Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 68/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 17 grudnia 2020 roku w sprawie sygn. akt VII K 254/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zawarte w apelacji obrońcy zarzuty naruszenia prawa procesowego, tj. art. 4 kpk, art. 7 kpk, art.5 § 2 kpk poprzez błędną ocenę dowodów i wynikający stąd zarzut błędu w ustaleniach fatycznych co do sprawstwa oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd prawidłowo ocenił materiał dowodowy, w szczególności słusznie odmówił wiary wyjaśnieniom oskarżonego i zeznaniom świadków P. M. i Z. M.. Prawidłowo dał wiarę świadkowi M. D. (1) i M. D. (2). W sprawie nie zachodzą żadne nieusunięte wątpliwości, bo zostały one rozwiane w drodze prawidłowej i logicznej oceny dowodów. To, że apelant się z tą ceną nie zgadza nie oznacza jeszcze, że zachodzi sytuacja opisana w art. 5 § 2 kpk. Nie doszło również do naruszenia dyspozycji art. 4 kpk i art. 7 kpk, a Sąd dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych co do prowadzenia przez oskarżonego samochodu osobowego w stanie nietrzeźwości w okresie obowiązywania go zakazu prowadzenia takich pojazdów mechanicznych, a także co do stężenia alkoholu w jego organizmie.

W szczególności zeznania M. D. (1) są spójne, logiczne, wiarygodne. To, że jest to osoba skonfliktowana rodzinnie z oskarżonym nie przekreśla jego wiarygodności. Przecież świadek tego nie ukrywał, niewątpliwie to również było jego motywacją do pojechania za nietrzeźwym oskarżonym i wezwania policji. Nie oznacza to jednak, że świadek zeznał nieprawdę, a jego motywacja nie ma wpływu na pozytywną weryfikację prawdziwości jego relacji. Świadek jechał bezpośrednio za oskarżonym ( który prowadził samochód łamiąc zakaz sądowy), zaparkował pod sklepem swoim samochodem bezpośrednio za samochodem oskarżonego uniemożliwiając mu odjazd przed przybyciem policji - i takie fakty potwierdziły się na miejscu po przyjeździe funkcjonariuszy. Świadek ten zaobserwował również, że do sklepu oskarżony wszedł sam, sam z niego wyszedł z siatką z zakupami, a widząc blokującego mu odjazd świadka włożył te zakupy do swojego samochodu i odszedł z pustymi rękoma w stronę ulicy (...), by po chwili wrócić w towarzystwie (...) - jednak wówczas już podjechała policja. Zatem oskarżony wcale nie spożywał za sklepem alkoholu ze Z. M., albowiem wódkę, którą zakupił w sklepie, pozostawił w samochodzie, a ponadto nie miałby na to czasu. Świadek M. D. (2) również potwierdza, że oskarżony był w sklepie sam, kupił wódkę i jedzenie, ale na terenie sklepu niczego nie spożywał. Dlatego stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego, jakie ustalono poprzez badanie na policji, w pełni pochodziło z alkoholu spożytego przed rozpoczęciem jazdy samochodem w charakterze kierującego.

Z powyższego wynika, że świadek Z. M. skłamał zeznając:

⚫

że wszedł z oskarżonym do sklepu po zakup wódki i kiełbasy - oskarżony wszedł tam sam;

⚫

że spożywał za sklepem wraz z oskarżonym alkohol i kiełbasę zakupione przez niego chwilę wcześniej - oskarżony nie wziął ze sobą tych zakupów, pozostawił je w samochodzie;

⚫

na rozprawie skłamał, że oskarżony przyjechał pod sklep „ze swoim kolegą P.” - oskarżony przyjechał pod sklep sam. Zresztą widać tu niekonsekwencję świadka Z. M., bo w postepowaniu przygotowawczym zeznawał, że nie widział wcale, aby oskarżony przyjechał tam samochodem, a dopiero na rozprawie zaczął dopasowywać swą relację do linii obrony oskarżonego i opowiadać o „koledze P.”. Pomijając wszystko inne, to przecież świadek nie mógł widzieć momentu przyjazdu oskarżonego pod sklep, bo go tam wtedy nie było, oskarżony dopiero wrócił z nim pod sklep po chwilowym odejściu z pustymi rękoma w stronę ulicy (...).

Świadek Z. M. przyznał, że jest ekonomicznie uzależniony od oskarżonego ( ten zatrudnia do w gospodarstwie przy pracach sezonowych), zdaniem Sądu chcąc pomóc oskarżonemu świadomie zeznawał on nieprawdę.

Z powyższego wynika również, że świadek P. M. skłamał zeznając, że:

⚫

przywiózł jako kierowca pod sklep oskarżonego jego samochodem - jest to sprzeczne z zeznaniami wiarygodnego świadka M. D. (3) oraz z logiczną oceną sytuacji;

⚫

kłamał twierdząc na rozprawie, że wszedł po papierosy do innego sklepu, co miało tłumaczyć jego nieobecność w pobliżu samochodu i w sklepie z oskarżonym. Ujawnia się tu sprzeczność w zeznaniach świadka oraz brak logiki w jego historii. Przecież w postępowaniu przygotowawczym zeznawał, jakoby to oskarżonemu zależało, aby podwiózł go pod sklep w celu jakiś zakupów, dopiero na rozprawie zaczął opowiadać, że oskarżony miał mu zasponsorować papierosy i po to razem pojechali. Ponadto zupełnie nielogiczne jest, że oskarżony i świadek rozdzielili się i poszli do różnych sklepów, skoro to oskarżony miał świadkowi „zasponsorować” papierosy, a i tak robił zakupy dla siebie ( co potwierdza świadek M. D. (2)). Wreszcie niewiarygodne jest, że P. M. tak długo przebywał w innym sklepie i tyle czasu zmitrężył na zakup papierosów, że w tym czasie zdążyły się odbyć liczne czynności związane ze zrobieniem przez oskarżonego własnych zakupów, odejściem w stronę ulicy (...) i powrotem ze Z. M., przyjazdem policji i zatrzymaniem oskarżonego - a wszystko to miało rzekomo trwać jedynie w czasie kupowania paczki papierosów;

⚫

nikt na miejscu nie widział P. M. - ani M. D. (3), ani M. D. (2), ani Z. M. (zeznania z postępowania przygotowawczego), ani policjanci;

⚫

ani oskarżony ani nikt inny nie mówił na miejscu policjantom o tym, że w pobliżu czeka na oskarżonego jakiś jego kierowca, oskarżony wymyślił sobie tę wersję dużo później, przecież gdyby była to prawda, powiedziałby o tym od razu, przede wszystkim policjantom, ewentualnie swojemu koledze Z. M., który przecież aż do rozprawy ani słowem nie wspominał o jakimś kierowcy oskarżonego;

⚫

świadek nie mógł mieć kluczyków do samochodu oskarżonego, bo przecież ten po wyjściu ze sklepu otwierał go i wkładał do jego wnętrza zakupy;

⚫

świadek zachowałby się bardzo nielogicznie, skoro po powrocie pod sklep nie zainteresował się losem oskarżonego nie zastawszy go, poczekał sobie 5 minut i odjechał jego własnym samochodem, nie interesując się jego losem i nawet o niego nie pytając (chociażby M. D. (2) do sklepu której oskarżony wszedł po swoje zakupy) - jest to niewiarygodne, bo sprzeczne z doświadczeniem życiowym.

Świadek P. M. także przyznał, że jest ekonomicznie uzależniony od oskarżonego ( jest bezrobotny i dorabia sobie pracując w jego gospodarstwie), zdaniem Sądu chcąc pomóc oskarżonemu świadomie zeznawał on nieprawdę.

Wniosek

O uniewinnienie lub uchylenie wyroku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok w zakresie przypisania oskarżonemu zarzuconego mu przestępstwa jest słuszny, a w/w argumenty apelacji niezasadne - było to powyżej omówione.

3.2.

Podnoszony przez obrońcę zarzut błędu w ustaleniach faktycznych co do uprzedniej karalności oskarżonego.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Faktycznie, w dniu 9 lutego 2020 roku nastąpiło zatarcie skazania w sprawie VII K 614//16, albowiem wcześniej oskarżony wykonał karę grzywny i świadczenie pieniężne, a tego dnia wykonał środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych za wyjątkiem pojazdów, do prowadzenia których uprawnia prawo jazdy kategorii T (vide załączone kopie kart ze sprawy VII K 614/16 - k. 141-146).

Wniosek

O uniewinnienie, uchylenie wyroku ewentualnie jego zmianę.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Mimo zatarcia skazania oskarżony wyczerpał dyspozycję art. 178 a § 4 kk, albowiem dopuścił się przypisanego mu czynu w dniu 6 grudnia 2019 roku prowadząc w stanie nietrzeźwości samochód osobowy, a zakaz prowadzenia takich pojazdów obowiązywał go do dnia 9 lutego 2020 roku. Spowodowało to jednak zmianę opisu wyroku, co będzie omawiane w części uzasadnienia związanej z badaniem sprawy z urzędu. Zatarcie to nie ma wpływu na wymiar kary, co zostanie omówione poniżej.

3.3.

Podniesiony w apelacji obrońcy zarzut rażącej niewspółmierności kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oskarżony był w stanie upojenia alkoholowego ( ponad 2 promile alkoholu we krwi), prowadził samochód osobowy mimo, że miał zachowane uprawnienia wyłącznie do prowadzenia pojazdów do prowadzenia których uprawnia prawo jazdy kategorii T, jechał w tym stanie łamiąc zakaz pod sklep około godziny 14.50 a więc w czasie wzmożonego ruchu komunikacyjnego. Zasługuje na surową karę pozbawienia wolności. Nie zachodzą okoliczności z art. 69 § 4 kk, nie jest bowiem żądnym szczególnie uzasadnionym przypadkiem fakt, że oskarżonemu zachciało się wódki i kiełbasy i z tego powodu pojechał samochodem kompletnie pijany pod sklep, łamiąc przy tym zakaz sądowy. Tym samym nie zachodzi żaden wyjątkowy przypadek uzasadniony szczególnymi okolicznościami pozwalający na odstąpienie od orzekania dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych (art. 42 § 3 kk in fine). Oskarżony już korzystał z ograniczenia zakazu ( miał zachowane uprawnienia do prowadzenia ciągników rolniczych) i najwyraźniej tego nie docenił, nie zasługuje na drugą taką szansę.

Wniosek

O złagodzenie kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Było to powyżej omówione.

3.4.

Zarzut prokuratora naruszenia dyspozycji art. 42 § 3 kk poprzez ograniczenie dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych do strefy ruchu lądowego.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przepis art. 42 § 3 kk przewiduje dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych bez żadnych ograniczeń, a nie zachodził żaden wyjątkowy przypadek uzasadniony szczególnymi okolicznościami określony w art. 42 § 3 kk in fine ( było to powyżej omawiane ).

Wniosek

O wyeliminowanie ograniczenia zakazu do strefy ruchu lądowego

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Było to już omówione.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

W opisie czynu zarzuconego oskarżonemu w akcie oskarżenia i przypisanego mu w puncie 1 wyroku w miejsce słów „ będąc wcześniej skazany” przyjęto słowa „ mając orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego z wyłączeniem pojazdów, dla których prowadzenia potrzebne jest prawo jazdy kategorii T”.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Poprzednie skazanie uległo zatarciu w dniu 9 lutego 2020 roku - z chwilą wykonania przez oskarżonego w tym dniu zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 29 grudnia 2016 roku w sprawie VII K 614/16 za przestępstwo z art. 178 a § 1 kk ( vide zawiadomienie o wykonaniu środka karnego k. 143, decyzja k. 144-145). Oznacza to, że w czasie czynu ( popełnionego w dniu 6 grudnia 2019 roku) oskarżonego obowiązywał zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego z wyłączeniem pojazdów, dla których prowadzenia potrzebne jest prawo jazdy kategorii T, orzeczony opisanym w akcie oskarżenia wyrokiem. Oskarżony prowadząc w tym dniu samochód osobowy złamał ten zakaz i nie zmienia tego fakt późniejszego zatarcia skazania.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem nie stanowi przeszkody do przyjęcia odpowiedzialności za przestępstwo z art. 178a § 4 kk zatarcie w dacie wyrokowania skazania za przestępstwo, którego częścią było orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, jeżeli będący przedmiotem osądu czyn określony w art. 178a § 1 kk został popełniony w okresie obowiązywania tego zakazu ( por. postanowienie SN z dnia 21 sierpnia 2012 r.,IV KK 59/12 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 lipca 2019 r. V KK 364/18 opubl. Legalis). Dyspozycja przepisu art. 178a § 4 kk zawiera bowiem dwa różniące się rozwiązania normatywne: z jednej strony instytucję nadzwyczajnego obostrzenia kary (specyficzna recydywa w zakresie przestępstw komunikacyjnych), z drugiej zaś kwalifikowany typ czynu zabronionego (popełnienie opisanego w nim czynu w czasie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w związku ze skazaniem za przestępstwo) – ( por. postanowienia SN z dni: 19 stycznia 2012 r.,I KZP 22/11; 21 sierpnia 2012 r. IV KK 59/12).

Korekta opisu miała charakter techniczny, wyrok, z którego w/w zakaz wynikał był już wymieniony w przypisanym przestępstwie, Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, że w dacie czynu oskarżonego obowiązywał w/w zakaz. Zatem nie doszło do żadnych nowych ustaleń na niekorzyść oskarżonego. Skoro dyspozycja art. 178 a § 4 kk zawiera dwa równoważne znamiona ( naruszenie zakazu albo fakt uprzedniego skazania), to Sąd jest uprawniony do alternatywnego powołania każdego z nich.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Opis czynu, zakres zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Zwięźle o powodach zmiany

Było to już omawiane.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot wydatków za postepowanie odwoławcze na które złożył się ryczałt za doręczenia oraz opłatę za drugą instancję. Oskarżony osiąga dochody, ma majątek, a koszty te są niewielkie i może je ponieść bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania swojej osoby.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok skazujący

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

środek karny zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana