a opiekunka, którą matka małoletniej wynajęła i która odprowadza i zaprowadza dziewczynkę do szkoły opiekuje się również małoletnim synem J. L.. Za zwiększenie się potrzeb małoletniej A. nie można też uznać uczęszczania małoletniej do (...) i nauki gry na pianinie. Związany z tym największy wydatek – zakup pianina i tak został zrealizowany przez dziadka małoletniej. Ponadto przedstawicielka ustawowa małoletnich nie opłaca już kwoty 350 złotych za uczęszczanie małoletniej A. do przedszkola, a także nie musi ponosić kosztów związanych z uczestnictwem dziewczynki w (...) w wysokości 185 złotych, na które składało się wypożyczenie instrumentu i książek. Sąd nie dał również wiary argumentacji podnoszonej w związku z leczeniem A.. Nie stwierdzono jednoznacznie, czy dziewczynka cierpi na alergię, a oprócz przeziębień i chorób dróg oddechowych, małoletnia nie wymagała stałej opieki lekarza. Podobnie zresztą bez zmian pozostaje sytuacja małoletniej A.. W dalszym ciągu matka dowozi ją do przedszkola w P.. Nie generuje to dodatkowego kosztu, ponieważ matka małoletnich dojeżdża do P. do pracy. Nie zmieniła się opłata za przedszkole, a koszt wyprawki szkolnej i szkolnych składek przedstawicielka ustawowa małoletnich określiła tak samo dla każdej z dziewczynek. Świadczy to także o tym, że rozpoczęcie przez A. C. (1) edukacji w szkole podstawowej nie tylko nie wymagało dodatkowych nakładów finansowych, a nawet spowodowały ich obniżenie. A. nie wymaga stałego leczenia. Matka małoletniej nie wskazała więc aby po stronie małoletniej A. doszło do zwiększenia się potrzeb. Poddać wątpliwości należy również wykazywane przez przedstawicielkę małoletnich powódek koszty zakupów rzeczy dla nich przeznaczonych. Sąd nie może uznać za wiarygodną Faktury VAT, na której widnieje zakup takich artykułów, jak smoczki dziecięce, kiedy małoletnie powódki mają 4 i 5 lat. Używanie przez nie smoczków dziecięcych w tym wieku stanowiłoby bowiem pewne wypaczenie.

J. L. w dalszym ciągu pracuje w (...) S.A. Otrzymuje niewiele mniejsze wynagrodzenie. Co zresztą wynika z tego, iż w czasie ciąży i po urodzeniu dziecka stanowiło ono jedynie 75% wartości pełnego wynagrodzenia. Sąd nie podzielił argumentu jakoby jej sytuacja finansowa uległa pogorszeniu ze względu na fakt, iż pozwany zaprzestał spłacania kredytu hipotecznego, który wraz z J. L. zaciągnęli w czasie kiedy byli jeszcze małżeństwem. Należy bowiem zauważyć, że kredyt ten strony zaciągnęły na wspólny cel, którym była budowa domu. Do tej pory przedstawicielka ustawowa małoletnich powódek i pozwany dzielili ratę kredytu między siebie w równych częściach. Po orzeczeniu rozwodu , to jednak matka powódek wraz z mężem korzysta z domu, zamieszkuje w nim i stanowi jej własność. Pokrywa zatem koszty z tego wynikające. Nie jest to więc ani pogorszenie sytuacji finansowej matki małoletnich powódek ani polepszenie sytuacji pozwanego. Tym bardziej, że pozwany założył nową rodzinę i zaciągnął kredyt hipoteczny na cele mieszkaniowe, co obliguje go do płatności miesięcznej raty w wysokości około 2300 złotych.

Ojciec małoletnich powódek pozostaje zatrudniony już tylko na stanowisku dyrektora handlowego w spółce (...) sp. z o.o. Nie posiada dodatkowych źródeł dochodów. Regularnie łoży na utrzymanie małoletnich córek. Ponadto czyni osobiste starania w ich wychowanie. Spędza z małoletnimi wakacje oraz zabiera je na ferie, ostatnio był to wyjazd na narty. Ponadto przy okazji spotkań daje im prezenty i zapewnia liczne atrakcje, a więc realizuje swój obowiązek rodzicielski na wszystkich płaszczyznach.

Kierując się doświadczeniem życiowym, zasadami współżycia społecznego oraz zasadą równej stopy życiowej wszystkich członków rodziny, Sąd uznał, że obecnym stanie kwota 900 złotych jest wystarczająca dla pokrycia potrzeb małoletnich powódek i pozostaje w granicach możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego.

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie nie zaszła istotna zmiana stosunku po stronie uprawnionego do świadczeń alimentacyjnych, a po stronie obowiązanego nastąpiła zmiana stosunków wyrażająca się tym, iż pozwany osiągnął mniejszy o 4000 złotych miesięcznie dochód oraz spłaca kredyty w kwocie 2550 złotych miesięcznie w związku z zaspokojeniem swoich potrzeb mieszkaniowych.

Mając powyższe na uwadze, Sąd oddalił powództwo jako bezzasadne, jak w punkcie pierwszym sentencji.

O kosztach orzekł na podstawie art. 100 k.p.c.

Powyższy wyrok w części oddalającej powództwo zaskarżyły małoletnie powódki przez swoją przedstawicielkę ustawową.

Treść apelacji zredagowanej przez samą przedstawicielkę ustawową powódek wskazuje, że zaskarżonemu orzeczeniu zarzuca obrazę prawa materialnego tj. przepisu art. 138 w zw. z art. 135 k.r.i.o. przez uznanie, że nie nastąpiła istotna zmiana stosunków od czasu wydania ostatniego orzeczenie w przedmiocie świadczeń alimentacyjnych, gdyż usprawiedliwione potrzeby uprawnionych nie uległy istotnemu zwiększeniu a możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego uległy obniżeniu.

Apelujące, powołując się na nowe dowody załączone do apelacji, tj. dowód opłaty za wizytę małoletniej A. u okulisty i zaświadczenie z Poradni Alergologicznej o leczeniu małoletniej A. oraz faktury za zakupione leki i odzież oraz opłaty szkolne domagały się zmiany zaskarżonego wyroku przez podwyższenie dotychczasowych alimnetów do kwot po 1200 złotych miesięcznie na rzecz każdej z nich.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna jedynie częściowo albowiem podniesione w niej zarzuty, które w istocie swej sprowadzają się do wykazania, iż zaskarżony wyrok zapadł z obrazą prawa materialnego, tj. art. 138 krio w zw. z art. 135 krio, okazują się być częściowo trafne w chwili rozpoznawania sprawy przez Sąd II instancji i odnoszą skutek w postaci zmiany zaskarżonego wyroku.

Zgodzić należy się generalnie ze stanowiskiem Sądu I instancji, iż powódki zbyt szybko po wydaniu przez Sąd ostatniego orzeczenia alimentacyjnego, jakim był wyrok w sprawie rozwodowej ich rodziców, wystąpiły ponownie do Sądu z przedmiotowym powództwem o podwyższenie alimentów i rzeczywiście na chwilę wyrokowania prze ten Sąd ich przedstawicielka ustawowa nie wykazała aby w dacie wniesienia tegoż powództwa zaszła istotna zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 krio uzasadniająca podwyższenie należnych im świadczeń alimentacyjnych już od tej daty.

Ostatnio bowiem, alimenty na rzecz powódek określone zostały wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 17.VIII.2015r. w sprawie rozwodowej I C 1033/14, którym to Sąd rozwodowy zasądził na ich rzecz świadczenia alimentacyjne od pozwanego w kwotach po 900 zł na rzecz każdej.

Przedmiotowy pozew o podwyższenie alimentów złożony został w Sądzie Rejonowym w Opocznie już 21.VI.2016r, a zatem już po 10 miesiącach od ostatniego orzeczenia w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego pozwanego wobec małoletnich powódek.

W niniejszej sprawie ostatnim zatem wyrokiem alimentacyjnym jest wyrok rozwodowy z dnia 17.VIII. 2015 r, którym Sąd dokonał oceny wysokości należnych powódkom alimentów i powódki reprezentowane przez swoją przedstawicielkę ustawową powinni wykazać, że po wydaniu tegoż wyroku rozwodowego, tj. po dacie 17 sierpnia 2015 r nastąpiła zmiana stosunków skutkująca zmianą wysokości dotychczasowych świadczeń.

Trafnie podnosi Sąd Rejonowy, iż przedstawicielka ustawowa powodów nie wykazała, aby w tak krótkim okresie czasu od powołanego wyroku rozwodowego nastąpiła istotna zmiana stosunków w rozumieniu przepisów art. 138 w zw. z art. 135 krio skutkująca zmianą wysokości dotychczasowych świadczeń alimentacyjnych w dacie wniesienia przedmiotowego pozwu i to w skali tak znacznej ( aż o 100% ) jak zostało to określone w pozwie.

Podnieść przy tym należy za Sądem I instancji, że nie każda zmiana stosunków po stronie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentów oraz po stronie zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego stanowi podstawę do zmiany wysokości świadczenia, ale jedynie zmiana istotna w rozumieniu art. 138 w zw. z art. 135 krio.

W sprawie niniejszej, Sad Rejonowy nie podwyższył alimentów należnych powódkom zgodnie z żądaniem pozwu, uznając, że nie nastąpiła istotna zmiana stosunków, o której mowa w powołanych wcześniej przepisach, gdyż usprawiedliwione potrzeby uprawnionych do alimentów nie uległy istotnemu zwiększeniu a dochody zobowiązanego uległy zmniejszeniu z czym do końca zgodzić się nie można.

Zgodnie bowiem z powołanymi wcześniej przepisami jednym z kryteriów decydujących o wysokości alimentów są możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do ich łożenia a nie rzeczywiście uzyskiwane dochody. Te zaś możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego – wbrew stanowisku Sądu I instancji nie uległy zmianie ( pogorszeniu ) a uzyskiwane przez niego dochody są i tak znaczne i zapewniają mu dość wysoką stopę życiową, do czego prawo mają także i jego dzieci.

Przed Sądem apelacyjnym przedstawicielka ustawowa powódek wykazała także wzrost istotny wzrost usprawiedliwionych potrzeb powódek wynikający z faktu, iż w chwili wyrokowania przez Sąd Okręgowy upłynął okres blisko półtora roku, o który powódki są starsze, pogorszył się stan zdrowia małoletniej A., która uprzednio ( w czasie rozpoznawania przez Sąd sprawy rozwodowej ) leczona był na astmę a obecnie leczona jest także z powodu alergii, co wykazane zostało stosownym zaświadczeniem, a nadto uprawnione realizują i rozwijają swoje zainteresowania.

Mając na względzie powyższe, w tym fakt, że w dacie wyrokowania prze Sąd Okręgowy upłynął od wyroku rozwodowego okres blisko półtora roku oraz okoliczność, iż alimenty zasądzane są na przyszłość i winny przez odpowiedni czas funkcjonować w niezmiennej wysokości, należało uznać, że zmiana stosunków, o której mowa w cytowanych wyżej przepisach nastąpiła dopiero w dacie wyrokowania przez Sąd II instancji i w efekcie tego zmienić zaskarżony wyrok na podstawie art. 386 § 1 kpc przez podwyższenie dotychczasowych świadczeń alimentacyjnych dopiero od dnia 1 lutego 2017 r. do kwot po 1000 zł miesięcznie na rzecz każdej z powódek ( tj. o 100 zł na rzecz każdej ).

Sąd Okręgowy dostrzega, za Sądem Rejonowym, że pozwany czynnie uczestniczy w wychowywaniu i utrzymaniu córek, spędzając z nimi czas, wyjeżdżając wspólnie, czy świadcząc na ich rzecz poza określonym tu obowiązkiem alimentacyjnym, jednakże jego standard życia, wyznaczony przez bardzo dobre możliwości zarobkowe i majątkowe – nawet przy podzieleniu założenia Sądu Rejonowego, że ich wyznacznikiem są obecnie uzyskiwane dochody – pozwala uznać, że określone aktualnie alimenty leżą w zakresie tychże jego możliwości.

Niewątpliwie bowiem, ojciec powódek ma znacznie większe możliwości zarobkowe i może w większym niż dotychczas zakresie łożyć na utrzymanie dzieci niż ich matka, która pracę zarobkową musi pogodzić z zapewnieniem im stałej opieki.

Powyższe rozważania wskazują jednocześnie na niezasadność apelacji w jej pozostałej części, co skutkować musiało jej oddaleniem w pozostałym zakresie na podstawie art. 385 k.p.c.

Mając na uwadze wszystkie powyższe rozważania oraz powołane w nich przepisy Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku

SSO Paweł Hochman

SSA w SO Stanisław Łęgosz SSA w SO Grzegorz Ślęzak