Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lipca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący	SSO Arkadiusz Lisiecki (spr.)
Sędziowie	SSO Paweł Hochman SSO Jarosław Gołębiowski
Protokolant	st. sekr. sąd. Beata Gosławska

po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2014 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie sprawy z powództwa małoletnich A. G. (1) i D. G. reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową A. G. (2)

przeciwko T. G.

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb.

z dnia 24 lutego 2014 roku, sygn. akt III RC 45/14

oddala apelację.

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt II Ca 364/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. alimenty od pozwanego T. G. na rzecz małoletnich powódek A. i D. rodzeństwa G. po raz ostatni ustalone wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb., z dnia 28.12.2011 roku, w sprawie sygn. akt III R.C 720/11, podwyższył na rzecz A. G. (1) z kwoty po 400 złotych do kwoty po 480 złotych miesięcznie a na rzecz D. G. z kwoty po 300 złotych do kwoty po 380 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 09.01.2014 roku, z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat, z pozostawieniem bez zmian pozostałych, dotychczasowych warunków płatności, oddalił powództwo w pozostałej części, koszty procesu między stronami wzajemnie zniósł, zwolnił pozwanego T. G. od ponoszenia kosztów postępowania, które nakazał przejąć na rachunek Skarbu Państwa, wyrokowi w punkcie 1 sentencji nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny: Strony są po rozwodzie. W trakcie rozpoznawania poprzedniej sprawy małoletnia D.miała lat 11 i była uczennicą klasy V SP a obecnie I klasy Gimnazjum. A.była uczennicą klasy III Gimnazjum a obecnie II klasy LO w Ł.. Małoletnie pobierają korepetycje - D.z miesięczną odpłatnością 150 złotych a A.50 złotych. Uczęszczają na język angielski z miesięczną odpłatnością po 150 złotych od każdej z nich. Małoletnia A.wydaje na dojazdy do szkoły 100 złotych miesięcznie natomiast młodsza spożywa w szkole obiady z miesięczną odpłatnością 80 złotych. D.leczy wadę wzroku jeżdżąc na konsultacje do specjalistycznej przychodni w Ł.co pół roku, leczy się gastrologicznie i dermatologicznie na trądzik z odpłatnością za leki 200 złotych miesięcznie. Ponosi opłaty na Komitet Rodzicielski w wysokości 50 złotych. Otrzymuje kieszonkowe w wysokości 20 złotych miesięcznie. Poniosła odpłatność za wyjście do teatru w wysokości 20 złotych. A.leczy się prywatnie u ortopedy w Ł.na schorzenie kolana płacąc za wizytę 150 złotych. Ma zalecone masaże i zabiegi. Posiada wadę wzroku, leczy się u okulisty i dermatologa. Małoletnie mieszkają z matką w bloku. Matka powódek ponosi koszty czynszu w wysokości 400 złotych miesięcznie, za energię 250 co dwa miesiące, za gaz 50, opłaty TV 130,wodę 50, telefony komórkowe córek po 25 złotych. Spłaca ratę kredytu w miesięcznej wysokości 300 złotych zaciągniętego na remont mieszkania. Matka małoletnich powódek jest zatrudniona na stanowisku Dyrektora ze średnim wynagrodzeniem netto w wysokości 1926,64 złotych, praca ta stanowi jej jedyne źródło utrzymania. Leczy się specjalistycznie wydając na leki 350 złotych miesięcznie.

Pozwany T. G. w trakcie poprzedniej sprawy wykazywał wynagrodzenie w wysokości 1642, 23 złotych netto a obecnie średnio 1870,15 złotych netto z ostatnich 3 m-cy. Jest ono ruchome, uzależnione od takich czynników jak zamówienia, zakłócenia w kooperacji, nieprzewidywany brak dostaw komponentów. Najniższe wynagrodzenie pozwanego było w miesiącu wrześniu 2013 roku ponieważ wyniosło 1506,48 złotych. Zamieszkuje w domu stanowiącym jego własność wraz z rodzicami. Ponosi całe koszty jego utrzymania płacąc za energię 140 złotych miesięcznie, za wodę 28, za wywóz śmieci 30 złotych, podatek gruntowy 498 złotych rocznie, za gaz do 100 złotych miesięcznie. Zakupił węgiel na zimę w ilości 4 ton płacąc za tonę 1000 złotych. Rodzice pozwanego jak twierdzi nie partycypują w kosztach utrzymania domu z uwagi na wydatki związane z leczeniem i niskimi emeryturami. Z dotacji opłaca podatek, zakupuje opryski na powierzchnię 1 ha. Nie posiada innego źródła wynagrodzenia jak wynagrodzenie za pracę. Leczy się na schorzenie hepatomi - niewydolność wątroby. Na leki miesięcznie wydaje 200 złotych. Nie zaciągał kredytów w banku i nie jest udziałowcem żadnej spółki. Nie posiada innych dzieci na utrzymaniu.

Mając tak poczynione ustalenia faktyczne Sąd Rejonowy uznał żądanie pozwu za uzasadnione w części.

W trakcie rozpoznawania poprzedniej sprawy małoletnia A.miała 15 lat i była uczennicą klasy III Gimnazjum a obecnie II klasy LO w Ł.natomiast małoletnia D.w trakcie rozpoznawania poprzedniej sprawy miała 11 lat i była uczennicą klasy V SP a obecnie I klasy Gimnazjum . Małoletnie zarówno poprzednio jak i obecnie uczą się bardzo dobrze. Kontynuują specjalistyczne leczenie. Sąd Rejonowy ustalając alimenty zróżnicował kwoty alimentów mając na uwadze wiek powódek oraz ich usprawiedliwione potrzeby. Z uwagi na powyższe a co za tym idzie upływ czasu spowodował ,iż wzrosły koszty utrzymania małoletnich związane ze zmianą szkół oraz ich leczeniem. Obecnie doszły wydatki związane ze schorzeniem kolana starszej córki stron A., która wymaga rehabilitacji związanej z masażami i zabiegami co związane jest ze zwiększonymi wydatkami. Powódka była zmuszona leczyć córkę prywatnie wydając własne środki w dotychczasowej kwocie 400 złotych. Wzrosły również koszty użytkowania mieszkania co związane jest ze wzrostem opłat. Małoletnie powódki są w okresie intensywnego rozwoju psycho-fizycznego co powoduje usprawiedliwiony wzrost usprawiedliwionych potrzeb. W trakcie ostatnich lat zmieniła się również sytuacja finansowa rodziców małoletnich powódek ponieważ ich zarobki uległy zmianie. Poprzednio wynagrodzenie matki powódek A. G. (2)wynosiło 3063,60 złotych netto natomiast ojciec powódek w trakcie poprzednio rozpoznawanej sprawy wykazywał zarobki w wysokości 1642,23 złotych netto a obecnie jego średnie miesięczne wynagrodzenie za okres 12 miesięcy wyniosło 1945,91 złotych.

Reasumując w okresie ponad 2 lat jaki upłynął od poprzednio ustalonych alimentów nastąpił wzrost potrzeb uprawnionych związany z ich wiekiem , rozpoczęciem nauki w szkołach wyższego rzędu..

W przedmiotowej sprawie sytuacja materialna pozwanego uległa poprawie na tyle, ażeby mógł płacić alimenty w podwyższonej wysokości ustalonej przez Sąd a nie wnioskowanej przez matkę małoletnich powódek. Dowody z dokumentów świadczą o wzroście jego średniego wynagrodzenia. Powyższe okoliczności przesądziły o tym , że pozwany jest w stanie płacić na rzecz małoletnich powódek kwoty w podwyższonej wysokości łącznie o 160 złotych miesięcznie. Przy uwzględnieniu powyższych okoliczności Sąd ustalił możliwości zarobkowi1 pozwanego na poziomie wyższym niż de facto deklarowane i uzyskiwane a potrzeby małoletnich powódek / uwzględnieniem standardu życiowego obojga rodziców a także ich wieku.

Mając na uwadze powyższe ustalenia i rozważania na podstawie art. 138 k.r.o., uwzględniono powództwo o łączną kwotę 160 złotych miesięcznie tj.na rzecz starszej A. do kwoty po 480 złotych miesięcznie a na rzecz młodszej D. do kwoty po 380 złotych miesięcznie oddalając powództwo w pozostałej części jako niezasadne i zmierzające przy obecnym stanie faktycznym do przerzucenia ciężaru utrzymania małoletnich powódek na pozwanego.

Sąd Rejonowy zniósł wzajemnie koszty procesu pomiędzy stronami oraz zwolnił pozwanego T. G. od ponoszenia kosztów postępowania, które nakazał przejąć na rachunek Skarbu Państwa mając na uwadze jego trudną sytuację zdrowotną.

Na podstawie art. 333§ l pkt 1 k.p.c. wyrokowi zasądzającemu alimenty w punkcie 1 sentencji sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności .

Pozwany T. G. zaskarżył wyrok w całości zarzucając mu:

1. naruszenie art. 138 w zw. z art. 135 k.r.i.o., poprzez błędne przyjęcie przez Sąd I Instancji, iż zarobkowe i majątkowe możliwości pozwanego pozwalają na pokrywanie świadczeń alimentacyjnych w wysokości 860 zł miesięcznie, podczas gdy pozwanemu po zapłaceniu alimentów w ww. wysokości pozostaje kwota ok. 1000 zł miesięcznie,

2. naruszenie art. 233 k.p.c. poprzez przekroczenie przez Sąd I
Instancji granicy swobodnej oceny dowodów i przyjęcie za
wiarygodne zaświadczenia o wysokości zarobków przedstawicielki
ustawowej powódek, z którego to dokumentu wynikało, iż jako
dyrektor Przedszkola publicznego zarabia ona kwotę 1926 zł,
podczas gdy z doświadczenia życiowego, a także przepisów
ustawowych (Karta nauczyciela, tabela wynagrodzeń nauczycieli)
wynika, iż zarobki Dyrektorów Przedszkoli publicznych kształtują
się na poziomie ok. 3000 zł.

Wskazując na powyższe wnosił o: zobowiązanie przedstawicielki ustawowej powódek do przedłożenia dokumentów PIT za 2013 rok, zwolnienie pozwanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych oraz uchylenie zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa w całości.

Przedstawicielka ustawowa małoletnich powódek wnosiła o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje : apelacja nie jest uzasadniona. Zarzut apelacji naruszenia przez Sąd I instancji przepisu art. 233 k.p.c. nie jest zasadny. Sprowadza się bowiem do niedopuszczalnej polemiki z prawidłowymi ustaleniami faktycznymi Sądu Rejonowego, które znajdują potwierdzenie w przeprowadzonych w sprawie dowodach. Ocena materiału dowodowego przeprowadzona przez Sąd Rejonowy nie narusza reguł logicznego rozumowania, została dokonana w granicach zakreślonych przepisem art. 233 § 1 k.p.c. Tak przeprowadzona ocena dowodów przez Sąd I instancji uchyla się kontroli instancyjnej.

Wysokość zarobków matki małoletnich powódek została ustalona na podstawie dowodu z dokumentu urzędowego. W tym miejscu podnieść należy, że dokumenty urzędowe sporządzone przez upoważniony organ władzy publicznej w zakresie ich działania stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone. Wobec powyższego brak jest podstaw do kwestionowania wysokości zarobków matki dzieci. Z przedłożonego bowiem zaświadczenia wynika, że wynagrodzenie A. G. (2) wynosi średnio z okresu 3 miesięcy 1926,64 zł netto.

W postępowaniu przed sądem drugiej instancji nie ma możliwości przeprowadzenia nowych dowodów, jeśli strona mogła je powołać przed sadem pierwszej instancji. Przeprowadzenie dowodu z dokumentu PIT o uzyskanych dochodach za rok 2013 przez matkę dzieci było możliwe zatem przed Sądem Rejonowym. Z uwagi na brak nowości dowód, o który wnioskował pozwany nie mógł być przeprowadzony – art. 381 k.p.c.

Nie ma racji apelujący kiedy zarzuca Sądowi Rejonowemu naruszenie przepisów art. 138 w związku z art. 135 k.r.o.

W tym miejscu Sąd Okręgowy pragnie zauważyć, że potrzeby uprawnionego oraz możliwości zarobkowe zobowiązanego ulegają zmianie, tym samym może ulegać zmianie wysokość alimentów. Dlatego ustawodawca w przepisie art. 138 k.r.o. stanowi, że w razie zmiany stosunków zarówno uprawniony, jak i zobowiązany do płacenia alimentów mogą żądać zmiany orzeczenia. Zmiana orzeczenia dopuszczalna jest zatem tylko w razie zmiany stosunków powstałych po jego wydaniu, a jej ustalenie następuje poprzez porównanie stosunków obecnych z warunkami okolicznościami uprzednio istniejącymi. Te okoliczności Sąd Rejonowy miał na uwadze, a dał im wyraz w swym pisemnym uzasadnieniu.

Z ustaleń faktycznych Sądu Rejonowego wynika, że od ostatniego ustalenia wysokości alimentów upłynął okres prawie 2 lat. W tym czasie uległy zmianie usprawiedliwione potrzeby uprawnionych, ponieważ obecnie młodsza córka jest uczniem I klasy gimnazjum, zaś córka starsza jest uczniem II klasy liceum. Powszechnie wiadomym jest, że potrzeby małoletnich powódek w związku z pobieraniem nauki na poziomie liceum i gimnazjum w porównaniu z poziomem szkoły gimnazjalnej i podstawowej znacznie wzrosły.

Jak wynika z poczynionych przez Sąd Rejonowy prawidłowo ustaleń faktycznych wzrosły także dochody pozwanego. Wynagrodzenie pozwanego wzrosło bowiem z kwoty 1642 zł do kwoty 1870 zł miesięcznie. Dodatkowo pozwany pobiera pożytki z gospodarstwa rolnego, którego jest właścicielem.

Podwyższone alimenty są w ocenie Sądu II instancji adekwatne do możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego.

Skoro zarzuty apelacji nie są uzasadnione, dlatego i na podstawie art. 385 k.p.c. Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.

Na oryginale właściwe podpisy