Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 260/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

II K 364/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1) art. 424 § 1 i 2 kpk w zw. z art. 366 § 1 kpk, art. 2 § 2 kpk, art. 4 kpk, art. 5 § 2 kpk i art. 7 kpk - poprzez sporządzenie nad wyraz skrótowego i niepełnego uzasadnienia wydanego wyroku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd I instancji w dość lakonicznym uzasadnieniu wyroku przedstawił wystarczające argumenty pozwalające na uargumentowanie swojej decyzji i przypisanie oskarżonym winy.

Prawidłowo ustalił stan faktyczny w oparciu o rzetelnie i wszechstronnie oceniony materiał dowodowy, którego ocena jest obiektywna, prawidłowa, zgodna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, oparta o całokształt ujawnionego na rozprawie materiału dowodowego i korzysta z ochronny jaką daje art. 7 kpk w zw. z art. 113 § kks. Ponadto Sąd Rejonowy w uzasadnieniu powołał się na orzeczenie Sądu okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim wydanego w sprawie o sygn. akt IV Ka 273/19, który dotyczył analogicznej sprawy, w której współoskarżonym był L. D..

Wniosek

BRAK

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.2.

Na podstawie art. 427 § 2 kpk w związku z art. 438 § pkt 2 kpk w zw. z art. 113 kks. Zarzut obrazy przepisów postępowania, mający wpływ na treść orzeczenia, w postaci:

- art. 7 kpk - poprzez dokonanie sprzecznej z zasadami logiki oraz prawidłowego rozumowania oceny dowodu w postaci opinii sporządzonej przez biegłego z zakresu informatyki, telekomunikacji R. R., jak również opinii biegłego dyrektora Oddziału (...) Banku (...) w K. polegającej na nieprawidłowym uznaniu, że sporządzone opinie zasługują w pełni na przyznanie im waloru wiarygodności i mogą stanowić podstawę wyrokowania

- art. 7 kpk - poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oraz sprzecznej z zasadami prawidłowego rozumowania i doświadczeniem życiowym oceny dowodu z wyjaśnień oskarżonych L. D. i A. G. polegającej na nie przyznaniu im wiarygodności w zakresie charakteru urządzenia w sytuacji, w której wyjaśnienia były spójne, a nadto pozostawały w zgodzie z materiałem dowodowym przedstawionym przez obronę

- art. 410 kpk poprzez zupełne pominięcie w ocenie części wskazanych przez obronę dowodów z dokumentów

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- Prawidłowo Sąd Rejonowy uznał opinie biegłego dyrektora Oddziału (...) Banku (...) w K. oraz opinii biegłego z zakresu informatyki telekomunikacji R. R. za wiarygodne i wzajemnie się uzupełniające. Biegli dysponowali pełną wiedzą fachową w stosunku do okoliczności pozwalających wydać opinie w przedmiotowej sprawie. Wydane opinie są pełne i wyczerpujące temat. Nie ma podstaw do podważania ich opinii wydanych w sprawie.

- Należy uznać wyjaśnienia oskarżonych: L. D., A. G. złożone w sprawie za przyjętą linię obrony, bowiem pozostałe dowody zgromadzone w sprawie nie stanowią dla nich potwierdzenia. Apelant stara się podważyć opinie dwóch biegłych, podkreślając ich niedostateczną znajomość tematu będącego przedmiotem sprawy, bowiem to one w wysokiej mierze stanowią opozycję do przyznania wiarygodności zeznaniom oskarżonych.

W ocenie Sądu odwoławczego przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe wykazało, że kontrolowane urządzenia umożliwiały prowadzenie gier o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości lub w których grający nie ma możliwości uzyskania wygranej pieniężnej lub rzeczowej, ale gra ma charakter losowy w rozumieniu ustawy hazardowej. W konsekwencji za nieuprawnione należy uznać twierdzenia skarżącego, o tym że przepisy tej ustawy nie miały w sprawie w ogóle zastosowania, albowiem wyłączenie z art. 7a Prawa bankowego, na które powołuje się apelant, nie dotyczy urządzania gier losowych na automatach.

- Sąd Okręgowy, podobnie jak Sąd I instancji uznaje, że nie ma konieczności odnoszenia się do wszystkich opinii i dokumentów, które hurtowo dostarczane były przez obronę do akt, bo wszystkie one dotyczą kwestii zawierania transakcji finansowych, a poprzez dowody zebrane w sprawie wykazano, że nie ma to znaczenia. Tym samym nie trzeba odnosić się do sprzeczności w tych opiniach. Nie było w tej sprawie potrzeby dopuszczania dowodów z opinii biegłych dotyczących kwestii odwzorowania przez bębny automatów rzeczywistych zmian na rynkach walut, albowiem skoro te urządzenia miały charakter hybrydowy i umożliwiały grę hazardową o czysto losowym sposobie uzyskiwania wygranych, to podlegały one regulacjom dotyczącym gier hazardowych niezależnie od tego, czy wyłączenie z art. 7 a Prawa bankowego miałoby zastosowanie w razie, gdyby gracz podjął próbę zawierania transakcji związanych z opcjami walutowymi. Skoro zatrzymane automaty podlegały rygorom ustawy hazardowej niezależnie od tego, czy opcja zawierania transakcji na rynkach walutowych była możliwa, a przede wszystkim realna to zbędne było dopuszczenie opinii biegłego z zakresu instrumentów finansowych na okoliczności podnoszone przez apelanta. Sąd nie powinien dopuszczać dowodów z opinii tylko dlatego, że strona sobie tego życzy, a jedynie w przypadkach, w których logiczna analiza faktów i dowodów oraz rzetelna ich ocena nie pozwolą na rozstrzygnięcie sprawy bez sięgnięcia do wiadomości specjalnych. Nie ma w tej sprawie sensu próba udowadniania braku losowości w związku z możliwością śledzenia wykresu kursów walut, albowiem wykazano, że dla gracza chcącego uruchomić automat losujący układ bębnów nie miało to żadnego znaczenia, a ponadto możliwość przewidywania ich układu była iluzoryczna i wykraczała poza percepcję zwykłego użytkownika tych urządzeń.

Wniosek

zmiana wyroku w całości poprzez uniewinnienie oskarżonych od zarzucanych im czynów

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Apelacja nie jest zasadna, a argumenty znajdujące się w jej treści nie zasługują na uwzględnienie.

3.3.

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, w postaci błędu co do kwalifikacji strony podmiotowej czynu, polegający na nieprawidłowym uznaniu przez Sąd, że oskarżeni działali umyślnie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Strona podmiotowa przestępstwa zarzucanego oskarżonym obejmuje umyślność w obu postaciach zamiaru, tj. bezpośrednim i ewentualnym.

Zatrzymane urządzenie jest automatem do gier w rozumieniu ustawy o grach hazardowych. Z eksperymentu przeprowadzonego przez funkcjonariuszy wynika, że w grze występował element losowości, ponieważ osoba, która korzystała z urządzenia nie miała wpływu na przebieg gry. Wątpliwe jest, że oskarżony L. D. - prezes (...) Sp (...) z siedzibą w W. oraz dzierżawca Kancelarii (...) z siedziby siedzibą w S. reprezentowanej przez oskarżonego A. G. nie mieli świadomość znaczenia swoich działań i hazardowego charakteru urządzenia, na co wskazuje ich uwczesna działalność na skalę ogólnopolską. Przedmiotowa sprawa stanowi wycinek ich działalności. Umyślność oskarżonych potwierdza także gromadzenie przez nich prywatnych opinii i ekspertyz stanowiących element działalności nakierunkowany na uniknięcie przyszłej odpowiedzialności karno – skarbowej. Cała idea oskarżonych, a tym samym zaplanowana z góry (jeszcze przed wykryciem przestępstwa na użytek przyszłych postępowań) linia obrony opierała się na koncepcji, że w przypadku automatów (...) gracz miał podgląd do strony internetowej na której mógłby sprawdzić aktualne kursy walut, a układ bębnów, jakie wpuszczał w ruch, miały odwzorowywać wynik krótkoterminowych transakcji finansowych zawieranych przez gracza. Apelant twierdzi, że były to transakcje wyłączone spod działania przepisów tzw ustawy hazardowej na mocy art. 7 a Prawa bankowego, a gracz mając dostęp do danych o kursach walutowych w czasie rzeczywistym przy dołożeniu należytej staranności mógł przewidzieć wynik takiego zakładu, a tym samym gra ta nie miała cech losowości. Z tezami tymi nie sposób się zgodzić. Po pierwsze, do działalności oskarżonych nie mogło mie3ć zastosowania wyłączenie z art. 7a Prawa bankowego – i nie chodzi nawet o to, że potencjalny gracz wrzucający monetę do tych automatów nie zawierał żadnej umowy dotyczącej terminowej operacji finansowej.

Zastosowanie przepisu art. 7a Prawa bankowego, możliwe jest jedynie po spełnieniu określonych w tej ustawie warunków. W szczególności podmiot, który świadczy usługi, o których mowa w art. 7a Prawa bankowego musi być w stanie udokumentować, że jest instytucją finansową w rozumieniu Prawa bankowego i działa zgodnie z przepisami regulującymi rynek finansowy w Polsce. Ponadto, konieczne jest również odpowiednie udokumentowanie, że operacje finansowe, o których mowa w art. 7a Prawa bankowego są przeprowadzane w sposób zgodny z przepisami prawa i mają rzeczywisty charakter, co oznacza, że nie są to operacje jedynie dla pozoru, czy wprowadzające w błąd ( por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 15 stycznia 2019 r. III SA/Łd 931/18, opubl. legalis).

W tym analizowanym przypadku nie ma żadnych dowodów, które by świadczyły o tym, że w ramach prowadzonej działalności za pośrednictwem spornych urządzeń zawierane były jakiekolwiek transakcje finansowe, np. potwierdzenia przelewów, zasilania kont brokerskich itp.

Ustawodawca w art. 7 a Prawa bankowego stanowi o potrzebie zawierania umów, których przedmiotem są terminowe operacje finansowe, zaś z akt przedmiotowej sprawy nie wynika, aby takie umowy były przez oskarżonych zawierane z grającym na transfer środków finansowych do dostawcy instrumentów finansowych. Nie stanowi zawarcie takiej umowy wrzucenie przez anonimowego gracza paru złotych do automatu.

Wniosek

zmiana wyroku w całości poprzez uniewinnienie oskarżonych od zarzucanych im czynów

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Apelacja nie jest zasadna, a argumenty znajdujące się w jej treści nie zasługują na uwzględnienie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w wyroku z dnia 20 maja 2022 roku wydanym w sprawie o sygn. akt IV Ka 260/22 utrzymał w mocy zaskarżony wyrok.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Apelacja obrońcy oskarżonych nie zasługuje na uwzględnienie.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

O kosztach postępowania odwoławczego sąd okręgowy orzekł na podstawie art.636 § 1 kpk i § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym z dnia 18 czerwca 2003 roku (Dz. U. 108, 00z. 1026) z późn. zm.oraz art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych. Z tego powodu sąd odwoławczy zasądził od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa kwotę po 800 złotych opłaty za drugą instancję oraz kwotę po 10 złotych tytułem zwrotu wydatków w postępowaniu odwoławczym.

7.  PODPIS