Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2021 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący Dariusz Mizera

Protokolant Cezary Jarocki

po rozpoznaniu w dniu 18 października 2021 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

w postępowaniu uproszczonym

sprawy z powództwa (...) w S.

przeciwko (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

z dnia 2 lipca 2021 roku, sygn. akt I C 2373/20

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powoda (...) w S. na rzecz pozwanego (...) z siedzibą w W. kwotę 450,00 zł ( czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą.

Sygn. akt II Ca 678/21

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 18 września 2020 r. powód (...) z siedzibą w S., działając przez profesjonalnego pełnomocnika wytoczył przeciwko (...) z siedzibą w W. powództwo o zapłatę kwoty 4.522,90 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem częściowego odszkodowania za uszkodzenie pojazdu marki M. o nr rej. (...) w zdarzeniu z dnia 10 czerwca 2020 r., kwoty 58,98 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie liczonych od kwoty 4.522,90 zł - od dnia 11 lipca 2020 r. do dnia 17 września 2020 r. oraz kwoty 300 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem poniesionych przez powoda wydatków związanych z wykonaniem kalkulacji kosztów naprawy pojazdu. Powód wniósł także o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, z uwzględnieniem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...)z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Wyrokiem z dnia 2 lipca 2021 r. Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim po rozpoznaniu sprawy z powództwa (...)z siedzibą w S. przeciwko (...) z siedzibą w W. o zapłatę

1.  zasądził od pozwanego(...) z siedzibą w W. na rzecz powoda(...) z siedzibą w S. kwotę 2.670,06 zł (dwa tysiące sześćset siedemdziesiąt złotych sześć groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18.09.2020 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 27,04 zł (dwadzieścia siedem złotych cztery grosze) tytułem skapitalizowanych odsetek, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18.09.2020 r. do dnia zapłaty;

2.  oddalił powództwo w pozostałej części;

3.  zniósł wzajemnie koszty procesu pomiędzy stronami;

4.  nakazał ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa — Sądu Rejonowego w Piotrkowie

Trybunalskim od pozwanego (...)z siedzibą w W. kwotę 314,62 zł (trzysta czternaście złotych sześćdziesiąt dwa grosze) tytułem poniesionych tymczasowo wydatków na opinię biegłego.

Podstawą rozstrzygnięcia były przytoczone poniżej ustalenia i rozważania Sądu Rejonowego.

W dniu 10 czerwca 2020r. miało miejsce zdarzenie, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki M. o nr rej. (...).

Samochód posiadał ważne ubezpieczenie Autocasco (AC) zawarte z pozwanym, potwierdzone polisą nr (...). Ubezpieczenie AC zostało zawarte w wariancie (...), przy zmiennej wartości pojazdu, bez udziału własnego, przy udziale własnym dla młodego kierowcy 2.000,00 zł. Amortyzacja części została wykupiona i wynosiła 0%. W polisie zawarto adnotację, że zwracane będą koszty dodatkowe parkowania, holowania do AC — parkowanie 500 zł, holowanie 700,00 zł.

Szkoda została zgłoszona pozwanemu, a następnie zarejestrowana pod nr (...). Pozwany przyjął odpowiedzialność za szkodę i wypłacił na rzecz poszkodowanego odszkodowanie w wysokości 4.957,67 zł.

Powód na podstawie umowy cesji zawartej w dniu 02 września 2020 r. z M. D. nabył wszelkie prawa do odszkodowania jakie mu przysługiwały wobec pozwanego z tytułu opisanej szkody.

Powód zlecił wykonanie kalkulacji kosztów naprawy pojazdu spółce (...) Sp. z o.o. — ustalono, że rzeczywisty koszt naprawy pojazdu kształtuje się na poziomie 9.480,57 zł brutto. Koszt wykonania tej kalkulacji wyniósł 300,00 zł netto.

Strony nie podjęły próby pozasądowego rozwiązania sporu ze względu na stanowisko ubezpieczyciela, który w swojej decyzji jednoznacznie wskazał, że dalszych roszczeń w sprawie należy dochodzić na drodze postępowania sądowego.

Biegły sądowy G. P. przedstawił w opinii głównej dwa warianty w zakresie wysokości kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu.

W wariancie I koszt naprawy pojazdu przy użyciu oryginalnych części z logo producenta pojazdu o jakości (...) wyniósł kwotę 9.496,21 zł przy zastosowaniu stawki 60 zł za roboczogodzinę.

W wariancie II koszt naprawy pojazdu przy użyciu części oryginalnych o jakości (...) z logo producenta, z potrąceniem -30% oraz cen części zamiennych wyniósł kwotę 7.627,73 zł przy zastosowaniu stawki 60 zł za roboczogodzinę.

Koszt naprawy pojazdu przy uwzględnieniu stawki za roboczogodzinę na poziomie 60 zł, z potrąceniem na częściach zamiennych, przy uwzględnieniu wymiany samego zewnętrznego poszycia drzwi wyniósłby 5.504,11 zł (wariant III). Biegły jednak nie zgadza się z takim wyliczeniem i go nie aprobuje.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zaoferowanych przez strony dowodów z dokumentów, których wiarygodność nie była przez strony — reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników — kwestionowana, a także na podstawie rzetelnej, wnikliwej, wyczerpującej, logicznie uzasadnionej, a przez to przekonującej opinii biegłego sądowego - tak głównej jak i uzupełniającej, w świetle których to zobrazowano koszty naprawy uszkodzonego pojazdu w kilku wariantach. Wskazać w tym miejscu należy, że wyczerpujące opinie biegłego były wystarczające dla rozstrzygnięcia sprawy, w tym dla rozpatrzenia zarzutów sformułowanych przez pozwanego co do treści opinii. Sąd nie miał wątpliwości, że wyliczenia biegłego były precyzyjne i uzasadnione a za odpowiednią należało uznać wycenę kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu marki M. wskazaną przez biegłego sądowego jako wariant II.

Mając takie ustalenia Sąd zważył, iż powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Powołane reguły wyrażają ogólną konstrukcję umowy ubezpieczenia, która w każdorazowym przypadku jest uzupełniana o pewne szczegółowe ustalenia uzgodnione przez strony. Takim uzupełnieniem kodeksowych norm prawnych są postanowienia poszczególnych umów ubezpieczenia, których część znajduje się w załącznikach umowy obejmujących ogólne warunki ubezpieczenia.

Przechodząc do dalszych rozważań wskazać trzeba, że roszczenie powoda znajduje swoje oparcie w umowie ubezpieczenia AC. Zastosowanie w tej sprawie znajdują przepisy k.c., w szczególności art. 805 k.c. oraz 824 k.c., jak również ogólne warunki ubezpieczenia autocasco. Dodać w tym miejscu należy, że z mocy art. 807 k.c. i art. 15 ustawy z 1 1 września 2015r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej — Dz. U. 2017.1170 (a przed I stycznia 2016 r. z mocy art. 12 ustawy z 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej - Dz. U. 2015.1206) zakłady ubezpieczeniowe upoważnione są do ustalenia ogólnych warunków ubezpieczeń.

Jeżeli nie umówiono się inaczej, suma ubezpieczenia ustalona w umowie stanowi górną granicę odpowiedzialności ubezpieczyciela (art. 824 § 1 k.c.). Wysokość odszkodowania powinna jednocześnie odpowiadać rzeczywistym, uzasadnionym skutkom zdarzenia, z którego wniknęła szkoda. Zgodnie bowiem z art. 824 ¹ § I k.c., o ile nie umówiono się inaczej, suma pieniężna wypłacona przez ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczenia nie może być wyższa od poniesionej szkody. Naprawienie szkody (odszkodowanie) w tych granicach następuje według wyboru poszkodowanego - przez przywrócenie do stanu poprzedniego bądź przez zapłatę określonej sumy pieniężnej i powinno obejmować wszystkie straty, które poszkodowany poniósł wskutek zaistnienia szkody (art. 361§2 k.c.). Każdorazowo granice obowiązku naprawienia szkody wyznaczone są przez normalny związek przyczynowy między zdarzeniem wywołującym szkodę a szkodą.

Zasada odpowiedzialności pozwanego, oparta na umowie ubezpieczenia autocasco nie była przedmiotem sporu między stronami. Pozwany uznał swą odpowiedzialność co do zasady i rozliczając szkodę przyznał poszkodowanemu odszkodowanie w łącznej kwocie 4.957,67 zł. Poza sporem pozostawała również okoliczność, że wierzytelność o naprawienie szkody wyrządzonej w związku z zaistniałą kolizją przysługuje obecnie powodowi, a to na skutek zawarcia umowy cesji (art. 509 k.c. i nast.).

Spór między stronami dotyczył zasadności żądania częściowego odszkodowania w kwocie 4.522,90 zł wraz z odsetkami.

W ocenie Sądu, w świetle przeprowadzonego w sprawie dowodu z opinii biegłego, należało przyznać rację powodowi, iż kwota dotychczas przyznanego odszkodowania była zaniżona, natomiast nie w takim zakresie w jakim określił to w pozwie.

Nie ulegało wątpliwości, że ubezpieczony poszkodowany zapłacił składkę w wariancie (...) Zgodnie z pkt 83 OWU w wariancie (...) wysokość odszkodowania ustalana jest z uwzględnieniem stawki za roboczogodzinę — 60 zł netto oraz cen części alternatywnych, a jeśli w systemie używanym do kalkulacji kosztów naprawy nie ma cen części alternatywnych, ubezpieczyciel dokonuje potrącenia 30% od ceny części oryginalnych. Jednocześnie w OWU ustalono, że części alternatywne stanowią materiały i części zamienne, które są dostępne u dostawców niezależnych od producenta pojazdu, natomiast części oryginalne to materiały i części zamienne z logo producenta pojazdu oraz zalecane przez producenta i oficjalnych importerów do stosowania przez ich sieci serwisowe (pkt 1 19 ppkt 5 i 6 OWU). W pkt 38 OWU ubezpieczyciel przewidział dwa warianty ubezpieczenia z opcją amortyzacji, tj. z niewykupioną amortyzacją, czyli z potrąceniem procentowym oraz z wykupioną amortyzacją, czyli bez potrącenia procentowego. W treści OWU dodatkowo wyjaśniono, że „jeśli wybierzesz opcję ubezpieczenia z niewykupioną Amortyzacją, potrącamy określony w OWU procent od wartości części nowych, które zastąpią te uszkodzone. Jeśli wybierzesz opcję z wykupioną Amortyzacją, możesz naprawić samochód, używając nowych części, a my nie potrącimy zużycia '

Tak ukształtowana treść postanowień OWU jest w ocenie Sądu jednoznaczna, w szczególności wobec pomocniczego wyjaśnienia pojęcia amortyzacji umieszczonego bezpośrednio pod treścią pkt 38 OWU. Sąd stoi na stanowisku, że wybór wariantu kosztorysowego ubezpieczenia jako dopuszczalny przez ubezpieczyciela, nie może pozbawiać ubezpieczonego skorzystania z zagwarantowanych w ramach określonego wariantu świadczeń, nawet w sytuacji, gdy okaże się, że w wariancie (...) nie są dostępne części zamienne (jakimi co do zasady następuje naprawa).

Rację ma pozwany, że poszkodowany zawierając umowę ubezpieczenia w wariancie kosztorysowym wyraził zgodę na warunki określone w OWU. Z samej istoty wariantu kosztorysowego wynika, że w przypadku braku części alternatywnych, kalkulacji należy dokonać w oparciu o pomniejszone o 30% ceny części oryginalnych. Odszkodowanie winno uwzględniać potrącenie w wysokości 30% cen części oryginalnych pomimo wskazanej w polisie wykupionej amortyzacji. Należy bowiem odróżnić amortyzację części od potrącenia części oryginalnych. Amortyzacja jest ustalana na podstawie wieku pojazdu i de facto zużycia części, natomiast potrącenie z art. 83 OWU wynika z okoliczności, że pozwany wypłaca odszkodowanie co do zasady za naprawę częściami alternatywnymi zastrzegając, że w sytuacji, gdy nie ma części takich na rynku, to należy zastosować potrącenie części oryginalnych.

Tutejszy Sąd aprobuje i podziela zdanie Sądu Okręgowego w Łodzi (zawarte m.in. w wyroku z dnia 03 lipca 2020 roku, sygn. akt XIII Ga 2129/21, z dnia 06 maja 2020 r., sygn. akt XIII Ga 35/20, z dnia 19 czerwca 2020 r., sygn. akt XIII Ga 428/20), że potrącenie -30% nie stanowi amortyzacji, którą poszkodowany mógł wykupić. Podkreśla się, że potrącenie z pkt 83 nie spełnia warunków amortyzacji, tj. nie zależy od wieku pojazdu czy jego zużycia eksploatacyjnego. To potrącenie ma na celu skorygowanie cen części zamiennych sygnowanych logo producenta danej marki pojazdu oraz zalecane przez producenta i oficjalnych importerów do stosowania przez ich sieci serwisowe 30% z uwagi na brak części alternatywnej jakości. To potrącenie spełnia zatem zupełny cel niż amortyzacja.

Sąd podzielił zdanie biegłego sądowego zawarte w opinii głównej oraz opinii uzupełniającej i przyjął, że należało zastosować wariant II wyceny — z zastosowaniem cen części oryginalnych o jakości (...) z logo producenta i potrąceniem w wysokości -30% oraz cen części typu zamienniki, zgodnie z treścią art. 83 ppkt 2 OWU.

Wskazać w tym miejscu należy, iż dowody zgromadzone w aktach sprawy nie dają podstaw do uwzględnienia wariantu I wyceny obejmującego użycie oryginalnych części z logo producenta pojazdu o jakości (...) bez dokonania potrącenia 30%. Sąd nie znalazł również podstaw do zaaprobowania stanowiska pozwanego w zakresie kosztów naprawy ustalonych w oparciu o wymianę jedynie poszycia drzwi, bez wymiany pokrywy zewnętrznej. Zwłaszcza, że zasadność wariantu III została wyraźnie zakwestionowana przez biegłego w opinii uzupełniającej. Przyjąć zatem należało, że kwota odszkodowania winna wynieść 7.627,73 zł. Jako, że pozwany częściowo uznał roszczenie i wypłacił kwotę 4.957,67 zł, do wypłaty pozostało 2.670,06 zł.

Wobec powyższego należało zasądzić od pozwanego (...)z siedzibą w W. kwotę 2.670,06 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 18 września 2020 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 27,04 zł tytułem skapitalizowanych odsetek, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18 września 2020 r. do dnia zapłaty.

W pozostałym zakresie żądanie powoda oddalono jako nieuzasadnione, o czym Sąd orzekł w pkt 2 wyroku.

Sąd uznał, że koszt wykonania ekspertyzy nie był konieczny i niezbędny do wytoczenia powództwa przez powoda. Określeniu wysokości szkody służy postępowanie dowodowe, a powód w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą winien mieć odpowiednią wiedzę i doświadczenie pozwalające mu na oszacowanie wartości dochodzonego roszczenia, które następnie udowadnia w postępowaniu dowodowym za pomocą np. opinii biegłych. Zlecenie sporządzenia kalkulacji stanowiło przerzucenie na stronę pozwaną kosztów prowadzonej przez siebie działalności, a ten koszt nie pozostaje w związku przyczynowym ze szkodą.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 100 k.p.c. i na tej podstawie zniósł wzajemnie koszty procesu między stronami.

W ostatnim punkcie wyroku, na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. Dz.U. z 2019 r. poz. 785 ze zm.), Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa — Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim kwotę 314,62 zł tytułem zwrotu poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatków związanych z wynagrodzeniem powołanego w sprawie biegłego w zakresie, wj akim nie zostały pokryte z zaliczki w wysokości 700,00 zł uiszczonej przez powoda oraz z zaliczki w tej samej wysokości uiszczonej przez pozwanego, gdzie łączny koszt opinii głównej i uzupełniającej biegłego sądowego wyniósł kwotę 1.714,62 zł (2x700(1.372,68+341 ,94) - - 314,62 zł).

Apelację od powyższego orzeczenia wywiódł powód zaskarżając wyrok w części, a mianowicie:

1. co do pkt 2 w zakresie oddalającym powództwo co do kwoty:

- 1.852,84 zł, tytułem dopłaty odszkodowania za uszkodzony pojazd wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 18 września 2020 r. do dnia zapłaty,

- 31,94 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 18 września 2020 r. do dnia zapłaty, tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie liczonych od kwoty 1.852,84 zł od dnia 11 lipca 2020 r. do dnia 17 września 2020 r.,

2. co do pkt 3 i 4, rozstrzygających o kosztach procesu za I instancję w całości.

Zaskarżonemu wyrokowi powód zarzucił:

1.  naruszenie przepisów prawa procesowego mające istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, to jest:

a/ art. 233 §1 k.p.c. w zw. z art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c. poprzez dowolną ocenę materiału dowodowego zebranego w sprawie, co doprowadziło do nieuprawnionego przyjęcia, że koszt naprawy pojazdu marki M. o nr rej. (...) po szkodzie z dnia 10 czerwca 2020r. wynosi 7.627,73 zł, to jest przy uwzględnieniu cen oryginalnych części zamiennych pomniejszonych o amortyzację w wysokości 30%, w sytuacji, gdy poprawne zastosowanie przepisów prawa materialnego (o czym mowa w zarzutach z pkt 2) winno doprowadzić Sąd I instancji do wniosku, iż zgodnie z umową ubezpieczenia autocasco łączącą poszkodowanego z ubezpieczycielem koszty naprawy uszkodzonego pojazdu winny być wyliczone w oparciu o ceny części oryginalnych bez jakichkolwiek potrąceń, a to z uwagi na wykupioną przez poszkodowanego opcję zniesienia amortyzacji części,

b/ naruszenie przepisów prawa procesowego, a to art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 278 I k.p.c. poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego i uznanie, iż kwota dopłaty należnego poszkodowanemu odszkodowania z tytułu szkody powstałej w pojeździe marki M. uszkodzonym w wyniku wypadku z dnia 10 czerwca 2020 r. przy uwzględnieniu wypłaconej przez pozwanego bezspornej części odszkodowania — wynosi 2.670,06 zł, podczas gdy z opinii biegłego sądowego wynika, iż koszty naprawy przedmiotowego pojazdu ustalone zgodnie z zasadami przewidzianymi dla wariantu Kosztorys ze zniesioną amortyzacją części wynoszą 9.496,21 zł„ co przy uwzględnieniu wpłaty kwoty w wysokości 4.957,67 zł dokonanej przez pozwanego ubezpieczyciela po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego winno doprowadzić do wniosku, iż niedopłata do odszkodowania kształtuje się na poziomie 4.538,54 zł, a nie 2.670,06 zł jak zostało to błędnie przyjęte przez Sąd I instancji,

2.  naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest art. 363 § 1 k.c. w zw. z art. 361 2 k.c. w zw. z art. 805§ 1 i 2 pkt 1 k.c. w zw. z pkt 83 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia Auto Casco zatwierdzonych przez (...)w dniu 12 lipca 2018 r. (dalej OWU AC) w zw. z art. 65 § 2 k.c. w zw. z art. 385§2 k.c., poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i zasądzenie na rzecz powoda odszkodowania w zaniżonej wysokości, a to z uwagi na zastosowanie 30 procentowego potrącenia na ceny części oryginalnych z logo producenta pojazdu w sytuacji, gdy na skutek opłacenia przez poszkodowanego dodatkowej składki ubezpieczeniowej pozwany rozszerzył zakres ochrony i odstąpił od stosowania amortyzacji, czego konsekwencją jest to, iż wysokość odszkodowania ustalona w zgodzie z umową ubezpieczenia autocasco nie może obejmować jakichkolwiek potrąceń cen części zamiennych sygnowanych logo producenta pojazdu i to niezależnie od jego nazwy.

Powołując się na powyższe zarzuty skarżący wniósł o o zmianę wyroku Sądu I instancji poprzez:

l) zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda dalszej kwoty w wysokości:

a/ 1.852,84 zł, tytułem dopłaty odszkodowania za uszkodzony pojazd wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 18 września 2020 r. do dnia zapłaty,

b/ 31,94 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 18 września 2020 r. do dnia zapłaty, tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie liczonych od kwoty 1.852,84 zł od dnia 11 lipca 2020 r. do dnia 17 września 2020 r.,

2) zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania przed Sądem I instancji, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Ponadto wnosił o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

W odpowiedzi na apelację pełnomocnik pozwanego wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów wg norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja powoda jest bezzasadna .

Sąd Okręgowy podziela ustalenia faktyczne Sądu Rejonowego i przyjmuje je za własne czyniąc je podstawą swojego rozstrzygnięcia.

Rozważając w pierwszej kolejności zarzut naruszenia prawa procesowego tj. art. 233 k.p.c. należy przypomnieć, iż konsekwencją naruszenia przepisu art. 233 § 1 k.p.c. winno być dokonanie nieprawidłowych ustaleń faktycznych. Tymczasem w przedmiotowej sprawie nie zaistniała taka okoliczność. Sąd pierwszej instancji ustalił wysokość należnego odszkodowania w sposób wariantowy odwołując się w tym zakresie do zaproponowanych przez pozwanego w ogólnych warunkach ubezpieczenia metod. Powyższe ustalenie nastąpiło na podstawie opinii biegłego, który przy jej sporządzeniu zastosował się do zaleceń określonych w postanowieniu dowodowym sporządzając opinię w trzech wersjach. Ustalając wysokość odszkodowania w zleconych wariantach biegły nie popełnił żadnych błędów. Niesporny w szczególności był i pozostaje zakres szkody oraz wyliczenie (przy uwzględnieniu wskazanych w warunkach ubezpieczenia metod) kosztów jej naprawnienia.

O wyborze metody ustalenia odszkodowania decyduje natomiast ocena prawna postanowień umownych, sprowadzająca się do ustalenia ich ważności i związana z zastosowaniem przepisów prawa materialnego.

Sąd Okręgowy w pełni podziela pogląd Sądu Rejonowego o braku abuzywności postanowień umownych dotyczących likwidacji szkody w wariancie kosztorys z wykupioną amortyzacją.

Umowa ubezpieczenia AC jest umową dobrowolną. Obowiązkiem zakładu ubezpieczeń w tym przypadku nie musi być pełne naprawienie szkody w znaczeniu art. 363 k.c. w zw. z art. 361 k.c. ale wypłacenie świadczenia ubezpieczeniowego zgodnego z celem umowy i jej postanowieniami (art. 805 § 1 k.c.).

Zgodnie z pkt 83 OWU w wariancie kosztorys wysokość odszkodowania jest ustalana na podstawie stawki za roboczogodzinę 60 zł oraz cen części alternatywnych , jeżeli zaś w systemie używanym do kalkulacji kosztów naprawy nie ma części alternatywnych ubezpieczyciel odejmuje 30% od cen części oryginalnych. Nie sposób zatem nie zauważyć różnicy miedzy amortyzacją części a potrąceniem cen części oryginalnych. Zwłaszcza że zapisy OWU zawierają w pkt 119 ppkt 1 definicje amortyzacji. Amortyzacja jest obliczana gdy koszty naprawy są obliczane na podstawie wieku pojazdu czyli de facto zużycia części, natomiast potrącenie z pkt 83 OWU dotyczy zupełnie innej sytuacji gdy na rynku nie ma części alternatywnych wówczas od cen części oryginalnych potrąca się 30%. Skoro zatem poszkodowany zawarł umowę w wariancie kosztorys musiał się liczyć z uzyskaniem odszkodowania na podstawie cen części zamiennych alternatywnej jakości. W sytuacji gdy takie części nie są dostępne to dla potrzeb wyliczenia odszkodowania nastąpi pomniejszenie wartości części oryginalnych o 30%. . Zabieg taki nie ma nic wspólnego z amortyzacją części wykupioną przez poszkodowanego.

Reasumując podkreślić należy, iż przyjęcie w umowie stałego wskaźnika obniżającego wycenę części zamiennych niezbędnych do naprawienia szkody w przypadku gdy jako punkt wyjścia dla tej wyceny przyjęto cenę części oryginalnych, przy uwzględnieniu faktu, że strony umówiły się iż koszt naprawy pojazdu zostanie ustalony w oparciu o wartość nieoryginalnych części zamiennych nie narusza interesów konsumenta, a już z pewnością nie narusza ich w sposób rażący. Zarówno bezpośrednie brzmienie umowy, jak i cel jej zawarcia oraz zgodny zamiar stron przemawiają za interpretacją ogólnych warunków ubezpieczenia przedstawioną przez pozwanego. Wskazane postanowienie umowne nie jest więc niezgodne z dobrymi obyczajami, czy też z przepisami prawa powszechnego obowiązującego dotyczącymi umowy ubezpieczenia. Jak wskazano wyżej postanowienia zakwestionowane przez stronę powodową są oczywiste, jasne i nie budzące żadnych wątpliwości. (por. także wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 5 sierpnia 2021r. II Ca 517/21).

Jako nieuprawnione w realiach niniejszej sprawy należy traktować twierdzenia powoda jakoby wysokość odszkodowania ustalona w zgodzie z umową ubezpieczenia autocasco nie mogła obejmować jakichkolwiek potrąceń cen części zamiennych sygnowanych logo producenta pojazdu i to niezależnie od jego nazwy. Takie twierdzenia nie znajdują jakiegokolwiek uzasadnienia w treści OWU Auto Casco.

Dlatego też na podstawie art. 385 k.p.c. należało orzec jak w pkt 1 wyroku.

O kosztach procesu za instancję odwoławczą orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108§ 1 k.p.c. uwzględniając fakt , z powód w całości przegrał sprawę w postępowaniu apelacyjnym.

Dariusz Mizera