Portal Orzeczeń

POSTANOWIENIE

Dnia 31 grudnia 2018 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSO Paweł Hochman
Sędziowie:	SSA w SO Stanisław Łęgosz SSO Dariusz Mizera (spr.)
Protokolant:	st. sekr. sąd. Alicja Sadurska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 grudnia 2018 roku

sprawy z wniosku Skarbu Państwa - (...)

z udziałem (...) Spółki Akcyjnej w L. , Prokuratury (...)

o ustanowienie służebności przesyłu

na skutek apelacji wnioskodawcy

od postanowienia Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb.

z dnia 5 września 2018 roku, sygn. akt I Ns 1407/17

postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Piotrkowie Tryb. pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania za instancję odwoławczą.

Sygn. akt: II Ca 849/18

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 5 września 2018r. Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim po rozpoznaniu sprawy z wniosku Skarbu Państwa reprezentowanego przez (...) z udziałem (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. Oddziału (...), Prokuratury (...)

o ustanowienie służebności przesyłu postanowił oddalić wniosek o ustanowienie służebności przesyłu obciążającej nieruchomość w miejscowości P., oznaczonej w ewidencji gruntów, jako działka ne (...), o powierzchni (...) ha, dla której Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim prowadzi księgę wieczystą nr (...) na rzecz każdoczesnego właściciel urządzenia przesyłowego – linii energetycznej napięcia zlokalizowanej na w/w działce, służebności przesyłu polegającej na utrzymywaniu linii energetycznej, prawie do jej konserwacji i napraw za jednorazowym wynagrodzeniem w kwocie 50.430,00 zł.

Podstawą rozstrzygnięcia były przytoczone poniżej ustalenia i rozważania Sądu Rejonowego.

Na nieruchomości wnioskodawcy położonej przy ul. (...) w P. stanowiących działkę (...) (obręb (...)) zlokalizowano następującą infrastrukturę dystrybucyjną:

1/wewnętrzną stację transformatorową 15/04, kV o nazwie (...), nr eksploatacyjny o nr (...),

2/ odcinek linii kablowej 15kV (...) – (...) prowadzony w kierunku stacji transformatorowej 15/0,4kV (...)nr eksploatacyjnym (...),

3/ odcinek liii kablowej 15kV (...) – (...) prowadzony w kierunku stacji transformatorowej 15/0,4kV (...) o nr eksploatacyjnym (...),

4/ odcinek linii kablowej 15 kV relacji linii (...) - (...) prowadzony w kierunku stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) o nr eksploatacyjnym (...),

5/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku przedszkola przy ul. (...),

6/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku (...) przy ul. (...),

7/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku budynku na nieruchomości przy ul. (...),

8/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku budynku na nieruchomości przy ul. (...),

9/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku budynku na nieruchomości przy ul. (...),

10/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku(...) przy ul. (...),

11/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku (...) przy ul. (...),

12/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...)prowadzony w kierunku (...) przy ul. (...),

13/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku (...) przy ul. (...),

14/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...)prowadzony w kierunku (...)przy ul. (...),

15/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV

(...) nr (...) prowadzony w kierunku budynku przy ul. (...),

16/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku budynku przy ul. (...),

17/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku budynku przy ul. (...),

18/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr(...) prowadzony w kierunku przedszkola przy ul. (...),

19/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...)w kierunku budynku (...)

Stacja transformatorowa wskazana w pkt 1 (tzw. stacja wnętrzowa), która jest zasilana przez linie średniego napięcia, zaś dalej z tej stacji wyprowadzane są linie niskiego napięcia (linie kablowe), z której zasilane są kolejne nieruchomości przy Al. (...) w P.. Stacja transformatorowa została wybudowana jeszcze 17 kwietnia 1973r. w budynku zarządzanym przez (...) ( (...)) i przekazana w zarząd poprzednikowi prawnemu uczestniczki — (...) w dniu 23 maja 1970r. Od tamtego czasu stacja jest nieprzerwanie eksploatowana przez uczestniczkę ad. 1 i jej poprzedników prawnych nie tylko w zakresie utrzymania sieci, ale także modernizacji i rozbudowy sieci, o czym świadczą ww. wyprowadzenia ze stacji w postaci linii kablowych.

Linie poniżej wskazane zostały wybudowane w następującym czasie:

1/ odcinek linii kablowej 15kV (...) – (...) prowadzony w kierunku stacji transformatorowej 15/0,4kV (...)nr eksploatacyjnym (...)– 30 grudnia 2005 r.

2/ odcinek liii kablowej 15kV (...) – (...) prowadzony w kierunku stacji transformatorowej 15/0,4kV (...) o nr eksploatacyjnym (...) – 26 października 1998 r.,

3/ odcinek linii kablowej 15 kV relacji linii (...) - (...) prowadzony w kierunku stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) o nr eksploatacyjnym (...) - 26 października 1998 r.,

4/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku przedszkola przy ul. (...)– 18 listopada 1978 r.,

5/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku (...)przy ul. (...) lutego 1984 r.,

6/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku budynku na nieruchomości przy ul. (...) – 2007 r.

7/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku budynku na nieruchomości przy ul. (...) r.

8/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku budynku na nieruchomości przy ul. (...) r.

9/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku (...) przy ul. (...) – 1998 r.

10/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku (...) przy ul. (...) – 3 wrzesnia 1998 r.

11/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku (...) przy ul. (...) stycznia 1971 r.

12/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku (...) przy ul. (...) września 1979 r.

13/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku (...) przy ul. (...) – 2004 r.,

14/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV

(...) nr (...) prowadzony w kierunku budynku przy ul. (...) r.

15/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) w kierunku budynku przy ul. (...) r.

16/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku budynku przy ul. (...) r.

17/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) prowadzony w kierunku przedszkola przy ul. (...) r.

18/ odcinek linii kablowej 0,4 kV zasilany ze stacji transformatorowej 15/0,4 kV (...) nr (...) w kierunku budynku (...)– 2007 r.

Nieruchomość pozostawała w zarządzenie Prokuratury (...) (jako statio fisci Skarbu Państwa) w dniu 5 grudnia 1990 r., to urządzenia przesyłowe nieprzerwanie od daty ich przekazania pozostawały w zarządzie poprzedników prawnych uczestniczki (w podanej dacie było to przedsiębiorstwo państwowe (...) z siedzibą w Ł.), którzy za pomocą tej infrastruktury dostarczali energię elektryczną do odbiorców końcowych.

Zarządzeniem Ministra (...) nr (...)z dnia (...)roku z mocą od 1 stycznia 1989 roku utworzone zostało samodzielne przedsiębiorstwo państwowe (...) w Ł.. Wymienionemu przedsiębiorstwu przydzielone zostały składniki mienia powstałego z podziału przedsiębiorstwa państwowego (...)w W.. Z dniem 12 lipca 1993 roku doszło do przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa. Po kolejnych przekształceniach w dniu 31 sierpnia 2010 roku w wyniku przejęcia majątek przejęła (...) S.A. w L..

Poprzednicy prawni (...) S.A. Oddział (...) od chwili posadowienia linii energetycznych korzystali z nich oraz dokonywali niezbędnych napraw i konserwacji. W chwili obecnej uczestnik postępowania dokonuje niezbędnych napraw i konserwacji. Bieg linii od 1970 r. nie był zmieniany – jedynie modernizowany i rozbudowywana co do linii niskiego i średniego napięcia.

Ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się na powołanych dowodach - przede wszystkim na załączonych do sprawy dokumentach oraz zeznaniach świadków, które uznał za wiarygodne. Wskazać w tym miejscu należy, iż sporną kwestię ciągłości posiadania linii elektroenergetycznych Sąd rozstrzygnął w oparciu o dowody z dokumentów, których wiarygodność nie budziła zastrzeżeń Sądu i nie była kwestionowana przez żadną ze stron, a nadto biorąc pod uwagę zeznania świadków W. K., T. W. i W. D..

W takich okolicznościach Sąd zważył, iż podstawę prawną wniosku stanowi przepis art. 305 ² § 2 k.c., przy czym uwzględnienie roszczenia o ustanowienie służebności przesyłu może nastąpić jedynie w sytuacji, gdy właścicielowi urządzeń przesyłowych nie służy uprawnienie do korzystania
z obciążonej nieruchomości w zakresie jaki miałby wynikać z ustanowienia służebności. Zasadność roszczenia wnioskodawcy uzależniona jest zatem od kwestii istnienia po stronie uczestnika skutecznego względem nich prawa, na podstawie którego mógłby korzystać z nieruchomości w zakresie wynikającym z treści służebności przesyłu. W niniejszej sprawie na nieruchomości wnioskodawcy posadowiona jest linia elektroenergetyczna. W odniesieniu do istniejącej linii napowietrznej uczestnik podniósł zarzut zasiedzenia, który był zasadny.

Przechodząc do analizy przesłanek samego zasiedzenia służebności przesyłu, należy zauważyć, iż pomimo tego, że przed wejściem w życie w dniu 3 sierpnia 2008r. przepisów art. 305 ¹ -305 ⁴ k.c. o służebności przesyłu, dodanych przez ustawę z dnia 30 maja 2008 roku o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 116. póz. 731) przepisy nie przewidywały wprost tego rodzaju służebności, będącej przedmiotem rozpoznawanej sprawy i w literaturze istniał spór co do możliwości nabycia służebności przesyłu przez zasiedzenie - to w orzecznictwie Sądu Najwyższego jednolicie przyjmowano, stosując w drodze analogii art. 145 k.c., możliwość ustanowienia służebności przesyłu, a także dopuszczalność nabycia jej w drodze zasiedzenia. Ostatecznie potwierdzone to zostało w uchwale z dnia 7 października 2008 roku, sygn. akt III CZP 89/08, LEX nr 458125, w której Sąd Najwyższy stwierdził, że także przed ustawowym, uregulowaniem służebności przesyłu w art. 305 ¹ -305 ⁴ k.c. dopuszczalne było nabycie w drodze zasiedzenia służebności odpowiadającej treści służebności przesyłu oraz wskazał, że nabycie takie następuje przez przedsiębiorcę, a nie właściciela nieruchomości władnącej, która to kategoria prawna przy instytucji służebności przesyłu w ogóle nie występuje.

Przy ocenie posiadania prowadzącego do zasiedzenia służebności trzeba mieć
na uwadze, iż zgodnie z art. 292 k.c. do nabycia służebności gruntowej przez zasiedzenie stosuje się przepisy o nabyciu własności nieruchomości przez zasiedzenie jedynie odpowiednio. Tym samym posiadania prowadzącego do nabycia służebności gruntowej przez zasiedzenie nie należy utożsamiać z posiadaniem prowadzącym do nabycia przez zasiedzenie własności nieruchomości. Zgodnie z art. 352 k.c., kto faktycznie korzysta z cudzej nieruchomości w zakresie odpowiadającym treści służebności, jest posiadaczem służebności, a do posiadania służebności stosuje się odpowiednio przepisy o posiadaniu rzeczy. Przy ocenie posiadania prowadzącego do zasiedzenia służebności gruntowej chodzi o faktyczne korzystanie z gruntu w takim zakresie i w taki sposób, w jaki czyniłaby to osoba, której przysługuje służebność, zaś władanie w zakresie służebności gruntowej kwalifikuje się zgodnie z art. 336 k.c. jako posiadanie zależne. Służebność przesyłu daje uprawnionemu, aczkolwiek w pewnym ograniczonym zakresie, władztwo nad cudzą nieruchomością. Ogranicza prawo własności właściciela nieruchomości przez ustanowienie trwałego obowiązku znoszenia przez niego stanu ukształtowanego jego oświadczeniem woli o ustanowieniu służebności, przy czym należące do istoty tego ograniczenia obowiązki ciążą na każdoczesnym właścicielu nieruchomości .

Zgodnie z treścią art. 285 § l k.c. nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możliwości dokonywania
w stosunku do niej określonych działań (służebność gruntowa).

Zgodnie z art. 292 k.c. służebność gruntowa może być nabyta przez zasiedzenie, jeżeli polega na korzystaniu z trwałego i widocznego urządzenia; przepisy o nabyciu w drodze zasiedzenia stosuje się odpowiednio. Urządzenie, o którym mowa w tym przepisie ma odpowiadać treści służebności pod względem gospodarczym. Oczywistym jest, że chodzi tu o odpowiednie urządzenie materialne, umożliwiające korzystanie z cudzej nieruchomości w zakresie służebności, sporządzone na obcej nieruchomości lub co najmniej wkraczające w jej sferę. Charakter tego urządzenia ma być trwały, a nie chwilowy i musi być ono widoczne. Korzystanie z takiego urządzenia znajdującego się na cudzej nieruchomości stanowi dla jej właściciela wyraźne ostrzeżenie przed działaniem osób, które korzystając z takich urządzeń mogą doprowadzić do uzyskania odpowiednich służebności. Nie trzeba dowodzić, że napowietrzna linia elektroenergetyczna posadowiona na działce stanowiącej własność wnioskodawcy spełnia wymagania trwałego i widocznego urządzenia. Długotrwałe tolerowanie przez właścicieli takich działań usprawiedliwia usankcjonowanie ukształtowanego i stabilnego stanu faktycznego oraz stwierdzenie, iż przedmiotowa nieruchomość jest obciążona tą służebnością. Uczestnik i jego poprzednicy faktycznie korzystali z gruntu w taki sposób, jak to czyni osoba, której przysługuje służebność. W takiej sytuacji dojść może do nabycia przez zasiedzenie służebności gruntowej, która treścią odpowiada treści służebności przesyłu uregulowanej obecnie w k.c., jeżeli powyższe władanie trwało przez wymagany prawem czas, a ten zależy od dobrej lub złej wiary w dacie wejścia w posiadanie. Jak wynika z zebranych w sprawie dowodów, przebieg linii nie uległ przy tym zmianie.

Stacja wnętrzowa powstała jeszcze przed 1989 rokiem, tj. w czasie, w którym obowiązywała jednolita własność państwowa, co oznaczało, że własność przedmiotowej infrastruktury elektroenergetycznej przysługiwała Skarbowi Państwa. Obowiązujący do dnia 31.01.1989 roku art. 128 KC wyrażający zasadę jednolitego fundusz własności państwowej, uniemożliwiał państwowym osobom prawnym, sprawującym zarząd mieniem państwowym, nabycie jakichkolwiek praw do tego mienia, a zatem w okresie obowiązywania tego przepisu Skarb Państwa, a nie przedsiębiorstwo państwowe, był posiadaczem urządzeń przemysłowych. Od 1 lutego 1989 roku sytuacja uległa zmianie i przedsiębiorstwa państwowe, takie jak poprzednik prawny uczestnika (...), mogły ją nabywać w drodze zasiedzenia praw odpowiadających treścią służebności przesyłu. Z uwagi na fakt, iż do dnia 30.09.1990r. obowiązywał przepis art. 177 KC, zgodnie z którym, przepisów o nabyciu własności przez zasiedzenie nie stosuje się, jeżeli nieruchomość jest przedmiotem własności państwowej, bieg zasiedzenia mógł się rozpocząć dopiero w dniu 1.10.1990 r.

Sąd podkreślił, iż przedstawionego przez uczestniczkę materiału dowodowego wynika, iż stacja wnętrzowa została wybudowana 17 kwietnia 1973 roku i przekazana w zarząd poprzednikowi prawnemu uczestniczki (...) w dniu 23.05.1970r. Od tamtego czasu stacja jest nieprzerwanie eksploatowana przez uczestniczkę (...) S.A. i jej poprzedników prawnych nie tylko w zakresie utrzymania sieci, ale również modernizacji i rozbudowy sieci. W dniu 5 grudnia 1990 roku urządzenia przesyłowe nieprzerwanie od daty ich przekazania pozostawały w zarządzie poprzedników prawnych uczestnika (...) S.A, którzy za pomocą tej infrastruktury dostarczali energię elektryczną do odbiorców końcowych.

Należy przy tym zaznaczyć, że uczestniczce (...) S.A. jako następcy prawnemu m.in. przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą (...), przysługuje uprawnienie do korzystania z infrastruktury elektroenergetycznej znajdującej się na gruntach osób trzecich - w tym gruntach wnioskodawcy. Z uwagi na fakt, że infrastruktura została wybudowana na nieruchomości Skarbu Państwa nie było konieczne dokonanie wywłaszczenia w tym zakresie ponieważ właściciel nieruchomości (SP) w sposób zgodny z prawem dokonał zabudowy własnej nieruchomości. Tytuł do korzystania z nieruchomości uczestnika (...) nabyła z dniem 5 grudnia 1990 r.. W związku z tym należy uznać, że nabycie prawa odpowiadającego treści służebności przesyłu na nieruchomości wnioskodawcy w drodze zasiedzenia uczestnik postępowania (...) nabyła w dniu 5 grudnia 2010 r.

Wobec powyższego, wnioskodawca nie może domagać się ustanowienia służebności przesyłu, gdyż przysługuje już ona uczestnikowi z tytułu zasiedzenia. Z uwagi na fakt, iż nabycie to ma charakter pierwotny, bezzasadne jest żądanie przyznania wynagrodzenia z tego tytułu.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 520 kpc.

Apelację od powyższego orzeczenia wywiódł wnioskodawca za pośrednictwem swojego pełnomocnika zaskarżając postanowienie w całości.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił:

1. naruszenie przepisów art. 292 k.c. w związku z art. 172 k.c. oraz art. 305 ¹ k.c. poprzez przyjęcie , że w okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy doszło do zasiedzenia przez uczestnika ad. 1 służebności przesyłu,

2. naruszenie przepisu art. 233 k.p.c. poprzez dokonanie oceny dowodów w sposób nieprawidłowy,

3. nierozpoznanie istoty sprawy, czego konsekwencją było również oddalenie wniosków dowodowych w zakresie dopuszczenia dowodów z opinii właściwych biegłych;

Powołując się na powyższe zarzuty skarżący wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja wnioskodawcy jest o tyle zasadna, iż prowadzi do uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Wnioskodawca składając wniosek domagał się ustanowienia odpłatnej służebności przesyłu polegającej na prawie do posadowienia na jego nieruchomości urządzeń elektroenergetycznych w postaci stacji transformatorowej oraz linii kablowych średniego i niskiego napięcia.

Sąd Rejonowy pomimo że ustalił, iż przez nieruchomość wnioskodawcy przychodzi 18 linii energetycznych tak niskiego jak i średniego napięcia i są to linie zlokalizowane pod powierzchnią ziemi oraz na tej nieruchomości w budynku Prokuratury (...) znajduje się stacja transformatorowa to jednak oddalił wniosek uwzględniając podniesiony przez uczestnika zarzut zasiedzenia.

Wniosek został oddalony w oparciu o ustalenie, iż stacja transformatorowa znajdująca się na nieruchomości budynkowej w której siedzibę ma Prokuratura (...) została wybudowana w latach siedemdziesiątych XX wieku w czasie obowiązywania tzw. jednolitej własności państwowej. W związku z tym, iż (...)ma tą infrastrukturę od początku lat 90 - tych należy go traktować jako posiadacza tej nieruchomości w dobrej wierze w efekcie czego sąd ustalił, iż służebność przesyłu została nabyta przez (...) w drodze zasiedzenia.

Nie przesądzając o trafności rozstrzygnięcia w pewnym zakresie uszło jednak uwadze Sądu Rejonowego, iż na nieruchomości wnioskodawcy nie jest zlokalizowana jedynie stacja transformatorowa zbudowana w latach 70-tych XX wieku znajduje się tam bowiem kilkanaście linii niskiego czy też średniego napięcia które zostały wybudowane po 1990r. a nawet po 1998r.. co by wskazywało, iż nawet przy przyjęciu dobrej wiary służebność przesyłu w tym zakresie dotychczas nie została nabyta w drodze zasiedzenia. Wniosek wnioskodawcy jak się wydaje obejmował zarówno stację transformatorową jak i wszystkie linie. Tymczasem Sąd Rejonowy nie zdołał nawet ustalić przebiegu poszczególnych linii, nie określił czy nowe linie zostały poprowadzone w tym samym pasie technologicznym co linie stare istniejące już od kilkudziesięciu lat jeśli zaś tak to czy takie ich posadowienie daje podstawę do kreowania służebności czy też mieści się w zakresie ewentualnego zasiedzenia służebności przesyłu co do dotychczasowych linii. Przyjmując zatem oddalenie wniosku na podstawie zasiedzenia służebności przesyłu sąd nie rozpoznał istoty sprawy do której to istoty należy ustalenie jakie linie energetyczne i o jakim przebiegu są posadowione na gruncie który ma zostać obciążony służebnością. Poza tym należy jeszcze pochylić się nad kwestią dojazdu do instalacji przesyłowych. Jak się wydaje wniosek obejmuje również wynagrodzenie nie tylko za sam pas technologiczny ale także służebnością objęta jest także kwestia dojazdu zarówno do stacji transformatorowej jak i instalacji przesyłowych znajdujących się na nieruchomości wnioskodawcy. Jest oczywistym, iż z racji wielości linii częstotliwość poruszania się po terenie wnioskodawcy przez służby uczestnika z pewnością będzie duża.

Powyższy stan musi prowadzić do uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania z powodu nierozpoznania istoty sprawy, a to na podstawie art. 386 §4 kpc. w zw. z art. 13§ 2 k.p.c.

Ponownie rozpoznając sprawę sąd dopuści dowód z opinii biegłego ds. elektroenergetyki które ustali jakie linie i o jakim przebiegu są posadowione na nieruchomości wnioskodawcy i dodatkowo wskaże kiedy zostały one posadowione. Poza tym Sąd oceni przesłanki zasiedzenia mając na uwadze konkretne okoliczności sprawy. W przypadku gdy stwierdzi, że służebność przesyłu co do pewnych linii energetycznych nie została zasiedziana dopuści dowód z opinii biegłego celem wyliczania wynagrodzenia za ustanowienie takiej służebności o ile będzie ono przedmiotem sporu między stronami.