Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący	SSA w SO Grzegorz Ślęzak (spr.)
Sędziowie	SSO Dariusz Mizera SSO Beata Grochulska
Protokolant	st. sekr. sąd. Beata Gosławska

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie sprawy z powództwa małoletnich K. P. i A. P. (1) reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową I. P. (1)

przeciwko A. P. (2)

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji obu stron

od wyroku Sądu Rejonowego w Radomsku

z dnia 21 stycznia 2016 roku, sygn. akt III RC 378/15

1. z apelacji pozwanego zmienia zaskarżony wyrok: w punktach pierwszym i trzecim sentencji w ten sposób, że powództwa oddala oraz w punkcie czwartym w ten sposób, że nieuiszczone opłaty sądowe przejmuje na rachunek Skarbu Państwa a także w punkcie piątym w ten sposób, że nie obciąża powodów obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego;

2. oddala apelację pozwanego w pozostałej części i apelacje powodów w całości;

3. nie obciąża powodów obowiązkiem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą na rzecz pozwanego.

SSA w SO Grzegorz Ślęzak

SSO Dariusz Mizera SSO Beata Grochulska

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt II Ca 240/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 stycznia 2016r. Sąd Rejonowy w Radomsku po rozpoznaniu sprawy z powództwa małoletnich powodów K. P. i A. P. (1) reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową I. P. (2) przeciwko A. P. (2) o podwyższenie alimentów do kwoty po 2.600 zł na rzecz K. i do kwoty po 2.400 zł miesięcznie na rzecz A.

1. podwyższył od pozwanego alimenty na rzecz małoletnich powodów K. P. i A. P. (1) ustalone ostatnio wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim w dniu 24 czerwca 2014 roku w sprawie IC 715/13; na rzecz K. P. z kwoty po 2000,00 złotych miesięcznie do kwoty po 2300,00 złotych miesięcznie i na rzecz A. P. (3) z kwoty po 1500,00 złotych miesięcznie do kwoty po 1800,00 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 09 listopada 2015 roku,

2. oddalił powództwo pozostałej części,

3. wyrokowi w pkt 1 nadał rygor natychmiastowej wykonalności,

4. zasądził od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Radomsku kwotę 360,00 złotych tytułem nie uiszczonego wpisu sądowego od uwzględnionej części powództwa oraz kwotę 6 złotych za klauzulę wykonalności,

5. zasądził od pozwanego na rzecz na rzecz powódki I. P. (2) kwotę 1200,00 złotych tytułem zwrotu kosztów

zastępstwa procesowego pełnomocnika powódki od uwzględnionej części powództwa,

6. nie obciążył pozwanego kosztami postępowania od oddalonej części powództwa.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowiły przytoczone poniżej ustalenia i rozważania Sądu Rejonowego.

Małoletni powodowie K. P. ur. (...) i A. P. (1) ur. (...) są dziećmi A. P. (2) i I. P. (2) z d. (...).

W dniu 24 czerwca 2014 r. Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. rozwiązał przez rozwód związek małżeński A. P. (2) i I. P. (2). Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim dziećmi stron K. i A. pozostawił obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu dzieci w miejscu zamieszkania matki. Obowiązkiem wychowania i utrzymania małoletnich dzieci stron obciążył oboje rodziców i w związku z tym, zasądził od pozwanego A. P. (2) na rzecz małoletniego K. P. alimenty w kwocie po 2000 złotych miesięcznie oraz na rzecz małoletniego A. P. (1) alimenty w kwocie po 1500 złotych miesięcznie

Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów I. P. (2) ma 37 lat. Z zawodu jest plastykiem. Obecnie nie pracuje. Zajmuje się wychowywaniem synów. Matka wraz z synami mieszka w mieszkaniu w bloku, które stanowi własność pozwanego.

Obaj małoletni powodowie uczęszczają do szkoły podstawowej. A. jest uczniem klasy II a K. klasy VI.

Małoletni K. P. cierp na zespół (...). Posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Matka pobiera zasiłek na rzecz syna w kwocie 1000 złotych miesięcznie. I. P. (2) pobiera również zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 130 złotych.

Małoletni A. i K. zażywają witaminy i suplementy diety. Miesięczny koszt kuracji to ok. 160 złotych. Nie przyjmują stale leków. K. będzie nosił okulary a małoletni A. już chodzi w okularach. Matka wskazała, iż syn często psuje okulary i wymagają one wymiany.

Pozwany regularnie płaci alimenty na rzecz synów. Pozwany ma stały kontakt z małoletnimi synami. Kiedy dzieci przebywają u ojca pozwany zapewnia synom wyżywienie. Ojciec kupuje synom prezenty w postaci oryginalnych ubrań, kurtek, butów oraz zabawek - klocków lego, (...). Ojciec zabiera synów na basen, a w okresie letnim synowie korzystają z basenu, który pozwany ma na podwórku. W okresie świątecznym ojciec podarował synom po 200 złotych oraz prezenty.

W okresie wakacyjnym synowie wyjeżdżają z ojcem. Chłopcy chętnie przebywają w obecności ojca. Matce w opiece nad synami czasami pomagała O. N..

Małoletni powód A. P. (1) będzie korzystał z zajęć prywatnych(...).

Małoletni K. ma mieć wykonany aparat ortodontyczny, którego cena to 5 000 złotych. K. korzysta z dodatkowych lekcji z matematyki. Matka ponosiła opłatę za 1 godzinę zajęć w wysokości 40 złotych. Ostatnio to pozwany zapłacił za lekcję.

Małoletni powodowie korzystają z odpłatnej opieki stomatologicznej i okulistycznej.

Matka miesięczny koszt utrzymania każdego z małoletnich powodów określiła na kwotę 3 000 złotych.

Miesięczny koszt utrzymania mieszkania I. P. (1) określiła na kwotę 600 złotych - opłata za mieszkanie oraz 230 złotych opłata za media.

Pozwany A. P. (2) ma 40 lat. Z zawodu jest stolarzem. Prowadzi działalność gospodarczą. Miesięczny dochód pozwanego oscyluje w wysokości ok. 20 000 złotych.

Pozwany pracuje do godziny 15.00. Po pracy czasami zajmuje się synami. Ojciec kupił synom laptopy i telewizor.

Sąd Rejonowy zważył, iż powództwo jest częściowo zasadne i znajduje oparcie w treści art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - zgodnie, z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zwiększenie się, zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zmniejszenie się lub zwiększenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych. Są to okoliczności istotne z punktu widzenia ustawowych przesłanek obowiązku alimentacyjnego i jego zakresu.

Od uprzednio ustalonych alimentów dla małoletnich powodów upłynął okres niespełna dwóch lat.

W okresie tym nastąpiła istotna zmiana stosunków, o której mowa w powyższym artykule. Małoletni powodowie uczęszczają do szkoły podstawowej, starszy z powodów korzysta z dodatkowych lekcji. Chłopcy korzystają z prywatnej opieki stomatologicznej i okulistycznej. Zapewne sam pozwany A. P. (2) jest świadomy tego, iż w dacie ostatniego ustalenia alimentów potrzeby małoletnich powodów były nieco mniejsze niż obecnie. Małoletni powodowie są w okresie intensywnego wzrostu i rozwoju. Wzrosły więc koszty związane z wyżywieniem i suplementacją diety małoletnich oraz z ubiorem.

W trakcie trwania związku małżeńskiego rodziców małoletnich powodów chłopcy mieli zapewniony wysoki standard życia. Zdaniem Sądu dzieci maja prawo do równiej stopy życiowej ze swoimi rodzicami - niezależnie od tego, czy mieszkają z nimi wspólnie, czy tez oddzielnie. Ojciec małoletnich powodów jest osobą majętną. Prowadzi działalność gospodarczą i osiąga z tego tytułu wysoki miesięczny dochód. Ojciec powinien zapewnić standard życia swoim synom porównywalny do tego, w którym żyje sam.

Sąd zważył, że zgodnie z art. 135 § 2 krio matka małoletnich powodów poza obowiązkiem alimentacyjnym świadczonym w pieniądzu spełnia ponadto obowiązek alimentacyjny wobec dzieci także poprzez osobiste starania o ich wychowanie i utrzymanie oraz poprzez sprawowanie stałej pieczy nad nimi. Ojciec małoletnich powodów pracuje poza granicami kraju osiąga wysoki dochód i powinien partycypować w kosztach utrzymania synów w kwocie wskazanej w sentencji wyroku.

Ustalenie powyższe oparte zostało na zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym i poparte zasadami doświadczenia życiowego.

Niewątpliwie małoletni powodowie nie posiadają żadnego majątku, z którego dochody wystarczyłyby na ich utrzymanie. Małoletni K. i A. P. (1) wymagają pomocy rodziców.

Żądanie podwyższenia alimentów w kwotach wskazanych przez matkę małoletnich powodów jest, zdaniem Sądu, wygórowane i nie znajduje uzasadnienia w ze oranym w sprawie materiale dowodowym.

Zakres świadczeń alimentacyjnych wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionych, z drugiej zaś możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Współzależność między tymi czynnikami wyraża się w tym, że usprawiedliwione potrzeby uprawnionych powinny być zaspokojone w takim zakresie, w jakim pozwalają na to możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Porównanie tych wartości umożliwia ustalenie, czy i w jakim zakresie potrzeby uprawnionego mogą być zaspokojone przez zobowiązanego.

Wysokość alimentów ustalona w wyroku poprzednim zaspokajała wszystkie potrzeby uprawnionych w dostatecznych rozmiarach. Jednakże zaistniałe zmiany po stronie małoletnich powodów uzasadniają podwyższenie alimentów w kwotach wskazanych w sentencji wyroku.

Powództwo w pozostałym zakresie jako zbyt wygórowane i nieodpowiadające przesłankom z art. 138 krio Sąd oddalił.

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Zgodnie z treścią art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw' i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

Sąd w pkt 4 sentencji wyroku nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Radomsku kwotę 360 złotych tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej od uwzględnionej części powództwa. Podstawę rozstrzygnięcia w pkt 4 wyroku stanowił art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Kwota 360 złotych stanowi opłatę stosunkową, która jest pobierana w sprawach o prawa majątkowe. Opłata powyższa została wyliczona jako 5% wartości przedmiotu sporu czyli 5% z kwoty 7200 złotych.

Na mocy art. 77 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał pobrać od pozwanego kwotę 6 złotych za klauzulę wykonalności.

W powyższej sprawie przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów korzystała z profesjonalnej pomocy prawnej świadczonej przez radcę prawnego.

Zgodnie z § 6a ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu - stawki minimalne wynoszą w sprawach z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego o alimenty, nakazanie wypłacenia wynagrodzenia za pracę do rąk drugiego małżonka - 60 zł, z zastrzeżeniem ust. 4. Bowiem ust. 4 powyższego rozporządzenia stanowi, że opłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 11, ustala się od wartości przedmiotu sprawy, jeżeli obowiązek zwrotu kosztów obciąża osobę zobowiązaną do alimentów lub małżonka, którego wynagrodzenie za pracę ma być wypłacone do rąk drugiego współmałżonka.

W punkcie 5 sentencji wyroku Sąd postanowił zasądzić od pozwanego na rzecz I. P. (2) kwotę 1200 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego pełnomocnika powódki - od uwzględnionej części powództwa.

Zgodnie z § 6 pkt 4 wyżej cytowanego rozporządzenia stawka minimalna przy wartości przedmiotu sprawy powyżej 5 000 złotych do 10 000 złotych wynosi 1200 złotych.

Wartość przedmiotu sporu w powyższej sprawie wynosi 7200 złotych.

Art. 98 k.p.c. statuuje między innymi zasadę rozstrzygania o kosztach procesu tzw. zasadę odpowiedzialności za wynik procesu, zgodnie z którą strona przegrywająca zobowiązana jest zwrócić swemu przeciwnikowi poniesione przez niego koszty procesu. Art. 102 k.p.c. stanowi, iż w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Sąd nie obciążył pozwanego pozostałymi kosztami postępowania w sprawie. Mając na względzie treść powołanych wyżej przepisów Sąd orzekł jak w pkt. 4, 5 i 6 wyroku.

Powyższy wyrok zaskarżyły obie strony, tj. obaj powodowie oraz pozwany.

Apelacja powodów skarży wyrok w części oddalającej powództwo zarzucając mu:

1. naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 138 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o poprzez niewłaściwe przyjęcie, że nie nastąpiła zmiana potrzeb małoletnich powodów w żądanym w pozwie zakresie wskutek pominięcia przez Sąd przy ustalaniu zakresu świadczeń alimentacyjnych aktualnych rzeczywistych potrzeb uprawnionych, a tym samym ustalenie iż potrzeby małoletnich zwiększyły się jedynie w zakresie kwoty 300 zł. na każde z dzieci;

2. naruszenie przepisów prawa procesowego w szczególności art. 233 k.p.c. dokonanie przez Sąd I instancji ustaleń sprzecznych z zebranym w sprawie materiałem dowodowym oraz sprzecznych z zasadami logiki, poprzez ogólnikowe stwierdzenie, bez odniesienia się do materiału dowodowego, że żądanie powodów jest wygórowane i nieodpowiadające przesłankom z art. 138 kro, podczas gdy zebrany materiał dowodowy wskazuje na istnienie zwiększonych potrzeb małoletnich oraz na możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego w zakresie ich zaspokojenia.

Apelujący wnosili o:

1. zmianę zaskarżonego wyroku przez uwzględnienie powództwa w całości;

2. zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów kosztów postępowania przed sądem II instancji.

Apelacja pozwanego skarży wyrok w części uwzględniającej powództwo w rozstrzygającej o kosztach postępowania zarzucając mu:

I. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, polegający na błędnych założeniach, że:

1. pozwany po pracy czasami zajmuje się synami,

2. matka pozwanych I. P. (2) wypełnia obowiązek alimentacyjny „świadczony w pieniądzu”

3. ojciec pozwanych pracuje poza granicami kraju

II naruszenie prawa procesowego tj.

1. art. 233 § 1 k.p.c. polegający na nierozważeniu w sposób bezstronny i wszechstronny zebranego w sprawie materiału dowodowego, mający wpływ na rozstrzygnięcie sprawy,

2. art. 102 k.p.c. w zw. z art. 22 k.p.c. polegający na przyjęciu, że a) w sprawie mamy do czynienia ze szczególnie uzasadnionym wypadkiem, b) .prawo do nieobciążania powoda częścią kosztów postępowania upoważnia sąd do obciążenia nimi w tym zakresie pozwanego.

III. obrazę prawa materialnego tj.

1. art, 138 k.r.io. polegający na przyjęciu, że w sprawie miała miejsce zmiana stosunków uzasadniająca żądanie zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego

2. art. 133 § 1 k.r.io. polegający na przyjęciu, że powodowie nie osiągają przychodów, które mogły by pokrywać ich koszty utrzymania,

3. art. 133 § 1 k.r.io. polegający na przyjęciu, że wykonanie obowiązku alimentacyjnego przez I. P. (2) względem małoletnich powodów powinno polegać w całości na osobistych staraniach o wychowanie uprawnionych.

Apelujący wnosił o oddalenie pozwów w całości i rozstrzygnięcie o kosztach procesu za obydwie instancje, zgodnie z normą art. 98 § 1 kpc.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego jest uzasadniona i odnosi skutek w postaci zmiany zaskarżonego wyroku w zakresie istoty sprawy i rozstrzygnięcia obciążającego skarżącego kosztami postępowania zgodnie z jej wnioskami w tym przedmiocie, natomiast apelacja obu pozwanych jest niezasadna i jako taka musiała ulec oddaleniu.

Nie można zgodzić się z podniesionym w obu apelacjach zarzutem naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. poprzez nierozważenie w sposób wszechstronny całego materiału dowodowego i dokonanie nieprawidłowej oceny dowodów, a w konsekwencji tego dokonanie błędnych ustaleń faktycznych w zakresie aktualnych usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów oraz zarobkowych i majątkowych możliwości ich rodziców. Zarzut ten, który to każda z apelacji usiłuje wykorzystać dla własnych odmiennych wniosków, odmiennie interpretując prawidłowo ustalone przez Sąd Rejonowy fakty w zakresie skutków z nich wynikających, nie jest trafny.

Lektura materiału aktowego prowadzi bowiem do wniosku, iż – wbrew zarzutom obu apelacji – Sąd Rejonowy w sposób wszechstronny rozważył zgromadzony w sprawie materiał i dokonana przez ten Sąd ocena dowodów nie uchybia zasadom logicznego rozumowania oraz doświadczeniu życiowemu, a zatem mieści się w granicach swobodnej oceny dowodów zakreślonych przepisami art. 233 § 1 w zw. z art. 328 § 2 k.p.c.

Powyższa prawidłowa ocena dowodów doprowadziła Sąd Rejonowy do poczynienia trafnych ustaleń faktycznych tak w zakresie aktualnych usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów jak i w zakresie aktualnych zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanych do alimentacji obojga jego rodziców, a przede wszystkim pozwanego.

Zgodzić należy się jednak z apelacją pozwanego, że z tych trafnych ustaleń Sąd I instancji wyprowadził nieprawidłowe wnioski w zakresie oceny prawnej żądań pozwu po myśli przepisów art. 138 w zw. z art. 135 krio i doszedł do błędnego przekonania, że nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu tychże przepisów skutkująca podwyższeniem dotychczasowych świadczeń alimentacyjnych należnych powodom, nie zwracając uwagi, że nie każda zmiana tych stosunków, lecz jedynie istotna, może taki skutek wywołać.

Należy zauważyć, że dotychczasowe alimenty zasądzone zostały od pozwanego na rzecz powodów wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 24.VI.2014r. w sprawie rozwodowej IC 715/13.

Przedmiotowy pozew o podwyższenie alimentów złożony został w Sądzie Rejonowym w Bełchatowie już 9.XI.2015r.

Trafnie podnosi apelujący, iż przedstawicielka ustawowa powodów nie wykazała, aby w tak krótkim okresie czasu od powołanego wyroku rozwodowego nastąpiła istotna zmiana stosunków w rozumieniu przepisów art. 138 w zw. z art. 135 krio skutkująca zmianą wysokości dotychczasowych świadczeń alimentacyjnych w dacie wniesienia przedmiotowego pozwu, którego treść wskazywała, że w istocie powołuje on okoliczności, które podlegały ocenie Sądu ferującego wyrok rozwodowy oraz zmierza do korekty tegoż prawomocnego wyroku, uznając, że określił on alimenty na zbyt niskim poziomie w stosunku do wysokości dość znacznych dochodów jakie osiąga pozwany.

W sprawie z powództwa o podwyższenie alimentów wywodzonym na podstawie art. 138 krio Sąd nie może jednak badać zasadności rozstrzygnięcia alimentacyjnego zawartego w poprzednim prawomocnym wyroku rozwodowym z dnia 24.VI.2014r.

Przedmiotowe powództwo nie może więc zmierzać do korekty zasądzonych już prawomocnie alimentów bez wykazania przesłanek z art. 138 krio.

Trafnie podnosi zatem pozwany w swej apelacji, że powodowie nie wykazali, aby w tak krótkim okresie czasu od powołanego wyroku rozwodowego nastąpiła istotna zmiana stosunków w rozumieniu cytowanych wcześniej przepisów skutkująca zmianą wysokości dotychczasowych świadczeń alimentacyjnych, tj. nie wykazano, aby w omawianym okresie nastąpił istotny wzrost potrzeb uprawnionych - którzy tak jak poprzednio uczęszczają do szkoły podstawowej a ich ojciec nadal w znacznym i wymiernym stopniu przyczynia się do zaspokajania ich potrzeb w sposób inny i ponad ustalony jego finansowy obowiązek alimentacyjny podczas licznych kontaktów osobistych z nimi, co zostało prawidłowo przez Sąd ustalone - czy też istotne zwiększenie się możliwości zarobkowych pozwanego.

Przede wszystkim podnieść jeszcze raz należy, że nie każda zmiana stosunków po stronie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych do alimentów oraz po stronie zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego stanowi podstawę zmiany wysokości świadczenia, ale jedynie zmiana istotna w rozumieniu art. 138 w zw. z art. 135 krio.

Podnoszone przez przedstawicielkę ustawową koszty ponoszone przez nią w związku z utrzymaniem synów, które mogą być uznane za uzasadnione, w zdecydowanej większości nie są nowymi i były już brane pod uwagę przez Sąd Okręgowy, który obowiązek alimentacyjny pozwanego wobec synów określił w wyroku z dnia 24.VI.2014r.

Nie wykazano zaś nowych istotnych i stałych kosztów utrzymania dzieci.

Sam zatem fakt, iż powodowie są starsi aktualnie o niespełna 2 lata – w dniu wyrokowania – nie powoduje sam przez się przyjęcia, że w sposób istotny wzrosły ich potrzeby i związane z tym koszt ich utrzymania.

Odnosząc się z kolei do zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanych do alimentacji obojga rodziców powoda, stwierdzić należy, że i w tym zakresie na obecnym etapie nie zastąpiła istotna zmiana skutkująca zwiększeniem zakresu obowiązku alimentacyjnego pozwanego ojca z jednoczesnym zmniejszeniem tegoż obowiązku matki.

Nie ulega wątpliwości, że zarobkowe i majątkowe możliwości ojca małoletnich powodów są nadal - jak to słusznie ustalił Sąd Rejonowy - znacznie wyższe niż ich matki, ale nie zostało też udowodnione aby te właśnie możliwości przedstawicielki ustawowej powodów uległy dalszemu znacznemu ograniczeniu.

Także wysokość dotychczasowych świadczeń alimentacyjnych, tj. kwoty 2000 zł i 1500 zł, ustalona została w górnych granicach i uwzględnia prawo dzieci do równej z rodzicami stopy życiowej.

Reasumując, uznać należy za zasadny zarzut obrazy prawa materialnego, tj. art. 138 w zw. z art. 135 krio, ale ten przytoczony w apelacji pozwanego, co czyni ją zasadną, wywołującą skutek w postaci zmiany wyroku Sądu Rejonowego w zaskarżonej części na podstawie art. 386 § kpc przez oddalenie powództwa o podwyższenie alimentów na rzecz obu powodów jako nieuzasadnionego, a w konsekwencji tego przez zmianę rozstrzygnięć o kosztach postępowania na zasadzie art. 102 kpc.

Wszystkie powyższe rozważania wskazują automatycznie na bezzasadność apelacji powodów, podnoszącej tożsame i omówione wyżej zarzuty obrazy art. 233 § 1 kpc oraz obrazy wskazanych powyżej przepisów prawa materialnego, co skutkowało oddaleniem tej apelacji na podstawie art. 385 kpc.

Mając na uwadze wszystkie powyższe rozważania oraz powołane w nich przepisy Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku.

SSA w SO Grzegorz Ślęzak

SSO Dariusz Mizera SSO Beata Grochulska

Na oryginale właściwe podpisy