Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 czerwca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący

SSO Grzegorz Ślęzak

po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na posiedzeniu niejawnym w postepowaniu uproszczonym

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko P. G.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb.

z dnia 2 marca 2015 roku, sygn. akt I C 2112/14upr.

1. zmienia zaskarżony wyrok w punkcie pierwszym i drugim sentencji w ten sposób, że zasądzoną od pozwanego na rzecz powoda kwotę 460,00 złotych podwyższa do kwoty 593,63 (pięćset dziewięćdziesiąt trzy złote 63/100) złotych,

2. oddala apelację w pozostałej części,

3. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 90,00 (dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą.

Sygn. akt II Ca 404/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem zaocznym z dnia 2 marca 2015 r. Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim po rozpoznaniu sprawy z powództwa Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. przeciwko P. G. o zapłatę kwoty 2434,03 zł

1. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 460,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 10.09.2014 r. do dnia zapłaty;

2. w pozostałej części oddalił powództwo;

3. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 135,51 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

4. wyrokowi w pkt. 1 nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Podstawę powyższego wyroku stanowiły przytoczone poniżej ustalenia i zarazem rozważania Sądu Rejonowego:

P. G., który zamieszkuje w P. na ulicy (...) pod numerem (...) numer lokalu (...) posiada numer PESEL (...).

W dniu 14 listopada 2013 roku powód wystawił polisę nr (...) dotycząca pojazdu (...) (...)o numerach rejestracyjnych (...). Jako ubezpieczający w tym dokumencie został wskazany P. G., jego adres w P. przy ulicy (...) oraz jego numer PESEL - (...). Jako właściciel tego pojazdu wskazano J. G. zamieszkałego w P. przy ulicy (...) i skazano tam jego numer PESEL - (...).

Druga polisa wystawiona przez powoda to polisa numer (...). Dotyczy wolnobieżnego pojazdu marki (...). W tej polisie jako ubezpieczającego wskazano P. G., jego adres w P. na ulicy (...) i jego numer PESEL (...), a jako właściciela także P. G. wraz z tymi samymi danymi adresowymi i numerem PESEL. W tej polisie jako należną składkę wskazano kwotę 460 złotych

Polisa nr (...) pochodząca od powoda dotyczyła pojazdu marki (...) o numerach rejestracyjnych (...). W tym dokumencie jako właściciela wskazano J. G. zamieszkałego w P. przy ulicy (...) i skazano tam jego numer PESEL - (...).

Dowody wskazane w części faktograficznej sąd uznał za wiarygodne, bowiem mc budziły wątpliwości a pozwany jako strona nie zajmująca stanowiska w sprawie ich nie kwestionował (art. 230 Kpc).

Jednakże na ich podstawie można wywieść uprawniony wniosek jedynie co do faktów wskazanych powyżej. Nie można z materiału dowodowego zaoferowanego przez profesjonalnego pełnomocnika powoda stawiać tez o faktach, z których można wywodzić skutki prawne zgodne z postulatami zawartymi w powództwie. Przede wszystkim tylko polisa załączona do akt na karcie 25 to dowód, na podstawie którego można ustalić fakty pozwalające wywieść dla powoda korzystne skutki procesowe, bowiem w tym dokumencie zgadzają się wszystkie dane personalne pozwanego, które zresztą sąd był zmuszony ustalić częściowo - w zakresie numeru PESEL - z urzędu, bowiem już z treści umów wynikała niezgodność, skoro osoby o tych samych imionach i nazwiskach opatrzone były w polisach różnymi numerami PESEL. W polisie z karty 26 numer PESEL wskazany przy personaliach P. G. nie zgadzał się z tym, które wynikały z zaświadczenia z bazy PESEL SAD, a polisa z karty 27 znów dotyczyła J. G., czyli osoby o innych personaliach niż pozwany. Reasumując zatem tylko polisa z karty 25 to dokument, na podstawie którego można było dokonać ustaleń pozwalających na wywiedzenie wniosków korzystnych dla powoda.

Sąd oddalił powództwo w części jako nieudowodnione.

W świetle dowodów jedynie za zasadne uznał powództwo w części dotyczącej kwoty 460 złotych, bowiem w polisie z karty 25 ta kwota była wskazana jako składka ubezpieczeniowa należna od pozwanego. Powództwo w tej części jest usprawiedliwione na podstawie art. 805 § 1 kc, który stanowi, że przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Skoro udowodniono, że pozwany tej składki nie zapłacił, to należało ją zasądzić. Co do terminu, od którego zasądzono odsetki ustawowe należy podkreślić, że powód żądał zasądzenia ich od dnia 26 października 2013 roku do dnia zapłaty. Polisę z karty 25 wystawiono w dniu 14 listopada 2014 roku, więc w czasie późniejszym niż wskazany w pozwie termin odsetkowy, co już eliminuje zasądzenie odsetek od dochodzonej daty. W aktach brak było dowodów pozwalających na ustalenie wcześniejszej daty naliczania odsetek ustawowych niż dzień wniesienia powództwa, dlatego dopiero od tej daty zasądzono odsetki ustawowe.

W dalszej części powód nie zdołał udowodnić roszczenia. Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W procesie cywilnym strony mają obowiązek twierdzenia i dowodzenia tych wszystkich okoliczności (faktów), które stosownie do art. 227 kpc mogą być przedmiotem dowodu. Pierwszoplanowi należą do nich - obok legitymacji procesowej - sama zasada oraz wysokość roszczenia (por. uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 4 października 2012 roku wydanego w sprawie I ACa 510/12). Skoro powód nie zdołał wykazać istnienia wierzytelności względem P. G. ponad zasądzoną kwotę, sąd oddalił powództwo w dalszej części, bowiem polisy z kart 26 oraz 27 akt sprawy nie dotyczą powoda, bowiem są w nich wpisane dane identyfikacyjne osoby, które nie dotyczą P. G..

Pozwany nie poniósł żadnych kosztów procesu. Powód natomiast wygrał go w części - dokładnie w 18,9%. Na koszty procesu poniesione przez powoda złożyły się 100 zł opłaty od pozwu, 600 zł koszty reprezentacji procesowej powoda oraz 17 zł opłaty za pełnomocnictwo - razem 717 zł. Pozwany nie poniósł żadnych kosztów procesu. Z tego powodu orzeczono jak w punkcie trzecim orzeczenia.

Powyższy wyrok w części oddalającej powództwo w zakresie kwoty 180,32 zł oraz rozstrzygającej o kosztach procesu miedzy stronami, tj. w punktach 2 i 3 sentencji, zaskarżył powód.

Apelacja wyrokowi w zaskarżonej części zarzuca naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1 przepisu art. 233 § 1 KPC przez wyprowadzenie ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wniosków sprzecznych z treścią zebranych dowodów, tj. z treścią:

- polisy nr (...) poprzez uznanie, że z dokumentu tego nie wynika prawo strony powodowej do naliczania stronie pozwanej odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 29.11.2013 r., kiedy data płatności składki, od której odsetki naliczono, wynikającej z ww. polisy określona została wprost w tej polisie na dzień 28.11.2013 r., co uprawniało stronę powodową do żądania zapłaty odsetek już od dnia następującego po ww. terminie płatności, tj. od dnia 29.11.2013 r.,

- polisy nr (...) poprzez uznanie, że strona powodowa nie wykazała istnienia wierzytelności wynikającej z ww. polisy względem strony pozwanej, podczas gdy dokument ten został opatrzony własnoręcznym podpisem strony )ozwanej, która w toku całego procesu nie kwestionowała faktu zawarcia ze stroną powodową umowy ubezpieczenia potwierdzonej rzeczoną polisą.

2. przepisów art. 232 zd. 1 KPC w zw. z art. 6 KC poprzez przyjęcie, że strona powodowa nie udowodniła:

- zasadności naliczania odsetek ustawowych od kwoty 460 zł (składka wynikająca z polisy nr (...)) od dnia 29.11.2013 r., kiedy data wymagalności ww. składki ubezpieczeniowej determinująca początkową datę naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie wynikała wprost z treści rzeczonej polisy (powyższe skutkowało oddaleniem powództwa w zakresie skapitalizowanej kwoty odsetek ustawowych liczonych od kwoty 460,00 zł od dnia 29.11.2013 r. do dnia poprzedzającego wytoczenie powództwa, tj. 9.09.2014 r., w wysokości 46,69 zł);

- istnienia wierzytelności z tytułu umowy ubezpieczenia obowiązkowego OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, potwierdzonej polisą nr (...) względem strony pozwanej, podczas gdy strona powodowa zaoferowała Sądowi stosowny dowód w postaci dokumentu ww. polisy, podpisanego własnoręcznie przez stronę pozwaną, która w toku całego procesu nie kwestionowała tak faktu zawarcia ze stroną powodową umowy ubezpieczenia, jak i wysokości należnej, zaległej z tego tytułu składki. W konsekwencji powyższego Sąd I instancji oddalił roszczenie strony powodowej również w zakresie ww. składki ubezpieczeniowej i należnych od tej kwoty odsetek ustawowych za opóźnienie;

3. przepisu art. 230 KPC poprzez jego niezastosowanie i nieuznanie, że strona pozwana przyznała fakty, na które strona powodowa powoływała się w pozwie, pomimo przyjęcia przez stronę pozwaną biernej postawy procesowej, przejawiającej się w braku podjęcia polemiki w sprawie, braku zaprzeczenia roszczeniu strony powodowej tak co do zasady, jak i wysokości;

4. przepisu art. 339 § 2 KPC poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, a w konsekwencji uznanie twierdzeń strony powodowej o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie dotyczących polis nr (...) - w zakresie odsetek ustawowych liczonych od dnia 29.11.2013 r. i (...) - w zakresie składki i odsetek ustawowych za opóźnienie, jako budzące uzasadnione wątpliwości Sądu rozpoznającego sprawę, podczas gdy strona powodowa udowodniła należycie swoje twierdzenia, natomiast strona pozwana nie zaprzeczyła im ani wprost ani pośrednio.

W oparciu o tak sformułowane zarzuty apelujący wnosił o:

1. zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez zasądzenie od strony pozwanej na rzecz strony powodowej również kwoty 180,32 zł wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi liczonymi od tej kwoty od dnia 10.09.2014 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, według norm przepisanych, adekwatnych do zasądzonego na rzecz strony powodowej roszczenia (na kwotę 180,32 zł składają się:

- kwota odsetek ustawowych naliczonych od kwoty 460,00 zł od dnia 29.11.2013 r. do dnia 9.09.2014 r. w wysokości 46,69 zł;

- kwota 120,00 zł tytułem nieopłaconej składki ubezpieczeniowej wynikającej z polisy nr (...) oraz odsetki ustawowe naliczone od tej kwoty od dnia 26.10.2013 r. do dnia 9.09.2014 r., w wysokości 13,63 zł),

2. zasądzenie od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych, za postępowanie przed Sądem II instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja odnosi skutek w postaci zmiany zaskarżonego wyroku albowiem jest ona w części uzasadniona.

Trafnie bowiem wywodzi apelujący, iż Sąd I instancji dokonał oceny materiału dowodowego z naruszeniem wskazanych w apelacji przepisów art. 233 § 1 kpc oraz art. 232 zd. 1 kpc w zw. z art. 6 kc i doszedł do błędnego przekonania, że powód nie wykazał, iż pozwany zobowiązany jest do zapłaty na jego rzecz kwoty 120 zł wraz z odsetkami w wysokości 13,63 zł, wynikających z polisy ubezpieczeniowej nr (...).

Treść powyższej polisy wskazuje jednoznacznie, że stroną umowy ubezpieczenia dotyczącej pojazdu samobieżnego jest pozwany.

Należy zatem w pełni zgodzić się z apelującym, że Sąd Rejonowy, dokonując oceny materiału dowodowego, naruszył wskazane w apelacji przepisy procesowe i wyprowadził dowolne w świetle tegoż materiału wnioski w zakresie wskazanej powyżej polisy.

Dlatego też, uwzględniając apelację w powyższym zakresie, należało na podstawie art. 396 § 1 kpc zmienić zaskarżony wyrok przez podwyższenie zasądzonej przez Sąd Rejonowy kwoty 460 zł do kwoty 593,63 zł ( tj. o kwotę 133,63 zł ).

Nie jest natomiast zasadna apelacja w pozostałej części, tj. w zakresie żądania zasądzenia odsetek w kwocie 46,69 zł od zasądzonej składki w sumie 460 zł z polisy nr (...).

Jak bowiem trafnie ustalił Sąd Rejonowy, treść powyższej polisy wskazuje jednoznacznie, że umowa ubezpieczenia dotycząca samochodu P. została zawarta w dniu 14 listopada 2014 r, co oznacza, że powód nie może domagać się odsetek od niezapłaconej składki z tej polisy za okres sprzed daty zawarcia tejże umowy.

Dlatego też, apelacja w powyższym zakresie podlegała oddaleniu jako nieuzasadniona na podstawie art. 385 kpc.

O kosztach procesu między stronami za instancję odwoławczą orzeczono na podstawie art. 100 kpc, a na sumę zasądzonych na rzecz pozwanego od powoda kosztów składają się kwoty: 30 zł – opłata sądowa od apelacji i 60 zł – koszty zastępstwa procesowego powoda w II instancji.

Mając na względzie wszystkie powyższe rozważania oraz powołane w nich przepisy, Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku.