Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2015 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący	SSA w SO Arkadiusz Lisiecki
Sędziowie	SSA w SO Grzegorz Ślęzak (spr.) SSR del. Monika Cichocka
Protokolant	Paulina Neyman

po rozpoznaniu w dniu 29 października 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie sprawy z powództwa M. M.

przeciwko (...) w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Radomsku

z dnia 15 lipca 2015 roku, sygn. akt I C 191/13

oddala apelację oraz nie obciąża powódki obowiązkiem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą na rzecz pozwanej.

SSA w SO Arkadiusz Lisiecki

SSA w SO Grzegorz Ślęzak SSR Monika Cichocka

Sygn. akt II Ca 695/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 lipca 2015 r. Sąd Rejonowy w Radomsku po rozpoznaniu sprawy z powództwa M. M. przeciwko pozwanej (...) w W. o zapłatę kwoty 51.440,00 zł

I.  zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 29.440,00zł z ustawowymi odsetkami:

a.  od kwoty 10.500,00 zł od dnia 10 lipca 2013 r. do dnia zapłaty,

b.  od kwoty 4.500,00 zł od dnia 04 października 2013r. do dnia zapłaty;

c.  od kwoty 14.440,00 zł od dnia 02 kwietnia 2015 r. do dnia zapłaty;

II.  ustalił odpowiedzialność pozwanego za skutki wypadku z dnia 12 maja 2010r. na przyszłość;

III.  w pozostałej części oddalił powództwo;

IV.  zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 3.417,00 złotych tytułem kosztów procesu;

V.  nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1.744,70 zł.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowiły przytoczone poniżej ustalenia i zarazem rozważania Sądu Rejonowego:

Niespornym jest między stronami, że w dniu (...) r. powódka M. M. (2) jadąc rowerem została potrącona przez samochód. Sprawca wypadku J. K. kierujący pojazdem w dacie zdarzenia, posiadał ważną polisę OC w pozwanym (...)Oddział Ł..

W wyniku zdarzenia powódka doznała: stłuczenia kręgosłupa piersiowo - lędźwiowego, stłuczenia kręgosłupa szyjnego, stłuczenia głowy, stłuczenia brzucha, stłuczenia stawu skokowego prawego.

Bezpośrednio po wypadku była hospitalizowana w Szpitalu (...) w R. na Oddziale Chirurgicznym, a następnie została wypisana do domu z zaleceniem dalszego leczenia u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej.

Dolegliwości bólowe o znacznym nasileniu, głównie kręgosłupa szyjnego, utrzymywały Mi u powódki do trzech tygodni. Po tym okresie ból się zmniejszał, z okresowymi nawrotami do dnia dzisiejszego. W trakcie pobytu w szpitalu nie wykonywano u powódki bolesnych zabiegów i operacji. Leczono ortopedycznie i neurologicznie do 2012 r. Obecnie okresowo leczy się u lekarza rejonowego.

Doznane przez powódkę urazy nie skutkowały u powódki zmianami pourazowymi chin trwałymi ograniczeniami funkcji. Z punktu widzenia ortopedy obecnie u badanej nie stwierdził ograniczeń funkcjonalnych wykonywania zawodu czy uprawiania sportów. W okresie dolegliwości bólowych powódka przyjmuje Meloxam.

W badaniu powódki nie stwierdza się ograniczeń funkcji i zakresu ruchomości kręgosłupa. Stąd też brak jest wskazań do regularnej rehabilitacji. Odbywane rehabilitacje badanej pomagały na 2 - 3 miesiące.

Ze względu na brak skutków pourazowych w badaniach obrazowych i przeprowadzonym badaniu ortopedycznym, biegły nie widzi podstaw do orzeczenia trwałego uszczerbku im zdrowiu.

Powódka M. M. (3) w wyniku wypadku w dniu 12.05.2010 r. doznała urazu głowy i kręgosłupa. Była hospitalizowana 3 dni w szpitalu, a następnie leczona ambulatoryjnie Przez jeden miesiąc przebywała na zwolnieniu lekarskim. Potem wróciła do pracy. Nadal leczy sit, rehabilitacyjnie i farmakologicznie w Poradni (...). Chora była prze/ okres 1 - go miesiąca niezdolna do pracy. Obecnie nie pracuje ponieważ wychowuje dziecko Utrzymują się u niej bóle głowy, zawroty, bóle kręgosłupa C i Th. Wykonany RM kręgosłup;! C wykazał zmiany w postaci wypuklin C4/C5 i C5/C6. Zmiany to mogą być częściowo skutkiem procesu zwyrodnieniowego, a częściowo skutkiem zmian pourazowych. Przed wypadkiem chora nie leczyła się z powodu zmian w odcinku C kręgosłupa.

Jeżeli chora będzie nadal leczyła się farmakologicznie i rehabilitacyjnie, istnieje możliwość poprawy stanu zdrowia. Aktualnie może wykonywać zawód, uprawiać sporty rekreacyjne, pracować twórczo oraz artystycznie. Istnieje szansa jej powrotu do zdrowia w dłuższym okresie czasu tj. 2-3 lat. o ile nie dołączą się zmiany związane z procesem starzenia organizmu i|, zwyrodnienia.

Skutki wypadku odczuwane są przez powódkę nadal, ale już w coraz mniejszym stopniu. Struktura anatomiczna kręgosłupa szyjnego jest uszkodzona i powstały wypukliny C4/C5 i C5/C6. Schorzenia doznane przez powódkę wymagają opinii biegłego neurochirurga, co do ewentualnego zabiegu w związku z wypuklinami C4/C5 i C5/C6. Powódka nadal przyjmuje leki przeciwbólowe, których koszt miesięczny wynosi 30zł. Istnieje nadal konieczność przeprowadzania rehabilitacji.

Procentowy uszczerbek na zdrowiu w związku z urazem kręgosłupa C wynosi wg § 94 a - 10%.

Procentowy uszczerbek na zdrowiu w związku z urazem kręgosłupa szyjnego z § 94 a wynosi 10% a z § 94c 5%.

Sąd uznał, że powódka udowodni konieczne przesłanki odpowiedzialności za czyn niedozwolony z art. 415 k.c, a to: szkodę w postaci opisanego wyżej rozstroju zdrowia, fakt z którym ustawa łączy obowiązek odszkodowawczy określonego podmiotu, a którym w tym przypadku jest wypadek drogowy oraz związek przyczynowy między tym faktem, a szkodą.

Poszkodowanemu, który doznał w następstwie czynu niedozwolonego uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, przysługują w ramach naprawienia szkody w zależności od skutków obrażeń min. zwrot kosztów leczenia i lekarstw, zwrot kosztów opieki (art. 444§1 k.c), a nadto zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę (art. art. 445 § 1 k.c).

W wyniku wypadku w dniu 12.05.20lOr. powódka M. M. (3) doznała urazu głowy i kręgosłupa, a w tym stłuczenia kręgosłupa piersiowo - lędźwiowego, stłuczenia kręgosłupa szyjnego, stłuczenia głowy, stłuczenia brzucha, stłuczenia stawu skokowego prawego. Była hospitalizowana 3 dni w szpitalu, a następnie leczona ambulatoryjnie. Przez 1 miesiąc przebywała na zwolnieniu lekarskim. Potem wróciła do pracy. Nadal leczy się rehabilitacyjnie t farmakologicznie w (...). Chora była przez okres 1 miesiąca niezdolna do pracy. Utrzymują się u niej bóle głowy, zawroty, bóle kręgosłupa C i Wykonany RM kręgosłupa C wykazał zmiany w postaci wypuklin C4/C5 i C5/C6. Zmiany te musiały być częściowo skutkiem procesu zwyrodnieniowego, a częściowo skutkiem zmian pourazowych. Przed wypadkiem chora nie leczyła się z powodu zmian w odcinku C kręgosłupie Jeżeli będzie nadal leczyła się farmakologicznie i rehabilitacyjnie, istnieje możliwość. W poprawy stanu zdrowia. Aktualnie może wykonywać zawód, uprawiać sporty rekreacyjne, pracować twórczo oraz artystycznie. Istnieje szansa jej powrotu do zdrowia w dłuższym okresie czasu tj. 2-3 lat. o ile nie dołączą się zmiany związane z procesem starzenia organizmu tj. zwyrodnienia.

Skutki wypadku odczuwane są przez powódkę nadal, ale już w coraz mniejszym stopniu Struktura anatomiczna kręgosłupa szyjnego jest uszkodzona i powstały wypukliny C4/C5 i C5/C6 Schorzenia doznane przez powódkę wymagają opinii biegłego neurochirurga, co do ewentualnego zabiegu w związku z wypuklinami C4/C5 i C5/C6. Powódka nadal przyjmuje leki przeciwbólowe, których koszt miesięczny wynosi 30 zł. Istnieje nadal konieczność przeprowadzania rehabilitacji.

Sąd dał w pełni wiarę opiniom biegłych lekarzy (...). S. N. i B. M. jako profesjonalnych i przekonywujących z których S. N. i B. M. ustalili łącznie na 15 % trwały uszczerbek na zdrowiu powódki M. M., związany z wypadkiem dnia 12 maja 2010 r., przy czym oboje w wysokości 10 % z § 94 a rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dni;1 18 grudnia 2002 roku w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz. U. z 2002 roku, Nr 234, poz. 1974). W takiej sytuacji oczywistym jest, że uszczerbek nie może wynosić 25 % jako suma 10% + 10% + 5 % lecz 15 % jako suma 10%+ 5%.

Z powyższych przyczyn sąd uznał, że kwota 37.500,00 zł tytułem zadośćuczynienia spełni w pełni funkcje kompensacyjną, nawiązując do ustalonych obrażeń ciała powoda, których nic można traktować jako trwałych czy też długotrwałych.

Od kwoty tej należało odjąć wypłacona kwotę 9.500,00 zł. Dlatego należało zasądzić tytułem zadośćuczynienia kwotę 28.000,00 zł plus 1.440,00 zł odszkodowania ustalonego w granicach zakreślonych przepisem art. 322 k.p.c.

Datę wymagalności odsetek sąd ustalił na datę wyrokowania, zgodnie z żądaniem pozwu oraz na daty rozszerzenia żądania.

Zważywszy na przepis art. 442 1 § 1 k.c. i daty wniesienia pozwu oraz datę wypadku, zarzut przedawnienia jest oczywiście chybiony.

Zważywszy na opinie lekarzy, którzy uznali, że proces leczenia i pełnego powrotu do zdrowia powódki jest wątpliwy, sąd ustalił odpowiedzialność pozwanego za szkodę, która może powstać w przyszłości z tego samego zdarzenia, por. uchw. SN(7) z 17.4.1970 r. (III PZP 34/69, OSN 1970, Nr 12, poz. 217).

O kosztach sąd orzekł po myśli przepisu art. 98 k.p.c. Przepis wyraża zasadę odpowiedzialności za wynik procesu.

Zasądzona z tego tytułu kwota 3.417,00 zł obejmuje kwotę 2.417,00 zł kosztów zastępstwa radcy prawnego, co uzasadnia treść § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielanej przez radców prawnych ustanowionych z urzędu (Dz.U. z 2002 nr 163, poz. 1349 z poz. 62 z późn. zm.) oraz za art. 1 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2006, Nr 225 z późn. zm.), a nadto uiszczona i rozliczona w całości zaliczka na wynagrodzenie biegłych.

W nawiązaniu do rozstrzygnięcia o kosztach procesu, sąd nakazał ściągnąć od strony pozwanej koszty sądowe w kwocie 1.472,00 zł będące opłatą sądową od zasądzonej kwoty oraz 272,70 zł wydatków na wynagrodzenie biegłych wyłożone tymczasowo z rachunku Skarbu Państwa, mając u podstawy przepis art. 113 § 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( Dz. U. z 2005 r. Nr 167, pol. 1398 z późn. zm.).

Powyższy wyrok w części oddalającego powództwo w zakresie kwoty22000 złotych tytułem zadośćuczynienia (punkt III sentencji wyroku) zaskarżyła powódka. Apelacja wyrokowi w zaskarżonej części zarzuca:

1)  obrazę przepisów postępowania, tj. naruszenie art. 233 § 1 k.p.c., poprzez niedostateczne rozważenie całokształtu okoliczności sprawy przy ocenie rozmiaru krzywdy doznane) przez powódkę;

2)  obrazę przepisów prawa materialnego, tj.: art. 445 k.c. przez niewłaściwe zastosowanie i w konsekwencji nieprawidłowe ustalenie wysokości zadośćuczynienia w oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy,

Wskazując na powyższe zarzuty apelująca wnosiła o zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwoty 22.000 zł. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 kwietnia 2013r. oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania apelacyjnego.

W odpowiedzi na apelację pełnomocnik pozwanego wnosił o jej oddalenie i zasądzenie kosztów procesu za drugą instancję.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest nieuzasadniona, albowiem podniesione w niej zarzuty: uchybienia procesowego przez naruszenie przepisu art. 233 § 1 kpc oraz obrazy prawa materialnego, tj. przepisu art. 445 kc, co doprowadziło – w ocenie apelującej – do zasądzenia rażąco niskiego zadośćuczynienia, nie są trafne.

Lektura materiału aktowego wskazuje bowiem, że dokonana przez Sąd I instancji ocena materiału dowodowego jest wszechstronna i odpowiada wymogom jakie stawiają jej przepisy art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 328 § 2 k.p.c.

Dokonane na podstawie takiej oceny dowodów precyzyjne ustalenia faktyczne Sądu Rejonowego w zakresie doznanej przez powódkę w wyniku wypadku w dniu 12 maja 2010 r krzywdy, na którą składają się doznane przez powódkę obrażenia, prawidłowo określony przez ten Sąd uszczerbek na zdrowiu, oraz cierpienia fizyczne i psychiczne , są trafne i zasługują na akceptację Sądu Okręgowego.

Sąd Rejonowy, oceniając wysokość należnego powódce zadośćuczynienia, uwzględnił wszystkie okoliczności podnoszone w apelacji, a które to składają się na pełny obraz doznanej przez powódkę krzywdy, tj. okoliczności zdarzenia, rodzaj doznanych obrażeń ciała oraz rozmiar cierpień psychicznych i fizycznych a także wiek pokrzywdzonej.

Sąd Rejonowy w sposób zatem wszechstronny i należyty uzasadnił wysokość zasądzonego zadośćuczynienia, któremu – w ocenie Sądu Okręgowego i wbrew odmiennemu poglądowi apelującej – nie można zarzucić, iż jest jedynie symboliczne i niewspółmierne do wskazanych powyżej okoliczności i w efekcie zasądzone zostało w granicach rażąco zaniżonych i nie odpowiadających wymogom art. 445 § 1 k.c.

Zasądzone więc przez Sąd Rejonowy zaskarżonym wyrokiem zadośćuczynienie odpowiada przesłankom powołanego powyżej przepisu prawa materialnego.

Reasumując powyższe rozważania uznać należy, iż apelacja nie zawiera uzasadnionych zarzutów i sprowadza się jedynie do nieskutecznej polemiki z prawidłowym wyrokiem Sądu I instancji, który odpowiada powołanemu w jego uzasadnieniu prawu materialnemu.

Dlatego też, apelację jako nieuzasadnioną należało oddalić na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach procesu między stronami za instancję odwoławczą orzeczono na zasadzie art. 102 k.p.c.

Mając bowiem na uwadze subiektywne wprawdzie przeświadczenie pokrzywdzonej o większej krzywdzie ale wynikające jednak z utrzymujących się nadal dolegliwości bólowych, jej sytuację materialną, a przede wszystkim charakter dochodzonego roszczenia za doznana krzywdę na osobie oraz okoliczność, iż wysokość należnego zadośćuczynienia ma charakter ocenny i uznaniowy, tj. jego ostateczna wysokość zależy od oceny Sądu, Sąd II instancji nie obciążył powódki, która przegrała postępowanie apelacyjne, obowiązkiem zwrotu kosztów procesu za II instancję na rzecz strony pozwanej.