Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 30 / 24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Maz. z dnia 16 listopada 2023 r. w sprawie II K 105 / 23

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Pozaprocesowe zatrzymywanie oskarżonego M. G. przez świadka M. Z., mające na celu wyłącznie wymuszenie od tego pierwszego określonej kwoty pieniędzy pod groźbą wezwania policji i obciążenia go przed nią o kierowanie pojazdem w stanie nietrzeźwości wbrew obiektywnej rzeczywistości

zeznania E. W.

114 v – 115 v

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Zeznania E. W.

omówienie poniżej

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

zarzut błędnych ustaleń faktycznych mogących mieć wpływ na treść zaskarżonego wyroku, polegający na nieuzasadnionym uznaniu, iż oskarżony dopuścił się popełnienia zarzuconego mu czynu, podczas gdy prawidłowa, swobodna i kompleksowa ocena materiału dowodowego powinna nasuwać sądowi szereg wątpliwości co do jego sprawstwa

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przedstawiona przez sąd I instancji ocena dowodów nie jest ani dowolna, ani nielogiczna, nie pozostaje też w sprzeczności z doświadczeniem życiowym. Poprzedzona została ujawnieniem w toku rozprawy całokształtu okoliczności sprawy i stanowiła wynik rozważenia okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego. Została też należycie – z uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego – argumentowana w uzasadnieniu. Nie doszło także do naruszenia zawartej w art. 5 § 2 kpk reguły in dubio pro reo, albowiem dowody, które przywołał sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, ponad wszelką wątpliwość wskazują, iż M. G. dopuścił się zarzuconego mu czynu. Chodzi tu przede wszystkim o zeznania świadka M. Z., albowiem z jego relacji wprost wynikało, że obserwację pojazdu, którym oskarżony kierował, podjął jeszcze w czasie, gdy pojazd ten był w ruchu i przemieszczał się po drodze publicznej. Aż do momentu, gdy oskarżony zjechał w pobliże bloku, przy którym się następnie zatrzymał, obserwacja ta miała charakter ciągły. Kontakt wzrokowy z pojazdem był nieprzerwany także do chwili, gdy oskarżony od razu po zatrzymaniu z pojazdu tego wyszedł. Po chwili doszło między nimi do rozmowy, w trakcie której M. Z. wyczuł od oskarżonego wyraźną woń alkoholu. Świadek widział oskarżonego przez cały czas także potem, aż do momentu, gdy po chwili na miejsce przyjechał wezwany przez niego patrol policji. Z zeznań M. Z. wynikały zatem niespornie dwa fakty:

- po pierwsze, że oskarżony przed zatrzymaniem samochodu poruszał się nim po drodze publicznej;

- po drugie, że oskarżony od momentu zakończenia jazdy aż do chwili przyjazdu policji nie spożywał alkoholu.

Z tych zaś faktów wyprowadzić można było kluczowy dla sprawy wniosek, iż oskarżony po wspomnianej drodze publicznej prowadził samochód znajdując się w stanie nietrzeźwości prowadzącym do godzinie 1.55 ( czas pobrania od niego krwi do badań na zawartość alkoholu ) do stężenia na poziomie 1,78 promila.

Ani apelacja, ani przebieg postępowania dowodowego przed sądem odwoławczym nie dostarczyły podstaw, aby ustalenia oparte na zeznaniach M. Z. zakwestionować. W ich zaś świetle wersja, jaka wyłaniała się z wyjaśnień oskarżonego, pośrednio wsparta zeznaniami jego byłej konkubiny, jawi się jako niewiarygodna. Sąd Rejonowy nie miał żadnych powodów, aby uznać, iż wspomniany w zdaniu poprzednim świadek, będący czynnym funkcjonariuszem policji, składając relacje z przeprowadzonej względem oskarżonego pozasłużbowej interwencji, jej przyczyny i przebieg przedstawiał nieprawdziwie. Nie wykazano, by był z oskarżonym skonfliktowany czy też, aby miał jakikolwiek inny powód do świadomie bezpodstawnego obciążania go za przestępstwo w rzeczywistości nie popełnione. Brak było podstaw, by nie obdarzyć go zaufaniem co do rzetelności i obiektywności w wykonywaniu tzw. obywatelskiego zatrzymania nietrzeźwego kierowcy oraz sposobu jego odtworzenia. Sugestia, jakoby intencją świadka było wyłudzenie od oskarżonego określonej kwoty pieniędzy pod groźbą bezpodstawnego obciążenia go przed organami ścigania o tego rodzaju czyn nie znajduje przekonującego wsparcia ani w innych dowodach, ani w regułach logicznego rozumowania, ani też wskazaniach doświadczenia życiowego. Z tymi zaś regułami i wskazaniami kłóci się natomiast wymowa zeznań E. W., jakie złożone zostały na rozprawie apelacyjnej, w szczególności w kontekście czasu i okoliczności złożenia wniosku o jej przesłuchanie. Niezrozumiałym jawi się bowiem, dlaczego – rzekomo widząc zajście pod jej oknem wskazujące na możliwość bezpodstawnej interwencji wobec jej ówczesnego partnera – najpierw „ pozasłużbowej ” przez świadka M. Z., a potem już w ramach obowiązków służbowych podjętych przez policjantów przybyłych w ramach patrolu – biernie się temu przyglądała, nie przemieszczając się tam i nie składając od razu relacji, które mogłyby partnerowi w tak wymierny sposób pomóc. Nie sposób też zrozumieć, dlaczego nie uczyniła tego później, w ramach składania procesowych już relacji w charakterze świadka, skoro wiadomym było o określonej treści zarzutu, jaki został M. G. postawiony. Trudno o inne wytłumaczenie tego stanu rzeczy, aniżeli leżąca po jej stronie świadomość bądź uzasadnione podejrzenie, że interwencja także dla niej jawiła się jako zasadna oraz klarowna, jeśli chodzi o jej przyczyny.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego czynu, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd I instancji poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne, właściwie zakwalifikował przypisany oskarżonemu czyn oraz wymierzył za niego karę i środki karne, która nie rażą surowością, jak również zasadnie obciążył go kosztami sądowymi. W tej sytuacji brak było podstaw do korekt zaskarżonego wyroku w kierunku postulowanym przez skarżącego, a tym bardziej do jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1w całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

omówiono powyżej

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkt 2

Oskarżony jest osobą młodą, zdrową oraz dysponującą możliwościami podejmowania pracy zarobkowej, choćby w związku z wykonywanym zawodem. Trudno zatem uznać, by wyłożenie przez niego kosztów sądowych w niniejszej sprawie byłoby dla niego zbyt uciążliwe z jakiegokolwiek powodu. Nie przemawiają za tym również jakiekolwiek względy natury słusznościowej. W tej sytuacji, wobec nieuwzględnienia apelacji wniesionej na jego korzyść, mając na uwadze treść art. 636 § 1 kpk, został on obciążony kosztami sądowymi w całości.

7.  PODPIS