Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2022 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:

Sędzia Dariusz Mizera

po rozpoznaniu w dniu 13 września 2022 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na posiedzeniu niejawnym

w postępowaniu uproszczonym

sprawy z powództwa (...) we W.

przeciwko (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 31 maja 2022 roku, sygn. akt I C 687/20

I.  prostuje oczywistą niedokładność w zaskarżonym wyroku w ten sposób, iż w miejsce każdorazowego oznaczenia strony powodowej jako (...) SA we W.” nakazuje wpisać „(...) we W.”

II.  zmienia zaskarżony wyrok w punktach:

1.  pierwszym i drugim sentencji w ten sposób, że zasądzoną od pozwanego (...)z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) we W. kwotę 6.814,61 zł podwyższa do kwoty 11.898,68 zł ( jedenaście tysięcy osiemset dziewięćdziesiąt osiem złotych sześćdziesiąt osiem groszy);

2.  trzecim sentencji w ten sposób, że zasądza od pozwanego (...)z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) we W. kwotę 4.767,00 zł ( cztery tysiące siedemset sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania;

3.  czwartym i piątym sentencji w ten sposób, że nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Bełchatowie kwotę 380,80 zł (trzysta osiemdziesiąt złotych osiemdziesiąt groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych obciążających pozwanego;

III.  oddala apelację w pozostałej części;

IV.  zasądza od pozwanego(...)z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) we W. kwotę 1.840,00 zł ( jeden tysiąc osiemset czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą.

Dariusz Mizera

Sygn. akt II Ca 623/22

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 05-11-2020 r. (data nadania) skierowanym przeciwko (...) z/s w W. powód (...) Spółka Akcyjna z/s we W. wniósł o:

1. zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 492 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od tej kwoty od dnia 18.08.2020 r. do dnia zapłaty - tytułem zwrotu wydatku na ekspertyzę prywatną w przedmiocie kosztów naprawienia szkody w samochodzie,

2. zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 12 225,60 zł, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od tej kwoty od dnia 02-07-2020 r. do dnia zapłaty - tytułem odszkodowania (za szkodę w pojeździe spowodowaną w dniu 18-05-2020 r. przez podmiot objęty ubezpieczeniem OC u pozwanego),

3. zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zwrot kosztów procesu podnosząc, że wypłacone przez już pozwanego świadczenie wystarcza do naprawienia uszczerbku wynikającego z kolizji z 18-05-2020 r. Pozwany zaznaczył, że poszkodowany miał możliwość wykonania naprawy w warsztacie wskazanym przez pozwanego za kwotę przyznanego odszkodowania. W związku z nieskorzystaniem z tej możliwości pozwany podniósł zarzut przyczynienia się przez poszkodowanego do zwiększenia rozmiarów szkody.

Wyrokiem z dnia 31 maja 2022 roku Sąd Rejonowy w Bełchatowie po rozpoznaniu sprawy z powództwa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. przeciwko (...)z siedzibą w W. o zapłatę

1. zasądził od pozwanego (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. kwotę 6.814,61 zł (sześć tysięcy osiemset czternaście złotych sześćdziesiąt jeden groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 2 lipca 2020 r. do dnia zapłaty;

2. oddalił powództwo w pozostałym zakresie;

3. zasądził od pozwanego (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. kwotę 726,00 zł (siedemset dwadzieścia sześć złotych) tytułem zwrotu części kosztów procesu;

4. nakazał pobrać od powoda (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Bełchatowie kwotę 175,17 zł (sto siedemdziesiąt pięć złotych siedemnaście groszy) tytułem części nieuiszczonych kosztów sądowych;

5. nakazał pobrać od pozwanego (...)z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Bełchatowie kwotę 205,63 zł (dwieście pięć złotych sześćdziesiąt trzy groszy) tytułem części nieuiszczonych kosztów sądowych.

Podstawą rozstrzygnięcia były przytoczone poniżej ustalenia i rozważania Sądu Rejonowego.

W dniu 18-05-2020 r. doszło do zdarzenia, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód B. o nr rej. (...) należący do W. T.. Uszkodzony został tył samochodu. Sprawca szkody objęty był ochroną ubezpieczeniową w pozwanym zakładzie ubezpieczeń. Poszkodowany zgłosił szkodę pozwanemu 20- 05-2020 r. W wyniku postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił odszkodowanie w kwocie 16 467,05 zł.

Wcześniejszym właścicielem samochodu był M. K.. Kupił auto 12-11- 2019 r. jako uszkodzone; uszkodzony był tył, były to uszkodzenia blacharskie istotne, kwalifikowane jako szkoda całkowita. 29-11-2019 r. M. K. sprzedał auto w stanie uszkodzonym W. T. za cenę 39 000 zł. W. T. naprawił pojazd.

W. T. po wypadku z maja 2020 r. nie zlecał ekspertyzy dla ustalenia kosztów naprawy.

W wyniku szeregu umów przelewu wierzytelności powód nabył wierzytelność przysługującą zbywcy wobec strony pozwanej w związku z przedmiotową szkodą komunikacyjną.

Powód celem wyliczenia prawidłowej wysokości kosztów naprawy zlecił sporządzenie prywatnej kalkulacji zewnętrznemu podmiotowi, w związku z czym poniósł koszt w wysokości 492 zł. W piśmie z dnia 06-08-2020 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty dodatkowego odszkodowania 12 225,60 zł oraz kwoty 492 zł.

Niezbędne oraz uzasadnione technologicznie koszty przywrócenia pojazdu marki B. nr rej. (...) do stanu sprzed zdarzenia, zgodnie z technologią naprawy, wskazaną przez producenta pojazdu, przy zastosowaniu technologicznej metody odpowiadającej rodzajowi uszkodzeń pojazdu mechanicznego, wg cen i stawek roboczogodzin stosowanych w warsztatach naprawczych miejsca zamieszkania poszkodowanego oraz przy użyciu wyłącznie nowych części oryginalnych z logo producenta pojazdu, wynosiły 28365,73 zł brutto.

Przewidywane koszty naprawy samochodu marki B. nr rej. (...) w wariancie przewidującym użycie do naprawy dostępnych różnych części zamiennych (oryginalnych i nieoryginalnych) wynosiły 23281,66 zł brutto.

Dla przywrócenia pojazdu do stanu sprzed zdarzenia zastosowanie mogą znaleźć części zamienne (alternatywne) - nieoryginalne jakości P lub PJ. Większość części potrzebnych do naprawy po szkodzie z 18-05-2020 r. występuje tylko jako oryginalne dostarczane przez B..

Mając takie ustalenia Sąd zważył , iż powództwo zasługuje na uwzględnienie w części.

Okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy Sąd w ustalił na podstawie opinii biegłego, powołanych dokumentów i zeznań świadków. Niesporne były zaistnienie wypadku spowodowanego przez kierującego korzystającego z ubezpieczenia OC u pozwanego, przebieg postępowania likwidacyjnego, kwota wypłaconego już odszkodowania. Kwestią sporną było to, jaka jest wysokość kosztów naprawy przywracającej stan poprzedni samochodu. Okoliczność tę ustalono w oparciu o opinię biegłego. Co do rodzaju części zamontowanych przed szkodą z 18- 05-2020 r., to istotne fakty ustalono na podstawie zeznań świadków. To powód sugerował użycie części oryginalnych przy ustalaniu kosztów naprawy, zatem to do niego należało wykazanie, że takie części były zamontowane w uszkodzonym obszarze przed kolizją z 18-05-2020 r. W wielu przypadkach wykazanie tego faktu nie wymaga szczególnego dowodu, a wynika z innych ustalonych faktów ocenionych zgodnie z doświadczeniem życiowy, tj. jeżeli brak jest informacji o wcześniejszych uszkodzeniach określonego obszaru, to należy zakładać, że były w nim zamontowane części oryginalne (chodzi o części niewymieniane w normalnej eksploatacji). W niniejszej sprawie z zeznań świadków, a także dokumentów złożonych przez pozwanego wynika, że samochód był uszkodzony w 2019 r. (z tyłu, tak jak po kolizji z 2020 r.) i była to szkoda całkowita. Takie zakwalifikowanie uszkodzeń oznacza, że ich naprawienie zgodnie z technologią producenta i przy zastosowaniu oryginalnych części jest ekonomicznie nieopłacalne. Trudno zatem się spodziewać, żeby W. T., który kupił ten samochód po szkodzie całkowitej za 39 000 zł naprawił go używając oryginalnych części. Należy zakładać, że naprawa była z użyciem zamienników lub części używanych. Dodatkowo należy wskazać, że pozwany nie zdołał wykazać, że możliwe było przeprowadzenie prawidłowej naprawy za kwotę wypłaconego odszkodowania 16 467,05 zł.

Zgodnie z treścią art. 805 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Zgodnie z § 2 pkt 1 powołanego przepisu przy ubezpieczeniu majątkowym świadczenie zakładu ubezpieczeń polega w szczególności na zapłacie określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku. Stosownie do art. 822 § 1, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Stosownie do art. 34 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy, Poszkodowany w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczeń bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń.

Na podstawie art. 361 kc zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła, a w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Norma ta stanowi realizację zasady pełnego odszkodowania. Zgodnie z art. 363 § 1 kc, naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. W przypadku ubezpieczyciela istnieje jedynie obowiązek zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej.

W niniejszej sprawie powód żąda sumy pieniężnej odpowiadającej kosztowi naprawy samochodu przeprowadzonej w taki sposób i przy użyciu takich części, aby samochód został przywrócony do stanu takiego, w jakim znajdował się przed zdarzeniem powodującym szkodę. Odpowiednia suma pieniężna, o której mowa w art. 363 § 1 kc, w przedmiotowej sprawie powinna być zatem równa wydatkom, które należałoby ponieść, aby przywrócić stan sprzed szkody czy też taki, jaki istniałby, gdyby szkody nie wyrządzono.

Jak wskazano już wyżej, samochód przed kolizją z 2020 r. był naprawiany po szkodzie całkowitej z 2019 r. obejmującej ten sam obszar. Oceniając zgodnie z doświadczeniem życiowym fakty dotyczące tej naprawy należy przyjąć, że do naprawy użyto wówczas części innych niż oryginalne, a stan poprzedni nie był wówczas przywrócony. W związku z tym dla ustalenia kosztów naprawy przywracającej stan przed szkody w 2020 r. należy użyć zamienników tam, gdzie takie części w ogóle są dostępne. Koszty naprawy samochodu marki B. nr rej. (...) w wariancie przewidującym użycie do naprawy dostępnych różnych części zamiennych (oryginalnych i nieoryginalnych w zakresie, w jakim były dostępne) wynosiłyby 23281,66 zł brutto. Należy przy tym zwrócić uwagę, że naprawa samochodu i rzeczywiste poniesienie kosztów naprawy nie jest warunkiem koniecznym do dochodzenia odszkodowania. Jest to stanowisko ugruntowane w orzecznictwie (por. np. wyrok SN z dnia 16 maja 2002 r., V CKN 1273/00). Odszkodowanie nie ma być zwrotem kosztów faktycznie przeprowadzonej naprawy, ale ma przywrócić w majątku poszkodowanego stan, jaki istniałby, gdyby nie wyrządzono szkody. Może się zdarzyć, że poszkodowany naprawi pojazd przywracając w pełni stan poprzedni i wówczas odszkodowanie nie powinno przewyższać faktycznie poniesionych kosztów. W niniejszej jednak sprawie ani nie wiadomo, czy naprawa rzeczywiście przywróciła stan poprzedni, ani jaki był dokładnie jej koszt. Nie ma zatem podstaw do wyliczania odszkodowania wedle kosztów rzeczywistej naprawy. Jeśli pozwany powołuje się na to, że faktyczna naprawa przywróciła stan poprzedni i była tańsza niż wyliczenie kosztorysowe, to powinien to udowodnić.

Pozwany podnosił zarzut przyczynienia się przez poszkodowanego do zwiększenia rozmiarów szkody w związku z nieskorzystaniem z możliwości wykonania naprawy w warsztacie wskazanym przez pozwanego za kwotę przyznanego odszkodowania. Zarzut nie jest zasadny. Pozwany nie zdołał udowodnić, że możliwe było przeprowadzenie prawidłowej naprawy za kwotę wypłaconego odszkodowania 16 467,05 zł. Nie wiadomo, czy naprawa wykonana na podstawie kosztorysu sporządzonego przez oferowany powodowi zakład sieci naprawczej pozwoliłaby na pełną restytucję doznanej szkody. Należy jednak zakładać, że nie, skoro koszt takiej prawidłowej naprawy jest o ponad 40 % wyższy.

Pozwany wypłacił odszkodowanie (w zakresie kosztów naprawy) w kwocie 16 467,05 zł, zasadne jest więc żądanie zapłaty dodatkowo kwoty 6814,6 zł.

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie koszt ekspertyzy rzeczoznawcy wykonanej na zlecenie powoda (żądane pozwem 492 zł) nie pozostaje w normalnym związku przyczynowym ze zdarzeniem powodującym szkodę. Generalnie uprawnione jest

stanowisko, wedle którego przysługujące z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może - stosownie do okoliczności sprawy - obejmować także koszty ekspertyzy wykonanej na zlecenie poszkodowanego. Chodzi o sytuacje, gdy ubezpieczyciel usiłuje zaniżyć należne odszkodowanie, co wywołuje potrzebę zwrócenia się do osoby posiadającej wiedzę specjalną w zakresie mechaniki samochodowej aby ocenić, czy stanowisko ubezpieczyciela nie doprowadzi do naruszenia uzasadnionych interesów poszkodowanego. W niniejszej jednak sprawie przedmiotem działalności gospodarczej powoda jest właśnie nabywanie wierzytelności o uzupełniające odszkodowanie z OC, a w związku z tym także szacowanie opłacalności transakcji choćby dla ustalenia odpowiedniej ceny za nabywane prawo, do czego konieczne jest choćby orientacyjne ustalenie kosztów naprawy. Ewentualny wydatek na kalkulację kosztów naprawy jest zatem kosztem działalności gospodarczej powoda, a nie kosztem koniecznym w następstwie szkody.

Podstawę rozstrzygnięcia w zakresie odsetek stanowił art. 481 § 1 i 2 KC w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 100 kpc stosunkowo rozdzielając koszty procesu. Strony powinny ponieść koszty procesu odpowiednio do stopnia zestawienia:

Ponadto na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał pobrać od stron - w stosunku odpowiednim do stopnia przegrania sprawy - na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Bełchatowie kwotę tymczasowo wyłożoną na pokrycie wydatków na opinie biegłego od powoda kwota 175,16 zł a od pozwanego kwota 205,63 zł.

Apelację od powyższego orzeczenia wywiódł powód zaskarżając wyrok w części, tj.

- w zakresie pkt. 2 w części oddalającej powództwo co do kwoty 5.576,07 zł

- w zakresie pkt. 3. 4. i 5. w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

1. naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 233 §1 k.p.c. przez błędną i niewszechstronną ocenę dowodu z opinii biegłego z dnia 22.01.2022 r. i przyjęcie, że w wyniku pierwszej szkody zaistniałej w pojeździe B. nr rej. (...) pojazd ten został naprawiony z zastosowaniem części innych niż oryginalne w sytuacji, gdy z opinii biegłego oraz zgromadzonego materiału dowodowego wskazana wyżej okoliczność nie wynika,

2. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 6 k.c. poprzez jego niezastosowanie i przyjęcie, że w okolicznościach niniejszej sprawy wykazano, że uszkodzony pojazd B. w wyniku pierwszej szkody został naprawiony w oparciu o części nieoryginalne w sytuacji, gdy okoliczność ta nie została w żaden sposób udowodniona przez stronę pozwaną,

3. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 363 §1 k.c. poprzez jego błędne zastosowanie i przyjęcie, że przywrócenie stanu poprzedniego (stanu pojazdu sprzed szkody) jest możliwe przy uwzględnieniu również części nieoryginalnych, innych niż o jakości „O”, w sytuacji gdy w toku postępowania nie wykazano, aby w dniu szkody z dnia 18.05.2020 r. pojazd ten posiadał części nieoryginalne,

4. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 361 k.c. poprzez jego błędną wykładnię i przyjęcie, że poniesiony przez powódkę koszt opinii technicznej nie znajduje się w adekwatnym związku z poniesioną szkodą w sytuacji, gdy zlecenie wykonania tej opinii było dla powódki niezbędne do skutecznego podjęcia dialogu z pozwanym ubezpieczycielem i wytoczenia powództwa w niniejszej sprawie.

Mając na uwadze powyższe skarżący wnosił o:

1. zmianę zaskarżonego orzeczenia w części oddalającej powództwo, tj. w pkt. 2 przez zasądzenie od pozwanej na rzecz strony powodowej kwoty 5.576,07 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi:

- od kwoty 5.084,07 zł od dnia 02.07.2020 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 492,00 zł od dnia 18.08.2020 r. do dnia zapłaty.

2. zasądzenie od strony pozwanej na rzecz strony powodowej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych za obie instancje.

W odpowiedzi na apelacje pełnomocnik pozwanego wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

W pierwszej kolejności należało sprostować oczywistą niedokładność w zaskarżonym wyroku poprzez prawidłowe oznaczenie strony powodowej która w toku procesu zmieniła nazwę (...) z siedzibą we W. o czym orzeczono na podstawie art. 350 par. 1 k.p.c.

Apelacja powoda jest w znacznej części zasadna.

Sytuacja w sprawie jest o tyle szczególna, iż w nieodległym czasie pojazd B. uległ dwóm szkodom a ostatecznie po oględzinach dokonanych przez ubezpieczycieli został skradziony. Oględziny dokonane przez likwidatorów szkód zwłaszcza przez likwidatora pozwanego nie zostały dokonane na tyle szczegółowo aby dawały odpowiedź na pytanie czy uszkodzone zostały części oryginalne czy też po pierwszej naprawie zostały zainstalowane w pojeździe tańsze zamienniki.

Sąd Rejonowy orzekając w sprawie przyjął w oparciu o zasady doświadczenia życiowego, iż ponad wszelką wątpliwość w pojeździe zostały zamontowane zamienniki które zostały następnie uszkodzone podczas drugiej szkody. W ocenie Sądu Okręgowego brak podstaw o takich stanowczych twierdzeń. Powszechnie w orzecznictwie przyjmuje się, iż w ramach naprawienia szkody poszkodowanemu należy się od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody odszkodowanie w wysokości pozwalającej na naprawienie szkody częściami oryginalnymi.

Strona pozwana nie udowodniła w toku postępowania, aby w dniu szkody w pojeździe B. były zamontowane części inne niż oryginalne. Przede, wszystkim nie potwierdził tego biegły w sporządzonej opinii. Sąd Rejonowy winien był zatem przyjąć, że przywrócenie stanu poprzedniego wymaga ustalenia wysokości odszkodowania w oparciu o niezbędne koszty naprawy pojazdu pozwalające na przywrócenie jego stanu sprzed szkody. Jeśli zatem strona pozwana nie udowodniła, aby uszkodzone części były inne niż oryginalne, to zasadnym było zastosowanie wariantu kosztów ustalonych przez biegłego, który zakładał zastosowanie części zamiennych o jakości „O”, tj. z logo producenta. W związku z tym należne stronie powodowej odszkodowanie winno wynieść 28.365,73 zł. Ta kwota odpowiada bowiem niezbędnym kosztom naprawy pojazdu, które pozwalają na przywrócenie jego stanu do stanu sprzed szkody (por. załącznik nr 1 do opinii biegłego).

Biorąc zatem pod uwagę, że strona pozwana w postępowaniu likwidacyjnym wypłaciła odszkodowanie w wysokości 16.467.05 zł. to należna dopłata do zaniżonego odszkodowania powinna wynieść 11.898,68 zł. Sąd Rejonowy zasądził od pozwanej na rzecz powódki jednak niższą kwotę, tj. 6.814,61 zł. Tym samym strona powodowa zasadnie domaga się zmiany zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kwoty 5.084,07 zł stanowiącej różnicę pomiędzy wysokością należnej powódce dopłaty do zaniżonego odszkodowania (11.898,68 zł), a zasądzoną przez Sąd Rejonowy kwotą 6.814,61 zł.

Konsekwencją powyższej zmiany była zmiana rozstrzygnięcia o kosztach poprzez obciążenie nimi strony pozwanej oraz ściągnięcie nieuiszczonych kosztów od pozwanego. Dlatego też orzeczono jak w pkt II wyroku.

Jeśli zaś chodzi o koszty prywatnej ekspertyzy to w orzecznictwie przyjmuje się iż co do zasady koszty takiej opinii mogą stanowić szkodę , świadczy o tym stanowisko zajęte przez Sąd Najwyższy w uchwale składu 7 sędziów SN z dnia 29 maja 2019r. III CZP 68/18, baza Legalis zgodnie z którym nabywcy - w drodze przelewu - wierzytelności o odszkodowanie za szkodę komunikacyjną przysługuje od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej zwrot uzasadnionych kosztów ekspertyzy zleconej osobie trzeciej tylko wtedy, gdy jej sporządzenie było w okolicznościach sprawy niezbędne do efektywnego dochodzenia odszkodowania.

Każdorazowo należy badać zasadność żądania w kontekście okoliczności danej sprawy. Przy czym w realiach niniejszej sprawy należy przyjąć, iż koszty prywatnej ekspertyzy nie pozostają w adekwatnym związku z przyczynowym ze szkodą. Powód bowiem będąc profesjonalnym podmiotem trudniącym się handlem wierzytelnościami powypadkowymi zlecił innemu podmiotowi sporządzenie kalkulacji szkody. Przy tym nie wykazał konieczności sporządzenia takiej opinii. Strona powodowa bowiem nie wyjaśniła dlaczego trudniąc się zawodowo handlem wierzytelnościami i dysponując wykwalifikowanymi kadrami była zmuszona zasięgnąć opinii rzeczoznawcy. W efekcie koszty prywatnej opinii nie mogą być uznane jako celowe i ekonomicznie uzasadnione. Strona powodowa decydując się na kupno wierzytelności bez wątpienia musiała taki zakup odpowiednio skalkulować zatem koszty wyceny takiej wierzytelności pozostają w związku z działalnością gospodarczą strony pozwanej i stanowią koszt tej działalności, a nie element szkody.

Dlatego też w tym zakresie apelacja powoda została oddalona na podstawie art. 385 k.p.c. o czym orzeczono jak w pkt III wyroku.

O kosztach procesu za instancję odwoławczą orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 par. 1 k.p.c. obciążając nimi w całości pozwanego.

Dariusz Mizera