Portal Orzeczeń

POSTANOWIENIE

Dnia 27 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku Skarbu Państwa - Prezydenta Miasta P. wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej

z udziałem M. P. i J. P.

o sprostowanie oznaczenia nieruchomości w dziale I księgi wieczystej nr (...), odłączenie nieruchomości z księgi wieczystej nr (...), urządzenie dla niej oddzielnej księgi wieczystej, wpis prawa własności

na skutek apelacji uczestników M. P. i J. P.

od postanowienia Sądu Rejonowemu w Piotrkowie Tryb.

z dnia 28 marca 2017 r., sygn. akt (...)

postanawia: oddalić apelację.

Sygn. akt II Ca 354/17

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 28 marca 2017 roku Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. w sprawie dz.kw (...) po rozpoznaniu skargi uczestników postępowania M. P. i J. P. na wpisy referendarza sądowego z dnia 3 lutego 2017 roku dokonane w sprawach dz.kw. (...) utrzymał w mocy zaskarżone wpisy.

Zaskarżone skargą wpisy dotyczyły sprostowania oznaczenia nieruchomości w dziale I księgi wieczystej nr Kw (...) przez wpisanie w miejsce działki nr (...) działki nr (...) o powierzchni (...) i (...) o powierzchni (...) a następnie odłączenia działki nr (...) o powierzchni (...) z w/w księgi wieczystej do oddzielnej księgi wieczystej i wpisanie jako jej właściciela Skarb Państwa.

Podstawę wpisów referendarza stanowiły: prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 10 lutego 2016 roku wydany w sprawie I C 1427/15 o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym wytoczonej z powództwa Skarbu Państwa przeciwko M. P. i J. P., wyrys z mapy ewidencyjnej działek nr (...) z dnia 1 lutego 2017 roku, wypis z rejestru gruntów z dnia 1 lutego 2017 roku dotyczący działek (...).

W skardze na powyższe wpisy uczestnicy postępowania wnosili o „zawieszenie postępowania w zakresie założenia księgi wieczystej dla działek (...), w obrębie (...) miasta P. o powierzchni (...), o sposobie korzystania - grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi, do czasu okazania im przebiegu tej granicy i zaznaczenia ich trwałymi słupkami geodezyjnymi określającymi tę obwodnicę, a oddzielającą od pozostałej części działki (...), pozostającej w ich posiadaniu.”

Do skargi dołączyli : pismo Ministra Infrastruktury z Rozwoju z dnia 2.11.2015 roku, wniosek J. i M. małż. P. z dnia 02.02.2017 roku skierowany do Prezydenta Miasta P. wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej, decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 11.10.2013.

W uzupełnieniu skargi z dnia 04 marca 2017 roku podnieśli, iż nie byli stroną postępowania, w którym został dokonany zaskarżony wpis. W ich ocenie, został on dokonany z rażącym naruszeniem art. 156 §1 pkt 2 k.p.c. w związku z niewykonaniem art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 roku Prawo geodezyjne i kartograficzne. Wnosili również o dopuszczenie dowodu z wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 18 listopada 2002 roku, wydanego w sprawie I C 1361/01. Podkreślili również, iż w postępowaniu rozpatrywanym przez Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, pod sygnaturą akt IC 793/07, została wytworzona opinia techniczna, „ jaka powierzchnia działki o nr (...) będącej formalnie własnością powodów pozostaje obecne zalana”, której kserokopię wraz z załącznikami dołączyli do uzupełnienia skargi. Stwierdzili także, że nie mogą zgodzić się ze stanowiskiem Prezydenta Miasta z dnia 17.02.2017 roku, iż w przypadku wywłaszczenia, to oni powinni ponosić koszty utrwalenia granicy, jaka powstała w wyniku wywłaszczenia.

Sąd Rejonowy oceniając złożoną skargę uznał ja za niezasadną z następujących powodów:

Kognicja sadu wieczystoksięgowego jest wyraźnie wyznaczona przez ustawę. Ograniczenie to znajduje swoje uzasadnienie w funkcji, jaką pełnią księgi wieczyste. Księgi wieczyste prowadzi się w celu ustalenia stanu prawnego nieruchomości. Sąd wieczystoksięgowy czuwa tylko nad tym aby dokonywany wpis odzwierciedlał stan prawny wynikający z dokumentów dołączonych do wniosku. Podkreśla to zarówno art. 626 ² §2 k.p.c., który stanowi, że do wniosku o dokonanie wpisu należy dołączyć dokumenty, będące podstawą wpisu, a przede wszystkim art. 626 ⁸ §2 k.p.c. , który stanowi, że Sąd rozpoznający wniosek o wpis bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej.

W myśl zaś art. 31 ust. 2 u.k.w.h., wpis potrzebny do usunięcia niezgodności między treścią księgi wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym może nastąpić gdy niezgodność będzie wykazana orzeczeniem Sądu lub innymi odpowiednimi dokumentami. Z kolei zgodnie z §28 ust. I i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 września 2001 roku w sprawie prowadzenia ksiąg wieczystych i zbiorów dokumentów ( Dz. U nr 102, poz. 1122 z późn. zmianami) dane dotyczące nieruchomości gruntowych i budynkowych wpisuje się w księdze wieczystej na podstawie wyrysu z mapy ewidencyjnej gruntów lub mapy zasadniczej, sporządzonych na podstawie przepisów ewidencji gruntów i budynków, oraz wypisu z rejestru gruntów lub wyciągu z wykazu zmian gruntowych, chyba, że przepisy niniejszego oddziału stanowią inaczej. Dokumenty wymienione w ust. 1 i 2 powinny być zaopatrzone w klauzulę właściwego organu prowadzącego ewidencję gruntów i budynków stwierdzającą, że przeznaczone są do dokonywania wpisów w księgach wieczystych.

Zbieżne z treścią w/w przepisów są postanowienia §76 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 listopada 2013 roku w sprawie zakładania i prowadzenia ksiąg wieczystych w systemie informatycznym ( Dz. U z 2013r. poz. 1411 z późn. zmianami). Stanowią one, iż dane dotyczące nieruchomości gruntowych i budynkowych wpisuje się w księdze wieczystej na podstawie wyrysu z mapy ewidencyjnej oraz wypisu z rejestru gruntów lub innego dokumentu sporządzonego na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 roku w sprawie ewidencji gruntów i budynków, chyba, że odrębne przepisy stanowią inaczej.

Dokumenty wymienione w ust. 1 i 2 powinny być zaopatrzone w klauzulę właściwego organu prowadzącego ewidencję gruntów i budynków stwierdzającą, że są przeznaczone do dokonywania wpisów w księgach wieczystych. W przedmiotowej sprawie do wniosku został dołączony prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowic Tryb., wydany w sprawie o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, którym Sąd wieczystoksięgowy, z uwagi na treść art. 365 §1 k.p.c. jest związany, nakazujący wprost Sądowi wieczystoksięgowemu „ w celu uzgodnienia treści księgi wieczystej (...) z rzeczywistym stanem prawnym dokonanie w Dziale I sprostowania poprzez wpisanie w miejsce działki (...)działek : (...) o powierzchni (...) i (...)o powierzchni (...)”, a następnie odłączenie z Działu I księgi wieczystej (...) działki numer (...), o powierzchni (...), położonej w P. i urządzenie oddzielnej księgi wieczystej dla tej nieruchomości i wpisanie w Dziale II jako właściciela Skarbu Państwa” co też Sąd ten uczynił, tym bardziej, że dysponował również dokumentami stanowiącymi podstawę oznaczenia nieruchomości w dziale I księgi wieczystej, o których mowa w powołanych wyżej przepisach §28 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 września 2001 roku w sprawie prowadzenia ksiąg wieczystych i zbiorów dokumentów( Dz. U nr 102, poz. 1122 z późn. zmianami) i §76 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 listopada 2013 roku w sprawie zakładania i prowadzenia ksiąg wieczystych w systemie informatycznym ( Dz. U z 2013r., poz. 1411 z późn. zmianami).

Z punktu widzenia rozstrzygnięcia sprawy niniejszej nie ma natomiast znaczenia, czy uczestnikom postępowania został okazany przebieg granicy pomiędzy działką nr (...) a pozostałą częścią działki (...) i zaznaczono ją trwałymi słupkami geodezyjnymi, albowiem tych kwestii sąd wieczystoksięgowy nie bada.

Ponadto, powołane w uzupełnieniu skargi orzeczenia zapadły jeszcze przed wydaniem wyroku w sprawie IC 1427/15, a zatem nie mogą podważyć jego treści.

Sąd nie podzielił również stanowiskiem skarżących, iż nie byli oni stroną postępowania w sprawie o dokonanie wpisu w przedmiotowej sprawie. Zgodnie z treścią art. 6261 § 1 k.p.c. sprawy w postępowaniu wieczystoksięgowym rozpoznawane są na posiedzeniu niejawnym co oznacza, iż odpada obowiązek zawiadamiania stron o terminach tych posiedzeń. Sąd dopełnił natomiast obowiązku płynącego z art. 626 ¹⁰ §1 k.p.c. tj. zawiadomił skarżących o treści dokonanych wpisów, zatem potraktował ich jako uczestników postępowania w sprawach (...)- (...).

Skoro więc zarzuty, zawarte w skardze, okazały się chybione, Sąd, na podstawie art. 5181 §3 k.p.c. utrzymał w mocy zaskarżone wpisy.

Od powyższego postanowienia sądu apelację złożyli uczestnicy postępowania M. P. i J. P..

Zarzucili w niej naruszenie art. 29, 30, 36, 37, 38 ustawy z 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz art. 97 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Występując z tymi zarzutami wnosili o zmianę postanowienia i dokonanie rozgraniczenia zgodnie z przepisami prawa zawartymi w art. 31, 32, 33, 36 w związku z art. 37 ust. 1 u.p.g i k. i art. 97 u.o g.n.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja uczestników nie jest uzasadniona, a podniesione w niej zarzuty są chybione.

Zaskarżone orzeczenie wieczystoksięgowe zostało wydane w wyniku uwzględnienia powództwa Skarbu Państwa przeciwko M. P. i J. P. o uzgodnienie treści księgi wieczystej (...) z rzeczywistym stanem prawnym, zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 10 lutego 2016 roku sygn. akt I C 1427/15 nakazujący w celu uzgodnienia treści księgi wieczystej nr (...) z rzeczywistym stanem prawnym dokonanie w dziale I sprostowania poprzez wpisanie w miejsce działki (...) działek : (...) o powierzchni (...) i (...) o powierzchni (...), a następnie odłączenie z działu I księgi wieczystej nr (...) działki numer (...) o powierzchni (...), położonej w P. i urządzenie oddzielnej księgi wieczystej dla tej nieruchomości i wpisanie w dziale II jako właściciela Skarb Państwa ( pkt 1 wyroku). Ponieważ wnioskodawca Skarb Państwa do wniosku wieczystoksięgowego, z jakim wystąpiła w dniu 14.10.2016 roku, dołączył powyższy wyrok, zatem sąd pierwszej instancji nie był władny do odmowy dokonania wpisów uzgadniających treść księgi wieczystej (...) z rzeczywistym stanem prawnym w sposób dokładnie określony w sentencji wyroku z dnia 10 lutego 2016 roku w sprawie I C 1427/15. Wyrok ten na podstawie art. 365 kpc. wiązał sąd wieczystoksięgowy i powinien był w toczącym się postepowaniu uwzględniony, co też nastąpiło w przedmiotowej sprawie.

Natomiast powołane w zarzutach apelacyjnych przepisy prawa geodezyjnego i kartograficznego dotyczące rozgraniczenia nieruchomości, oraz przepis art. 97 ustawy o gospodarce nieruchomościami dotyczący podziału nieruchomości, nie mają w przedmiotowej sprawie zastosowania. Dlatego też nie mogą stanowić podstawy do skutecznego zaskarżenia postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 28 marca 2017 roku.

Z tych względów apelacja jako pozbawiona uzasadnionych podstaw podlega oddaleniu - art. 385 kpc.