Treść orzeczenia II Ca 367/20 - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim

II Ca 367/20 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2021-03-09

Sygn. akt II Ca 367/20

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 13 marca 2020r. Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim po rozpoznaniu sprawy z wniosku J. U. i A. U. z udziałem (...) Spółki Akcyjnej w L. o ustanowienie służebności przesyłu postanowił:

1. ustanowić na nieruchomościach stanowiących działki gruntu oznaczone w ewidencji nr:

a) (...) o pow. (...) ha, objętej KW (...),

b) (...) o pow. (...)ha,

c) (...) o pow. (...) ha, objęte KW (...),

d) (...) o pow. (...) ha,

e) (...) o pow. (...) ha, objęte KW (...),

położone w obrębie (...) P., w powiecie miasto P., w województwie (...), opisane na wypisach z ewidencji gruntów z dnia 16 i 17 października 2016r. i wyrysach z ewidencji gruntów z dnia 17 i 18 października 2016r.

f) (...) o pow. (...) ha,

objętej KW (...), położonej w obrębie (...) P., w powiecie miasto P., w województwie (...), opisanej na wypisie i wyrysie z ewidencji gruntów z dnia 17 października 2016r., które to dokumenty - w odniesieniu do każdej ze wskazanych nieruchomości - stanowią integralną część niniejszego orzeczenia,

- wszystkie stanowiące na datę orzekania przedmiot współwłasności wnioskodawców

- małżonków - J. U. - córki F. i H. oraz A. U. - syna M. i M., na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej,

na rzecz uczestnika (...) Spółki Akcyjnej w L. służebność gruntową odpowiadającą w swej treści służebności przesyłu, polegającą na prawie korzystania z trwałych i widocznych urządzeń przesyłowych, znajdujących się na wskazanych działkach w postaci napowietrznych linii energetycznych, tj. dwóch linii 15 kV P. -

W. oraz P. - S., w zakresie niezbędnym do dokonywania konserwacji, napraw, remontów i przebudowy urządzeń przesyłowych wraz z prawem wejścia i wjazdu na teren odpowiednim sprzętem oraz ograniczenia uprawnień każdoczesnego właściciela poszczególnych działek we wskazanym pasie służebności, poprzez zakaz wznoszenia w tym obszarze jakichkolwiek barier, czy naniesień, tj. w kształcie, przebiegu i obszarze wyznaczonym przez powołanego w sprawie biegłego geodetę S. B. na sporządzonych dla potrzeb niniejszego postępowania czterech mapach z dnia 16 maja 2019r., oznaczonych kolejno nr: (...) (k. 691 - koperta, jedynie bez wariantu nr (...)), które to mapy także stanowi integralną część niniejszego orzeczenia, w tym:

- pasem koloru zielonego w zakresie obszaru dla linii 15 kV P. - W. na mapie nr (...), na działce nr (...), tj. w obszarze pasa szerokości po (...) m od skrajnego przewodu po każdej ze stron, wraz z drogą dojazdową oznaczoną pasem koloru fioletowego szerokości 3 m wzdłuż wschodniej granicy działki nr (...), od strony ul. (...),

- pasem koloru zielonego w zakresie obszaru dla linii 15 kV P. - W. na mapie nr (...), na działkach nr (...), tj. w obszarze pasa szerokości po (...) m od skrajnego przewodu po każdej ze stron, wraz z drogą dojazdową oznaczoną pasem koloru fioletowego szerokości (...) m wzdłuż zachodniej granicy działki nr (...) od strony ul. (...),

- pasem koloru pomarańczowego w zakresie obszaru dla linii 15 kV P. S. na mapie nr (...), na działce nr (...), tj. w obszarze pasa szerokości po (...) m od skrajnego przewodu po każdej ze stron, wraz z drogą dojazdową oznaczoną pasem koloru fioletowego na działce nr (...) oraz na działce nr (...) (również stanowiącej przedmiot własności wnioskodawców, na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej, objętej KW (...)) szerokości (...) m wzdłuż wschodniej granicy działki nr (...) od stronu ul. (...),

tj. w zakresie samych obszarów pod, jak i wzdłuż poszczególnych napowietrznych linii energetycznych, przy czym w odniesieniu do każdej z linii 15 kV we wskazanych pasach szerokości po (...) m od skrajnych przewodów po obu stronach linii, wraz z prawem dostępu, tj. wstępu i wjazdu do każdej z przedmiotowych linii w sposób wskazany poszczególnymi pasami dróg dojazdu, tj. łącznie, uwzględniając obszar właściwy dla każdej z linii 15 kV:

- w obszarze (...) ha w zakresie samej służebności przesyłu, jak i w obszarze (...) ha drogi dojazdu na działce nr (...) (mapa nr (...)), tj. łącznie w obszarze (...) ha;

- w obszarze łącznie (...) ha w zakresie samej służebności przesyłu na działkach nr (...) ((...) ha) i nr (...) ((...) ha), jak i w obszarze (...) ha drogi dojazdu na działce nr (...) (mapa nr (...)), tj. łącznie w obszarze (...) ha;

- w obszarze (...) ha w zakresie samej służebności przesyłu, jak i w obszarze (...) ha drogi dojazdu na działce nr (...) oraz w obszarze (...) ha drogi dojazdu na działce nr (...) (mapa nr (...)), tj. łącznie w obszarze (...) ha;

- w obszarze (...) ha w zakresie samej służebności przesyłu, jak i w obszarze (...) ha drogi dojazdu na działce nr (...) (mapa nr (...)), tj. łącznie w obszarze (...) ha;

2. zasądził od uczestnika (...) Spółki Akcyjnej w L. na rzecz wnioskodawców - małżonków J. U. i A. U. solidarnie łącznie kwotę 34.395 złotych tytułem jednorazowego wynagrodzenia za ustanowienie opisanej w punkcie 1 postanowienia służebności przesyłu na każdej ze wskazanych nieruchomości wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w rozumieniu art. 481 § 2 k.c., w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016r., począwszy od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty;

3. oddalił wniosek w pozostałej części;

4. zasądził od uczestnika (...) Spółki Akcyjnej w L. solidarnie na rzecz wnioskodawców - małżonków J. U. i A. U. solidarnie kwotę 40 złotych tytułem zwrotu uiszczonej opłaty od wniosku;

5. zasądził od uczestnika (...) Spółki Akcyjnej w L. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim kwotę 5.305 złotych tytułem zwrotu połowy poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatków związanych z wynagrodzeniem powołanych w sprawie biegłych, które nie zostały pokryte z jakichkolwiek zaliczek stron;

6. nie obciążył wnioskodawców J. U. i A. U. obowiązkiem zwrotu części poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatków związanych z wynagrodzeniem powołanych w sprawie biegłych, które nie zostały w żadnym zakresie pokryte - wobec nieuiszczenia mimo wezwania - z jakichkolwiek zaliczek stron;

7 ustalił, że w pozostałym zakresie każdy z uczestników ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie, w tym koszty zastępstwa procesowego.

Podstawą powyższego postanowienia stanowiły przytoczone poniżej ustalenia i zarazem rozważania Sądu Rejonowego:

Wnioskodawcy są właścicielami działek: (...) oraz działki (...), jak i działek: (...), (...) przy czym prawo własności do tych 4 ostatnich działek wnioskodawcy uregulowali dopiero w toku niniejszego postępowania, w wyniku prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 22 maja 2017r„ w sprawie I Ns 764/16 w przedmiocie zasiedzenia, w myśl którego wnioskodawcy jako małżonkowie nabyli prawo własności tych 4 działek przez zasiedzenie z dniem 24 grudnia 2015r., a dla działek tych dotąd nie było KW, ani zbioru dokumentów.

Przez poszczególne, objęte wnioskiem działki wnioskodawców, przebiega następująca infrastruktura przesyłowa uczestnika w postaci napowietrznych linii energetycznych (dwie linie 15kV P. - W. oraz P. - S. oraz dwie linie 110 kV P. - B. oraz P. - P. W.):

- na działkach (...) przebiega linia 110 kV, odpowiednio albo P.

- B. albo P. - W..

- na działce (...) jest zarówno linia 15 kV P. - S. jak i dwie linie 110 kV,

- na działkach (...) jest po jednej linii 15 kV.

Wnioskodawcy mieszkam na działce (...), gdzie jest ich siedlisko - dom, działka (...) jest ogrodzona. Pozostałe działki to działki niezabudowane, niezagospodarowane, nieogrodzone, ale wnioskodawcy dysponują dla każdej z tych działek decyzjami o warunkach zabudowy. Istnienie przedmiotowej infrastruktury przesyłowej uczestnika na poszczególnych działach ogranicza wnioskodawcom możliwość swobodnego, nieograniczonego korzystania i przeznaczenia przedmiotowych działek, gdyż na działkach (...), tam gdzie przebiega linia 110 kV, są znaczne ograniczenia zabudowy, co wynika nawet z uzyskanych przez wnioskodawców odpowiednich decyzji w tym zakresie. Istnienie tej infrastruktury - linii 110 kV wyłącza w znacznej części, od ulicy (...), możliwość zabudowy tych działek, zgodnie z decyzjami w przedmiocie warunków zabudowy, zabudowa jest możliwa dopiero w dalszej (głębszej) części każdej z tych działek. Podobnie w zakresie działek, gdzie przebiegają linie 15 kV.

Według wierzy wnioskodawczyni - od właścicieli sąsiednich działek - są plany budowy w okolicy przedmiotowych działek wnioskodawców inwestycji przez dewelopera. Jedna z sąsiednich, innych działek w okolicy została już nawet podzielona na kilka mniejszych działek budowlanych. W toku postępowania wnioskodawcy nabyli prawo własności działki (...) - nie objętej wnioskiem, ale położonej obok działki (...) (objętej wnioskiem), żeby poszerzyć teren posiadanych nieruchomości. Nabycie nastąpiło w maj 2019r. Natomiast tytuł prawny do działek: (...), o które wnioskodawcy wytoczyli początkowo odrębne postępowanie o ustanowienie służebności przesyłu (1 Ns 1684/16), a które zostało ostatecznie połączone z niniejszą sprawą, to działki, do których tytuł prawny wnioskodawcy uzyskali dopiero w wyniku niedawno zakończonego - w toku niniejszej sprawy postępowania o zasiedzenie (I Ns 764/16). Wnioskodawcy mogli podjąć próbę uregulowania tytułu do tych działek dopiero po 2015 roku, tj. dopiero po upływie przepisanego terminu zasiedzenia.

Działkę (...), na której wnioskodawcy mieszkają, wnioskodawczyni przeję od swoich rodziców w 1985 roku, wraz z działką (...). Pozostałe działki (...) wnioskodawczyni przejęła w roku 2000r. od wujostwa. Natomiast działkę (...) wnioskodawczyni przejęła w 2009r., darowizną od kuzynki. Uzyskując prawo własności tych działek wnioskodawcy mieli świadomość istnienia już nawet w 1985r. przedmiotowej infrastruktury. Na pozostałych działkach też odpowiednio w 2000r. i 2009r. te linie też już były. Przed wszczęciem niniejszego postępowania wnioskodawczyni nie podejmowali żadnych działań „dowodowych", w tym z udziałem ewentualnie odpowiednich fachowców, na okoliczność ustalenia ewentualnej zmiany lokalizacji poszczególnych linii, w ich ocenie nie było to potrzebne, a w niniejszej sprawie zostali powołani odpowiedni biegli. W zakresie istnienia i lokalizacji poszczególnych linii wnioskodawczyni odwołała się choćby do faktu mieszkania na działce (...) od wielu lat, od urodzenia w 1955r. i w efekcie możliwości naocznego obserwowania pewnych zmiany, w tym choćby wymiany słupów. Dotychczas wnioskodawcy nigdy nie występowali o podział którejkolwiek ze swoich działek objętych wnioskiem. Poszczególne działki były w posiadaniu wnioskodawczyni, czy jej krewnych, wnioskodawczyni je „scalała". Poszczególne działki były generalnie długie, wąskie, położone obok siebie.

Przez niektóre działki wnioskodawców przebiega linia relacji P. - (...) kV tj. przez działki (...). Natomiast linia relacji P. - (...) kV przebiega przez działkę (...). Linia 15 kV P. - W. powstała w 1957 roku, a linia P. - S. powstała w 1958 roku. Te linie są w ciągłej eksploatacji od wskazanych lat, tj. dat ich powstania i przyjęcia do eksploatacji. Linia P. - W. była przebudowywana w 1978 roku, ale świadkowie uczestnika (W. K. (1) i P. M. (1)) nie mieli wiedzy, czy doszło do zmiany lokalizacji tej linii, zwłaszcza na odcinkach przebiegających przez działki wnioskodawców. Przez niektóre działki wnioskodawców przebiegają też linie 110 kV, tj. linia(...) P. - B. i (...) P. - W. przez działki (...). Zasadniczo świadkowie powołani z inicjatywy uczestnika z wyjątkiem A. P. (1) - nie mieli jednak wiedzy na temat okoliczności postania i funkcjonowania linii 110 kv. Nadto świadkowie powołani z inicjatywy uczestnika nie uczestniczyli w żadnych konkretnych czynnościach odnośnie przedmiotowych linii 15 kV zlokalizowanych na wskazanych działkach wnioskodawców, poza ewentualnymi oględzinami, które w tym przypadku są o tyle łatwe do wykonania, że działki wnioskodawców nie są ogrodzone, są niezabudowane, nie ma do nich żadnego ograniczonego dostępu. Na działce (...) jest coś w rodzaju sadu - drzewa owocowe, na działce (...) rośnie jabłoń, która na razie swoją wielkością nie zagraża linii, a pozostałe działki (...)

i (...) są „wolne”, rosną tam tylko krzaki. Na działkach sąsiednich do przedmiotowych, należących do wnioskodawców, są pola, nie ma zabudowań. W ramach eksploatacji linii jednym z koniecznych zabiegów jest kontrola - oględziny każdej linii wysokiego napięcia. W zależności od sytuacji często wystarczają nawet oględziny lornetką bez bezpośredniego dostępu do przewodów. W przypadku obu linii 15 kV takie czynności były przez uczestnika wykonywane. Zasadniczo świadkowie nie mieli natomiast konkretnej wiedzy odnośnie którejkolwiek z linii 110 kV, poza tym, że są takie linie istnieją, należące do uczestnika i przebiegają rn.in. przez działki wnioskodawców. Ostatnie oględziny na linii P. - W. odbyły się w 2014 roku, a na linii P. S. w 2013r. Ostatni przegląd linii 15 kV P. - W. miał miejsce w 2003r., a na linii P. - S. odcinkami w 2103/2014r. Na trasie każdej z linii w 2012 roku ostatni raz była wykonywana wycinka. To są wszystkie linie napowietrzne. Linia P. - W. jest w układzie płaskim, a linia P. - S. jest w układzie trójkątnym. Według wiedzy świadków (W. K. (1) i P. M. (1)) i ich doświadczenia szerokość pasa technologicznego - eksploatacyjnego dla linii 15 kV w układzie trójkątnym to (...) m, tj. po (...)m od osi słupa, albo po (...) m od skrajnego przewodu, a w przypadku linii w układzie płaskim to odpowiednio (...) tj., po (...) od osi słupa, albo(...)m od skrajnego przewodu. Odległości od skrajnego przewodu w każdym przypadku są identyczne i wynikają z ogólnych, powszechnie obowiązujących norm. Natomiast jest tzw. obszar „ochronny" tj. po (...) m od skrajnego przewodu, w którym nie można wznosić żadnych budynków.

Z oględzin linii sporządzane są raporty - dzienniki i na ich podstawie podejmowane są ewentualne, niezbędne czynności konserwacyjne, czy naprawcze. Ostatnio nie było żadnych zastrzeżeń do stanu którejkolwiek z linii 15 kV. Wiedzę na temat powstania każdej z linii 15 kV świadkowie czerpali z dokumentacji znajdującej się w posiadaniu uczestnika.

Zasadniczo przy oględzinach - jeśli wymagają wejścia na grunt, a także przy wycince - wymagana jest zgoda właścicieli. Świadkowie powołani z inicjatywy uczestnika nie mieli rozeznania na temat ewentualnych takich zgód co do wycinki, odnośnie przedmiotowych działek. Natomiast w przypadku przedmiotowych działek wnioskodawców oględziny nie wymagały wejścia na grunt, bo na przedmiotowych działkach wnioskodawców nie ma stanowisk słupowych, przebiegają tylko przewody, których oględziny odbywają się za pomocą lornetki, bez zgody właścicieli. Natomiast nawet jak są słupy, to nie zawsze każdy słup wymaga bezpośrednich oględzin, czy kontaktu, wejścia na niego, tylko w przypadku, kiedy zachodzą jakieś wątpliwości.

Linia P. - P. W. oddana została do eksploatacji w 198lr., a linia P.- B. powstała w 1973 roku, ale świadek uczestnika A. P. (1) nie miał bliższej, szczegółowej wiedzy na temat okoliczności powstania i oddania do użytku poszczególnych linii. Obie te linie istnieją i są czynne do dnia dzisiejszego. Głównym zabiegiem eksploatacyjnym linii wysokiego napięcia są oględziny, które odbywają się co rok. Na podstawie wniosków z oględzin podejmowane są ewentualne dalsze czynności. Częstotliwość i zakres oględzin regulują wewnętrzne instrukcje. Zasadniczo oględziny w zależności od lokalizacji linii wymagają wejścia na grunt. Zwłaszcza, jeśli teren jest ogrodzony i nie wystarcza dostęp z lornetki. Zasadniczo obowiązują ograniczenia możliwości budowlanych w bezpośredniej lokalizacji linii wysokiego napięcia, regulują to polskie normy, a do tego jest to indywidualnie uzależnione od lokalizacji linii oraz nieruchomości oraz parametrów linii, w tym jej pola elektromagnetycznego. Wymaga to indywidualnych ustaleń.

Biegły elektroenergetyk wyznaczył obszar pasa służebności oraz drogi dojazdu do każdej z poszczególnych linii na każdej z objętych wnioskiem działek wnioskodawców, wskazując szerokość pasa służebności po (...) m od skrajnego pasa każdej z linii 15 kV i po 3,70 m dla każdej z linii 110 kV, co w swojej opinii uwzględnił odpowiednio także biegły geodeta.

Wysokość wynagrodzenia w związku z ustanowieniem służebności przesyłu w związku z poszczególnymi liniami na każdej z poszczególnych działem wnioskodawców, według obszary wyznaczonego przez powołanego w sprawie biegłego elektroenergetyka oraz uwzględniając przebiegu pasa służebności dla każdej z linii na poszczególnych działkach wraz z pasami dróg dojazdu do każdej z linii, wyznaczonych przez biegłego geodetę, ustalił biegły ds. szacowania wartości nieruchomości.

Przy czym należy wyraźnie podkreślić, że choć biegły istotnie w tabeli - wnioskach swojej opinii - k. 743, faktycznie nie wskazał 1 z działek objętej wnioskiem, tj. działki (...), zobrazowanej na mapie geodety nr (...), to wszelkie dane dla tej nieruchomości ustalił i wskazał w treści opinii główniej k. 741 i uzupełniającej - k. 765 - 767, co pozwoliło Sądowi, zgodnie ze wskazanym przez biegłego w opinii wzorem - k. 743, tj. Wsp= C x PiX [S + k x (X - S)], posługując się wskazanymi danymi także dla działki (...) (k. 741 i k. 765, które były od początku w każdej z opinii także dla tej działki), ustalić wysokość odpowiedniego wynagrodzenia, bez konieczności dopuszczania kolejnej - uzupełniającej opinii biegłego, co zdaniem Sądu było zbędne, bowiem czysto matematycznej operacji podstawienia wskazanych danych pod podany wzór Sąd mógł się podjąć samodzielnie, gdyż nie wymagało to żadnej wiedzy specjalnej, zaś w powołanych okolicznościach nie można było mówić o tym, że opinia jest wadliwa, czy niepełna, bowiem zarzut taki byłby zasadny jedynie, gdyby w opinii biegły nie wskazał niezbędnych danych dla działki (...), atak nie jest.

Dodatkowo jedynie na marginesie - w tym kontekście - wypada podnieść, że w niniejszej sprawie Sąd także w niektórych pozostałych działkach musiał przecież dokonać odpowiednich przeliczeń wartości finalnych wynagrodzeń dla poszczególnych działek, wskazanych przez biegłego, gdyż wymagała tego treść rozstrzygnięcia, tj. uwzględnienia np. jedynie części poszczególnych obszarów konkretnych nieruchomości, w sytuacji gdy Sąd uwzględnił jedynie obszary służebności, czy dróg dojazdu tylko do linii 15 kV, z pominięciem linii 110 kV (w związku z treścią prawomocnego wyroku w sprawie 1 C 43/13 -II Ca 444/15) i także w tym zakresie Sąd był w stanie, według wskazanego wzoru, dokonać odpowiednich przeszacowań (k. 742v - Sąd odzwierciedlił wg wzoru wskazanego przez biegłego z k. 743 przeszacowanie wynagrodzenia za ustanowienie służebności dla każdej z działek, dla których nie przyjął pełnej kwoty z tabeli z k. 743, przy uwzględnieniu jedynie odpowiednio powierzchni psów służebności przesyłu oraz pasów dróg dojazdu wyłącznie odnośnie poszczególnych linii 15 kV na poszczególnych działkacj) w celu ustalenia należnych wynagrodzeń w związku ze służebnościami na poszczególnych działkach, nie uznając również w tym zakresie, z tych samych względów, za niezbędne dopuszczanie kolejnej opinii uzupełniającej.

Dodatkowo należy także podnieść, że biegły M. R. w tabeli - wnioskach swojej opinii k. 743, omyłkowo ustalił wysokość należnego wynagrodzenia (479 złotych) w związku z ustanowieniem służebności przesyłu na działce (...), zobrazowanej na mapie nr (...) (k. 691 koperta), bowiem omyłkowo określił pow. służebności przesyłu i służebności gruntowej jako drogi dojazdu łącznie na poziomie (...) m2 (k. 743), co jest oczywistym błędem rachunkowym, gdyż z mapy m. in. działki (...) (k. 691 - mapa nr (...), co jest zresztą w sprawie bezsporne) na działce (...) nie ma żadnej infastruktury przesyłowej, zaś cała powierzchnia tej działki to właśnie (...) m2 ((...) ha - k. 691 - mapa nr (...) oraz wypis z ewidencji gruntów dla działki (...) - k.) - zatem w przypadku tei działki iest oczy wiste. że pas ograniczenia może dotyczyć ied\ nie do pasa droui dojazdu o pow. (...) m2 ((...) ha). bowiem ną działce (...) nie mą zlokalizowanej żadnej infrastruktur^ przesyłowej, jednak dostęp do linii 15_kV P. - S. na działce (...) wymaga wjazdu^ drogi dojazdu do tej linii m. [n. właśnie przez teren działki (...) w obszarze (...), zatem tylko taką wielkość biegły mógł i powinien był, zgodnie z wzorem z opinii - k. 743, tj. Wsp= CxPix[S + kx(l- S>], przyjąć dla wyliczenia należnego wynagrodzenia, co po podstawieniu tych danych (w pozostałym zakresie poprawnie przez biegłego wskazanych - k. 743) daje wynik 159,57 złotych (a nie 479 zł). Jest to 1/3 omyłkowo wskazanej przez biegłego wartości (479 zł), co jest w pełni uzasadnione także prostą kalkulacją matematyczną relacji, w jakiej powierzchnia faktycznie zajęta tej działki nr (...) w związku jedynie z drogą dojazdu, tj. (...)m2 ((...) ha), pozostaje w odniesieniu do całości powierzchni tej działki, tj. (...) m2 ((...) ha).

Przy czym zdaniem Sądu w tym konkretnym przypadku omyłka biegłego jest o tyle do oczywistego usprawiedliwienia, że paradoksalnie akurat na mapie nr (...) (k. 691 koperta) biegły geodeta, pole powierzchni obszaru zajętego przez pas drogi dojazdu oznaczył liczbą (...), co akurat przy (...) m2 powierzchni tego obszaru, również sumuje się jako liczba (...) (odpowiadającej powierzchnia całej działki nr (...)) i dlatego prawdopodobnie biegły omyłkowo ustalił wynagrodzenie w związku ze służebnością na działce (...), przyjmując do zwrotu z k. 743 zamiast tylko (...) m2, całą powierzchnię tej działki (...) m2, co jest oczywistą omyłką także choćby przez wzgląd na analizę mapy nr (...) (k. 691), z której wprost wynika brak jakiejkolwiek linii oraz obszar pola nr (...) o pow. (...) m2 ((...) ha), ograniczony w tym przypadku wyłącznie do drogi dojazdu. Pry czym opisana omyłka biegłego jest o tyle usprawiedliwiona, że jest oczywista, możliwa do opisanej matematycznej korekty, a nawet nie sposób specjalnie się jej dziwić, uwzględniając choćby złożoność, skomplikowanie i wielość elementów, jakie dla tak wielu działek, przy tak wielu równych liniach, biegły musiał uwzględnić.

W tym kontekście, już tylko na marginesie - przez wzgląd choćby na ciągle formułowane zarzuty pełnomocników stron - odnośnie poszczególnych opinii, w tym właśnie głównie odnośnie opinii biegłego M. R. w zakresie ustalenia wynagrodzenia warto wskazać i zwrócić uwagę pełnomocnika każdej ze stron, na ile faktycznie zadali sobie trud analizy poszczególnych opinii, bowiem co ciekawe nikt z nich nawet nie dostrzegł takiej omyłki, za to eksploatować argumenty odnośnie pożądanych przez każdą ze stron cen, czy współczynników, jakie biegły powinien - ich zdaniem (zawsze korzystanych tylko z punktu widzenia partykularnych interesów stron w sprawie) - przyjąć do sporządzenia opinii pełnomocni stron mogliby w nieskończoność.

W (...) Urzędzie (...) nie ma żadnych dokumentów dotyczących infrastruktury przesyłowej uczestnika w postaci napowietrznych linii energetycznych 15 kV relacji P.- S. i P. - W., jak i linii 110 kV relacji P. - P. W., czy P. - B..

W Archiwum (...)w Ł. również nie odnaleziono żadnych dokumentów dotyczących wskazanych linii napowietrznych linii energetycznych.

W sprawie II Ca 444/15 Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim prawomocnym wyrokiem z dnia 9 czerwca 2016r. zmienił jedynie w części wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim wydany w sprawie I C 43/13, oddalający powództwo wnioskodawców jako powodów przeciwko uczestnikowi jako pozwanemu o wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z tych samych nieruchomości - działek: (...), (...), (...), (...), (...) i (...) oraz (...) z uwagi na trafny - zdaniem Sądu Rejonowego - zarzut pozwanego nabycia przez zasiedzenie służebności odpowiadającej treścią służebności przesyłu, tzn. zasądził od uczestnika jako pozwanego w tamtej sprawie na rzecz wnioskodawców jako powodów kwotę 5.874.62 złotych wraz ze szczegółowo wskazanymi odsetkami tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzy stanie z nieruchomości powodów jedynie odnośnie linii 15 kV i oddalił apelację wnioskodawców jako powodów w pozostałej części podzielając stanowisko Sądu I instancji co do trafności zarzutu uczestnika - pozwanego co do nabycia przez zasiedzenie służebności odpowiadającej treścią służebności przesyłu na wskazanych działkach powodów w związku z infrastruktura uczestnika w postaci napowietrznych linii energetycznych 110 kV.

Powyższych ustaleń faktycznych Sąd dokonał na podstawie powołanych dowodów z dokumentów, których rzetelność i wiarygodność nie były przez strony - reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników - kwestionowane, a które potwierdziły niesporne w istocie między stronami okoliczności co do faktu lokalizacji na poszczególnych działkach wnioskodawców konkretnej- opisanej infrastruktury przesyłowej uczestnika. W związku z tym Sąd dał wiarę zarówno zeznaniom wnioskodawczym, jak i powołanych z inicjatywy uczestnika świadków, które co do zasady korelowały z treścią przedstawionych przez strony dowodów z dokumentów.

Natomiast w zakresie faktycznego obszaru zajętej przez konkretną - opisaną infrastrukturę przesyłową uczestnika na poszczególnych działkach wnioskodawców Sąd oparł się na rzetelnej, rzeczowej, wnikliwej, wyczerpującej, kategorycznej i jednoznacznej, logicznie uzasadnionej, a przez to przekonującej opinii biegłego elektroenergetyka M. R. (2) -k. 604-637-655, której uczestnik nie kwestionował (k. 672), zaś argumenty wnioskodawców z pisma z dnia 24 grudnia 2018r. (k. 660 - 661) nie mogły odnieść skutku w postaci dopuszczenia dowodu z opinii uzupełniającej, bowiem stanowiły one właśnie jedynie wyraz subiektywnych - odmiennych zapatrywać wnioskodawców na przedmiot sprawy, zwłaszcza że wnioskodawcy - co jest Sądowi już z urzędu wiadome, przy okazji rozpoznawania w tym samym składzie nie pierwszej podobnej sprawy wnioskodawców - w ogóle nie rozróżniają kwestii pasa technicznego (technologicznego), tj. szerokości pasa służebności wraz z niezbędnym obszarem wzdłuż konkretnej infrastruktury, koniecznym jedynie dla obsługi tej infrastruktury, od kwestii tzw. strefy ochronnej, tj. zwykle szerszego obszaru, który nie ma nic wspólnego z obszarem pasa służebności, w tym pasa technologicznego, a co najwyżej jest wynikiem ograniczeń w zakresie zabudowy, czy przeznaczenia bezpośredniego otoczenia infrastruktury, ale już poza obszarem pasa służebności (pasa technologicznego). Przy czym te kwestie biegły M. R. jako jednocześnie biegły ds. szacowania wartości nieruchomości uwzględnił odpowiednio przy ustaleniu należnego wynagrodzenia, określając przy wycenie m. in. zakres ingerencji przedmiotowej infrastruktury w prawo własności wnioskodawców poszczególnych działek, realizując w istocie zatem nawet sformułowane w powołanym piśmie postulaty wnioskodawców, ale na odpowiednim, dalszym etapie postępowania.

W zakresie odwzorowania obszaru pasów poszczególnych służebności i dróg dojazdu w związku z konkretnymi liniami elektroenergetycznymi uczestnika na poszczególnych działkach Sąd oparł się na również bardzo rzetelnej, przejrzystej - czytelnej, rzeczowej, wnikliwej, wyczerpującej, kategorycznej i jednoznacznej, logicznie uzasadnionej, a przez to przekonującej opinii biegłego geodety S. B. - k. 687 - 690 oraz mapy - k. 691 - koperta, który nawet zgodnie z treścią opinii elektroenergetyka oraz tezą Sądu, zobrazował wariantowi (mapa nr (...) i (...)) przebieg dróg dojazdu do pasa służebności na działce (...), co Sąd ostatecznie uwzględnił według wariantu z mapy nr (...), przez wzgląd na treść w tym zakresie opinii elektroenergetyka oraz samego biegłego geodety - k. 689 - 690, w sposób jak najbardziej racjonalny uwzględniając interesy każdej ze stron, w tym możliwie jak najmniejszą ingerencję w prawo własności wnioskodawców, przy zapewnieniu jednocześnie optymalnej funkcjonalności obsługi infrastruktury uczestnika.

Przy czym uczestnik także tej opinii nie kwestionował (k. 698 - 698a), natomiast argumenty wnioskodawców z pisma z dnia 21 maja 2019r. (k. 693 - 694), z podobnych - jak powołane powyżej odnośnie opinii elektroenergetyka - względów nie mogły odnieść skutku, szczególnie że rolą geodety było sporządzenia mapy przebiegu służebności właśnie m. in. przy uwzględnieniu wniosków opinii elektroenergetyka, czego nie mogły zmienić odmienne oczekiwania wnioskodawców w zakresie określenia szerokości pasów służebności przy uwzględnieniu zupełnie innych obszarów (w tym po 36 m szerokości dla każdej z linii), oderwanych od realiów analizowanego przypadku i treści opinii elektroenergetyka. Uznania Sądu nie znalazły także argumenty pełnomocnika wnioskodawców z pisma z dnia 1 lipca 2019r. (k. 703 - 707) w zakresie prób dyskredytowania wiarygodności biegłego M. R. (2) i w konsekwencji jego dotychczasowej opinii, a w efekcie także opinii - mapy biegłego geodety.

Natomiast w zakresie wysokości należnego wynagrodzenia w związku z ustanowieniem służebności przesyłu w związku z konkretną infrastrukturą uczestnika na poszczególnych działkach wnioskodawców Sąd oparł się na opinii główniej biegłego elektroenergetyka i zarazem ds. szacowania wartości nieruchomości M. R. (2) - k. 711 - 745, jak i uzupełniającej - k. 760 - 767, bowiem także te opinie mają walor rzetelności, wnikliwości, rzeczowości, kategoryczności, przez co jako przekonujące, bowiem logicznie, fachowo uzasadnione zasługiwały na aprobatę Sądu. Tym bardziej, że w opinii uzupełniającej - k. 760 - 767 biegły odniósł się do uwag i zastrzeżeń pełnomocników stron odpowiednio z pisma pełnomocnika uczestnika (k. 751), jak i pełnomocnika wnioskodawców (k. 753-755). Natomiast wskazane przez biegłego od początku dane dla każdej z poszczególnych – wszystkich działek objętych wnioskiem w opinii głównej i uzupełniającej umożliwiały dokonanie, czysto matematycznych operacji, czy to opisanego powyżej „uzupełnienia” opinii co do wynagrodzenia za służebność przesyłu na „pominiętej” działce (...), jak i powyżej opisanej korekty w związku z omyłkowo przyjętą powierzchnią służebności - ograniczonej li tylko do pasa drogi dojazdu w obszarze 120 m2 na działce (...) (k. 742v - 743 w zw. z k. 760 - 767 oraz opinia - 4 mapy - k. 691)

Przy czym - z powołanych już powyżej względów - Sąd nie uwzględnił już dalszych stanowisk pełnomocników stron z kolejnych pisma (k. 771 - uczestnik) i (k. 773 - 775, k. 799 – 800 wnioskodawcy), jak i wyrażonych na ostatnim terminie rozprawy odnośnie opinii biegłego M. R. co do ustalenia należnego wynagrodzenia, gdyż stanowiły one wyraz li tylko subiektywnych, motywowanych partykularnymi, skrajnie różnymi, interesami stron w niniejszej sprawie.

Przy czym jedynie na marginesie zdaniem Sądu należy podnieść - wbrew zarzutom pełnomocników stron, w tym szczególnie pełnomocnika wnioskodawców co do niezupełności opinii biegłego M. R. w zakresie ustalenia należnego wynagrodzenia - że gdyby pełnomocnicy stron wyrazili choćby odrobinę dobrej woli i zadali sobie trud (choćby taki jak Sąd) rzeczywiście wnikliwego zapoznania się z każdą z opinii w sprawie, w tym zechcieli dokonać także samodzielnie odpowiednich obliczeń, to może sami przekonaliby się, że nie jest to wiedza tak tajemna, jak zdają się ją postrzegać pełnomocnicy stron, jak również rozważyli sensowność wielu formułowanych przez siebie zarzutów pod adresem poszczególnych opinii, w istocie głównie wobec opinii biegłego M. R. co do ustalenia wynagrodzenia w związku z ustanowieniem służebności na poszczególnych działkach, gdyż wszystkie te zarzuty są bezzasadne bądź przez wzgląd na rzeczywistą treść opinii głównej - k. 711 - 744, o ile tylko strony zadałyby sobie trud, żeby dokonać jej wnikliwej analizy, w tym przy uwzględnieniu także opinii uzupełniającej - k. 760 - 767, bądź przez wzgląd na to. że formułowane zarzuty nie dotyczą jakichkolwiek rzeczywistych mankamentów opinii, tylko stanowią wyraz dezaprobaty stron wobec ich treści, przez wzgląd partykularne. skrajnie rozbieżne interesy każdej ze stron w niniejszym postępowaniu. Jednak sama subiektywna dezaprobata stron wobec treści opinii nie może stanowić skutecznej podstaw y. CZY to kwestionowania konkretnej opinii. czy też domagania się dopuszczenia opinii uzupełniającej. czy też dowodu z opinii innego biegłego.

Z tych też względów Sąd na rozprawie w dniu 14 lutego 2020r. odniósł się w postanowieniu k. 828v - 829 do poszczególnych stanowisk - wniosków stron, wprost wskazując w odpowiednich punktach postanowienia uzasadnia odnośnie każdej z poszczególnych decyzji (k. 828v - 829 w zw. z k. 827v).

Tym bardziej, co należy finalnie wskazać, że Sądowi choćby z urzędu przy rozpoznawaniu wielu podobnych spraw (w tym nawet z udziałem tych samych stron) wiadomo, że każdorazowo w takich przypadkach wnioskodawcy domagają się większego obszaru pasa służebności, a w efekcie większego wynagrodzenia, zaś uczestnik każdorazowo do maksymalnego minimum próbuje zawężać obszar pasa służebności, wnioskując o jak najniższe wynagrodzenie i jeszcze się nie zdarzyło (mimo, że każdorazowo - już choćby przez wzgląd na doświadczenie każdej ze stron z wielu innych, poprzednich spraw), żeby strony w podobnych sprawach osiągnęły kompromis. Znamienne przy tym także, że wnioskodawcy swoje oczekiwania formułują na niebotycznym wręcz poziomie (200 tyś złotych - k. 16), uczestnik zaś jeszcze w żadnej sprawie - nawet gdy zasadność roszczenia, choćby jak in casu co do linii 15 kV jest oczywista, choćby przez wzgląd na treść prawomocnego rozstrzygnięcia w sprawie IC 43/13 - II Ca 444/15, na co wskazywał nawet sam uczestnik już w odpowiedzi na wniosek

- nie zaproponował żadnych rozsądnych warunków porozumienia, a strony nieustanie przerzucają się tymi samymi argumentami, tj. oczekiwaniem przez wnioskodawców ustalenia wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu według ich zdaniem znacznie większych obszarów i cen jak przy sprzedaży nieruchomości (jakby zupełnie - mimo lat postępowań - nie dostrzegając istoty i przedmiotu postępowania o ustanowienie służebności przesyłu), zaś w przypadku uczestnika odmawiania w każdym przypadku jakiegokolwiek zadośćuczynienia żądaniom wnioskodawców.

Tymczasem już nawet niezależnie od powyższych argumentów jest oczywiste, że sposób wyliczenia wysokości oczekiwanego przez wnioskodawców wynagrodzenia w związku z ustanowieniem przedmiotowej służebności na wskazanych działkach według sposobu kalkulacji, czy to czynszu najmu, czy dzierżawy, nie może znaleźć w analizowanym przypadku zastosowania, podobnie jak i według zastosowania cen sprzedaży działek, gdyż zupełnie inne są natura, treść i istota (a zatem i skutki zarówno dla wydzierżawiającego, czy dzierżawcy, bądź wynajmującego i najemcy, nie mówiąc już nawet o zbywcy i nabywcy) wskazanych relacji obligacyjnych a instytucji służebności przesyłu, co zdaje się umykać w ogóle uwadze wnioskodawców, którzy - choćby przez wzgląd na analizę ich pism w toku postępowania - chyba w ogóle, mimo występowania już w podobnych sprawach, dotąd nie uzmysłowili sobie istoty i konsekwencji instytucji służebności przesyłu, w tym roli i charakteru wynagrodzenia związanego z jej ustanowieniem.

Na końcu już tylko ubocznie należy podnieść, że co najmniej wręcz zastanawiająca i nie pozostająca bez wpływu na ocenę wiarygodności zeznań wnioskodawczyni jest postawa wnioskodawców, którzy z jednej strony tak bardzo utyskują na uciążliwości i ograniczenia dla ich prawa własności poszczególnych działek, wynikające z posadowionej na ich działach objętych wnioskiem przedmiotowej infrastruktury przesyłowej, a z drugiej strony podejmują wszelkie kroki prawne bądź to do uregulowania stanu prawnego kolejnych nieruchomości, w celu uzyskania do nich tytułu prawnego, z pełną świadomością lokalizacji na tych gruntach przedmiotowej infrastruktury (I Ns 764/16), bądź nawet obecnie nabywają na wolnym rynku kolejne, położone w bezpośredniej bliskości przedmiotowej infrastruktury nieruchomości (działka nr (...) - k. 776 - 777 w zw. z pismem - k. 773 - 775) i to nota bene nawet w toku niniejszego postępowania z własnych środków (maju 2019r. - k. 828), gdy jednocześnie wezwani do uiszczenia zaliczki na koszty wynagrodzenia biegłego, złożyli wniosek o zwolnienie od kosztów wobec braku ponoć możliwości uiszczenia zaliczki. Przy czym w swojej roszczeniowej postawie wnioskodawcy są już aż tak zdeterminowani, że inicjują postępowanie o ustanowienie służebności przesyłu nawet odnośnie gruntów, do których nie mają jeszcze nawet w chwili inicjowania sprawy tytułu prawnego (I Ns 1684/16), bądź - jak in casu – wnoszą o ustanowienie takiej służebności m. in. w związku z infrastrukturą w postaci linii 110 kV na działkach objętych wnioskiem, mimo prawomocnego wyroku w sprawie I C 43/13 (11 Ca 444/15), w którym oddalono już w tym zakresie powództwo wnioskodawców jako powodów o bezumowne wynagrodzenie w związku ze wskazaną infrastrukturą przesyłową uczestnika jako pozwanego wobec trafnego zarzutu nabycia przez zasiedzenie przez przedsiębiorcę przesyłowego w związku z liniami 110 kV na wskazanych - tych samych działkach służebności odpowiadającej treścią służebności przesyłu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Rejonowy zważył, iż wniosek jedynie w części zasługiwał na uwzględnienie, tj. tylko odnośnie żądania ustanowienia służebności przesyłu na poszczególnych działach wnioskodawców w związku ze zlokalizowaną na nich infrastrukturą przesyłową uczestnika w postaci napowietrznych linii 15 kV P.- W. oraz P. - S..

W pozostałym zakresie wniosek podlegał oddaleniu, tj.:

- zarówno odnośnie żądania ustanowienia służebności przesyłu na powołanych działkach wnioskodawców w związku ze zlokalizowaną na nich infrastrukturą przesyłową uczestnika w postaci napowietrznych linii 15 kV P. - W. oraz P. - S. za wynagrodzeniem wyższym niż określone ostatecznie w postanowieniu, jako bezzasadny, wygórowany i nieudowodniony;

- jak i w całości odnośnie żądania ustanowienia służebności przesyłu na poszczególnych działach wnioskodawców w związku ze zlokalizowaną na nich infrastrukturą przesyłową uczestnika w postaci napowietrznych linii 110 kV P. - B. oraz P.

- W., jako bezzasadny wobec treści prawomocnego wyroku w sprawie I C 43/13 (11 Ca 444/15), w którym oddalono już w tym zakresie powództwo wnioskodawców jako powodów o bezumowne wynagrodzenie w związku ze wskazaną infrastrukturą przesyłową uczestnika jako pozwanego wobec trafnego zarzutu nabycia przez zasiedzenie przez przedsiębiorcę przesyłowego w związku z liniami 110 kV na wskazanych - tych samych działkach służebności odpowiadającej treścią służebności przesyłu. co niemożliwym czyniło uwzględnienie żądania wnioskodawców w tym zakresie wobec „związania” Sądu treścią powołanego orzeczenia (nota bene wydanego przez Sąd w tym samym składzie w sprawie I C 43/13, w zakresie, w jakim apelacja wnioskodawców jako powodów została wyrokiem Sądu Okręgowego w sprawie 11 Ca 444/15 oddalona), bowiem choć między powołanym judykatem, a przedmiotem niniejszej sprawy wprost nie zachodzi powaga rzeczy osądzonej (art. 366 kpc), z uwagi na odmienność przedmiotów sporu, niemniej jest oczywiste - ze względu na skutki prawomocnej oceny skutecznego zarzutu nabycia przez zasiedzenie przez przedsiębiorcę przesyłowego w związku z liniami 110 kV na wskazanych - tych samych działkach służebności odpowiadającej treścią służebności przesyłu - że wniosek wnioskodawców in casu odnośnie tej samej infrastruktury przesyłowej, tego samego uczestnika, na tych samych działkach wnioskodawców nie mógł zostać odmiennie oceniony, szczególnie, że uczestnik od razu w odpowiedzi na wniosek wniósł o oddalenie wniosku (powołując m. in. właśnie ów argument i to wprost z odwołaniem się do rozstrzygnięcia w sprawie 1 C 43/13 - II Ca 444/15), zaś wnioskodawcy nie podjęli żadnej, ewentualnej inicjatywy dowodowej, która mogłaby ewentualnie skutkować odmienną oceną dokonanej już przez ten sam Sąd (choć formalnie w innej sprawie) tożsamych okoliczności.

Żeby jednak przeciąć wszelkie ewentualne wątpliwości w tym zakresie - bowiem Sąd ma świadomość, że powyższe argumenty nie docierają do wnioskodawców i ich pełnomocnika - należy jedynie odwołać się do treści uzasadnienia wyroku Sądu w sprawie I C 43/13 (k. 473 - 478 - odpis wyroku z załączonych akt I C 43/13) oraz uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego w sprawie II Ca 444/15, w wyniku apelacji wnioskodawców jako powodów (k. 479 - 503 - kopia wyroku z załączonych akt I C 43/13 - II Ca 444/15), w tym szczególnie do str. 13-14 oraz str. 18 uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego (odpowiednio k. 492 - 493 i 497 niniejszych akt), zwracając także uwagę stron, w tym wnioskodawców, że tożsame ustalenia wynikają w niniejszej sprawie i to bynajmniej nie tylko z ewentualnego tożsamego stanowiska uczestnika, czy nawet zeznań przesłuchanych z jego inicjatywy świadków (które z oczywistych względów dla wnioskodawców nie są żadnym argumentem, choć uczciwie należy także przyznać, że akurat w tym zakresie - odnośnie linii 110 kV - powołani świadkowie nie mieli nawet większej wiedzy), ale przede wszystkim z treści obiektywnego dowodu z dokumentu w postaci pisma UM P. - k. 234 - 236 wraz z jego załącznikami k. 237 - 260, które potwierdzają dotychczasowe ustalenia i w efekcie poprawność oceny i wniosków odnośnie dat powstania każdej z przedmiotowych linii 110 kV - P. - B. (1973r.) oraz P. - W. (1981 r.) i w efekcie trafności zarzutu nabycia przez zasiedzenie przez przedsiębiorcę przesyłowego - uczestnika w związku z liniam i 110 kV na wskazanych tych samych działkach służebności odpowiadającej treścią służebności przesyłu.

Wobec powyższego w sprawie nie było już nawet potrzeby dopuszczenia zgłoszonego dopiero w piśmie pełnomocnika wnioskodawców z dnia 24 października 2018r. dowodu z zeznań wskazanego świadka M. P. (k. 589 - 590), który to wniosek Sąd na rozprawie oddalił (k. pkt 6 postanowienia z k. 829).

Jednocześni już w tym miejscu, przez wzgląd na powołane „związanie” Sądu treścią wskazanego rozstrzygnięcia, uznania nie mógł zyskać zarzut nabycia przez zasiedzenie przez przedsiębiorcę przesyłowego - uczestnika w związku z liniami 15 kV P.- W. oraz P. - S. na wskazanych - tych samych działkach służebności odpowiadającej treścią służebności przesyłu, zgodnie z treścią uzasadnienia tego samego wyroku Sądu Okręgowego (str. 18-24 tego uzasadnienia, tj. odpowiednio k. 492 - 493 i 497 niniejszych akt), szczególnie że z kolei w tym zakresie, to uczestnik nie podjął żadnej dostatecznie przekonującej inicjatywy dowodowej, która mogłaby skutkować odmienną oceną. Zwłaszcza że - jak zwykle ograniczając się jedynie do próby przerzucenia poszukiwania niezbędnych dowodów z dokumentów na Sąd - nawet w wyniku pozyskanych przez Sąd w ten sposób informacji nie zdołało dokonać odmiennych (od powołanych w sprawie I C 43/13 - II Ca 444/15) w tym zakresie ustaleń, szczególnie wobec jednoznacznej treści odpowiedzi zarówno (...) Urzędu (...) w Ł. (k. 232), jak i Archiwum (...) w Ł. (k. 290), że placówki te nie dysponują żadną dokumentacją

( dotyczącą infrastruktury przesyłowej uczestnika w postaci napowietrznych linii energetycznych 15 kV relacji P. - S. i P. - W., czy linii 110 kV relacji P.- P. W., czy P. - B.. Powołani zaś i przesłuchani w sprawie świadkowie z inicjatywy uczestnika również nie zdołali potwierdzić stanowiska uczestnika co do ewentualnego nabycia przez zasiedzenie przez uczestnika służebności odpowiadającej treścią służebności przesyłu również w związku z przedmiotowymi liniami 15 kV P.- W. oraz P. - S. na wskazanych - tych samych działkach wnioskodawców.

Jednocześnie. żeby nie narazić się na ewentualny zarzut nierozpoznania istoty sprawy i ewentualne uchylenie orzeczenia. Sad każdemu z biegłych zlecił sporządzenie opinii przy uwzględnieniu całości przedmiotu sprawy, ti. wszystkich działek wnioskodawców, objętych wnioskiem. przy uwzględnieniu każdej z linii na każdej z działek (zarówno 15 kV. iak i 110 kV). gromadząc w ten sposób pełny materiał dowodowy dla Sadu 11 instancji, umożliwiający ewentualne odmienne rozstrzygniecie, w ty m także odnośnie żądań wnioskodawców w zakresie ustanowienia służebności na poszczególnych działkach wnioskodawców także w związku z liniami 110 kV.

Wobec powyższego - po wskazaniu przyczyn, dla których przedmiotowy wniosek został w części oddalony, w zakresie podstawy prawnej niniejszego wniosku, dla uzasadnienia z kolei, dlaczego przedmiotowy wniosek został w części uwzględniony - należy podnieść, że podstawę prawną wniosku stanowi art. 3052 § 2 k.c., przy czym uwzględnienie roszczenia o ustanowienie służebności przesyłu może nastąpić jedynie w sytuacji, gdy właścicielowi urządzeń przesyłowych nie służy uprawnienie do korzystania z obciążonej nieruchomości w zakresie jaki miałby wynikać z ustanowienia służebności. Zasadność roszczenia wnioskodawcy uzależniona jest zatem od kwestii istnienia po stronie uczestnika skutecznego względem nich prawa, na podstawie którego mógłby korzystać z nieruchomości w zakresie wynikającym z treści służebności przesyłu. W niniejszej sprawie na wskazanych nieruchomościach wnioskodawców posadowiona jest opisana infrastruktura przesyłowa 2 napowietrzne linie elektroenergetyczne 15 kV P. - W. oraz P. - S., co do których, do czasu wydania orzeczenia, strony nie zawarły umowy o ustanowienie służebności przesyłu, jak również przedsiębiorca, wbrew swoim twierdzeniom, nie zasiedział służebności przesyłu (w odróżnieniu od wykazanego skutecznie zarzutu zasiedzenia odnośnie linii 110 kV, do czego powyżej się już odniesiono). W sprawie nie zapadła także wcześniej decyzja administracyjna, ani inne orzeczenie sądowe w zakresie uregulowania ewentualnie tytułu prawnego uczestnika co do możliwości korzystania przez uczestnika z przedmiotowych napowietrznych linii elektroenergetycznych 15 kV P. - W. oraz P. - S. na wskazanych działkach wnioskodawców.

Art. 305' k.c. stanowi, że służebność przesyłu jest ograniczonym prawem rzeczowym, którego istota polega na tym, że nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń. Do ustanowienia służebności przesyłu na mocy orzeczenia sądu stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące ustanowienia służebności drogi koniecznej.

Treścią tego prawa jest zatem korzystanie przez przedsiębiorcę przesyłowego z cudzej nieruchomości w zakresie niezbędnym dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania urządzeń przesyłowych, co oznacza m.in. możliwość wejścia na cudzy grunt obciążony służebnością w celu posadowienia tam urządzeń przesyłowych, usunięcia ich awarii, przeprowadzenia konserwacji, czy też modernizacji {postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2011 roku, sygn. akt IV CSK 303/10). W przedmiotowej sprawie nie ulegało wątpliwości, że przedsiębiorca (...) Spółka Akcyjna w L. posiada na własność opisane urządzenia - opisaną infrastrukturę przesyłową na wskazanych nieruchomościach wnioskodawców i między stronami nie doszło dotąd do żadnego uregulowania możliwości korzystania przez uczestnika z przedmiotowych napowietrznych linii elektroenergetycznych 15 kV P. - W. oraz P. - S. na wskazanych działkach wnioskodawców.

Mając powyższe na uwadze, wobec treści powołanych dowodów z opinii właściwych biegłych, sporządzonych w sprawie w celu ustalenia obszaru, przebiegu poszczególnych służebności w związku z poszczególnymi liniami, na poszczególnych działkach wnioskodawców, Sąd uznał wniosek co do zasady - odnośnie linii obu 15 kV za uzasadniony.

Natomiast w zakresie ustalenia należnego jednorazowego wynagrodzenia w związku z ustanowieniem poszczególnych służebności, Sąd oparł się również na powołanym dowodzie z opinii właściwego biegłego.

W oparciu o art. 3052 § 2 k.c. właściciel nieruchomości może bowiem żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu. Przyjmuje się, że wynagrodzenie powinno mieć jednorazowy charakter. Jedynie wyjątkowo dopuszcza się wypłacanie go w formie świadczenia okresowego. W związku z brakiem ustawowych mierników wynagrodzenia przyjmuje sic. iż powinno ono b\ ć ustalone w oparciu o ceny rynkowe nieruchomości. Przy uwzględnieniu stopnia ingerencji w treść prawa własności, straty właściciela z tytułu uszczuplenia jego prawa sposobów wykorzystywania pozostałych nieruchomości właściciela (pozostałej części obciążonej nieruchomości t. rozwoju gospodarczego terenów położonych w sąsiedztwie, a także z uwzględnieniem ograniczeń ewentualnych zamierzeń inwestycyjnych właściciela. Na wysokość wynagrodzenia wpływ ma także przewidywany okres trwałości urządzeń przesyłowych, (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 kwietnia 2012 roku, sygn. akt IICSK 401/11).

Wobec powyższego, na podstawie map sporządzonych przez biegłego geodetę - k. 691 (koperta), które stanowią integralną część orzeczenia, oraz opinii biegłego elektroenergetyka a zarazem ds. szacowania wartości nieruchomości, Sąd postanowił:

1. ustanowić na nieruchomościach stanowiących działki gruntu oznaczone w ewidencji nr:

a) (...) o pow. (...), objętej (...)

b) (...) o pow. (...) ha,

c) (...) o pow. (...) ha, objęte (...),

d) (...) o pow. (...) ha,

e) (...) o pow. (...) ha, objęte (...),

f) (...) o pow. (...) ha,

objętej (...), położonej w obrębie (...) P., w powiecie miasto P., w województwie (...), opisanej na wypisie i wyrysie z ewidencji gruntów z dnia 17 października 2016r., które to dokumenty - w odniesieniu do każdej ze wskazanych nieruchomości - stanowią integralną część niniejszego orzeczenia, wszystkie stanowiące na datę orzekania przedmiot współwłasności wnioskodawców- małżonków - J. U. - córki F. i H. oraz A. U. - syna M. i M., na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej, na rzecz uczestnika (...) Spółki Akcyjnej w L. służebność gruntową odpowiadającą w swej treści służebności przesyłu, polegającą na prawie korzystania z trwałych i widocznych urządzeń przesyłowych, znajdujących się na wskazanych działkach w postaci napowietrznych linii energetycznych, tj. dwóch linii 15 kV P. - W. oraz P. - S. w zakresie niezbędnym do dokonywania konserwacji, napraw, remontów i przebudowy urządzeń przesyłowych wraz z prawem wejścia i wjazdu na teren odpowiednim sprzętem oraz ograniczenia uprawnień każdoczesnego właściciela poszczególnych działek we wskazanym pasie służebności, poprzez zakaz wznoszenia w tym obszarze jakichkolwiek barier, czy naniesień, tj. w kształcie, przebiegu i obszarze wyznaczonym przez powołanego w sprawie biegłego geodetę S. B. na sporządzonych dla potrzeb niniejszego postępowania czterech mapach z dnia 16 maja 2019r., oznaczonych kolejno nr: (...) (k. 691 - koperta, jedynie bez wariantu nr (...)), które to mapy także stanowi integralną część niniejszego orzeczenia, w tym:

- pasem koloru zielonego w zakresie obszaru dla linii 15 kV P. - W. na mapie nr (...), na działce nr (...), tj. w obszarze pasa szerokości po (...) m od skrajnego przewodu po każdej ze stron, wraz z drogą dojazdową oznaczoną pasem koloru fioletowego szerokości (...) m wzdłuż wschodniej granicy działki nr (...), od ul. (...),

- pasem koloru pomarańczowego w zakresie obszaru dla linii 15 kV P. S. na mapie nr (...) na działce nr (...), tj. w obszarze pasa szerokości po (...) m od skrajnego przewodu po każdej ze stron, wraz z drogą dojazdową oznaczoną pasem koloru fioletowego na działce nr (...) oraz na działce nr (...) (również stanowiącej przedmiot własności wnioskodawców, na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej, objętej (...)) szerokości (...)m wzdłuż wschodniej granicy działki nr (...) od stronu ul. (...),

- w obszarze (...) ha w zakresie samej służebności przesyłu, jak i w obszarze 0.0453 ha drogi dojazdu na działce nr (...) (mapa nr (...)), tj. łącznie w obszarze (...) ha;

- w obszarze (...) ha w zakresie samej służebności przesyłu, jak i w obszarze (...) ha drogi dojazdu na działce nr (...) (mapa nr (...)), tj. łącznie w obszarze (...) ha;

(przy czym obszary pasów każdej ze służebności oraz dróg dojazdu na każdej z poszczególnych działek zostały precyzyjnie zobrazowane przez biegłego geodetę na poszczególnych, wskazanych mapach);

2. zasądzić od uczestnika (...) Spółki Akcyjnej w L. na rzecz wnioskodawców

- małżonków J. U. i A. U. solidarnie łącznie kwotę 34.395 złotych (w tym za działkę (...) = 10.889,175 zł - k. 742v, za działki (...), tj. 9.922 + 1.868 = 11.790 zł - k. 743, za działkę (...), tj. 6.835 + 159,57 zł = 6.994,57 zł - k. 743 i za działkę (...) = 4.720,6125 zł - k. 743 = 34.394,3575, tj. 34.395 zł) tytułem jednorazowego wynagrodzenia za ustanowienie opisanej w punkcie 1 (pierwszym) postanowienia służebności przesyłu na każdej ze wskazanych nieruchomości wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w rozumieniu art. 481 § 2 k.c., w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016r., począwszy od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty;

Przy czym ustalenia wynagrodzenia dla działek (...) nastąpiło w pełni zgodnie z wartościami wskazanymi w tabeli - opinii biegłego - k, 743, zaś w przypadku działek (...) przy zastosowaniu odpowiedniego przeliczenia - zobrazowanego na k. 742v - przy uwzględnieniu wzoru z opinii głównej z k. 743 tj: Wsp= C x PjX [S + k x (1 - S)]

- co do działki (...), uwzględniając jedynie 12 m2 drogi dojazdu - mapa nr (...) (k. 691), co już wyżej opisano przy ocenie dowodów:

17.73 zł x 12 [0,5 + 0,5 x(l -0,5)]= 17,73 zł x 12 x [0,5 + 0,5 x 0,5)] = 17,73 zł x 12 x (0,5 + 0,25) = 17,73 zł x 12 x 0,75 = 159,57 zł;

- co do działki (...), uwzględniając jedynie powierzchnię w zakresie służebności wynikającej z lokalizacji linii 15 kV, tj. (...) ha oraz drogę dojazdu do tylko tej linii (...) ha - mapa nr(...)(k. 691), tj. łącznie (...) ha:

17.73 zł x 355 [0,5 + 0,5 x (1 - 0,5)] = 17,73 zł x 355 x [0,5 + 0,5 x 0,5)] = 17,73 złx 355 x (0,5 + 0,25) = 17,73 zł x 355 x 0,75 = 4.720,6125 zł;

- co do działki (...), uwzględniając jedynie powierzchnię w zakresie służebności wynikającej z lokalizacji linii 15 kV, tj, 0.0284 ha oraz drogę dojazdu do tylko tej linii 0.0453 ha - mapa nr (...) (k. 691), tj. łącznie (...) ha, według danych dla tej nieruchomości z k. 741 w zw. z k. 760

- 767:

19,70 zł x 737 [0,5 + 0,5 x (1 - 0,5)] = 19,70 zł x 737 x [0,5 + 0,5 x 0,5)] = 19,70 zł x 737 x (0,5 + 0,25) = 19,70 zł x 737 x 0,75 = 10.889,175 zl;

3. oddalić wniosek w pozostałej części; (tj. jak już na wstępie wskazano w całości odnośnie każdej z linii 110 kV i w efekcie odnośnie ewentualnej służebności w związku z tymi liniami na którejkolwiek z działek wnioskodawców wobec skutecznego zarzutu zasiedzenia takiej służebności wobec treści prawomocnego wyroku wydanego w sprawie IC 43/13 - II Ca 444/15, jak i ponad kwotę wskazaną w pkt 2 postanowienia w zakresie wynagrodzenia za ustanowienie poszczególnych służebności na poszczególnych działkach wnioskodawców, objętych wnioskiem, w związki z powołanymi liniami 15 kV, w kwotach ponad wynikające z kalkulacji biegłego M. R. z opinii głównej - k. 711 - 744 w zw. z opinią uzupełniającą - 760

- 767, przy odpowiednim powołanym powyżej ich skorygowaniu, bądź przez wzgląd na opisaną i skorygowaną omyłkę biegłego co do działki (...), bądź ze względu na uznanie przez Sąd, w konsekwencji powołanego zarzutu zasiedzenia, powierzchni służebności i dróg dojazdu dla każdej z działek wyłącznie dla poszczególnych linii 15 kV, bez linii 110 kV).

4. zasądzić od uczestnika (...) Spółki Akcyjnej w L. solidarnie na rzecz wnioskodawców - małżonków J. U. i A. U. solidarnie kwotę 40 złotych tytułem zwrotu uiszczonej opłaty od wniosku;

5. zasądzić od uczestnika (...) Spółki Akcyjnej w L. na rzecz Skarbu Państwa

- Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim kwotę 5.305 złotych tytułem zwrotu połowy poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatków związanych z wynagrodzeniem powołanych w sprawie biegłych, które nie zostały pokryte z jakichkolwiek zaliczek stron (łącznie koszty wszystkich opinii biegłych wyniosły 10.610,30 zł (elektroenergetyk - 1.957,69 zł, geodeta 5.279,30 zł i znów M. R. ds. szacowania wartości wynagrodzenia za ustanowienie służebności 3.018,74 oraz 354,57 zł = 10.610,30 zł/2 = 5.305,15 zł) i w całości zostały pokryte przez Skarb Państwa), przyjmując że interesy stron w postępowaniu były porównywalne, choć skrajnie sprzeczne, zaś wobec postawy uczestnika i to nawet po prawomocnym zakończeniu postępowania w sprawie 43/13 (II Ca 444/15), nawet choćby odnośnie linii 15 kV, nie ulega wątpliwości, że wnioskodawcy nie mieli innej możliwości, jak tylko wystąpić na drogę sądową w celu ustanowienia przedmiotowych służebności choćby tylko w związku z linami 15 kV;

6. nie obciążać wnioskodawców J. U. i A. U. obowiązkiem zwrotu części poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatków związanych z wynagrodzeniem powołanych w sprawie biegłych, które nie zostały w żadnym zakresie

pokryte - wobec nieuiszczenia mimo wezwania - z jakichkolwiek zaliczek stron, jedynie przez wzgląd - że niezależnie od oceny postawy wnioskodawców, jak i ich sytuacji materialnej, choćby w kontekście okoliczności nabycia w toku niniejszego postępowania z własnych środków innej nieruchomości (działki (...)) w sytuacji, gdy w niniejszej sprawie, wezwani do uiszczenia zaliczki na wynagrodzenie biegłego, wnieśli o zwolnienie od kosztów, co zresztą nie zostało uwzględnione (k. 676 - 676v) - nie ulega wątpliwości, że wnioskodawcy realizowali konstytucyjnie gwarantowane prawo do Sądu, zmuszeni zresztą do takiego działania postawą uczestnika, który nawet mimo treści prawomocnego wyroku wydanego w sprawie 1 C 43/13 - U Ca 444/15 odmawiał wnioskodawcom ustanowienia poszczególnych służebności na poszczególnych działkach wnioskodawców, objętych wnioskiem, choćby tylko w związki z powołanymi liniami 15 kV;

na podstawie art. 520 § 1 kpc ustalić, że w pozostałym zakresie każdy z uczestników ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie, w tym koszty zastępstwa procesowego.

Jedynie na marginesie należy podnieść, że przez wzgląd na przedmiot i okoliczności sprawy, Sąd nie zlecił przez wydaniem rozstrzygnięcia zaewidencjonowania sporządzonych map biegłemu geodecie, zarządzając jedynie w odpowiedni sposób po uprawomocnieniu się postanowienia (zarządzenie pod wyrokiem), bowiem zdaniem Sądu uprzednie ewidencjonowanie map byłoby bezprzedmiotowe, wobec skrajnie rozbieżnych stanowiska stron i ewentualnego ryzyka nieuprawomocnienia się orzeczenia w powyższym kształcie, żeby nie wywoływać jeszcze większego chaosu m iędzy stanem prawnym a ewidencją gruntów, jak i nie narażać stron na zbędne, dodatkowe, znaczne koszty, zwłaszcza wobec już i tak znacznych, dotychczasowych kosztów postępowania, jak i długiego okresu trwania niniejszego postępowania, w dużej mierze wywołanego jego zawieszeniem bądź w związku z toczącym się jeszcze wówczas postępowaniem I C 43/13 (11 Ca 444/15), bądź sprawami I Ns 1684/16 i 1 Ns 764/16.

Powyższe postanowienie zaskarżyły obie strony.

Apelujący uczestnik zaskarżył postanowienie w części w zakresie punktów 1,2,4,5,6,7;

I. Na podstawie przepisu art. 368 § 1 pkt 2 k.p.c. zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, mianowicie art. 172 kodeksu cywilnego poprzez jego niezastosowanie, a w związku z powyższym ustalenie, iż Uczestniczka nie nabyła prawa odpowiadającego treści służebności przesyłu na nieruchomościach oznaczonych w ewidencji nr (...)objętej KW (...), (...) objętej KW (...), (...) objętej KW (...) położonych w obrębie (...) w powiecie miasto P., województwie (...), oraz (...) objętej KW (...) położonych w obrębie (...) w powiecie miasto P., województwie (...), w drodze zasiedzenia, podczas gdy Uczestniczka Postępowania, a wcześniej jej poprzednicy prawni korzystali z infrastruktury posadowionej na przedmiotowych działkach nieprzerwanie przez co najmniej 20 lat, a zatem nastąpiło zasiedzenie prawa odpowiadającego służebności gruntowej na tychże nieruchomościach

II. Na podstawie przepisu art. 368 § 1 k.p.c. w zw. z art. 386 § 1 i 4 k.p.c. wnosił o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez oddalenie wniosku w całości,

III. Ponad powyższe, na podstawie przepisu art. 374 k.p.c. wnosił o przeprowadzenie rozprawy apelacyjnej.

Apelujący wnioskodawcy zaskarżyli postanowienie w części dotyczącej pkt. 1 - 3 , zarzucając mu

I. naruszenie prawa materialnego:

- tj. art. 305 2 § 2 k.c. poprzez jego niewłaściwą interpretację w wyniku bezzasadnego przyjęcia przez Sąd I instancji , iż wyliczona wysokość wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu przez biegłego mgr inż. M. R. (2) dla nieruchomości o numerach ewidencyjnym (...) w pełni rekompensuje uszczerbek jakiego doznali wnioskodawcy w wyniku posadowienia na ich nieruchomości infrastruktury energetycznej - urządzeń przesyłowych tj. linii 15 kV , poprzez zaniżenie wartości tych nieruchomości szacując wartość jednego metra gruntu na sumę nie większą niż 38,98 złotych , podczas gdy z załączonej do akt sprawy opinii sądowej biegłej A. J. powyższe nieruchomości zostały wycenione w przedziale od 45 - 50 złotych w roku 2013 , a także poprzez zdefiniowanie podstawowego kryterium dla określenia wartości dochodzonego wynagrodzenia J. jest obniżenie wartości przedmiotowych nieruchomości pod kątem ich faktycznego przeznaczenia jako terenów pod budownictwo mieszkaniowe i określenia tego współczynnika na bardzo niskim poziomie 0,5 .

II. naruszenie prawa procesowego , tj. art. 233§1 i §2 k.p.c. i art. 286 k.p.c. i art.328§2 k.p.c. poprzez dokonanie przez Sąd I instancji wadliwej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego wyniku:

- uznania za miarodajną opinię sporządzoną przez biegłego mgr inż. M. R. (2) wydaną w przedmiocie ustalenia wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu na poszczególnych nieruchomościach jak i drugą opinię w zakresie wyznaczenia szerokości pasa służebności przesyłu , podczas gdy opiniom tym nie można nadać walory rzetelności pod kątem zgłoszonych przez wnioskodawców słusznych zarzutów ;

- powołanie się przez biegłego na nieaktualną uchwałę Rady Miasta Nr (...) , w której przyjęto , iż przedmiotowe nieruchomości znajdują się w obszarze zabudowy mieszkaniowej , zagrodowej oraz terenów rolnych , podczas gdy w aktualnej Uchwale Rady Miasta Nr (...) nieruchomości zostały przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową , co jednoznacznie wpływa na atrakcyjność tych nieruchomości pod kątem przyszłego zagospodarowania;

- dokonanie szacowania nieruchomości w oparciu o nieodpowiednie wytypowanie nieruchomości porównawczych, nie posiadających cech wspólnych dla działek wycenianych , poprzez pominięcie dostępnych danych o transakcjach handlowych z obszaru ulicy (...) , na istnienie których , wskazuje jednoznacznie opinia biegłej sądowej A. J. wydana do sprawy I C 42/13 jak i też wytypowanie nieruchomości nie mających statusu czystych - wolnych od jakiejkolwiek struktury budowlanej , tym samym opinia nie została sporządzona w oparciu o obiektywne kryteria dla szacowania przedmiotowych nieruchomości;

- poprzez dowolne przyjęcie przez biegłego mgr inż. M. R. (2) , iż szerokość pasa służebności gruntowej dla linii energetycznej 15 kV wynosi 9, 90 m , a w konsekwencji błędne wytyczenie przebiegu pasa służebności gruntowej przez biegłego S. B. , pomimo istnienia w tym zakresie stosownych wytycznych zawartych w piśmie z dnia 04 lipca 2018 roku Pracowni (...) i pisma Ministra (...) z dnia 15 maja 2018 roku , w których określono szerokość służebności przesyłu dla linii 15 KV -15 m ,

II. naruszenie prawa procesowego tj. art. 217 § 3 k.p.c. poprzez :

- bezzasadne oddalenie wniosku dowodowego pełnomocnika wnioskodawców o dopuszczenie dowodu innego biegłego w celu określenia wynagrodzenia za ustanowioną służebność przesyłu , w sytuacji gdy podniesione zarzuty do wydanej opinii przez biegłego mgr inż. M. R. są na tyle trafne pod kątem braku oparcia opinii w następstwie przyjęcia obiektywnych kryteriów, związanych z wyceną nieruchomości i wyznaczeniem szerokości pasa służebności przesyłu przy zastosowaniu właściwej selekcji nieruchomości porównawczych i zastosowaniu odpowiednich przepisów prawa miejscowego jak i obowiązujących wytycznych;

- braku zrealizowania wniosku dowodowego o wykonanie dwuwariantowej opinii przez biegłego z zakresu geodezji S. B. w zakresie wyznaczenia na gruncie szerokości pasa służebności przesyłu, w wariancie opierającym się na wytycznych zawartych w piśmie z dnia 04 lipca 2018 roku Pracowni (...) i pisma Ministra (...) z dnia 15 maja 2018 roku , w wyniku czego biegły S. B. powielił w swej opinii geodezyjnej błędy jakich dopuścił się biegły M. R. (2) .

Pełnomocnik wnioskodawcy wnosi o rozpoznania przedmiotowej apelacji na rozprawie i dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu szacowania nieruchomości na okoliczność ustalenia wysokości należnego wynagrodzenia dla wnioskodawców za ustanowienie służebności przesyłu i wyznaczenie pasa gruntu dla tej służebności . Powyższy wniosek dowodowy jest konsekwencją bezzasadnego oddalenia wniosku o powołanie innego biegłego tej specjalności przez Sąd I instancji, w świetle powyżej stawianych zarzutów pod kątem opinii sporządzonej przez biegłego mgr inż. M. R. (2) .

W konsekwencji pełnomocnik wnioskodawców wnosi o zmianę zaskarżonego postanowienia w pkt. 1 i 3 poprzez wyznaczenie nowego obszaru pasa służebności przesyłu i właściwego określenia wartości wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu według adekwatnych cen gruntów należących do wnioskodawców, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sadowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Wniesiona przez uczestnika apelacja jest w całości nieuzasadniona, podlegała więc oddaleniu.

Treść wniesionego środka odwoławczego wskazuje, że jego autor całą uwagę skoncentrował na zarzucie prawa materialnego. W jego ocenie doszło do naruszenia przepisu art. 172 kc poprzez jego niezastosowanie.

Apelacja nie zarzuca naruszenia prawa procesowego, a w szczególności przepisu art. 233 § 1 kpc. Z tych przyczyn należało uznać, że skarżący nie kwestionuje ustaleń Sądu I instancji, które stanowią podstawę faktyczną końcowego rozstrzygnięcia. Dotyczy to w szczególności przebiegu linii energetycznych, ich usytuowania na przedmiotowym gruncie oraz ustaleń w zakresie zgromadzonej dokumentacji poprzedzającej uruchomienie przesyłu.

Nie mniej należy podnieść, iż ustalenia poczynione przez sąd rejonowy są prawidłowe i znajdują oparcie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Materiał ów został poddany rzetelnej i wnikliwej ocenie w oparciu o powołany przepis art. 233 § 1 kpc. Ocena dowodów nie jest dowolna, przybiera postać swobodnej. Sąd meriti nie naruszył reguł logicznego rozumowania oraz zasad wynikających z doświadczenia życiowego.

Ustalenia te Sąd Okręgowy akceptuje i przyjmuje za własne

W toku postępowania przed sądem rejonowym skarżący podniósł zarzut zasiedzenia służebności gruntowej odpowiadającej treści przesyłu. W takiej sytuacji zrodziło to po jego stronie konieczność wykazania (udowodnienia) okoliczności, które przemawiałyby za uwzględnieniem tego zarzutu. Wynika to z treści art. 6 kc i przepisu art. 232 (zd.I) kpc. Z powołanych norm prawnych wynika ciężar dowodzenia dla stwierdzenia faktów , z których strona wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne.

Służebność gruntową w tym taką, która odpowiada służebności przesyłu można nabyć przez zasiedzenie tylko w zakresie wykonywanego władztwa przez przedsiębiorstwo energetyczne. Z ogólnych założeń dotyczących ochrony prawa własności wynika, że przepisy dotyczące służebności nie mogą być interpretowane w sposób rozszerzający (por. Postanowienie SN z 31.01.2019r., III CSR195/18 Legalis Nr 1874481). Wynika to z tego , że zakres obciążenia nieruchomości służebnością, będącą służebnością czynną ustanowioną na rzecz przedsiębiorstwa przesyłowego lub nabytą przez niego w drodze zasiedzenia, obejmuje jego uprawnienia do podejmowania określonych działań dotyczących nieruchomości obciążonej, związanych z posadowieniem lub eksploatowaniem urządzeń przesyłowych (por. np. Postanowienie SN z 9.10.2020r., I CSK 31/20).

Reasumując, zasiedzenie może nastąpić jedynie w obszarze faktycznego władztwa.

Inną kwestią jest wykazanie właściwego podmiotu, który był uprawniony do nabycia służebności Warunkiem uwzględnienia zarzutu zasiedzenia służebności jest właściwe określenie żądania poprzez wskazanie nie tylko pasa gruntu, na którym jest realizowane uprawnienie w ramach służebności, ale też właściwe oznaczenie podmiotu, na rzecz którego zasiedzenie ma nastąpić. Nie dokonanie tego może prowadzić do oddalenia wniosku o zasiedzenie lub zarzutu zasiedzenia służebności (por. postanowienie SN z 16.03.2018r., IV CSK 109/17 Legalis 1807247). Jeżeli zmienia się podmiot posiadający służebność to z wyjątkiem przekształcenia konieczne są dowody sukcesji uniwersalnej albo sukcesji syngularnej (por. Postanowienie SN z 15.03.2019r. V CSK 433/18, Legalis, www.sn. pl Nr 1885170).

Lektura akt i zamieszczonych w nich pism procesowych uczestnika wskazuje, że wymogom powyższym podniesiony zarzut zasiedzenia służebności nie spełnia.

W pierwszej kolejności stwierdzić należy , że autor odpowiedzi na wniosek (por. k.152) podnosząc zarzut zasiedzenia nie sprecyzował go i nie podał zakresu wykonywania uprawnień w zakresie tego prawa, nie wskazując obszaru rozciągającego się pod linią energetyczną. Pismo powyższe ma wybitnie charakter teoretyczny . Wywody pełnomocnika uczestnika poparte są licznymi orzeczeniami Sądu Najwyższego , ale nie precyzują zakresu posiadania wykonywanego w ramach służebności. Tym samym należy stwierdzić , że spoczywający na skarżącym ciężar dowodzenia w tym zakresie nie został przez przedsiębiorstwo przesyłowe zrealizowany.

Te same uwagi należy również odnieść do dokumentacji związanej z całym procesem projektowym i decyzyjnym poprzedzającym uruchomienie przesyłu.

Co do zakresu służebności o treści odpowiadającej służebności przesyłu, której nabycie przez zasiedzenie uwzględnia się na zarzut, to wyznacza go zakres i tylko zakres, posiadania nieruchomości w sposób odpowiadający służebności przesyłu. Wymagane jest zatem stwierdzenie trwające przez odpowiednio długi czas takie posiadanie nieruchomości określonych granicach. Nie jest dopuszczalne wyznaczenie „pasa służebności” wychodzącego poza granice posiadania służebności (por. Postanowienie SN z dnia 23.02.2017r., VCSK 317/16, Legalis Nr 1650954).

W postanowieniu z dnia 26 lipca 2018 roku Sąd Najwyższy w sprawie UIV CSK 142/17 odniósł się do kwestii zmiany treści służebności w trakcie biegu posiadania podnosząc, że długotrwałe posiadanie nieruchomości w zakresie zmienionego pasa przebiegu linii elektroenergetycznej może przez zasiedzenie doprowadzić nie do kolejnego nabycie służebności , lecz do zmiany dotychczasowej jej treści. Skoro dopuszczalne jest nabycie służebności przesyłu przez zasiedzenie, to tym bardziej możliwe przez zasiedzenie powinno być prawne usankcjonowanie zmiany treści istniejącej służebności w związku ze zmianą przebiegu linii elektroenergetycznej.

Podkreślenia wymaga to, że wnioskodawcy podnosili zmiany w przebiegu przedmiotowych linii energetycznych, które w ich ocenie doprowadziły do zmiany pasa ich przebiegu. Trafnie zauważył Sąd Rejonowy, że świadkowie wnioskowani przez przedsiębiorstwo (...) i P. M. (1) nie posiadają wiedzy czy doszło do zmiany lokalizacji tej linii, względnie czy przesunięcie urządzeń przesyłowych spowodowało zmianę w treści służebności.

Powyższe dodatkowo wzmacnia przekonanie , że zakres posiadania wymagany do stwierdzenia zasiedzenia służebności nie został wykazany.

Omawiając kwestię zasiedzenia służebności nie sposób pominąć zagadnienia dotyczącego wzajemnej relacji pomiędzy zakresem żądania objętego wnioskiem o ustanowienie służebności, a zakresem żądania objętego zarzutu zasiedzenia. Podkreśla się (por. Postanowienie SN z 8.10.2020r., II CSK 775/18), że dla skutecznego zarzutu zasiedzenia winna być korelacja obu żądań. Brak sprecyzowania zarzutu zasiedzenia , w szczególności zakresie przestrzennego wykonywania posiadania służebności i rodzaju uprawnień składających się na służebność powoduje, że nie sposób ocenić jak ta nabyta przez zasiedzenie służebność ma się do tej , której ustanowienia żądają wnioskodawcy. Omawiana sytuacja- co podnoszono już wcześniej- zachodzi w niniejszej sprawie.

Zarzut apelacji, że Sąd I instancji wydając końcowe rozstrzygnięcie całkowicie pominął postanowienie Sadu wydane w sprawie I Ns 374/14 w odniesieniu do linii energetycznej P. – S. jest nietrafny.

W sprawie tej postanowienie Sądu Rejonowego było zaskarżone do Sądu Okręgowego . Sąd ten zmienił zaskarżone orzeczenie stwierdzając, iż (...) S.A. w L. nabyła z dniem 1 stycznia 2009 roku przez zasiedzenie służebność przesyłu dotycząca linii energetycznej 15kV relacji P.- W., przebiegającej przez działki o numerach : (...).

W sprawie niniejszej Sąd Rejonowy ustanowił służebność tej samej linii energetycznej przebiegającej przez działki o numerach: (...)

Wbrew zarzutom skarżącego nie istnieje dysharmonia pomiędzy orzeczeniami wydanymi w tychże sprawach. W sprawie II Ca 99/16 ( I Ns 374/14) Sąd orzekający dysponował wystarczającym materiałem dowodowym, który wskazywał na początek biegu terminu zasiedzenia, charakter posiadania oraz zakres faktycznego władztwa realizowanego w ramach wykonywania służebności.

W sprawie niniejszej sytuacja jest zgoła inna. Skarżący nie wskazał zakresu swojego i poprzedników prawnych faktycznego władztwa wymaganego do zasiedzenia służebności. Nie określił więc rozmiaru służebności, nie podając granic posiadania. Powyższe odróżnia stan niniejszej sprawy od ustaleń poczynionych w sprawie II Ca 99/16(I Ns 374/14).

Oceniając wzajemne relacje pomiędzy obu postępowaniami należało dokonać ich analizy w płaszczyźnie art. 365 i 366 kpc.

Podstawowym celem w/w norm prawnych nie jest zapewnienie jednolitości rozstrzygnięć sądowych , lecz ochrona prawomocności wcześniejszego orzeczenia sądowego i związany z tym zakaz ponownej, względnie odmiennej oceny rozstrzygniętej uprzednio kwestii (ne bis in idem). Zakaz ten sięga jednak tylko tak daleko , jak sięgają przedmiotowe i podmiotowe granice prawomocności materialnej.

W pozostałym zakresie rozważane przepisy nie wskazują, której z odmiennych ocen prawnych należy przyznać pierwszeństwo, a porządek prawny dopuszcza tę rozbieżność jako znamienny dla procesu cywilnego w warunkach niezawisłości sędziowskiej. Reasumując skutek wiążący prawomocnego orzeczenia następuje w określonych granicach podmiotowych i przedmiotowych (por. wyrok SN z 26.01.2018r. II CSK 124/17, Legalis www.sn.pl oraz wyrok SN z 4.02.2011r. III CSK 161/10).

Zestawienie obydwu postepowań wskazuje, że zakres przedmiotowy żądań jest inny. W każdej ze spraw służebność przesyłu dotyczy innych nieruchomości. Konfiguracja podmiotowa także jest inna.

Odnosząc się natomiast do zeznań świadków wnioskodawcy przez apelanta to należy stwierdzić, że ich relacje mają w niniejszej sprawie charakter ogólnikowy i są oderwane od uwarunkowań dotyczących przebiegu linii 15kV przez działki wnioskodawców.

Świadek W. K. podał (por. rozprawa z 1.10.2018r. k. 546 in), że nie uczestniczył w czynnościach dotyczących linii 15 kV na działkach wnioskodawców. Wskazał, że być może ewentualnie brał udział w oględzinach energetycznych. Zeznał , że ostatnie oględziny linii P.- S. były w 2013 roku , ale nie powiedział jakiego odcinka one dotyczyły.

Świadek P. M. (por. rozprawa z 1.10.2018r. k.546 in) zeznał ogólnie, że standardowo linie energetyczne podlegają kontroli w postaci oględzin. Oględziny trasy P.- W. były ostatnio w 2014 roku, a relacji P.- S. rok wcześniej . Świadek nie podał żadnych informacji czy i kiedy takowe czynności były wykonywane przez pracowników (...) w okresach wcześniejszych.

Świadek A. P. ( por. rozprawa z 1.10.2018r. k.556 in) podobnie jak jego poprzednicy podał jedynie jakie czynności rutynowo należy wykonać w ramach zabiegów eksploatacyjnych. Wskazał, że głównie chodzi o oględziny. Z zeznań tego świadka nie wynika jak, kiedy i w jakim zakresie te czynności na gruncie wnioskodawców były realizowane.

Reasumując, relacje w/w świadków nie są źródłem informacji co do charakteru i zakresu władztwa uczestnika w ramach służebności na działkach wnioskodawców. Trafne jest zatem zapatrywanie , że autor zarzutów zasiedzenia nie sprostał ciężarowi dowodowemu wynikającego z treści art. 6 kc i art. 232zd.1 kpc. Jest to o tyle istotne , że w toku postępowania uczestnik był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika.

Na marginesie podnieść należy, że instytucja zasiedzenia stanowiąca sposób na nabycie ex lege prawa własności lub ograniczonego prawa rzeczowego prowadzi do wyzbycia z własności dotychczasowego właściciela lub ograniczenia jego własności. Powyższe oznacza, że stwierdzenie zasiedzenia musi być oparte na nie budzącym żadnych wątpliwości materiale dowodowym. Chodzi bowiem o to ażeby ingerencja w konstytucyjnie chronione prawo własności była w pełni uzasadniona. W efekcie należy wykluczyć zasiedzenie, którego zaistnienie jest wiele wątpliwe (por. Postanowienie SN z 28.05.2019r., II CSK 593/18, Legalis Nr 19442247).

Mając zatem na względzie przedstawiane rozważania i powołane w nich przepisy należało orzec jak w postanowieniu (art. 385 kpc).

W pozostałym zakresie – tj. w części dotyczącej apelacji wnioskodawców postępowanie podlegało umorzeniu , a to z uwagi na cofnięcie środka odwoławczego (art. 386 § 3 kpc).

O kosztach postępowania za instancję odwoławczą orzeczono na podstawie art. 520 § 1 kpc stosując zasadę w nim wyrażoną, że każdy z uczestników je ponosi związane ze swoim udziałem w sprawie.

Jarosław Gołębiowski

Stanisław Łęgosz Agata Kowalska

Dodano: 26 maja 2025, Opublikował(a): Justyna Dolata
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Data wytworzenia informacji: 9 marca 2021