Portal Orzeczeń

UZASADNIENIE

Tytułem wstępu Sąd wyjaśni powody odstąpienia od sporządzenia uzasadnienia na formularzu. Sporządzanie uzasadnienia na formularzu wymusza wielokrotne powtarzanie tych samych kwestii, względnie odwoływanie się do różnych rubryk formularza, zmuszając czytelnika do wielokrotnego wertowania tekstu w poszukiwaniu odniesień, czyniąc z tego dokumentu zawiłą szaradę. Dlatego Sąd Okręgowy odstąpił od sporządzenia uzasadnienia na formularzu, gdyż sporządzenie go w tej formie byłoby nieczytelne dla stron i nie zapewniłoby pełnej transparentności, a tym samym swobodnej realizacji prawa do obrony naruszając prawo stron do rzetelnego procesu. Ma to również oparcie w orzecznictwie Sądu Najwyższego ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 kwietnia 2021 roku w sprawie III KK 77/21, opubl. Legalis).

Zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych oraz zarzuty błędnej oceny dowodów, nie zasługują na uwzględnienie. Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny w oparciu o rzetelnie i wszechstronnie oceniony materiał dowodowy. Każdy istotny dowód został poddany analizie i oceniony w kontekście innych, powiązanych z nim dowodów. Ocena materiału dowodowego dokonana przez Sąd Rejonowy jest obiektywna, prawidłowa, zgodna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, oparta o całokształt ujawnionego na rozprawie materiału dowodowego i jako taka korzysta z ochrony jaką daje art. 7 kpk. Sąd Okręgowy nie będzie w tym miejscu tej oceny i tych ustaleń powielał, albowiem wobec doręczenia stronom odpisu uzasadnienia zaskarżonego wyroku analiza ta jest ( a przynajmniej powinna być ) im znana - dość powiedzieć, że Sąd odwoławczy aprobuje dokonaną przez Sąd Rejonowy ocenę dowodów oraz oparte na niej ustalenia faktyczne.

W szczególności Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonej, uznając go za wysoki – na tyle, ż wykluczający możliwość warunkowego umorzenia postępowania.

W przypadku przestępstwa polegającego na poruszaniu się w charakterze kierującego pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym w stanie nietrzeźwości stopień społecznej szkodliwości czynu kształtowany jest zarówno przez poziom intoksykacji alkoholem ( ten faktycznie nie był w tym przypadku duży – 0,31 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu), ale również przez okoliczności czynu wpływające na stopień niebezpieczeństwa w ruchu drogowym ( bo bezpieczeństwo to jest przedmiotem ochrony normy z art. 178 a kk, co wynika chociażby z rozdziału Kodeksu Karnego w którym została ona umieszczona). Na bezpieczeństwo to wpływa czas, w jakim sprawca poruszał się pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości, odległość, jaką przebył, natężenie ruchu i miejsce zdarzenia.

Oskarżona przejechała w stanie nietrzeźwości około 20 kilometrów, poruszając się w godzinach intensywnego porannego ruchu (zmierzała do pracy na godzinę 6.00 do zakładu produkcyjnego położonego w przemysłowej dzielnicy dużego miasta ). W tym samym czasie dziesiątki innych uczestników ruchu drogowego poruszało się tamtędy również zmierzając do pracy. Ponadto oskarżona, zanim dojechała do w/w dzielnicy przemysłowej miasta, przejechała trasą około 20 km znajdując się w stanie nietrzeźwości – tuż przed godziną 6.00 w normalnym dniu tygodnia na trasach dojazdowych do miast odbywa się już ruch drogowy o istotnym natężeniu.

Dlatego stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonej jest duży i wyklucza możliwość warunkowego umorzenia postępowania.

Na podstawie art. 636 § 1 kpk i art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych Sąd zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze, na które złożył się ryczałt za doręczenia w kwocie 20 zł, oraz opłatę za drugą instancję. Koszty te nie są wysokie i oskarżona jest je w stanie ponieść bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i swoich najbliższych.