Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

BIP
Rozmiar tekstu
Kontrast

IV Ka 271/21 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2021-06-18

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 271/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 10 lutego 2021 roku sygn. akt II K 406/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Podniesiony w apelacjach oskarżonego i obrońcy zarzut błędu w ustaleniach faktycznych w zakresie przypisania oskarżonemu sprawstwa.

Podniesione w apelacji obrońcy zarzuty obrazy prawa procesowego poprzez bezkrytyczne oparcie się na zeznaniach pokrzywdzonych, błędne odmówienie wiary wyjaśnieniom oskarżonego, bezpodstawne oddalenie wniosku dowodowego o przesłuchanie w charakterze świadka S. P., błędne i przedwczesne uznanie, że wezwanie w dniu 14 stycznia 2020 roku przez oskarżonego pogotowia było bezpodstawne, pominięcie dowodu z obdukcji z dnia 13 listopada 2019 roku.

Podniesiony w apelacji oskarżonego zarzut niewspółmierności kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty obu apelacji są bezzasadne.

Sąd Rejonowy prawidłowo opierał się na zeznaniach pokrzywdzonych w tej sprawie. Wcale nie byli oni stronniczy i tendencyjni, wszak nie wnosili o ściganie oskarżonego za wypowiedzi graniczące z groźbami, nie ustanowili się oskarżycielami posiłkowymi, nie wnosili o odszkodowania, nie wyrażali żadnego stanowiska co do jego skazania. Nie byli zatem osobiście zaangażowani w sprawę. Nie byli oni również uczestnikami interwencji z dnia 11 listopada 2019 roku, co do której oskarżony miał pretensje i podnosił zarzuty przeciwko policjantom ( informacja k. 130). Dlatego słusznie odmówiono wiary wyjaśnieniom oskarżonego, są one sprzeczne nie tylko z zeznaniami w/w policjantów, ale też z pozostałymi dowodami w sprawie ( w tym dotyczącymi wezwania przez niego w dniu 14 stycznia 2020 roku pogotowia ratunkowego). Tym samym zarzuty apelantów związane z oceną wiarygodności osobowych źródeł dowodowych są bezpodstawne i nie zostały uwzględnione.

Chybione są zarzuty związane z oddaleniem wniosku dowodowego ( wniosek k. 138 v) o przesłuchanie w charakterze świadka S. P., albowiem okoliczności, na które miałby on zeznawać (a więc związane z wezwaniem interwencji policji w dniu 14 stycznia 2020 roku ) o tyle nie mają istotnego znaczenia, że niezależnie od tego kto tę interwencję wzywał, nie usprawiedliwia to oskarżonego, który już na terenie K. w P. znieważał policjantów. Ponadto materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, że interwencję tę wzywała ekipa pogotowia w związku z zachowaniem oskarżonego. Skoro ten wniosek dowodowy dotyczył okoliczności nieprzydatnej do wyjaśnienia sprawy, to jednocześnie zmierzał do niepotrzebnego wydłużenia postepowania, więc jego oddalenie na podstawie art. 170 § 1 pkt 5 kpk było uprawnione. Z całą zaś pewnością nie miało to wpływu na wynik postępowania.

Zarzuty co do przedwczesności ustalenia, że oskarżony bezzasadnie wezwał pomoc pogotowia, są chybione. Po pierwsze, podobnie jak w przypadku poprzedniego zarzutu, nie ma to istotnego znaczenia, bo przecież nie o wezwanie pogotowia w tej sprawie chodzi, tylko o znieważanie policjantów. Po drugie, skoro wezwanie pochodziło od oskarżonego, który potem nie otwierał drzwi ratownikom medycznym, kazał im „pospiesznie odejść” używając niecenzuralnych słów, a na końcu wprost przyznał, że wezwał ich dla żartu, to oczywiste jest, że było to wezwanie bezpodstawne i nie ma co do stwierdzenia tej okoliczności konieczności oczekiwania na zakończenie prowadzenia odrębnego postępowania w tym przedmiocie.

Chybione są zarzuty dotyczące pominięcia dowodu z obdukcji lekarskiej z dnia 13 listopada 2019 roku ( k. 81), albowiem po pierwsze dotyczy ona zdarzenia z dnia 11 listopada 2019 roku ( oskarżony twierdzi, że wówczas pobili go policjanci), a więc zupełnie innego zdarzenia z udziałem innych policjantów ( k. 130), nie mającego żadnego związku ze zdarzeniem inkryminowanym w tej sprawie. Po drugie, postepowanie w sprawie rzekomego pobicia oskarżonego w dniu 11 listopad 2019 roku zostało prawomocnie umorzone postanowieniem z dnia 21 grudnia 2020 roku ( załączone akta PR Ds. 2147.2020). Po trzecie, w/w dokument obdukcji wcale nie potwierdza jednoznacznie wersji oskarżonego co do przebiegu interwencji z dnia 11 listopada 2019 roku, albowiem zawiera stwierdzenie, że badany „ objawów klasycznego pobicia nie ma”. Po czwarte, nawet gdyby hipotetycznie założyć, że oskarżony w dniu 11 listopada 2019 roku został źle i brutalnie potraktowany w czasie interwencji policji, to i tak w żaden sposób nie usprawiedliwiałoby to wulgarnego znieważania przez niego innych policjantów w innym miejscu i czasie w związku z inną interwencją, w czasie której do żadnych prowokacyjnych zachowań ze strony funkcjonariuszy policji nie dochodziło.

Tym samym całkowicie chybione, a wręcz gołosłowne i bezpodstawne są zawarte w obu apelacjach zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych, Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił przebieg wydarzeń w oparciu o zasadnie przeprowadzoną ocenę dowodów. Związek niniejszej sprawy ze sprawą interwencji wobec oskarżonego z dnia 11 listopada 2019 roku istnieje jedynie w błędnym przeświadczeniu oskarżonego, w rzeczywistości sprawy te nie są powiązane, a interwencja z dnia 14 stycznia 2020 roku nie była pokłosiem sprawy związanej z zarzutami, jakie stawiał innym policjantom oskarżony.

Chybione są zarzuty zawarte w apelacji oskarżonego związane z surowością kary. Nie ma znaczenia fakt, że w wyroku nakazowym orzeczono wobec oskarżonego karę grzywny ( k. 45), skoro prokurator właśnie z uwagi na rażącą łagodność tej kary skutecznie wniósł sprzeciw od tego wyroku ( k. 51). Oskarżony jest osobą wielokrotnie karaną ( k. 28-30), przypisanym w tej sprawie czynem znieważył dwoje pokrzywdzonych, znieważenie to miało rozbudowaną i bardzo wulgarną formę. Wymierzona mu kara 4 miesięcy pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia jego winy i do stopnia społecznej szkodliwości jego czynu.

Wniosek

Wniosek obrońcy o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego. wniosek oskarżonego o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok jest słuszny, a zarzuty obu apelacji bezzasadne, co zostało powyżej omówione.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok i zawarte w nim rozstrzygnięcia.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok jest słuszny, a obie apelacje bezzasadne.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Zasądzono od Skarbu Państwa wynagrodzenie dla obrońcy z urzędu według stawek minimalnych.

3

Zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych z uwagi na jego ubóstwo.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok skazujący

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok skazujący

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Karol Depczyński
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Data wytworzenia informacji: