Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 marca 2015 roku.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSA w SO Stanisław Tomasik (spr.)

Sędziowie SO Tomasz Ignaczak

del. SR Joanna Cisak - Nieckarz

Protokolant sekr. sądowy Dagmara Szczepanik

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim Roberta Wiznera

po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2015 roku

sprawy M. H.

oskarżonego z art.244a§1 kk w zw. z art.64§1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie

z dnia 19 stycznia 2015 roku sygn. akt II K 1011/14

na podstawie art.437§1 kpk, art.438 pkt 4 kpk, art.634 kpk w zw. z art.627 kpk, art.10 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. Nr 49 poz. 223 z 1983 roku z późniejszymi zmianami)

-

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że obniża wymierzoną oskarżonemu M. H. w punkcie 1 wyroku karę pozbawienia wolności do wysokości 10 (dziesięciu) miesięcy;

-

w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych opłaty za obie instancje oraz kwotę 20 (dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt. IV Ka 123/15

UZASADNIENIE

M. H. został oskarżony o to, że :

I. w dniu 08 marca 2014 roku w B. woj. (...), podczas rozgrywanego

meczu piłki nożnej pomiędzy drużynami (...) B., a (...) B.,

nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem zakazowym Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 14 lutego 2014 roku sygn. akt II W 96/14, w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku osobistego stawiennictwa we właściwej ze względu na miejsce zamieszkania jednostce Policji w czasie trwania meczów piłki nożnej z udziałem drużyny (...), przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo określone w art. 244a § 1 k.k w zw. z art 64 § 1 k.k.

II. w dniu 15 marca 2014 roku w B. woj. (...), podczas rozgrywanego

meczu piłki nożnej pomiędzy drużynami (...), a C.

C., nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem nakazowym Sądu

Rejonowego w B. z dnia 14 lutego 2014 roku sygn. akt II W 96/14, w

związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku osobistego stawiennictwa we właściwej za względu na miejsce zamieszkania jednostce Policji w czasie trwania meczów piłki nożnej z udziałem drużyny (...), przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo określone w art. 244a § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k

III. w dniu 23 marca 2014 roku w B. woj. (...), podczas rozgrywanego meczu piłki nożnej pomiędzy drużynami (...), a (...), nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 14 lutego 2014 roku sygn. akt II W 96/14, w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku osobistego stawiennictwa we właściwej za względu na miejsce zamieszkania jednostce Policji w czasie trwania meczów piłki nożnej z udziałem drużyny (...), przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo określone w art. 244a § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

IV. w dniu 30 marca 2014 roku w B. woj. (...), podczas rozgrywanego meczu piłki nożnej pomiędzy drużynami (...), a (...), nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 14 lutego 2014 roku sygn. akt II W 96 /14, w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku osobistego stawiennictwa we właściwej za względu na miejsce zamieszkania jednostce Policji w czasie trwania meczów piłki nożnej z udziałem (...), przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo określone w art. 244a § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

V. w dniu 05 kwietnia 2014 roku w B. woj. (...), podczas rozgrywanego meczu piłki nożnej pomiędzy drużynami (...), a (...), nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 14 lutego 2014 roku sygn. akt II W 96/14, w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku osobistego stawiennictwa we właściwej ze względu na miejsce zamieszkania jednostce Policji w czasie trwania meczów piłki nożnej z udziałem drużyny (...), przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo określone w art. 244a § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

VI. w dniu 09 maja 2014 roku w B. woj. (...), podczas rozgrywanego meczu piłki nożnej pomiędzy drużynami (...), a (...), nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 14 lutego 2014 roku sygn. akt II W 96/14, w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku osobistego stawiennictwa we właściwej za względu na miejsce zamieszkania jednostce Policji w czasie trwania meczów piłki nożnej z udziałem drużyny (...), przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo określone w art. 244a § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

VII. w dniu 25 maja 2014 roku w B. woj. (...), podczas rozgrywanego meczu piłki nożnej pomiędzy drużynami (...), a (...), nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 14 lutego 2014 roku sygn. akt II W 96/14, w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku osobistego stawiennictwa we właściwej ze względu na miejsce zamieszkania jednostce Policji w czasie trwania meczów piłki nożnej z udziałem drużyny (...), przyczym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo określone w art. 244a § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

VIII. w dniu 31 maja 2014 roku w B. woj. (...), podczas rozgrywanego meczu piłki nożnej pomiędzy drużynami (...), a (...), nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem zakazowym Sąd Rejonowego w Bełchatowie z dnia 14 lutego 2014 roku sygn. akt II W 96/14, w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku osobistego stawiennictwa we właściwej ze względu na miejsce zamieszkania jednostce Policji w czasie trwania meczów piłki nożnej z udziałem drużyny (...), przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo określone w art. 244a § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

IX. w dniu 19 lipca 2014 roku w B. woj. (...), podczas rozgrywanego meczu piłki nożnej pomiędzy drużynami (...), a (...), nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem nakazowym Sąd Rejonowego w Bełchatowie z dnia 14 lutego 2014 roku sygn. akt II W 96/14, z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku osobistego stawiennictwa we właściwej ze względu na miejsce zamieszkania jednostce Policji w czasie trwania meczów piłki nożnej z udziałem drużyny (...), przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo określone w art. 244a § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Bełchatowie wyrokiem z dnia 19 stycznia 2015 roku w sprawie II K 1011/14 uznał oskarżonego M. H. za winnego dokonania zarzucanych mu czynów w punktach od I do IX z tym uzupełnieniem, iż przyjął, że karę pozbawienia wolności odbył w sprawie VI K 641/08 Sądu Rejonowego w Bełchatowie i z tą zmianą, iż przyjął , że czyny te stanowią ciąg przestępstw wyczerpujących dyspozycję art. 244a § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 244a § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierzył mu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Zasądził od oskarżonego 300 złotych opłaty i 90 złotych tytułem zwrotu wydatków.

Powyższy wyrok zaskarżył oskarżony M. H. w części dotyczącej orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności. Apelacja wywiedziona z podstawy art. 438 pkt. 4 kpk zarzuca zaskarżonemu wyrokowi rażącą surowość wymierzonej oskarżonemu M. H. kary poprzez orzeczenie wobec niego kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jaj wykonania, pomimo iż postawa oskarżonego w toku postępowania przygotowawczego oraz w toku postępowania sądowego, uzasadniała wymierzenie oskarżonemu kary probacyjnej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres stosownej próby, mając zwłaszcza na względzie, iż społeczna szkodliwość zarzucanego oskarżonemu czynu nie jest duża, czynu oskarżony dopuścił się kilkakrotnie i w tym czasie nie wchodził w związku z meczami (...) B. w konflikt z prawem, nie przebywał na meczu, przestrzegał porządku prawnego, które to okoliczności w połączeniu z górną granicą zarzucanych oskarżonemu czynów uzasadniały wymierzenie kary łagodniejszej.

W konkluzji skarżący wnosił o zmianę zaskarżonego poprzez warunkowe zawieszenie wykonania kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności na okres próby 3 lat. Na rozprawie apelacyjnej w dniu 17 marca 2014 roku obrońca oskarżonego popierał apelacje wniesioną osobiście przez oskarżonego i wnioski w niej zawarte. W konkluzji wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności na stosowny okres próby, który może być dłuższy niż 3 lata wraz z nałożeniem na oskarżonego innych obowiązków przewidzianych przez przepisy prawa. Oskarżony M. H. popierał własną skargę apelacyjną i wnioski w niej zawarte oraz przyłączył się do argumentacji zaprezentowanej przez jago obrońcę. Oświadczył, że nadal pracuje w tej samej firmie za wynagrodzeniem miesięcznym w kwocie 1500-1800 złotych, stosuje się aktualnie do orzeczonego w sprawie II W 96/14 zakazu wstępu na imprezy masowe i regularnie stawia się do KPP w B.. Podał ma teraz narzeczoną i chciałby unormować swoje życie osobiste. Nadal mieszka z matką, która straciła pracę i wymaga pomocy finansowej. Natomiast prokurator wnosił o nieuwzględnienie apelacji oskarżonego i utrzymanie w mocy zaskarżonego wyroku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zasługuje na uwzględnienie skarga apelacyjna oskarżonego w części dotyczącej rażącej niewspółmierności orzeczonej kary pozbawienia wolności.

Bowiem Sąd I instancji nie uwzględnił w dostatecznym stopniu okoliczności podmiotowych i przedmiotowych rzutujących na wymiar orzeczonej w stosunku do oskarżonego M. H. kary zasadniczej. Chodzi tu oczywiście o przyznanie się oskarżonego do popełnienia 6 czynów, upływ znacznego okresu czasu od uprzedniego skazania i odbycia kary oraz jego aktualne zachowanie w zakresie przestrzegania zakazu wstępu na imprezy masowe i sytuację życiową. Przy określeniu formy i wymiaru kary zasadniczej na gruncie przedmiotowej sprawy, Sąd I instancji słusznie poczytał na niekorzyść oskarżonego przede wszystkim jego uprzednią karalność, działanie w warunkach recydywy określonej w art. 64 § 1 kk i fakt popełnienia aż 9 przestępstw. Niemniej jednak stwierdzić należy, że okoliczność ta nie może być jedyną, wpływającą w przedmiotowej sprawie na wymiar orzeczonej kary pozbawienia wolności, którą w istocie cechuje nadmierna surowość w sensie jej dolegliwości. Bowiem kara bezwzględna 1 roku i 6 miesięcy za ciąg przestępstw z art. 244a § 1 kk, popełnionych warunkach art. 64 § 1 kk jest niewspółmiernie rażącą w sensie jej surowości. Należy tu bowiem wskazać, że czyny z art. 244a § 1 kk nie cechuje znaczny stopień społecznej szkodliwości. Nie negując bezspornej okoliczności, iż wobec oskarżonego M. H. nie da się postawić pozytywnej prognozy kryminologicznej,- skutkującej możliwością zastosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary-, stwierdzić należy, że kara izolacyjna w rozmiarze 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności za przypisany ciąg przestępstw jest niewspółmiernie wysoka. Bowiem jej rozmiar nie daje się zaakceptować z powodu jej nadmiernej surowości, nawet przy uwzględnieniu okoliczności obciążających w postaci uprzedniej karalności oskarżonego, działania w warunkach recydywy określonej w art. 64 § 1 kk i faktu popełnienia aż 9 przestępstw z art. 244a § 1 kk.

Tym bardziej, że tylko w dniu 19 lipca 2014 roku oskarżony został wylegitymowany przez funkcjonariusza policji pod bramą stadionu (...) w W.. Natomiast aktualnie oskarżony w pełni stosuje się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Bełchatowie w sprawie II W 96/14 zakazu wstępu na imprezy masowe i regularnie stawia się do KPP w B.. W związku z tym Sąd Okręgowy, mając na uwadze podejmowane przez oskarżonego próby unormowania swojej sytuacji życiowej, zmienił zaskarżony wyrok i obniżył orzeczoną karę pozbawienia wolności do wysokości 10 miesięcy. Brak jest jednak podstaw do dalszego łagodzenia orzeczonej kary pozbawienia wolności na etapie postępowania odwoławczego poprzez warunkowe zawieszenie jej wykonania.

Uzasadniony jest bowiem pogląd, że brak dostatecznie dolegliwej kary – w przypadku takich sprawców – zamiast korygować ich osobowość, utwierdzałby ich w przekonaniu o bezkarności, celowości oraz realnej możliwości uniknięcia odpowiedzialności, a więc utrwalałaby ich aspołeczne cechy, zamiast je eliminować. Zatem wobec takiego sprawcy, jakim jest M. H., nie da się w realiach przedmiotowej sprawy postawić pozytywnej prognozy kryminologicznej. Natomiast okoliczności podniesione w apelacji i na rozprawie apelacyjnej odnośnie sytuacji rodzinnej i życiowej nie mają wpływu na wymiar orzeczonej kary pozbawienia wolności. Mogą one stanowić ewentualną podstawę wniosku o odroczenie wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności.

Z tych wszystkich względów, Sąd Okręgowy orzekł jak w części dyspozytywnej wyroku. Na podstawie przepisów wskazanych w części dyspozytywnej wyroku zasądził od oskarżonego opłatę za obie instancje oraz obciążył go wydatkami poniesionymi w postępowaniu odwoławczym.