Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2016 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący	SSA w SO Grzegorz Ślęzak (spr.)
Sędziowie	SSO Dariusz Mizera SSR del. Dominika Lisiecka
Protokolant	st. sekr. sąd. Beata Gosławska

po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie sprawy z powództwa K. C.

przeciwko A. B. (1) prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w B..

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie

z dnia 29 stycznia 2016 roku, sygn. akt I C 442/12

1. zmienia zaskarżony wyrok: w punkcie pierwszym sentencji w ten sposób, że zasądza od pozwanej A. B. (1) prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w B. na rzecz powódki K. C. kwotę 6.800 ( sześć tysięcy osiemset) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 30 lipca 2012 roku oraz w punkcie drugim sentencji w ten sposób, że znosi wzajemnie koszty procesu między stronami;

2. oddala apelację w pozostałej części;

3. znosi wzajemnie między stronami koszty procesu za instancję odwoławczą.

SSA w SO Grzegorz Ślęzak

SSO Dariusz MizeraSSR Dominika Lisiecka

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt II Ca 301/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 stycznia 2016 roku Sąd Rejonowy w Bełchatowie po rozpoznaniu sprawy z powództwa K. C. przeciwko A. B. (1) prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w B. o zapłatę oddalił powództwo oraz zasądził od powódki na rzecz pozwanej kwotę 2434,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

K. C. i A. B. (1), prowadząca działalność gospodarczą pod firmą (...), zawarły umowę sprzedaży, której przedmiotem był piec kaflowy (...) (...)(lszt). Umowa została zawarta poza lokalem przedsiębiorstwa. Warunki umowy strony ustalały na odległość za pośrednictwem e- maila i telefonu.

W dniu 05.12.2011 r. pozwana A. B. (1) potwierdziła przyjęcie zamówienia, wysyłając e- maila i wystawiając fakturę pro- forma. Dokonując potwierdzenia pozwana zastrzegła zmianę koloru towaru oraz podała termin realizacji zamówienia wynoszący 4-6 tygodni od dnia zaksięgowania wpłaty zadatku. Dodatkowo w fakturze wskazano : cenę za towar w kwocie 13 600 zł, wysokość i termin zapłaty zadatku- 6800 zł płatny w terminie 3 dni oraz termin zapłaty II transzy ceny za towar- 2 dni przed wysyłką. Ponadto w fakturze zawarte zostało zastrzeżenie co do umownego prawa K. C. odstąpienia od umowy bez podania przyczyny w terminie 10 dni od zaksięgowania środków.

K. C. powyższe warunki zaakceptowała wpłacając w dniu 06.12.2011 r. wskazaną w fakturze kwotę zadatku. Zaksięgowanie tych środków na rachunku pozwanej nastąpiło w dniu 07.12.2011 r. tj. w środę.

Po wpłaceniu zadatku do firmy (...) zadzwonił A. A. (1), który zajmował się budową domu powódki, celem uzyskania informacji technicznych dotyczących montażu pieca. Dostępne pozwanej informacje zostały mu udzielone. Dodatkowo został poinformowany, że wszelkie dane techniczne znajdują się również na stronie internetowej oraz , że całość dokumentacji technicznej będzie wraz produktem przedstawiona powódce przy odbiorze.

Pracownik pozwanej w dniu 14 grudnia 2011 złożył zamówienie we włoskiej firmie (...) na wyprodukowanie pieca o parametrach uzgodnionych z powódką. Produkt został odebrany przez kierowcę firmy (...) w dniu 13.01.2012 r. Firma (...) dla zamówionego pieca wystawiła fakturę eksportową dnia 13.01.2012 r.

Zamówiony przez powódkę piec kaflowy (...) (...)do B. został przywieziony w dniu 17 stycznia 2012 r. przez męża pozwanej M. B..

W dniu 17.01.2012 r. K. C. złożyła pozwanej oświadczenie, iż odstępuje od umowy, jednocześnie żądała zwrotu wpłaconych pieniędzy. Powódka oświadczyła, że przyczyną odstąpienia od umowy jest nie dotrzymanie warunków umowy przez firmę (...)- terminu realizacji.

W dniu 18.01.2012 r. pracownik pozwanej wysłał pismo, w którym poinformował powódkę o tym, że towar jest przygotowany do wysyłki i wezwał do zapłaty reszty ceny.

W odpowiedzi na ww. informację powódka oświadczyła, iż podtrzymuje swoją decyzję o odstąpieniu od umowy z dniem 17.01.2012 r. nadal zarzucając pozwanej nie dotrzymanie terminu realizacji umowy.

W korespondencji z dnia 03.02.2012 r. A. B. (1) ponowiła wezwanie do zapłaty przez K. C. kwoty II transzy za zamówiony towar. Powódka ponownie odmówiła dokonania zapłaty.

W piśmie z dnia 13.02.2012 r. pozwana poinformowała powódkę, iż zatrzymuje wpłacony przez nią . zadatek wobec niewykonania przez nią umowy w postaci niewpłacenia II transzy z tytułu ceny za zamówiony towar.

W dniu 16.04.2012 r. K. C. dokonała przelewu kwoty 6800 zł na konto pozwanej jako II transzę ceny za towar. Pieniądze te A. B. zwróciła w dniu 18.04.2012 r. Poinformowała również powódkę, iż łącząca je umowa sprzedaży pieca (...) (...) została rozwiązana wskutek odstąpienia od niej przez pozwaną w związku z nieuiszczeniem przez powódkę całej kwoty tytułem ceny za towar.

W firmie (...) Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. w dniach 11, 12,15, 16, 17, 18,19,22,23.04. 2013 r. , 06.05.2013 r., 13,18,19.06.2013 r. dokonał kontroli podatkowej w zakresie podatku VAT za (...) oraz sprawdzenia transakcji wewnatrzwspólnotowego nabycia dokonanych z kontrahentem z W. z firmą (...). Kontrola miała miejsce w związku ze złożeniem przez powódkę zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa oszustwa przez pozwaną . W toku kontroli pozwana w dniu 26.04.2013 r. okazała kontrolującym zakupiony od firmy (...) piec (...) (...). Pozwana otrzymaną od powódki kwotę 6800 zł zafakturowała i wykazała w rozliczeniu VAT za grudzień 2011 roku. Na zakup pieca z firmy (...) przez pozwaną została wystawiona faktura dnia 26 stycznia 2012 roku ( łącznie na kilka produktów zakupionych przez pozwaną od firmy (...)) i wykazana w rozliczeniu za styczeń 2012 roku.

Z zawiadomienia A. A. (1) działającego w imieniu K. C. toczyło się postępowanie karne od 25 lutego 2013 roku przeciwko A. B. (1) o wprowadzenie w błąd i przywłaszczenie kwoty 6800,00 zł.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 29 stycznia 2014 roku umorzono postępowanie przeciwko A. B. (1) o czyn z art. 284§2 kk na podstawie art. 17§1 pkt 2 kpk (brak znamion czynu zabronionego). Po zaskarżeniu postanowienie między innymi przez powódkę postanowieniem z dnia 8 sierpnia 2014 r Sąd Okręgowy w Poznaniu uchylił zaskarżone postanowienie i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania .

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 16.09.2014 . wydanym w sprawie IIK 555/14 ponownie umorzono postępowanie w sprawie przeciwko A. B. (1) oskarżonej o czyn z art. 284§2 kk wobec uznania, że czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego. Po rozpoznaniu zażalenia również powódki Sąd Okręgowy w Poznaniu postanowieniem z dnia 9 stycznia 2015 roku utrzyma! w mocy postanowienie z dnia 16 września 2014 r.

Sąd Rejonowy zważył, iż powództwo nie jest zasadne.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 394§1 kc w braku odmiennego zastrzeżenia umownego albo zwyczaju zadatek dany przy zawarciu umowy ma to znaczenie, że w razie niewykonania umowy przez jedną ze stron druga strona może bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstąpić i otrzymany zadatek zachować, a jeżeli sama go dała, może żądać sumy dwukrotnie wyższej.

Z powyższego unormowania jednoznacznie wynika, że prawo do żądania podwójnego zadatku powstaje zatem jedynie po skutecznym odstąpieniu od umowy.

Na wstępie podnieść trzeba, że strony zawarły umowę sprzedaży, której treść w ocenie Sądu była jasna i nie budziła wątpliwości. A. B. (1) i K. C. zgodnie postanowiły, że przedmiotem sprzedaży będzie piec (...) (...) ( lszt). Cena została ustalona na kwotę 13 600 zł brutto. W umowie zastrzeżono również obowiązek wpłaty zadatku w kwocie 6800 zł. Zgodnie z porozumieniem stron pozostała kwota ceny tj. 6800 zł miała być płatna przelewem na rachunek bankowy wskazany na fakturze na 2 dni przed wysłaniem przez A. B. (1) towaru do K. C.. Strony ustaliły również termin realizacji zamówienia 4-6 tygodni, który rozpoczynał bieg od dnia zaksięgowania przez pozwaną kwoty wpłaconego zadatku. Co do samego zadatku powódka i pozwana nie wprowadziły żadnych szczególnych unormowań.

W toku procesu strony nie kwestionowały, że kwota 6800 zł została przekazana pozwanej i zaksięgowana przez nią w dniu 07.12.2011 r. tj. w środę. Zatem od tego dnia rozpoczął swój bieg termin realizacji zamówienia przez A. B. (1), którego koniec, zgodnie z art. 112 kc, przypadał na dzień 18.01.2012 r. również w środę. Błędne jest w tym zakresie stanowisko powódki zawarte w pozwie , iż środa przypada na dzień 17 stycznia 2012 roku.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że zawarta przez strony umowa sprzedaży uregulowana w art. 535 i n. k.c. jest umową dwustronnie zobowiązującą. Skutkiem zawarcia umowy sprzedaży jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy łub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Do jej wykonania dochodzi zatem w wyniku wydania rzeczy i zapłaty ceny.

Z materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszym postępowaniu wynika, że A. B. (1) po przyjęciu zamówienia podjęła czynności zmierzające do jego wykonania : złożyła zamówienie we włoskiej firmie (...) na wyprodukowanie pieca o parametrach uzgodnionych z powódką. W dniu 13.01.2012 r. towar został odebrany bezpośrednio z firmy (...) przez kierowcę z firmy (...). Nie ulega również wątpliwości, że produkt ostatecznie znalazł się w dyspozycji pozwanej. Co więcej w trakcie realizacji zamówienia pracownicy firmy (...) udzielili pełnomocnikowi powódki ( A. A.) informacji dotyczących danych technicznych pieca. Również zgodnie z ustaleniami poczynionymi przez strony pracownik A. B. (1) w dniu 18.01.2012 r. ( w ostatnim dniu terminu realizacji zamówienia) poinformował K. C. o tym, że piec jest przygotowany do wysyłki i wezwał do zapłaty reszty ceny.

Zdaniem Sądu powyższe okoliczności jednoznacznie wskazują na to, że sprzedawca wykonał swój obowiązek i zaoferował wydanie rzeczy zgodnie z treścią umowy. Natomiast K. C. bezzasadnie odmówiła wykonania ciążącego na niej zobowiązania zapłaty reszty ceny. Podkreślenia wymaga fakt, iż powódka już w dniu 17.01.2012 r., a zatem przed upływem terminu do spełnienia świadczenia przez pozwaną, złożyła oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy. Poczynione w przedmiotowym postępowaniu ustalenia faktyczne nie dają podstaw dla uznania, że czynność ta była uprawniona. Przede wszystkim zaznaczyć należy, że w zawartej umowie sprzedaży strony zastrzegły 10- dniowy termin do odstąpienia od umowy przez powódkę bez podania przyczyny, liczony od dnia zaksięgowania środków tj. zadatku. Zatem K. C. bez żadnych konsekwencji prawnych od umowy mogła odstąpić najpóźniej do dnia 17.12.2011 r. Jednak do tej daty powódka nie złożyła stosownego oświadczenia. Natomiast w okresie od 17.12.2011 r. do 17.01.2012 r. nie miały miejsca żadne zdarzenia, które wskazywać mogły na podejmowanie przez pozwaną działań zmierzających do niewykonania zobowiązania w terminie. Dlatego oświadczenie K. C. z dnia 17.01.2012 r. o odstąpieniu od umowy nie mogło wywołać zamierzonego przez nią skutku. Wobec czego powódka zobligowana była wywiązać się z ciążącego na niej zobowiązania zapłaty ceny. Skoro pomimo dwukrotnego wezwania przez pozwaną do uiszczenia II transzy pieniędzy K. C. nie dokonała przelewu środków i podtrzymywała swoje oświadczenie o odstąpieniu od umowy uznać należy, że nie dotrzymała warunków umowy, co z kolei uprawniało A. B. (1) do zatrzymania zadatku. Okoliczności powyższych nie zmienia fakt, iż powódka dokonała na rzecz pozwanej wpłaty kwoty 6800 zł w dniu 16.04.2012 r., ponieważ zapłata nastąpiła po upływie 3 miesięcy od dnia, na który przypadał termin realizacji zamówienia i nie może być zakwalifikowana jako spełnienie świadczenia wzajemnego wynikającego z łączącej strony umowy sprzedaży. Tym bardziej, że pozwana kwotę tę jako świadczenie nienależne niezwłocznie zwróciła.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie brak było przesłanek z art. 394 § 1 k.c. do uwzględnienia żądania powódki zapłaty przez pozwana dwukrotności zadatku.

Zaznaczyć jeszcze należy (na marginesie) , że powódka próbowała wykazać , że pozwana przywłaszczyła pieniądze w kwocie 6800 zł oraz . że dokonała oszustwa na jej szkodę. Próba wykazania , że dnia 18 stycznia 2012 roku pozwana nie posiadała przedmiotowego kominka nie powiodła się. Strona powodowa nie przedstawiła na tę okoliczność żadnych dowodów pomimo zaangażowania w spór organów ścigania czy kontroli skarbowej. Nie potwierdzono okoliczności aby to pozwana ponosiła winę za niewykonanie umowy poprzez to , że nie posiadała kominka w ostatnim dniu jej realizacji. Twierdzenia powódki stoją w sprzeczności z całym obszernym zgromadzonym materiałem w sprawie.

Powódka już dnia 17 stycznia 2012 roku odstąpiła od umowy czyli przed upływem terminu do jej realizacji i odmówiła wykonania swojego zobowiązania poprzez zapłatę reszty ceny zatem nie wykonała umowy. Pozwana natomiast wykazała , że była gotowa do wywiązania się z umowy w zakreślonym terminie , który upływał z końcem 18 stycznia 2012 roku.

To kiedy towar był odebrany od producenta , przywieziony do P. ma drugorzędne znaczenie w obliczu zwolnienia pozwanej z wykonania umowy poprzez odstąpienie od niej przez powódkę przed upływem terminu do jej realizacji. Nie ma zastosowania również w niniejszej sprawie art. 394§3 kc.

O kosztach procesu, na które składają się koszty zastępstwa procesowego, orzeczono na podstawie art. 98 kpc w zw. § 6 pkt 5 przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.461 j.t. z późn. zmianami).

Apelację od powyższego wyroku wniósł pełnomocnik powódki zaskarżając go w całości, zarzucając mu:

1.  - naruszenie przepisów postępowania tj. art. 233 § 1 kpc poprzez dokonanie błędnej i sprzecznej z zasadami logiki oceny dowodów - w szczególności pisma Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia 08 maja 2013 r. - skutkującej błędem w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia i bezpodstawnym przyjęciem, że pozwana dokonała zakupu pieca dnia 13 stycznia 2012 r. i była w jego posiadaniu już dnia 17 stycznia 2012 r., w przypadku gdy prawidłowa ocena dowodów winna prowadzić do wniosku, że pozwana była w posiadaniu pieca nie wcześniej niż dnia 26 stycznia 2012 r.,

2.  naruszenie przepisów postępowania tj. art. 232 w zw. z 227 kpc poprzez nie zobowiązanie pozwanej lub Urzędu Skarbowego w B. do przedłożenia dokumentów przewozowych oraz (...) dotyczących faktury nr (...) z dnia 26 stycznia 2012 r., potwierdzenia uiszczenia przez pozwaną należności z tytułu tej faktury, dokumentów potwierdzających przyjęcie do stanu magazynowego pozwanej pieca będącego przedmiotem łączącej strony umowy oraz faktury eksportowej nr (...)z dnia 13.01.2012 r.

3.  naruszenie przepisów postępowania tj. art. 233 § 1 kpc poprzez dokonanie błędnej i sprzecznej z zasadami logiki oceny dowodu z zeznań pozwanej, skutkującej błędnym przyznaniem im przymiotu wiarygodności, w przypadku gdy są one niespójne i wewnętrznie sprzeczne,

4.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia polegający na błędnym przyjęciu, że piec został odebrany z firmy (...) dnia 13 stycznia 2012 r. przez pracownika pozwanej,

5.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia polegający na błędnym przyjęciu, że piec został dostarczony do siedziby pozwanej przez jej męża M. B.,

6.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia polegający na błędnym przyjęciu, że oświadczenie powódki z dnia 17.01.2012 r. o odstąpieniu od umowy nie mogło wywołać zamierzonego przez nią skutku,

7.  naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 391 § 1 kc poprzez jego niezastosowanie, w przypadku gdy winien on zostać zastosowany,

8.  naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ ⁷ na wynik sprawy tj. art. 328 § 2 k.p.c. poprzez niewskazanie faktów, które sąd uznał za udowodnione, dowodów na których się oparł i przyczyn dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej oraz niejasne wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z błędnym przytoczeniem przepisów ⁷ prawa, co w konsekwencji uniemożliwia faktyczną kontrolę instancyjną zaskarżonego orzeczenia.

Biorąc pod uwagę powyższe zarzuty apelujący wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie powództwa w całości oraz zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki zwrotu kosztów postępowania przez Sądem I i II instancji, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest częściowo uzasadniona, albowiem podniesione w niej zarzuty: naruszenia przepisów art. 233 § 1, art. 328 § 2 i art.232 w zw. z art.227 kpc., które to doprowadziło do nieprawidłowej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i dokonania sprzecznych z tym materiałem ustaleń faktycznych, wskazujących, że pozwana w terminie umówionym przez strony zakupiła przedmiotowy piec w firmie (...) i gotowa była sprzedać go powódce w terminie do 18 stycznia 2011 r a do wykonania umowy sprzedaży zawartej na odległość nie doszło z wyłącznej winy powódki, która bezpodstawnie od niej odstąpiła, co uprawniało pozwaną do zatrzymania wpłaconego zadatku są uzasadnione.

W sprawie niniejszej Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, że umowa zawarta pomiędzy stronami zobowiązywała pozwaną do dostarczania powódce pieca najpóźniej do 18 stycznia 2011 r a pozwaną do zapłaty pozostałej kwoty ceny, tj. sumy 6800 złotych na dwa dni przed dostarczeniem jej przedmiotu umowy sprzedaży.

Spornym natomiast pozostawał fakt, czy pozwana dysponowała przedmiotem sprzedaży przed 18 stycznia 2011 r i czy mogła dostarczyć (sprzedać ) go powódce do tego dnia zgodnie z zawartą pomiędzy nimi umową

Obie strony o potrzebie sprowadzenia pieca z włoskiej firmy producenta L. wiedziały i obie też zgodnie określiły termin wykonania umowy.

Sąd Rejonowy dając wiarę zeznaniom pozwanej i zgłoszonym przez nią dowodom , ustalił, że piec sprowadzony został z W. do firmy pozwanej już w dniu 13 stycznia 2011 r i pozwana w dniu 17 stycznia 2011 r zawiadomiła powódkę o gotowości dostarczenia jej towaru, wzywając do zapłaty reszty ceny, tj. kwoty 6800 zł po zaliczeniu na jej poczet wpłaconego już w kwocie 6800 zł zadatku, uznając jednocześnie, ż to powódka odstępując w dniu 17 stycznia 2011 r od umowy ponosi wyłączną winę za jej niewykonanie.

Sad Rejonowy nie dostrzega rozbieżności i sprzeczności wręcz w stanowisku pozwanej odnoszących się co do daty zakupu przez nią pieca w firmie (...), sposobu jego przetransportowania do P. czy daty wystawienia faktury zakupu przez L., co trafnie podnosi apelująca, a to powinno skłonić Sąd do podejścia z dużą rezerwą do stanowiska pozwanej, tym bardziej, że zgromadzone w sprawie dowody z dokumentów wskazują, że pozwana nie mogła wykonać w terminie do 18 stycznia 2011 r zwartej między stronami umowy.

Z treści faktury bowiem wystawionej przez (...) firmę (...), znajdującej się na karcie 100 akt sprawy oraz pisma Urzędu Skarbowego w B. z dnia 8 maja 2013 r, znajdującego się na karcie 101 akt, wynika jednoznaczne, że piec został zakupiony przez firmę pozwanej w firmie (...) na podstawie tajże faktury w dniu 26 stycznia 2011 r, a zatem dopiero po tej dacie pozwana mogła sprzedać zakupiony piec powódce.

Gdyby nawet przyjąć za Sądem Rejonowym, że piec znajdował się już u pozwanej w dniu 13 stycznia 2011 r to i tak należał uznać, że pozwana nie mogła go sprzedać powódce w terminie do 18 stycznia 2011 r skoro nie była jeszcze jego właścicielem i nie dysponowała fakturą zakupu, która wystawiona została dopiero 26 stycznia 2011 r,

Faktem jest też, że powódka na 1 dzień przed upływem umownego terminu jej wykonania, bo 17 stycznia 2011 r, odstąpiła od umowy żądając zwrotu wpłaconego zadatku, ale i tak umowa nie mogła być następnego dnia wykonana z powodów wcześniej wskazanych.

Chybionym jest także stanowisko Sądu odnośnie terminu w jakim powódka mogła odstąpić od umowy oparta na błędnej interpretacji treści pokwitowania wpłaty zadatku. Treść tegoż pokwitowania wskazuje jednoznacznie, że 10 – dniowy termin do odstąpienia od umowy dla powódki nie powinien być liczony od daty wpłaty zadatku ale od daty „należności” za piec a ta określona została jako cała cena w kwocie 13,600 zł. Nie można też przyjąć aby przedmiotowy piec, który był w produkcji firmy (...), z uwagi jedynie na zastrzeżenie jego koloru, miał takie indywidualne cechy, które wyłączałyby ogólne zasady dotyczące prawa odstąpienia od umowy uregulowane ustawą o ochronie praw konsumenckich z dnia 2 marca 2000 r ( Dz. U. nr 22, poz. 271 ze zm. ).

Obie strony w sprawie niniejsze powinny liczyć się z możliwością dłuższego niż przewidziany w umowie terminu jej wykonania w sytuacji gdy towar miał być wyprodukowany za granicą i sprowadzony do P..

Należało więc określić odpowiedni do realizacji umowy termin w tejże umowie.

W powyżej wskazanych okolicznościach niniejszej sprawy nie można wyłącznie winić powódki za odstąpienie od umowy w dniu 17 stycznia skoro nie mogła ona być wykonana do dnia 18 stycznia z powodów wcześniej wskazanych, jak również z uwagi na umowny zapis, że reszta ceny powinna być zapłacona na 2 dni przed dostarczeniem towaru, co oznacza, że gdyby nawet powódka wpłaciła pozostałą należność w dniu 17 stycznia towar dostarczony byłby w dniu 19 stycznia, a wiec już po upływie oznaczonego w umowie terminu jej wykonania na dzień 18 stycznia. Zauważyć przy tym trzeba, że nie zostało wykazane kiedy piec miałby być dostarczony powódce.

Nie można też winić wyłącznie powódki za opóźnienie w realizacji umowy, gdyż jej wpływ na produkcję pieca przez zagranicznego kontrahenta i jego dostawę do P. był niewątpliwie ograniczony.

Strony powinny odstąpić od wzajemnych pretensji wcześniej i skoro ostatecznie w kwietniu 2012 r powódka zgodziła się uiścić resztę ceny i odebrać piec powinny doprowadzić do sfinalizowania tejże umowy.

Nie ulega też wątpliwości, że – jak wynika z oświadczenia pełnomocnika pozwanej - ostatecznie piec powódka sprzedała innemu klientowi i nie poniosła zatem żadnej szkody w związku z zawartą z powódką umową.

Skoro – jak wcześniej wskazano - do wykonania zawartej między stronami umowy w umówionym terminie do dnia 18 stycznia 2011 r .2008r. nie doszło z powodu okoliczności, za które żadna ze stron winy nie ponosi albo też z winy obu stron, co znajduje bardziej odzwierciedlenie w okolicznościach niniejsze sprawy, w takiej sytuacji zgodnie z art. 394 § 3 kc pozwana powinna zwrócić powódce jedynie uiszczony zadatek w kwocie 6.800 zł, a obowiązek zapłaty przez nią sumy dwukrotnie wyższej – czego żąda apelująca powódka - odpada.

Dlatego też mając na względzie wszystkie powyższe rozważania należało - uwzględniając częściowo apelację - zmienić zaskarżony wyrok na podstawie art. 386 § 1 kpc przez zasądzenie kwoty 6.800 zł tytułem zwrotu zadatku.

Apelacja w pozostałym zakresie ze względów wyżej wskazanych podlegała oddaleniu jako nieuzasadniona na podstawie art. 385 kpc.

O kosztach procesu między stronami za obie instancje orzeczono na zasadzie art. 100 kpc, znosząc je wzajemnie między nimi z uwagi na wynik sprawy.

SSA w SO Grzegorz Ślęzak

SSO Dariusz MizeraSSR Dominika Lisiecka