Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 33/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 13 listopada 2024 roku w sprawie II K 624/24

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Prokurator w złożonej apelacji pisemnej zaskarżonemu wyrokowi zarzucił obrazę przepisów prawa procesowego, która miała wpływ na treść orzeczenia tj. art. 7 kpk i art. 410 kpk, polegającą na zaniechaniu wszechstronnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i ocenieniu go w sposób dowolny, sprzeczny z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego, w tym w szczególności poprzez:

- ustalenie, że N. K., nie doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. R. oraz N. R. podczas gdy z prawidłowo ocenionego materiału dowodowego wynika, że założył w 24.11.2020 r. konto o numerze (...) w placówce Banku (...) S.A., a także w dn. 24.11.2020 r. konto o numerze (...) w (...) Bank (...) S.A., na które to konta wpłynęły środki pieniężne pokrzywdzonych, będące przedmiotem oszustw, a tym samym dopuścił się przestępstwa oszustwa, co w konsekwencji doprowadziło do poczynienia na tej podstawie błędnych ustaleń faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, polegających na przyjęciu, że oskarżony swoim zachowaniem nie wypełnił znamion zarzucanego mu czynu, podnosząc przy tym brak świadomości oskarżonego popełnienia zarzucanego mu czynu, wskazując, że aby oskarżony mógł dopuścić się przedmiotowego oszustwa zdaniem Sądu musiałby posiadać specjalistyczną wiedzę informatyczną co ostatecznie skutkowało uniewinnieniem oskarżonego od zarzucanych mu czynów;

- zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na jego treść, a polegający na wskazaniu, że przestępstwo zarzucane oskarżonemu można popełnić jedynie w zamiarze bezpośrednim, a tym samym braku rozważenia przez Sąd możliwości działania oskarżonego z zamiarem ewentualnym, który w realiach przedmiotowej sprawy powinien mieć zastosowanie;

- w przypadku nieuwzględnienia przez Sąd zarzutu naruszenia prawa procesowego skarżący prokurator zaskarżonemu wyrokowi zarzucił na zasadzie art. 438 pkt 1 kpk obrazę przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu, tj. art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 k.k., poprzez jego niezastosowanie w wyniku błędnego uznania, że czyn oskarżonego nie wypełnił znamion wyżej opisanego przestępstwa podczas, gdy z prawidłowo ocenionego materiału dowodowego wynika, że N. K., pomógł nieustalonej osobie bądź osobom w doprowadzeniu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. R. oraz N. R. w ten sposób, że założył w 24.11.2020 r. konto o numerze (...) w placówce Banku (...) S.A., a także w dn. 24.11.2020 r. konto o numerze (...) w (...) Bank (...) S.A., przekazując je nieustalonej osobie bądź osobom, w celu umożliwienia korzystania z założonych przez niego kont, na które to konta wpłynęły środki pieniężne pokrzywdzonych, będące przedmiotem oszustw, czego oskarżony mógł lub powinien się domyśleć, że bierze udział w przestępczym procederze, a więc dopuścił się przestępstwa pomocnictwa do oszustwa w zamiarze ewentualnym.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja wniesiona przez prokuratora jest zasadna w takim stopniu, że na skutek podniesionych w niej zarzutów sąd okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Podnieść należy, że sąd rejonowy przy ustaleniu stanu faktycznego oparł się na ustaleniach dokonanych w innych postępowaniach dotyczących analogicznych przestępstw z art. 286§ 1 kk zarzuconych oskarżonemu. Z ustaleń sądu meriti wynika, że w obu zarzuconych oskarżonemu czynach pokrzywdzeni dokonali wpłaty za oferowany w ofercie internetowej towar do odbiorcy domeny (...), której abonentem jest T. N. K., NIP (...). Ponadto z ustaleń sądu I instancji wynika, że oskarżony N. K. osobiście w placówkach bankowych podpisał umowy o prowadzenie rachunku bankowego o numerze (...), a także rachunku bankowego o numerze (...), a następnie „sprzedał” rachunki bankowe (k-682 v). Transakcja opłaty za domenę (...) w serwisie (...) odbyła się z rachunku numerze (...), który założył oskarżony N. K. (w (...)), a także płatności dokonywano z drugiego rachunku należącego do oskarżonego o numerze (...) ( (...) Bank (...)). Sąd okręgowy w tym składzie podziela ustalenia sądu I instancji, z których wynika, że zebrany w sprawie materiał dowodowy nie uzasadniał przypisania oskarżonemu sprawstwa przy popełnieniu obu zarzuconych czynów, z których każdy wypełnia dyspozycję art. 286 § 1 kk. Skoro jednak oskarżony, jak wynika z ustaleń sądu meriti sprzedał nieustalonym osobom dane do założonych przez siebie rachunków bankowych, które zostały wykorzystane przez inne osoby do popełnienia oszustw, to dokonana ocena przez sąd I instancji pod względem odpowiedzialności karnej takiego zachowania oskarżonego jest błędna. Sąd rejonowy, dokonując ustaleń co do oceny stanu świadomości oskarżonego uznał, że „nie sposób wykazać, że N. K. poza brakiem rozgarnięcia życiowego i roztropności, obejmował swoją świadomością i umyślnością wszystkie znamiona zarzuconego mu czynu (cel sprawcy, sposób działania, osiągnięcie korzyści majątkowej), działał z zamiarem bezpośrednim”. Istotnie oszustwo może być popełnione tylko umyślnie, a przy tym stanowi przestępstwo kierunkowe, znamienne celem, którego treścią jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca powinien obejmować wszystkie znamiona oszustwa zamiarem bezpośrednim (post. SN z 4.1.2011 r., III KK 181/10, OSNKW 2011, Nr 3, poz. 27; wyr. SN z 14.1.2004 r., IV KK 192/03, Prok. i Pr. – wkł. 2004, Nr 9, poz. 5). Sąd okręgowy w tym składzie nie podziela stanowiska sądu rejonowego, że nie można przypisać oskarżonemu działania z zamiarem ewentualnym i zakwalifikować jego zachowania jako udzielenie pomocnictwa do popełnienia przestępstw oszustwa (art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk). Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego przy pomocnictwie sprawca nie musi mieć pełnej świadomości każdego elementu przestępstwa, którego popełnienie ułatwia. Wnikliwej analizy wymaga jednak kwestia jego świadomości tego, do jakiego czynu świadczył pomoc, w tym czy można mu przypisać choćby zamiar ewentualny popełnienia przestępstwa w postaci pomocnictwa (wyrok Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 14 maja 2024 r., IV KK 429/23). W realiach przedmiotowej sprawy kluczowe jest zagadnienie kto (osoba klienta banku) otwiera rachunki bankowe, a następnie udostępnia do nich dostęp osobom trzecim ,,sprzedając dane” potrzebne do posługiwania się tymi rachunkami za pomocą bankowości internetowej. W wielu analogicznych sprawach osobami otwierającymi rachunki bankowe na swoje dane osobowe (weryfikowane przez bank) byli klienci banków, u których następnie (podczas prowadzonych postępowań karnych w sprawach o oszustwo internetowe) stwierdzono upośledzenie umysłowe, ograniczenie poczytalności w stopniu znacznym, uzależnione od alkoholu i środków odurzających. W takich przypadkach sąd (prokurator na etapie postępowania przygotowawczego) weryfikują świadomość takiej osoby odnośnie zasadności przypisania pomocnictwa do popełnienia przestępstwa oszustwa. W przedmiotowej sprawie sąd I instancji nie ustalił, aby oskarżony N. K. miał zniesioną poczytalność lub posiadał jakiekolwiek zaburzenia świadczące o tym, że mógł nie zdawać sobie sprawy do jakich celów mogą być wykorzystane przez osoby trzecie dane (które sprzedał innym osobom) do założonych przez niego rachunków bankowych. Z wydanej pisemnej opinii sądowo-psychiatrycznej (k-466-469) wynika, że powołani biegli lekarze psychiatrzy po przeprowadzeniu badania oskarżonego nie stwierdzili u N. K. objawów choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego ani też innych zakłóceń czynności psychicznych, które miałyby znaczenie w ocenie jego poczytalności w odniesieniu do postawionych zarzutów. Oskarżony ma 33 lata, posiada wykształcenie zawodowe – ślusarz. Zatrudniany był jako dekarz, także podejmował się prac dorywczych. Jest żonaty, posiada obecnie prawie 5 letnie dziecko. Był w stanie bez przeszkód założyć konta bankowe. Poradził sobie również ze złożeniem wniosku o wydanie nowego dowodu tożsamości. W przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do uznania, że oskarżony będąc już wcześniej skazanym za przestępstwo z art. 286 § 1 kk, udostępniając odpłatnie dane dostępowe do swoich rachunków bankowych, nie przewidywał, że przy ich wykorzystaniu może dojść do popełnienia przestępstwa oszustwa i nie godził się na jego popełnienie. Z zeznań świadka B. B. (k-670v-671) wynika, że oskarżony N. K. przebywał przez pewien czas jako ,,dziki lokator” w lokalu użyczonym przez świadka do krótkiego zamieszkania znajdującemu się w trudnej sytuacji materialnej M. B. ze swoją partnerką, którą była siostrą N. K.. Niewątpliwie oskarżony był także w trudnej sytuacji finansowej skoro nie miał gdzie mieszkać, stąd motyw chęci uzyskania korzyści majątkowej ze sprzedaży danych umożliwiających dostęp do założonych rachunków bankowych jest wiarygodny. Oskarżony jest dorosłym mężczyzną, w pełni poczytalnym i z danych o jego karalności wynika, że pierwszy raz był skazany za przestępstwo z art. 286 § 1 kk prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Wyszkowie VI Zamiejscowy Wydział Karny w P. wydanym w dniu 30 października 2014 roku w sprawie o sygn. akt VI K 785/14. Sąd okręgowy podziela pogląd, że udostępnienie innej osobie danych dostępowych do rachunku bankowego ułatwia niewątpliwie sprawcy dokonanie oszustwa poprzez umożliwienie wpłaty na ten rachunek przez pokrzywdzonego kwoty wyłudzonej przez sprawcę głównego (wyrok Sądu Okręgowego w (...) z dnia 18 maja 2022 roku w sprawie II Ka 198/22). W realiach przedmiotowej sprawy sąd I instancji ustalił, że z rachunku o numerze (...) wypłaty środków następowały między innymi na rachunek o numerze (...) (M. (...)), który został założony przez oskarżonego. O ile rachunek o numerze (...) został założony na dane firmy (...) przez internet i nie wykazano, że ww. firmę i ten rachunek założył oskarżony, to rachunek o numerze (...) założył oskarżony w banku i z ustaleń sądu meriti wynika, że sprzedał do niego dane potrzebne do bankowości internetowej. W realiach przedmiotowej sprawy sąd I instancji uniewinniając oskarżonego od dokonania zarzuconych mu czynów wypełniających dyspozycję art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk wykluczył odpowiedzialność oskarżonego za przestępstwo wypełniające dyspozycję art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk. W tym miejscu przypomnieć należy, że zgodnie z treścią art. 18 § 3 kk odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji, odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie. Podnieść należy, że przestępstwo z art. 286 § 1 kk jako charakteryzujące się celem działania, należy do tzw. przestępstw kierunkowych , co oznacza , że mogą być popełnione wyłącznie z zamiarem bezpośrednim, to jednak w przypadku ich form zjawiskowych określonych w art. 18 § 3 kk wystarczające jest wykazanie po stronie współdziałającego pomocnika zamiaru ewentualnego (OSNKW 2014/2/15, LEX nr 1388228, Prok. i Pr. - wkł.2014/1/12, Biul.SN 2014/2/18). Ograniczona wiedza oskarżonego co do mechanizmu działania sprawców nie może wyłączyć jego odpowiedzialności za czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 30 października 2023 r. VIII A Ka 45/23, LEX nr 3669292 ).

Stwierdzenie sądu orzekającego, że założenie rachunków bankowych przez oskarżonego było nierozsądne, a on nie miał świadomości, że swoim zachowaniem ułatwi dokonanie przestępstwa oszustwa i uznanie, że był on sprawcą potrzebny jedynie w momencie zakładania rachunków bankowych i w momencie przekazania ich jego rola się skończyła, jawi się jako niepełne, bo nie uwzględnia tego, że oprócz sprawstwa bezpośredniego karalne jest także pomocnictwo do popełnienia zarzuconych oskarżonemu czynów. Zdaniem sądu okręgowego w tym składzie w realiach przedmiotowej sprawy przy ustaleniach dokonanych przez sąd i instancji oskarżony w ramach zarzuconych mu czynów powinien odpowiadać za pomocnictwo do ich popełnienia.

Wniosek

O uchylenie skarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut zawarty w apelacji prokuratora dotyczący błędu w dokonanych ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mającego wpływ na jego treść poprzez nieprzyjęcie, iż oskarżony dopuścił się przestępstwa pomocnictwa (działając z zamiarem ewentualnym) do popełnienia zarzuconych mu czynów oszustwa, to sąd okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w Piotrkowie Trybunalskim do ponownego rozpoznania.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok w części dotyczącej rozstrzygnięcia z punktu 2.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

W punkcie 2 zaskarżonego wyroku sąd I instancji zasądził na rzecz adwokata J. B. koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu N. K. z urzędu. Wynagrodzenie to zostało zasądzone w oparciu o obowiązujące przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2024 r., poz. 763). W tej części zaskarżony wyrok należało utrzymać w mocy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

Sąd okręgowy uchylił zaskarżony wyrok odnośnie rozstrzygnięcia z punktu 1 sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Piotrkowie Trybunalskim.

☒ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Z uwagi na treść art. 454 § 1 kpk Sąd okręgowy orzekł jak wyżej.

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy sąd I instancji przeprowadzi postępowanie dowodowe od początku, korzystając z możliwości wynikającej z treści art. 442 § 2 k.p.k. i może ujawnić przez odczytanie zeznania świadków P. R. (powiadamiając go o terminie pierwszej rozprawy jako pokrzywdzonego) i B. B.. Odnośnie świadka N. R., który nie był przesłuchany przez sąd I instancji na rozprawie, zachodzi konieczność ustalenia czy odzyskał wpłacone pieniądze w kwocie 1537,06 złotych za fikcyjnie oferowany towar do sprzedaży na stronie internetowej. Ustalenie to ma znaczenie przy ewentualnym orzeczeniu obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody przestępstwem. Pokrzywdzony P. R. odzyskał zwrot pieniędzy od banku w związku z popełnionym na jego szkodę przestępstwem oszustwa. Zasadne jest umożliwienie oskarżonemu złożenia wyjaśnień (o ile nie odmówi ich składania) i ustosunkowania się do ustaleń sądu I instancji dotyczących zaskarżonego wyroku tylko przez prokuratora odnośnie okoliczności, w których udostępnił za opłatą innym osobom dostęp do swoich rachunków bankowych. Jeżeli ustalony przy ponownym rozpoznaniu sprawy przez sąd I instancji stan faktyczny nie ulegnie zmianie, w stosunku do tego, który dotyczył zaskarżonego wyroku, to oskarżony powinien ponieść odpowiedzialność karną za pomocnictwo do dokonania zarzuconych mu czynów.

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 3 wyroku sądu okręgowego

Sąd okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata J. B. kwotę 1033,20 złotych, w tym podatek VAT z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym. Wysokość zasądzonej kwoty została ustalona na podstawie
§ 17 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2024 r., poz. 763).

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok uniewinniający

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana