Portal Orzeczeń

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 3/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. S.

W okresie od 29 marca 2021 roku do 21 stycznia 2022 roku, w R., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości reprezentowanej przez niego (...) Sp. z o.o. w łącznej kwocie 650 500 zł, a nadto doprowadził B. S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym w kwocie 115 000 zł, w ten sposób, że wprowadził M. J. i B. S. w błąd co do: zamiaru wykonania zawieranych z nimi umów sprzedaży samochodów, nabycia na zlecenie Spółki i (...) samochodów osobowych na aukcjach w (...), posługując się przy tym 12-krotnie, jako autentycznymi, podrobionymi dokumentami, które w niżej opisanych poszczególnych wypadkach opisywały nieistniejące zdarzenie gospodarcze-sprzedaż samochodu, nadto złożył fałszywe zapewnienia o własności samochodów, fałszywe oświadczenia o zbyciu na pokrzywdzoną spółkę i (...) tych praw w umowach sprzedaży zawieranych w formie pisemnej, podczas gdy nie był właścicielem samochodów określonych tych umowach, a następie nie wykonał tych umów i nie wydał (...) Sp. z o.o. oraz B. S. pojazdów określonych w tych umowach, przy czym uczynił sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, i, działając w sposób wyżej opisany:

- w dniach 29 marca 2021 roku i 26 sierpnia 2021 roku doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. z o.o. w postaci pieniędzy w kwocie 45 000 zł stanowiącej zaliczkę za sprzedaż samochodu M. (...), VIN: (...), określoną w umowie zawartej w dniu 26 marca 2021 roku;

- w dniach 27 kwietnia 2021 roku i 21 stycznia 2022 roku doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. z o.o. w postaci pieniędzy w kwocie 30 000 zł stanowiącej zaliczkę za sprzedaż samochodu M. (...), VIN: (...), określoną w umowie zawartej w dniu 27 kwietnia 2021 roku, posługując się podrobioną fakturą VAT sprzedaży (...);

- w dniach 11 czerwca 2021 roku i 19 listopada 2021 roku doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. z o.o. w postaci pieniędzy w kwocie 43 000 zł stanowiącej zaliczkę za sprzedaż samochodu M. (...), VIN: (...), określoną w umowie zawartej w dniu 9 czerwca 2021 roku, posługując się podrobioną fakturą sprzedaży (...)

- w dniu 29 czerwca 2021 roku doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. z o.o. w postaci pieniędzy w kwocie 46 000 zł stanowiącej zaliczkę za sprzedaż samochodu M. (...), VIN: (...), określoną w umowie zawartej w dniu 21 czerwca 2021 roku, posługując się podrobioną fakturą sprzedaży (...)

- w dniach 27 lipca 2021 roku i 28 grudnia 2021 roku doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. z o.o. w postaci pieniędzy w kwocie 55 000 zł stanowiącej zaliczkę za sprzedaż samochodu M. (...), VIN: (...), określoną w umowie zawartej w dniu 16 lipca 2021 roku;

- w dniach 12 sierpnia 2021 roku i 28 grudnia 2021 roku doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. z o.o. w postaci pieniędzy w kwocie 70 500 zł stanowiącej zaliczkę za sprzedaż samochodu M. (...), VIN: (...), określoną w umowie zawartej w dniu 4 sierpnia 2021 roku,

- w dniu 13 wrześnie 2021 roku doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. z o.o. w postaci pieniędzy w kwocie 55 000 zł stanowiącej zaliczkę za sprzedaż samochodu M. (...), VIN: (...), określoną w umowie zawartej w dniu 7 września 2021 roku, posługując się podrobioną fakturą sprzedaży (...).;

- w dniu 27 września 2021 roku doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. Z o.o. w postaci pieniędzy w kwocie 37 000 zł stanowiącej zaliczkę za sprzedaż samochodu M. (...), VIN: (...), określoną w umowie zawartej w dniu 21 września 2021 roku, posługując się podrobioną fakturą sprzedaży (...).;

- w dniu 27 września 2021 roku doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. z o.o. w postaci pieniędzy w kwocie 22 000 zł stanowiącej zaliczkę za sprzedaż samochodu M. (...), VIN: (...), określoną w umowie zawartej w dniu 21 września 2021 roku, posługując się podrobioną fakturą sprzedaży (...).;

- w dniu 15 października 2021 roku doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. Z o.o. w postaci pieniędzy w kwocie 68 000 zł stanowiącej zaliczkę za sprzedaż samochodu M. (...), VIN: (...), określoną w umowie zawartej w dniu 11 października 2021 roku, posługując się podrobioną fakturą sprzedaży (...).;

- w dniu 18 października 2021 roku doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. z o.o. w postaci pieniędzy w kwocie 39 000 zł stanowiącej zaliczkę za sprzedaż samochodu M. (...), VIN: (...), określoną w umowie zawartej w dniu 11 października 2021 roku, posługując się podrobioną fakturą sprzedaży (...).;

- w dniu 15 października 2021 roku doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. z o.o. w postaci pieniędzy w kwocie 25 000 zł stanowiącej zaliczkę za sprzedaż samochodu M. (...), VIN: (...), określoną w umowie zawartej w dniu 11 października 2021 roku, posługują się podrobioną fakturą sprzedaży (...).;

- w dniu 4 listopada 2021 roku doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. z o.o. w postaci pieniędzy w kwocie 27 000 zł stanowiącej zaliczkę za sprzedaż samochodu M. (...), VIN: (...), określoną w umowie zawartej w dniu 3 listopada 2021 roku, posługując się podrobioną fakturą sprzedaży (...).;

- w dniu 19 listopada 2021 roku doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. z o.o. w postaci pieniędzy w kwocie 13 000 zł stanowiącej zaliczkę za sprzedaż samochodu B. (...), VIN: (...), określoną w umowie zawartej w dniu 18 listopada 2021 roku;

- w dniu 9 grudnia 2021 roku doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. z o.o. w postaci pieniędzy w kwocie 53 000 zł stanowiącej cenę za sprzedaż samochodu M. (...), VIN: (...), określoną w umowie zawartej w dniu 6 grudnia 2021 roku, posługując się podrobioną fakturą sprzedaży (...),

- w dniu 9 grudnia 2021 roku doprowadził M. J. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. z o.o. w postaci pieniędzy w kwocie 22 000 zł stanowiącej cenę za sprzedaż samochodu M. (...), VIN: (...), określoną w umowie zawartej w dniu 7 grudnia 2021 roku,

- w dniach 26 maja 2021 roku, 31 maja 2021 roku i 22 listopada 2021 roku doprowadził B. S. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 115 000 zł, stanowiącej cenę za sprzedaż samochodu M. (...), VIN: (...), określoną częściowo w umowie zawartej 26 maja 2021 roku, posługując się podrobioną fakturą sprzedaży (...),, tj. czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art.65 § 1 kk.

II.W nieustalonym dniu, nie później niż do 22 lutego 2022 roku, w nieustalonym miejscu a co ujawniono w R., w celu użycia za autentyczny, podrobił dokument w postaci potwierdzenia złożenia zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa z dnia 28 stycznia 2022 roku, wystawiony przez Komendę Powiatową Policji w R., w ten sposób, że sporządził treść całego dokumentu, podrobił podpis funkcjonariusza Policji, który miał wystawić ten dokument, a następnie w dniu 22 lutego 2022 roku posłużył się tym dokumentem jako autentycznym podczas rozmowy z M. J. i pełnomocnikiem M. J. adw. M. H., tj. czyn z art. 270 § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. J., udziałowiec (...) Spółki z o.o. z siedzibą we W., na stałe zamieszkujący w (...), za pośrednictwem internetu poszukiwał możliwości zakupu i importu z rynku (...), używanych samochodów klasy premium marki M. (...). Na jednym z portali zakupowych natknął się na ogłoszenie sprzedaży samochodu będącego w polu jego zainteresowania; wystawcą ogłoszenia był M. S., prowadzący firmę (...) w R..

M. J. telefonicznie nawiązał kontakt z M. S.; mężczyźni ustalili, że M. S. podejmie się zakupu na aukcji internetowej i sprowadzenia z (...) do Polski samochodu wskazanego uprzednio przez M. J., a także dokonanie wszelkich czynności celnych i podatkowych związanych z takim zakupem, a następnie za zapłatą ustalonej ceny – sprzeda owo auto M. J..

Po dokonaniu stosownych ustaleń w marcu 2021r. M. S. zakupił na aukcji w (...) samochód marki M. (...) o nr VIN (...) , a następnie przesłał drogą elektroniczną kopię (...) dowodu sprzedaży pojazdu. M. J. przesłał pocztą umowę kupna tego auta, którą M. S. podpisał i odesłał swemu kontrahentowi, a następnie przesłał M. J. fakturę zaliczkową na 30.000 zł, którą M. J. opłacił przelewem w ww. kwocie. W późniejszym czasie M. J. na poczet ceny przelał M. S. jeszcze 15.000 zł.

W dniu 23 kwietnia 2021r. M. S. poinformował M. J. o możliwości zakupu M. (...) z rynku (...). Mężczyźni ustalili warunki jego zakupu i importu do Polski, w tym także cenę, jaką M. J. był gotów zapłacić za ten pojazd.

Trzy dni później M. S. poinformował M. J., że zakupił tego M., na dowód czego przesłał mu kopię faktury w formie elektronicznej. M. J. przesłał pocztą umowę kupna tego auta, którą M. S. podpisał i odesłał swemu kontrahentowi, a następnie przesłał M. J. fakturę zaliczkową na 20.000 zł, którą M. J. opłacił przelewem w ww. kwocie. W późniejszym czasie M. J. na poczet ceny przelał M. S. jeszcze 10.000 zł.

M. S. nigdy nie zakupił tego samochodu na aukcji w (...). Dokument zakupu rzekomo wystawiony przez G. (...) (...)., a przesłany M. J., został przez M. S. podrobiony w całości.

M. S. zaproponował, że zajmie się sprzedażą M. (...), kiedy samochód ten zostanie już sprowadzony do Polski. M. J. przystał na tę propozycję. Wtedy to mężczyźni ustalili, że w ramach stałej współpracy M. S. w ramach prowadzonej firmy będzie kupował na licytacjach w (...) ustalone z M. J. samochody, a następnie – będzie sprowadzał je do Polski, dokonywał formalności celno-podatkowych i zajmował się ich przygotowaniem sprzedażą, za co otrzymywać miał stosowną, ustaloną prowizję.

W międzyczasie przyjaciel M. B. S. – wyraził zainteresowanie zakupem z (...) M. (...). M. J. skontaktował go z M. S., który podjął się wylicytowania takiego pojazdu na aukcji internetowej w (...).

W dniu 15 maja 2021r. M. S. poinformował M. J. o wylicytowaniu samochodu M. (...) o nr VIN (...) . Doszło do podpisania umowy sprzedaży pomiędzy B. S. a M. S., który wystawił fakturę zaliczkową; M. S. przesłał B. S. drogą elektroniczną skan dowodu sprzedaży tego samochodu wystawionego przez stronę (...). Dokument ten został w całości podrobiony przez M. S..

B. S. przelał a konto tej transakcji na rachunek wskazany przez M. S. łącznie kwotę 115.000 zł.

Począwszy od kwietnia 2021r. M. S. pozostawał w kontakcie z M. J., którego na bieżąco informował o samochodach, które pojawiały się na (...) aukcjach i stanowiły ciekawe oferty kupna.

W czerwcu 2021r. M. S. poinformował M. J., że wylicytował M. (...) o nr VIN (...) , na dowód czego przesłał mu drogą elektroniczną (...)dowód sprzedaży, który uprzednio w całości podrobił (samochód ten nigdy nie został zakupiony przez M. S.).

M. J. przesłał pocztą umowę kupna tego auta, którą M. S. podpisał i odesłał swemu kontrahentowi, a następnie przesłał M. J. fakturę zaliczkową na 33.000 zł, którą M. J. opłacił przelewem w ww. kwocie. W późniejszym czasie M. J. na poczet ceny przelał M. S. jeszcze 10.000 zł.

W kolejnych miesiącach 2021r. (...) Spółka z o.o. reprezentowana przez M. J. zgodnie z opisanym wyżej schematem zawarła z M. S. jeszcze trzynaście transakcji, których przedmiotem był zakup aut z rynku (...). W szczególności były to:

- M. (...) o nr VIN (...) ; M. J. na poczet ceny wpłacił M. S. kwotę 46.000 zł; M. S. przesłał M. J. drogą elektroniczną skan dowodu zakupu tego pojazdu, który w całości został przez niego podrobiony;

- M. (...) o nr VIN (...) ; M. J. na poczet ceny wpłacił M. S. kwotę 55.000 zł; M. S. przesłał drogą elektroniczną skan dowodu zakupu tego pojazdu; samochód ten M. S. faktycznie zakupił na licytacji, po czym bez porozumienia z M. J. i bez jego wiedzy sprzedał T. S.;

- M. (...) o nr VIN (...) ; M. J. na poczet ceny wpłacił M. S. kwotę 70.500 zł; M. S. przesłał drogą elektroniczną skan dowodu zakupu tego pojazdu; samochód ten M. S. faktycznie zakupił na licytacji, lecz nigdy nie został przekazany Spółce (...), pomimo zawartej umowy sprzedaży; auto to zostało zabezpieczone przez policję;

- M. (...) o nr VIN (...) ; M. J. na poczet ceny wpłacił M. S. kwotę 55.000 zł; M. S. przesłał M. J. drogą elektroniczną skan dowodu zakupu tego pojazdu, który w całości został przez niego podrobiony; M. S. nigdy nie nabył tego pojazdu;

- M. (...) o nr VIN (...) ; M. J. na poczet ceny wpłacił M. S. kwotę 37.000 zł; M. S. przesłał M. J. drogą elektroniczną skan dowodu zakupu tego pojazdu, który w całości został przez niego podrobiony; M. S. nigdy nie nabył tego pojazdu;

- M. (...) o nr VIN (...) ; M. J. na poczet ceny wpłacił M. S. kwotę 22.000 zł; M. S. przesłał M. J. drogą elektroniczną skan dowodu zakupu tego pojazdu, który w całości został przez niego podrobiony; M. S. nigdy nie nabył tego pojazdu;

- M. (...) o nr VIN (...) ; M. J. na poczet ceny wpłacił M. S. kwotę 68.000 zł; M. S. przesłał M. J. drogą elektroniczną skan dowodu zakupu tego pojazdu, który w całości został przez niego podrobiony; M. S. nigdy nie nabył tego pojazdu;

- M. (...) o nr VIN (...) ; M. J. na poczet ceny wpłacił M. S. kwotę 39.000 zł; M. S. przesłał M. J. drogą elektroniczną skan dowodu zakupu tego pojazdu, który w całości został przez niego podrobiony; M. S. nigdy nie nabył tego pojazdu;

- M. (...) o nr VIN (...) ; M. J. na poczet ceny wpłacił M. S. kwotę 25.000 zł; M. S. przesłał M. J. drogą elektroniczną skan dowodu zakupu tego pojazdu, który w całości został przez niego podrobiony; M. S. nigdy nie nabył tego pojazdu;

- M. (...) o nr VIN (...) ; M. J. na poczet ceny wpłacił M. S. kwotę 27.000 zł; M. S. przesłał M. J. drogą elektroniczną skan dowodu zakupu tego pojazdu, który w całości został przez niego podrobiony; M. S. nigdy nie nabył tego pojazdu;

- B. (...) o nr VIN (...) ; M. J. na poczet ceny wpłacił M. S. kwotę 13.000 zł; M. S. przesłał M. J. drogą elektroniczną skan dowodu zakupu tego pojazdu; samochód został zakupiony przez M. S., sprowadzony do Polski, a następnie – sprzedany P. K., bez zgody i wiedzy M. J.;

- M. (...) o nr VIN (...) ; M. J. na poczet ceny wpłacił M. S. kwotę 53.000 zł; M. S. przesłał M. J. drogą elektroniczną skan dowodu zakupu tego pojazdu, który w całości został przez niego podrobiony; M. S. nigdy nie nabył tego pojazdu;

- M. (...) o nr VIN (...) ; M. J. na poczet ceny wpłacił M. S. kwotę 22.000 zł; samochód został zakupiony przez M. S., sprowadzony do Polski, a następnie – sprzedany P. K., bez zgody i wiedzy M. J..

W międzyczasie M. S. informował M. J. o postępach prac związanych z przygotowywaniem zakupionych pojazdów do sprzedaży, zaś opóźnienia w ich imporcie tłumaczył perturbacjami w międzynarodowym transporcie. Kiedy M. J. odwiedził M. S. w R., widział tylko jeden samochód, który miał zostać zakupiony w ramach ich współpracy. Co do pozostałych aut, M. S. tłumaczył, że są one w naprawie.

W styczniu 2022r. M. S. poinformował B. S., że zakupione dla niego auto zostało skradzione podczas jego przewozu z R. do W.. M. J. w rozmowie z M. S. usłyszał, że ów M. zniknął wraz z przewożącą go autolawetą i kierowcą. M. J. nalegał, by M. S. zgłosił ten fakt na Policję, lecz M. S. twierdził, że nie może tego zrobić, gdyż auto nie zostało zarejestrowane w Polsce. P. owo zaniechanie tłumaczył tym, że jego zgłoszenie nie zostało przyjęte, albo – że nie wydano mu potwierdzenia zgłoszenia. Wielokrotne próby wymuszenia zgłoszenia kradzieży na Policję skutkowały tym, że kontakt telefoniczny z M. S. zaczął być utrudniony.

Kiedy M. J. zaczął podejrzewać, że padł ofiarą oszusta, zażądał od M. S. wskazania firmy zajmującej się formalnościami celnymi związanymi z importem zakupionych samochodów. Po kilku dniach M. S. przesłał M. J. numer telefonu i adres mailowy do D. M., który miał być pracownikiem agencji celno-transportowej (...).

M. J. skontaktował się z podanym numerem i kilkakrotnie rozmawiał z mężczyzną, który przedstawił się jako D. M. twierdzącym, że jest pracownikiem agencji. Wtedy to M. J. skontaktował się bezpośrednio z A. R. – właścicielką agencji, która zaprzeczyła, by osoba o danych D. M. kiedykolwiek była przez nią zatrudniona.

Podczas spotkania, które miało miejsce w dniu 22 lutego 2022r. we W. pomiędzy M. S. a M. J. w obecności jego pełnomocnika M. S. poinformował, że zgłosił na policję kradzież samochodu zakupionego dla B. S., na dowód czego wręczył M. J. potwierdzenie złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa w dniu 28 stycznia 2022r., z którego wynikało, że dokument ten miał być wystawiony przez KPP w R.. Dokument zawierał podpis funkcjonariusza policji.

Faktycznie ów dokument w całości został podrobiony przez M. S., który nigdy nie zgłosił na policji zdarzenia, o którym mowa.

M. S. zamieszkuje w Ł., jest kawalerem, ma wykształcenie średnie, z zawodu jest (...).

Matka M. S. jest zatrudniona jako(...) na oddziale (...)Szpitala w R..

M. S. nie był dotychczas karany.

Zeznania M. J.

Zeznania B. S.

Zeznania M. K.

Dowody z dokumentów

Kwestionariusz wywiadu środowiskowego

Informacja o karalności

k. 968-969, 58-63, 920-921

k. 969-970

k. 970v.-971

k. 68-78, 509, 79-94, 54, 452, 453, 95, 261v.-262, 102 i dalsze, 254v., 109, 254, 438, 117 i dalsze, 531, 130 i dalsze, 261-262v., 141, 254, 473 i dalsze, 152, 261v., 163, 185, 196, 208, 848, 8, 219, 354, 228, 848, 8-13, 16-22, 12

k. 956-957

k. 880

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia M. S. (częściowo)

Zeznania M. J.

Zeznania B. S.

Zeznania P. K.

Dowody z dokumentów

Materiał dowodowy, składający się zarówno z treści depozycji osobowych źródeł, jak i dowodów z dokumentów, pozostawał zasadniczo zgodny i nie budził wątpliwości co do wiarygodności.

Oskarżony w swoich wyjaśnieniach, w obliczu niekwestionowanych okoliczności związanych z przyjęciem przez niego łącznie kwoty 765.500 zł w związku ze zleconymi mu przez pokrzywdzonych transakcjami zakupu samochodów i nie rozliczeniem się z tych transakcji, nie negował swego sprawstwa, choć odmiennie od przyjętych ustaleń, tłumaczył swe motywacje. Sąd nie dał jednak wiary zapewnieniom oskarżonego, że jego intencją nie było oszukanie pokrzywdzonych. Twierdzeniom tym przeczy ustalony ponad wszelką wątpliwość przebieg zdarzeń, w szczególności to, że M. S. nie przekazał M. J. żadnego z faktycznie sprowadzonych do Polski samochodów, a także podstępne i oszukańcze zabiegi mające na celu uśpienie czujności M. J. i B. S., a także stworzenie pozorów uczciwości w celu dalszego „wyciągania” od pokrzywdzonych kolejnych kwot pieniędzy na transakcje, których oskarżony od początku nie zamierzał zrealizować.

Zeznania pokrzywdzonych sąd uznał za w całości wiarygodne. Zarówno M. J., jak i B. S. konsekwentnie i niezmiennie niezależnie od etapu postępowania karnego, relacjonowali przebieg zdarzeń z udziałem oskarżonego; szczegółowo i w korelacji z dowodami z dokumentów opisali zarówno zachowanie M. S., jak i własne działania związane ze zleceniem sprowadzenia aut z (...), wpłatami zaliczek na poczet tych transakcji, oraz działaniami podejmowanymi po tym, jak zdemaskowali faktyczne intencje sprawcy.

Dowody z dokumentów, w szczególności w postaci „faktur” przedkładanych przez oskarżonego jako dowody transakcji z (...) (...), dowodów wpłat zaliczek na poczet transakcji przez pokrzywdzonych, umów zawieranych pomiędzy pokrzywdzonymi a M. S., jak również dokumentu w postaci potwierdzenia złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa sąd uznał za w pełni wiarygodne co do okoliczności, które miały dowodzić zgodnie z tezami oskarżenia.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

2.

M. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd zaaprobował zarówno opis czynu, jak i kwalifikację prawną wynikające z punktu II. aktu oskarżenia; M. S., preparując (podrabiając), a następnie – posługując się podrobionym dokumentem w postaci potwierdzenia złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa poprzez jego przekazanie M. J. celem wykazania niezaistniałej w rzeczywistości czynności faktycznej polegającej na złożeniu zawiadomienia o kradzieży samochodu należącego do B. S., zrealizował znamiona opisane w art.270 § 1 kk.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1.

M. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Opis czynu zawarty w punkcie I. aktu oskarżenia był co do zasady zgodny z ustaleniami faktycznymi dokonanymi przez sąd w toku postępowania dowodowego.

M. S., deklarując chęć i możliwość zakupu dla (...) Spółki z o.o. reprezentowanej przez M. J., samochodów marki M. (...) z rynku (...), a następnie – ich importu do Polski, oraz dokonaniu wszelkich czynności formalnych, podatkowych i technicznych już od pierwszej deklarowanej czynności, która miała miejsce w marcu 2021r. aż po przyjęcie ostatniej wpłaty na poczet tych transakcji działał z oszukańczym zamiarem niewywiązania się z przyjętych przez siebie zobowiązań, skutkującym niekorzystnym rozporządzeniem mieniem przez M. J. w postaci zapłaty tytułem zaliczek i wpłat na poczet kosztów związanych z importem i naprawą samochodów łącznie kwoty 650.500 złotych.

Oskarżony, działając w krótkich odstępach czasu, ze z góry powziętym zamiarem wprowadzenia pokrzywdzonych w błąd co faktycznego wywiązania się z zawartych z nimi umów.

Oceniając stronę podmiotową działania M. S. kolosalne znaczenie miał fakt, że nawet w sytuacjach, gdy oskarżony faktycznie zakupił na aukcjach w (...), a następnie – sprowadził zakupione samochody, co do których zawarł z M. J. umowy sprzedaży, auta te oskarżony potajemnie zbył osobom trzecim, ukrywając ów fakt przed pokrzywdzonym. Co znamienne, w ten sposób M. S. wzbogacał się niejako „podwójnie”: przyjmując zaliczki na zakup tych samochodów od Spółki (...), a następnie – od kupującego – otrzymując kwotę stanowiącą cenę sprzedaży. Fakt ten dowodzi, że sprawca na żadnym etapie swojego sprzecznego z prawem działania nie miał zamiaru rzetelnego i uczciwego rozliczenia się z pokrzywdzonymi w związku z zawartymi z nimi umowami, a jego fatycznym zamiarem było wprowadzenie ich w błąd w celu osiągnięcia możliwie największej korzyści majątkowej. W końcowej fazie przestępczego procederu, po to, by zakamuflować przedsiębrane machinacje, oskarżony podszył się pod pracownika składu podatkowego, prowadząc telefoniczne i mailowe rozmowy z M. J.. Fakt ten stanowił jawny przejaw zamiaru oskarżonego, którego metoda sprawcza opierała się na wprowadzeniu w błąd pokrzywdzonego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. W ten sposób M. S. realizował znamiona art.286 § 1 kk w ramach przypisanego mu czynu ciągłego.

Jednocześnie oskarżony – w ramach przyjętego modus operandi – wypełniał swoim zachowaniem znamiona art.270 § 1 kk, bowiem jednym z elementów wprowadzania pokrzywdzonych w błąd było przedstawianie im uprzednio podrobionych faktur, które potwierdzać miały niezaistniałe w rzeczywistości zdarzenia polegające na zakupie na (...) aukcjach samochodów deklarowanych przez oskarżonego w rozmowach z pokrzywdzonymi.

Wielość zdarzeń składających się na czyn ciągły przypisany M. S., ich częstotliwość, a także wysokość kwot wypłacanych oskarżonemu przez pokrzywdzonych w połączeniu z relatywnie długim okresem sprzecznego z prawem działania sprawcy przesądziły o przyjęciu, że uczynił on sobie z przypisanego mu przestępstwa stałe źródło dochodu. Z tego względu kwalifikację prawną czynu sąd uzupełnił o art.65 § 1 kk.

W podstawie prawnej skazania powołany został również art.294 § 1 kk, bowiem szkoda, którą oskarżony wyrządził, cechowała się znaczną wartością.

Jednocześnie sąd wyeliminował z podstawy prawnej skazania art.270a § 2 kk uznając, że opisane w zarzucie zachowanie M. S. nie realizowało kumulatywnie znamion powołanej normy prawnej.

Omawiany przepis, ujmując rzecz ogólnie, penalizuje zachowanie polegające na podrobieniu, przerobieniu faktury w celu jej użycia za autentyczną w zakresie okoliczności faktycznych mogących mieć znaczenie dla określenia wysokości należności publicznoprawnej lub jej zwrotu, bądź na użyciu takiej faktury. Już na wstępie tej części rozważań podkreślenia wymaga, że intencją ustawodawcy była przyświecająca wprowadzeniu tej normy do porządku prawnego ochrona interesów Skarbu Państwa zagrożonych procederem wyłudzenia podatku VAT i związanym z nim podrabianiem faktur VAT na ogromną skalę. Dokonując subsumcji owej normy prawnej do ustaleń niniejszej sprawy, jej racio legis powinno stanowić drogowskaz w procesie jej stosowania.

Z treści zarzutu opisanego w punkcie I. aktu oskarżenia wynika, że prokurator oskarżył M. S. w szczególności o powtarzające się zachowania polegające na posłużeniu się uprzednio podrobionymi (spreparowanymi) fakturami, dokumentującymi niezaistniałe w rzeczywistości transakcje zakupu jedenastu samochodów sprzedanych przez (...) dom aukcyjny ((...)) firmie prowadzonej przez oskarżonego. W tym więc zakresie rację ma oskarżyciel wywodząc, że M. S., uprzednio podrobiwszy owe „faktury”, które w całości opisywały zdarzenia gospodarcze niezaistniałe w rzeczywistości, posłużył się nimi przekazując je M. J.. Sąd uznał jednak, że takie zachowania realizowały znamiona art.270 § 1 kk, bowiem oskarżony podjął się ich tylko i wyłącznie w celu wprowadzenia pokrzywdzonego w błąd co do faktycznego przeprowadzenia deklarowanych czynności związanych z zakupem i importem wspomnianych samochodów, nie zaś co do okoliczności faktycznych, które cechowałaby potencjalna doniosłość z perspektywy ewentualnego wyłudzenia podatkowego, któremu służyć miałyby te faktury. Sąd podziela przy tym zapatrywanie, w myśl którego fałszerstwo faktury w zakresie okoliczności niespełniających tego warunku należy nadal oceniać na gruncie art.270 § 1 i 3 kk. Analogiczny pogląd, prezentowany również w doktrynie prawa karnego, zaprezentował Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim przy okazji oceny przesłanek stosowania tymczasowego aresztowania wobec M. S. w niniejszej sprawie (patrz: postanowienie z dnia 1 grudnia 2022r., k. 855v.-856).

Co więcej, szczegółowa analiza treści dokumentów uznanych przez oskarżyciela jako faktury prowadzi do wniosku, że nie są one fakturami VAT, o których mowa w art.270 a § 1 i 2 kk, bowiem brak w nich substratu, o którym mowa w powołanym przepisie. Raz jeszcze przypomnieć należy, że ustawa penalizuje alternatywnie określone czynności sprawcze odnoszące się do „okoliczności faktycznych mogących mieć znaczenie dla określenia wysokości należności publicznoprawnej (…)”, tymczasem owe podrobione dokumenty, bez stosownych powiązanych z nimi dokumentów związanych z odprawą celną, nie posiadały rangi, którą nadaje im art.106e art.106f ustawy o podatku od towarów i usług.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. S.

1., 2., 3., 4.

Winę i społeczną szkodliwość czynów przypisanych oskarżonemu sąd ocenił jako bardzo duże.

Jako okoliczności obciążające sąd poczytał:

- wyjątkową przebiegłość działania oskarżonego,

- determinację w dążeniu do osiągnięcia przestępczego celu,

- działanie w warunkach czynu ciągłego,

- zrealizowanie jednym czynem ciągłym dwóch norm karnoprawnych,

- misternie zaplanowany sposób dokonanego oszustwa, realizowany konsekwentnie i bezwzględnie, przy zastosowaniu kamuflażu, który pozwolił M. S. na utrzymywanie przez długi czas w tajemnicy przestępczych praktyk,

- zuchwałość działania,

- znaczny okres sprzecznych z prawem zachowań,

- brak skruchy oraz lekceważenie obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej pokrzywdzonym.

Wymierzając karę łączną sąd brał pod uwagę bliskość czasową i przedmiotową obydwu przestępstw, za które wymierzono kary, dlatego uznał za zasadne zastosowanie zasady częściowej kumulacji.

Orzekając obowiązek naprawienia szkody sąd zasądził od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonych odszkodowania równe wysokości zaliczki (B. S.), bądź zaliczek (M. J.). W przypadku drugiego z pokrzywdzonych sąd pomniejszył łączną wartość zaliczek wypłaconych oskarżonemu o te z nich, które dotyczyły pojazdów zatrzymanych w toku śledztwa, których dotyczył obowiązek zwrotu, o którym mowa w postanowieniu o dowodach rzeczowych.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd zobowiązał oskarżonego do zwrotu oskarżycielom posiłkowym kwot stanowiących dwukrotność minimalnej stawki wynagrodzenia przewidzianego w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015r. mając na uwadze ponadprzeciętne zaangażowanie i nakład pracy, jaki pełnomocnik poświęcił prowadzeniu sprawy zarówno w toku śledztwa, jak i w trakcie postępowania przed sądem.

Sąd zobowiązał oskarżonego do zapłaty w części kosztów sądowych zasądzając od M. S. wyłącznie opłatę w wysokości 600 zł, zaś w pozostałym zakresie zwolnił go od tego obowiązku, mając na uwadze zarówno wysokość orzeczonej kary pozbawienia wolności, jak i wysokość środka kompensacyjnego orzeczonego w punkcie 4. wyroku, które sprawiają, że sytuacja majątkowa i osobista oskarżonego uprawniają do przyjęcia, że nie jest on w stanie ponieść całości kosztów procesu.

Podpis