III K 57/23 - wyrok Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2023-08-25
Sygn. akt III K 57/23
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 25 sierpnia 2023 r.
Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. III Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Sławomir Cyniak
Sędziowie/Ławnicy: Sędzia Magdalena Zapała-Nowak, ławnik Jacek Dzwonek, ławnik Ewa Gosławska, ławnik Tomasz Nowakowski
Protokolant: Małgorzata Bednarek
w obecności Prokuratora Kamila Majdy, Marka Wysłockiego
po rozpoznaniu w dniach 27 lipca 2023 roku, 25 sierpnia 2023 roku
sprawy:
P. D. (1) s. J. i E. zd. P., ur. (...) w T.
o to, że:
w dniu 28 marca 2023 roku około godziny 22:35 w T. przy ul. (...), działając z zamiarem ewentualnym pozbawienia życia, zadał I. K. jedno uderzenie nożyczkami jednym ich ostrzem, czym spowodował ranę kłutą uda lewego o długości kanału około 7 cm., biegnącą od przodu do tyłu, od góry do dołu i od strony lewej przyśrodkowej, w następstwie czego nastąpiło wykrwawienie pokrzywdzonej i w konsekwencji jej zgon na miejscu zdarzenia,
tj. o czyn z art. 148 § 1 kk
orzeka:
Oskarżonego P. D. (1) w miejsce zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu uznaje za winnego tego, że w dniu 28 marca 2023 roku, około godziny 22:30, w T., woj. (...), nie zachowując ostrożności wymaganej przy posługiwaniu się nożyczkami, w trakcie wspólnego spożywania alkoholu, będąc w pokoju o mocno ograniczonej widoczności, wziął z ławy nożyczki i z zamiarem wbicia ich w kanapę, zadał nimi uderzenie siedzącej na niej I. K., powodując ranę kłutą uda lewego z uszkodzeniem tętnicy udowej, w wyniku którego wystąpił następowy wstrząs krwotoczny, który doprowadził do zgonu I. K., mimo, że możliwość spowodowania powyższych obrażeń i ich skutków mógł przewidzieć, wypełniającego dyspozycję art. 155 kk i za to na podstawie art. 155 kk wymierza mu karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności,
Na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu P. D. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 28 marca 2023 roku godzina 23:05,
Na podstawie art.. 44§2 kk orzeka przepadek dowodu rzeczowego w postaci nożyczek bez rękojeści, zarejestrowanego w wykazie dowodów rzeczowych nr(...), k. 246 akt sprawy,
Zasądza na rzecz kancelarii adwokackiej adw. M. P. kwotę (...),20 (tysiąc siedemset siedemdziesiąt jeden 20/100) złotych tytułem udzielonej z urzędu nieopłaconej pomocy prawnej oskarżonemu P. D. (1),
Zwalnia oskarżonego P. D. (1) od opłaty i kosztów postępowania, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.
(...)
(...) (...) (...),(...) (...).
(...)
UZASADNIENIE |
||||||||||||||
Formularz UK 1 |
Sygnatura akt |
III K 57/23 |
||||||||||||
Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza. |
||||||||||||||
USTALENIE FAKTÓW |
||||||||||||||
Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
||||||||||||
1.1.1. |
P. D. (1) |
w dniu 28 marca 2023 roku, około godziny 22:30, w T., woj. (...), nie zachowując ostrożności wymaganej przy posługiwaniu się nożyczkami, w trakcie wspólnego spożywania alkoholu, będąc w pokoju o mocno ograniczonej widoczności, wziął z ławy nożyczki i z zamiarem wbicia ich w kanapę, zadał nimi uderzenie siedzącej na niej I. K., powodując ranę kłutą uda lewego z uszkodzeniem tętnicy udowej, w wyniku którego wystąpił następowy wstrząs krwotoczny, który doprowadził do zgonu I. K., mimo, że możliwość spowodowania powyższych obrażeń i ich skutków mógł przewidzieć – czyn z art. 155 kk |
||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||
W styczniu 2023 r. D. W. (1) i J. S. (1) zamieszkali w domu położonym w T. M.., przy ul. (...). Dom ten należy do M. W. (2), który odbywał karę pozbawienia wolności. D. W. (1) i J. S. (1) w czasie przebywania w tym domu, często spożywali alkohol. Odwiedzali ich i wspólnie z nimi spożywali alkohol I. K. z partnerem P. J. (1). Także przychodził do nich i pił z nimi alkohol oskarżony P. D. (1). Po 20 marca 2023 r. wprowadziła się do nich I. K., która od tego momentu spała z D. W. (1). W dniu 28 marca 2023 r. w godzinach przedpołudniowych przyszedł do nich oskarżony, który wkrótce wyszedł, gdyż nie mieli alkoholu. Następnie P. D. (1) wypił nalewkę, piwo, później ponownie udał się nich i wypił ok.100 g. wódki. Kiedy przyszedł P. J. (1) i namawiał I. K. aby z nim wróciła do mieszkania, P. D. (1) go wygonił. Wieczorem oskarżony ponownie udał się nich i wspólnie spożywali wódkę, przy czym oskarżony pił z butelki. Dom, w którym przebywali, był zaniedbany, nie było w nim oświetlenia elektrycznego, panował w nim bałagan i brud. Wszyscy, tzn, D. W. (1), J. S. (1), I. K. i P. D. (2) znajdowali się w pokoju. D. W. (1) i I. K. siedzieli na kanapie, oskarżony na stołku, zaś J. S. (1) na drugiej kanapie. Między kanapami znajdowała się ława. Oskarżony siedział na stołku pomiędzy ławą a kanapa, na której byli D. W. (1) i I. K.. Oskarżony siedział bokiem zarówno do ławy, jak i kanapy, przy czym blisko I. K., znajdującej się z jego lewej strony. Było ciemno, w pokoju paliła się jedynie mała świeczka. Ok. godziny 22:00 J. S. (1) wyszedł z pokoju i budynku, zaś oskarżony wziął z ławy do ręki nożyczki z zamiarem wbicia ich w kanapę, na której siedzieli D. W. (1) i I. K.. W prawej ręce trzymając nożyczki, zamiast w kanapę, uderzył nimi I. K., wbijając w udo, lewej nogi. Wtedy natychmiast wyjął nożyczki z rany i wrzucił je do paleniska w piecu. I. K. spadła na podłogę. J. S. (1) wrócił do domu i widząc leżącą I., zaczął tamować jej krew. Oskarżony w tym czasie zadzwonił na telefon alarmowy, mówiąc, że sama się skaleczyła nożyczkami. Na miejsce przyjechał lekarz pogotowia, który stwierdził zgon I. K.. Także zjawili się funkcjonariusze policji, którym oskarżony oświadczył, że jak przyszedł to I. K. leżała zakrwawiona na podłodze i dlatego zawiadomił służby. W czasie zdarzenia wszyscy znajdowali się w stanie nietrzeźwości, P. D. (1) miał 1,07 mg/l, D. W. (1) 1,34 mg/l, J. S. (1) 1,30 mg/l w wydychanym powietrzu. I. K. doznała rany kłutej lewego uda z uszkodzeniem tętnicy udowej, zmarła w wyniku następowego wstrząsu krwotocznego. Powyższa rana spowodowała chorobę realnie zagrażającą życiu w związku z wystąpieniem wstrząsu krwotocznego. Oskarżony nie cierpi na chorobę psychiczną ani upośledzenie umysłowe. Wykazuje cech uzależnienia alkoholowego. W czasie zdarzenia znajdował się w stanie nietrzeźwości i z tego powodu zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postepowaniem miał ograniczone, ale nie w stopniu znacznym. Wprowadzając się w stan upojenia mógł przewidzieć jego negatywne skutki. Aktualny stan zdrowia psychicznego nie budzi zastrzeżeń, wymaga leczenia odwykowego. P. D. (1) jest ojcem dwójki dzieci, które nie pozostają na jego utrzymaniu, przed zatrzymaniem nigdzie nie pracował, bez majątku, nie karany, wcześniejsze skazania uległy zatarciu. |
Zeznania świadków J. S. D. W., P. J. Wyjaśnienia oskarżonego Zaświadczenie lekarskie Zeznania świadków M. Z. D. G. Protokoły oględzin zdjęcia Wyniki badań trzeźwości Wyniki sekcji zwłok i opinia Opinia sądowo-psychiatryczna Kwestionariusz Dane osobowe Dane o karalności |
104-105, 237-238 100-101 94-95, 239-240 109-110, 135-136, 141, 344v-345 20 29-30, 346 32-33 4-6, 7-13, 62-67, 113-114 43, 71-75, 117, 242, 245, 302 98, 108, 120, 355 172-174, 363v 182-183 200-201 344v 143, 359 |
||||||||||||
Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
||||||||||||
1.2.1. |
|
|
||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
|
||||||||||||||
Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||
|
Wyjaśnienia oskarżonego Zeznania świadków J. S. D. W. P. J. M. Z. D. G. E. D. B. M. E. Z., R. W. Załączone do akt dokumenty w tym opinie sądowo-lekarska, sądowo-psychiatrycznadaktyloskopijna Zaświadczenie lekarskie, protokoły oględziny, badania trzeźwości zdjęcia wywiad środowiskowy dane o karalności |
Wyjaśnienia oskarżonego P. D. (1) zasługiwały na uwzględnienie. Oskarżony szczerze i konsekwentnie przedstawił okoliczności w jakich spowodował ranę kłutą lewego uda ofiary. Przedstawił miejsca w jakich znajdował się z ofiarą w momencie zadania uderzenia. Depozycje oskarżonego w przeważającej części znalazły potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym. Istotne znaczenie miały zeznania świadków D. W. (1) i J. S. (1), którzy byli obecni w czasie zdarzenia. Pomiędzy relacjami tych świadków a wyjaśnieniami oskarżonego wystąpiły nieznaczne różnice, które nie mogły dziwić, mając na uwadze stan nietrzeźwości wszystkich tych osób oraz warunki w jakich odbywało się spotkanie. W domu nie było oświetlenia elektrycznego, korzystano jedynie z niewielkiej świeczki. Wszyscy troje byli zgodni, że spotkanie i spożywanie alkoholu przebiegało spokojnie, nie doszło do żadnych awantur i kłótni. D. W. (1) przyznał, że momentu uderzenia nie zauważył, gdyż stracił świadomość, jak to ujął „urwał mu się film”. Natomiast z zeznań J. S. (1) wynikało, że w tym czasie wyszedł z domu, kiedy wrócił, pokrzywdzona leżała na podłodze i miała zakrwawioną nogę. D. W. (1) zapamiętał, że pokrzywdzona siedziała razem z nim na łóżku, przy czym z lewej jego strony, natomiast oskarżony na taborecie z prawej strony. J. S. (1) na drugim łóżku. Natomiast według J. S. (1) w momencie wyjścia pokrzywdzona siedział po prawej stronie łóżka z D. W. (1), zaś oskarżony na drugiej wersalce. Jak z tego wynika każda z wyżej wymienionych osób inaczej zaprezentowała miejsca zajmowane przez poszczególne osoby. Zgodnie z wersją oskarżonego, D. W. (1) przedstawił jego miejsce, czyli na stołku. Natomiast J. S. (1) potwierdził wyjaśnienia oskarżonego, że ofiara siedziała na łóżku z prawej strony, nie zaś jak twierdził D. W. (1) z lewej. Sąd przyjął w tej części wersję oskarżonego, który konsekwentnie prezentował miejsca zajmowane przez wszystkie osoby, w tym przez siebie, zaś D. W. (1) i J. S. (1) je potwierdzili w innych elementach. Różnica pomiędzy relacjami oskarżonego a J. S. (1) także dotyczyła udzielonej pomocy ofierze. Według oskarżonego wspólnie próbowali z J. S. (1) zatamować krew, natomiast według drugiego, robił to sam. Natomiast zgodne były, że to oskarżony wezwał pomoc. Wersja oskarżonego znalazła odbicie w opinii biegłego z medycyny sądowej, który ujawnił jedną świeżą ranę, na lewym udzie. Inne stwierdzone przez niego obrażenia powstały wcześniej i nie miały znaczenia w sprawie. Według oskarżonego trafił środek uda, co potwierdziły oględziny ofiary oraz wynik sekcji zwłok. Oględziny miejsca zdarzenia potwierdziły brak oświetlenia elektrycznego, panujący w całym domu, w tym w pokoju bałagan, doskonale widać to na wykonanych zdjęciach. Powyższych ustaleń nie zmieniają zeznania policjantów, którzy rozmawiali z oskarżonym zaraz po zdarzeniu, miejsce ujawnienia nożyczek oraz zapis zgłoszonego zawiadomienia telefonicznego przez oskarżonego. Zaznaczyć należy, że oskarżony znajdował się w stanie nietrzeźwości i mógł obawiać się konsekwencji swojego postępku i początkowo zataił faktyczne okoliczności w jakich ofiara doznała obrażeń. Z tego względu schował nożyczki i nie przyznał się do ugodzenia nimi pokrzywdzonej. Jednakże po wytrzeźwieniu oskarżony przyznał się do tego, przedstawiając okoliczności w jakich do tego doszło. Sąd uwzględnił zeznania pozostałych świadków, w tym policjantów D. G. (2) i M. Z. (2), którzy zaraz po zdarzeniu rozmawiali z oskarżonym oraz D. W. (1) i J. S. (1). Obaj przyznali, że nie widzieli momentu spowodowania obrażenia u I. K.. Zeznania pozostałych świadków, mianowicie P. J. (1), E. D., E. Z. (2) i R. W. (2) nie wniosły do sprawy żadnych istotnych okoliczności. Sąd uwzględnił opinie sądowo-lekarską, sądowo-psychiatryczną i daktyloskopijną, były pełne, jasne, niekwestionowane przez żadną ze stron. Według biegłego z zakresu medycyny sądowej, okolicznościom zaprezentowanym przez oskarżonego, nie sprzeciwiały się wyniki sekcji zwłok. Biegły przyznał, że istniała szansa na uratowanie życia ofiary w przypadku szybko udzielonej pomocy lekarskiej. W tym przypadku wystąpił wstrząs krwotoczny, który wywołał chorobę realnie zagrażającą życiu, a ostatecznie zgon. Opinia sądowo-psychiatryczna została przedstawiona we wcześniejszej części uzasadnienia, zaś wyniki badań daktyloskopijnych okazały się negatywne. Uwzględniono wywiad środowiskowy, z którego wynikało, że oskarżony od wielu lat nadużywał alkoholu, podejmował nieskuteczne próby jego leczenia, ostatnio nie pracował, mieszkał wspólnie z konkubiną i dwójką dzieci. |
||||||||||||
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
PODSTAWA PRAWNA WYROKU |
||||||||||||||
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Oskarżony |
||||||||||||
☐ |
3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
1 |
P. D. (1) |
|||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||
Zebrany materiał dowodowy pozwolił na przyjęcie wersji oskarżonego, w której zaprezentował sposób zadania uderzenia i spowodowania rany kłutej uda ofiary. Nastąpiło to w trakcie wspólnego z nią i innymi dwoma osobami, spożywania alkoholu, przy mocno ograniczonej widoczności, w czasie znajdowania się przez oskarżonego w stanie nietrzeźwości. Oskarżony bez powodu, w odruchu, chwycił w prawą dłoń nożyczki i z zamiarem wbicia ostrza w kanapę, skierował ręką w stronę ofiary i trafił w jej lewe udo. Zamiarem oskarżonego, nawet ewentualnym, nie było ugodzenie I. K., ale uderzenie w kanapę. W tym przypadku oskarżony nie zachował ostrożności jakiej wymagała sytuacja, czyli użycie ostro zakończonych czubkiem nożyczek, wbicia ich w kanapę, na której znajdowały się dwie osoby, mocno ograniczona widoczność oraz stan nietrzeźwości. Sąd nie przyjął zarówno dopuszczenia się przestępstwa zabójstwa, jak i spowodowania umyślnych obrażeń, skutkujących nieumyślnym zgonem. W tej sytuacji nie można dopatrzyć się umyślnego, nawet w zamiarze ewentualnym, spowodowania obrażeń u ofiary. Oskarżony w ogóle nie zamierzał tego uczynić, nie miał ku temu żadnych przesłanek. Pozostawał z ofiarą w dobrych, koleżeńskich relacjach, na jej prośbę wcześniej wygonił jej partnera P. J. (1). Przemawiało za tym zachowanie I. K., która nie miała o to żadnych pretensji do oskarżonego, świadkowie D. W. (1) i J. S. (1) nic na ten temat nie zeznali. Jednocześnie z uwagi na wcześniej zaznaczone okoliczności zdarzenia, oskarżony powinien i mógł przewidzieć skutki swojego zachowania. Z powyższych względów Sąd przyjął, że oskarżony swoim zachowaniem, polegającym na niezachowaniu należytej ostrożności, dopuścił się przestępstwa z art. 155 kk. |
||||||||||||||
☒ |
3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem |
|
|
|||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||
|
||||||||||||||
☐ |
3.3. Warunkowe umorzenie postępowania |
|
|
|||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania |
||||||||||||||
|
||||||||||||||
☐ |
3.4. Umorzenie postępowania |
|
|
|||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania |
||||||||||||||
|
||||||||||||||
☐ |
3.5. Uniewinnienie |
|
|
|||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia |
||||||||||||||
|
||||||||||||||
KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i |
||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||
P. D. (2) |
1 |
|
Wymierzając oskarżonemu P. D. (1) karę za przypisany czyn, Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53§1 i 2 kk, bacząc przy tym, by ich dolegliwość nie przekroczyła stopnia społecznej szkodliwości przypisanego czynu. Przypisany oskarżonemu czyn charakteryzował się znacznym stopniem społecznej szkodliwości, zagrożony karą pozbawienia wolności do 5 lat. Uwzględniono okoliczności, motywy działania oskarżonego. P. D. (1) przyznał się do ugodzenia nożyczkami ofiarę i przypadkowego wbicia ostrza w jej lewe udo. W toku całego postępowania wykazał skruchę i żal. Na niekorzyść zaliczyć należy okoliczności w jakich doszło do spowodowania obrażeń ciała ofiary. Przede wszystkim I. K. w żaden sposób nie przyczyniła się do zdarzenia, nie sprowokowała oskarżonego. Działanie P. D. (1) było nieprzemyślane, bezsensowne i irracjonalne. Nie miał żadnych powodów aby użyć nożyczek, dodatkowo w sposób niezgodny z ich przeznaczeniem. Kanapa nie służy do wbijania jakichkolwiek w nią przedmiotów, tym bardziej nożyczek. Jedynym wytłumaczeniem takiego postępowania ze strono oskarżonego może być tylko spożyty alkohol, który go nie usprawiedliwia. Ofiara nie mogła spodziewać się takiego zachowania ze strony oskarżonego i nie można się dziwić, że nie podjęła żadnych czynności, a nawet odruchów obronnych. Oskarżony swoim nieodpowiedzialnym zachowaniem doprowadził do zgonu osoby mu znanej, w której towarzystwie spożywał alkohol. Należy przy tym zauważyć, że jak wynikało z uzupełnionej opinii przez biegłego, w przypadku pozostawienia nożyczek w ciele ofiary, zwiększyłoby szanse na uratowanie jej życia. Tymczasem oskarżony natychmiast je wyjął i ukrył w piecu. Ponadto uwzględniono dotychczasowy sposób życia oskarżonego, w tym nałogowo spożywany alkohol. Oskarżony obecnie jest uznawany za osobę niekaraną, gdyż wcześniejsze skazania uległy zatarciu. Jednak nie powstrzymało to oskarżonego od wkroczenia na drogę przestępczą. Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd uznał, że oskarżony jest osobą na tyle zdemoralizowaną, która wymaga oddziaływania i resocjalizacji w warunkach izolacji penitencjarnej. Z tych wszystkich względów wymierzono karę 4 lat pozbawienia wolności,. Zdaniem Sądu wymierzona kara winna spełnić swoje cele zarówno wobec oskarżonego, jak i w zakresie właściwego kształtowania świadomości w społeczeństwie. |
|||||||||||
Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU |
||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||
P. D. (2) |
2, 3, 4 |
|
Na poczet kary zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności, od momentu zatrzymania. Orzeczono przepadek nożyczek, które służyły do popełnienia przestępstwa. Ponadto zasądzono wynagrodzenie dla obrońcy, uwzględniając nakład pracy, ilość rozpraw, zgodnie z § 11 ust. 2 pkt. 5, §15 ust. 1 oraz §17 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015r. poz. 1800 z późn. zm.). |
|||||||||||
inne zagadnienia |
||||||||||||||
W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, |
||||||||||||||
|
||||||||||||||
KOszty procesu |
||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||
5 |
Zwolniono oskarżonego od opłaty i kosztów, mając na uwadze trudną sytuację majątkową oraz rodzinną, a także pozostałą do odbycia część kary pozbawienia wolności. |
|||||||||||||
Podpis |
||||||||||||||
|
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Sławomir Cyniak, Ławnicy Sędzia Magdalena Zapała-Nowak , ławnik Jacek Dzwonek , ławnik Ewa Gosławska , ławnik Tomasz Nowakowski
Data wytworzenia informacji: