Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

BIP
Rozmiar tekstu
Kontrast

III K 71/20 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2020-11-13

Sygnatura akt III K 71/20

7.WYROK

1.1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 listopada 2020 r.

8.Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Grzegorz Krogulec

Protokolant: Bożena Wolfram

9.w obecności prokuratora Prokuratury Rejonowej w Radomsku Artura Piekacza

10.po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2020 r.

11.sprawy S. P. (1), syna W. i A. z domu S.,

12.urodzonego (...) w R.

13.oskarżonego o to, że:

I.  w okresie czasu od maja 2019 roku do lutego 2020 w m. R. działając w warunkach czynu ciągłego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził K. G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 109 150,00 zł poprzez wprowadzenie jej w błąd co do swojej sytuacji materialnej i finansowej oraz zamiaru wywiązania się ze spłaty zaciągniętych od K. G. pożyczek czym spowodował straty w wysokości 109 150,00 zł na szkodę K. G., tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk,

II.  w okresie od 2014 roku do 2018 roku w B. działając w warunkach czynu ciągłego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził D. P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 500 000,00 zł poprzez wprowadzenie go w błąd co do swojej sytuacji materialnej i finansowej oraz zamiaru wywiązania się ze spłat zaciągniętych od D. P. pożyczek czym spowodował straty w wysokości 500 000,00 zł na szkodę D. P., tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 12 kk,

III.  w okresie od marca 2019 roku do 24 marca 2020 roku na terenie gminy G. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w krótkich odstępach czasu doprowadził D. G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie około 85 000 ,00 zł poprzez wprowadzenie jej w błąd co do swojej sytuacji materialnej odnośnie problemów ze sprzedażą samochodu oraz innych problemów związanych z bankiem co do niemożności wypłaty pieniędzy z własnego konta w związku z czym pożyczał od pokrzywdzonej wielokrotnie różne kwoty pieniędzy obiecując jej jednocześnie zwrot pożyczonych pieniędzy czego w rzeczywistości nie miał zamiaru dokonać czym spowodował straty w kwocie 85 000,00 zł na szkodę D. G., tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk.

orzeka:

1.  S. P. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w akcie oskarżenia z tą zmianą odnośnie czynu II, że przyjmuje, iż popełniony został w okresie od 2014 roku do początku roku 2019, zaś wysokość szkody wyrządzonej przestępstwem D. P. wynosi nie miej niż 130.000 złotych i przyjmując, że każdy z zarzucanych czynów wyczerpuje dyspozycję art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk, na podstawie art. 286 § 1 kk i art. 33 § 2 kk, za każdy czyn, wymierza mu karę po 1 (jeden) rok pozbawienia wolności i grzywnę po 100 (sto) stawek dziennych, po 10 (dziesięć) złotych każda,

2.  na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 i 2 kk orzeczone wobec oskarżonego S. P. (1) kary pozbawienia wolności i grzywny łączy i wymierza mu karę łączną 1 (jeden) rok i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności i łączną karę grzywny 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda,

1.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu S. P. (1) okres tymczasowego aresztowania od dnia 10

czerwca 2020 roku, od godziny 10:00, do dnia 09.10.2020 roku, do godziny 11:45,

2.  na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego S. P. (1) obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych następujących kwot:

- K. G. 115.963,69 (sto piętnaście tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt trzy złote i sześćdziesiąt dziewięć groszy),

- D. P. 130.000,00 (sto trzydzieści tysięcy złotych),

- D. G. 55 500,00 (pięćdziesiąt pięć tysięcy złotych),

5. zasądza od oskarżonego S. P. (1) na rzecz Skarbu Państwa 70,00 (siedemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu wydatków poniesionych w postępowaniu karnym oraz wymierza mu 600 (sześćset złotych) opłaty.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 71/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

S. P. (1)

W okresie czasu od maja 2019 roku do lutego 2020 roku w m. R. działając w warunkach czynu ciągłego, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził K. G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 109 150,00 zł poprzez wprowadzenie jej w błąd co do swojej sytuacji materialnej i finansowej oraz zamiaru wywiązania się ze spłaty zaciągniętych od K. G. pożyczek, czym spowodował straty w wysokości 109 150,00 zł na szkodę K. G., tj. czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk.

Mając na uwadze fakt, iż wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku został skierowany wyłącznie przez pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej K. G. Sąd ograniczył uzasadnienie do okoliczności, które jej dotyczą.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. G. poznała oskarżonego S. P. (1) w maju 2019 roku przez Internet. Zaczęli się spotykać, oskarżony pomieszkiwał u niej. S. P. (1) przedstawiał swojej nowej znajomej pomysły na dochodowe interesy, na które brakowało mu pieniędzy, a które miały dotyczyć obrotu samochodami. Oskarżony roztaczał przed K. G. wizje wspólnej przyszłości, stworzenia rodziny, budowy domu.

zeznania K. G.

17, 495v, 515

W okresie znajomości z oskarżonym K. G. wielokrotnie przekazywała mu pieniądze. Pierwszą pożyczkę przekazała S. P. (1) do rąk własnych w maju 2019 roku w kwocie 10 000 złotych i były to oszczędności wypłacone z jej konta. Następnie, w ten sam sposób, przekazała mu kwotę 5000 złotych. Oskarżony tłumaczył, że potrzebuje pieniędzy na opłaty komornicze i inne opłaty, zapewniał pokrzywdzoną, że odda pożyczone pieniądze. Na potwierdzenie, że posiada środki pieniężne oskarżony przesłał K. G. polecenie wypłaty awizo ze swojego rachunku kwoty 517.000 złotych, co miało potwierdzić, że posiada pieniądze, a zaciągane od pokrzywdzonej pożyczki są chwilowe i oskarżony je zwróci. Pieniądze rzekomo zdeponowane na rachunku oskarżonego miały pochodzić ze sprzedaży aut, a według oświadczenia oskarżonego, zostały zablokowane do czasu uiszczenia przez niego opłaty skarbowej. S. P. (1) wyszukiwał strony banków do udzielenia pokrzywdzonej kredytów przez internet. K. G. sukcesywnie przekazywała oskarżonemu kolejne kwoty na deklarowane przez niego różne cele, np. na uregulowanie różnicy wynikłej ze sprzedaży samochodów osobie trzeciej K. G. przekazała oskarżonemu kwotę 10 000 złotych z limitu kredytowego konta, a następnie były to kwoty 24 000 złotych z kredytu w (...), 7 000 złotych z kredytu (...) i 35 000 złotych z kredytu w (...). Później przekazane S. P. (1) pieniądze pochodziły pożyczek zaciągniętych w parabankach L. (3000 złotych), (...) (950 złotych), V. (2500 złotych), K..(...) (3000 złotych), F. (1500 złotych), (...) (1800 złotych), F. (700 złotych) i łącznie dodatkowo jeszcze 4700 złotych z rachunku bankowego pokrzywdzonej.

zeznania K. G.

17-17v, 495v-496, 515

K. G. określiła szkodę wyrządzoną przestępstwem (kwotę pozostałą do spłaty) na 117.463,69 złotych, doliczając kwoty wynikłe z opóźnienia w spłacie kredytów.

S. P. (1) przekazał K. G. na pokrycie zaciągniętych przez nią zobowiązań kwotę 2000 złotych, a następnie 200 złotych i 230 złotych.

Oskarżony uregulował kilka rat w bankach (...) (dokonując wpłat po terminach płatności), nie spłacał jednak zobowiązań z tytułu pożyczek w parabankach ani nie przekazywał K. G. kwot za pożyczone z jej oszczędności pieniądze.

zeznania K. G.

17-17v, 495v-496, 515

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania K. G.

Zeznania K. G. opisującej postępowanie oskarżonego oraz odnoszące się do kwot przekazanych oskarżonemu pieniędzy, zasługują na wiarę. Zeznania te korespondują z dokumentacją zawartą w aktach sprawy dotyczącą pożyczek bankowych i pozabankowych zaciąganych przez K. G.. Co istotne, sam oskarżony nie neguje faktu pożyczania pieniędzy od pokrzywdzonej, ani ich wysokości (łącznie z pochodnymi), których spłata spadła na barki pokrzywdzonej.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

S. P. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Ustalenia poczynione w toku postępowania pozwoliły na przypisanie oskarżonemu popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk. Nie ulega wątpliwości, iż S. P. (1) wykorzystał zaufanie i naiwność K. G., roztaczał przed nią wizje wspólnej przyszłości, jednocześnie wyłudzając od niej środki pieniężne. Celem utwierdzenia jej o zamiarze zwrotu pieniędzy przedstawi pokrzywdzonej awizo polecenia wypłaty ze swojego rachunku kwoty 517.000 złotych, co miało potwierdzić, że posiada pieniądze, a pożyczki są chwilowe. Składał obietnice ich zwrotu mimo, że faktycznie nie miał środków, by zwrócić pożyczone pieniądze. W tym samym czasie posiadał spore długi zaciągnięte w podobny lub identyczny sposób u innych osób. Świadomie podawał pokrzywdzonej nieprawdę co do okoliczności, które miały wpływ na przekazywanie mu pieniędzy. Tym samym oskarżony, działając ze z góry powziętym zamiarem oszukania pokrzywdzonej. W celu realizacji przestępczego zamiaru wymyślał coraz to nowe , nieprawdziwe okoliczności, przedstawiał nieprawdziwe lub podrobione dokumenty, zwodził pokrzywdzoną, co do zamiary oddania pieniędzy. Podejmował liczne zabiegi, które miały wzbudzić zaufanie pokrzywdzonej i umożliwić wyłudzenie od niej kolejnych pożyczek, których nie miał realnej możliwości zwrócić, z uwagi na brak środków umożliwiających spłatę.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. P. (1)

1-2

1.

0.1.W procesie wymiaru kary sąd kierował się dyrektywami wyszczególnionymi w art. 53 kk. Wymierzając oskarżonemu kary jednostkowe, sąd uwzględnił stopień społecznej szkodliwości czynów oraz stopień zawinienia, który kształtuje się na wysokim poziomie. W myśl art. 115 § 2 kk ocenę społecznej szkodliwości czynu kształtuje całokształt okoliczności charakteryzujących stronę przedmiotową i podmiotową. W szczególności Sąd miał na uwadze rodzaj i charakter naruszonych dóbr, rozmiar wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynów oraz motywację sprawcy.

0.2.Okolicznościami wpływającymi na korzyść oskarżonego są: dotychczasowa niekaralność, przyznanie się do popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów, częściowa spłata zobowiązań i deklaracja ich spłaty w całości.

0.3.Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że karami adekwatnymi do stopnia społecznej szkodliwości, nie przekraczającymi stopnia winy i nieuzasadnionej represji, a przy tym w sposób należyty spełniającymi pokładane w niej cele w zakresie prewencji indywidualnej oraz cele kary w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa są kary po 1 rok pozbawienia wolności i po 100 stawek dziennych grzywny przy przyjęciu wartości 1 stawki na kwotę 10 złotych za każdy z przypisanych oskarżonemu czynów.

0.4.Przy wymiarze kary łącznej sąd zastosował zasadę asperacji wymierzając S. P. (1) kary łączne 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych po 10 złotych każda.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. P. (1)

3.

Na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania.

S. P. (1)

4.

Na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd zasądził na rzecz K. G. kwotę 115.963,69 złotych tytułem naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przez S. P. (1). Jest to kwota, która uwzględnia żądania pokrzywdzonej oraz zgodę oskarżonego na jej zapłatę, przy uwzględnieniu wpłaty dokonanej przez S. P. (2) przed wydaniem wyroku w niniejszej sprawie. Powyższa kwota zawiera należności główne, jak odsetki za opóźnienia w spłacaniu zobowiązań, jakie obciążają K. G..

inne zagadnie nia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd nie uwzględnił wniosku o orzeczenie na rzecz K. G. zadośćuczynienia w kwocie

10.000 złotych. Analiza treści przepisu art. 46 kk prowadzi bowiem do wniosku, iż przepis ten wskazuje wprost, iż w przypadku orzeczenia obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonej Sąd nie ma możliwości jednoczesnego zasądzenia na jej rzecz kwoty zadośćuczynienia. Z treści w/w przepisu wynika jasno, że sąd może orzec, bądź obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, bądź zadośćuczynienie za doznaną krzywdę (przepis wymienia alternatywnie: naprawienie szkody lub zadośćuczynienie).

Sąd nie uwzględnił wniosku o orzeczenie wobec oskarżonego zakazu kontaktowania się z pokrzywdzoną, bowiem przepisy kodeksu karnego przewidują możliwość orzeczenia takiego zakazu w przypadku określonej kategorii czynów, za jakie sprawca został skazany, tj. w razie skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego lub inne przestępstwo przeciwko wolności oraz w razie skazania za umyślne przestępstwo z użyciem przemocy, w tym zwłaszcza wobec osoby najbliżej. W niniejszej sprawie Sąd uznał S. P. (1) za winnego popełnienia przestępstwa oszustwa, toteż brak podstaw do orzeczenia zakazu kontaktowania się z pokrzywdzoną.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5.

Na podstawie art. 627 kpk Sąd zasądził od S. P. (1) koszty sądowe, na które złożyła się kwota 70 złotych z tytułu wydatków poniesionych w postępowaniu karnym i kwota 600 złotych z tytuły opłaty od skazania.

Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Sochacka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Grzegorz Krogulec
Data wytworzenia informacji: