Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

BIP
Rozmiar tekstu
Kontrast

IV Ka 294/21 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2021-07-08

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 294/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 9 lutego 2021 roku w sprawie sygn. akt VII K 847/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrazy prawa procesowego tj. art. 378 a § 5 kpk i art. 167 kpk, art. 4 kpk i art. 7 kpk oraz art. 410 kpk i w konsekwencji zarzut błędu w ustaleniach faktycznych co do wprowadzenia pokrzywdzonego w błąd i co do zamiaru bezpośredniego oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut obrazy art. 378 a § 5 kpk i art. 167 kpk poprzez nieuwzględnienie wniosku obrońcy o uzupełniające przesłuchanie świadka K. B. jest w sposób oczywisty bezzasadny.

Ani oskarżony, ani obrońca nie wykazali okoliczności wskazujących na to, aby sposób przesłuchania świadka przez Sąd Rejonowy pod usprawiedliwioną nieobecność oskarżonego i obrońcy na pierwszym terminie rozprawy naruszał gwarancje procesowe, w szczególności prawo do obrony. Zgłoszony przez obrońcę wniosek o ponowne przesłuchanie tego świadka nie wskazywał na okoliczności, które miałyby zostać pominięte przy jego przesłuchiwaniu przez Sąd, a które byłyby istotne do rozstrzygnięcia sprawy, słusznie więc wniosek ten został oddalony ( k. 169v i k. 170). W szczególności świadek przesłuchiwany przez Sąd Rejonowy wypowiadał się na temat kwestii istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, zaś wskazane przez obrońcę okoliczności związane nie z kontraktem z pokrzywdzonym, tylko z pracami dodatkowymi i rozliczeniem kaucji, nie miały związku z przedmiotową sprawą.

Po nowne przesłuchiwanie świadka w trybie art. 378 a § 6 kpk nie odbywa się na każde życzenie oskarżonego lub obrońcy. Samo przekonanie obrońcy, że gwarancje procesowe oskarżonego zachowane będą jedynie, gdy to obrońca ponownie zada świadkowi te same pytania, które wcześniej zadawał Sąd, trąci megalomanią i nie odnajduje oparcia w dyspozycji art. 378 a § 5 kpk, który wymaga wykazania czegoś więcej niż tylko zgłoszenia chęci spojrzenia świadkowi w oczy i bezpośredniej z nim styczności. Przepis ten nakłada na wnioskodawcę obowiązek wykazania, że sposób przeprowadzenia dowodu pod nieobecność oskarżonego lub jego obrońcy naruszał gwarancje procesowe, w szczególności prawo do obrony. A contrario samo przesłuchanie świadka pod nieobecność oskarżonego lub obrońcy nie narusza tych gwarancji, może je naruszyć dopiero nieprawidłowy sposób przeprowadzenia tej czynności, np brak zapytania o jakieś istotne okoliczności, nieodczytanie zeznań sprzecznych i brak zapytania o wyjaśnienie rozbieżności, tendencyjny sposób przesłuchania, itp. W tej sprawie wnioskodawca żadnych takich okoliczności nie wykazał ani we wniosku dowodowym zgłoszonym na kolejnej rozprawie w pierwszej instancji ani w apelacji od wyroku Sądu Rejonowego, a Sąd Okręgowy nie dostrzega ich z urzędu.

Całkowicie chybione są zarzuty naruszenia art. 4 kpk i art. 7 kpk oraz art. 410 kpk poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę dowodów i pomijanie okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego, w szczególności w postaci niezasadnej odmowy wiary wyjaśnieniom oskarżonego i zeznaniom świadka T. Ś., a także wynikający z tych zarzutów zarzut błędu w ustaleniach faktycznych. Sąd Okręgowy w pełni aprobuje ocenę dowodów przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, a że jest ona wszechstronna i szczegółowa, nie będzie jej powielał, tym bardziej, że zarzuty apelacyjne mają w tym zakresie charakter czysto polemiczny. W szczególności nieprawdą jest, że oskarżony nie płacił pokrzywdzonemu, bo z kolei jemu nie zapłacił główny wykonawca ( (...) sp. z o.o.). Przecież właśnie z powodu praktyki oskarżonego, który nie płacił swoim podwykonawcom, główny wykonawca na mocy porozumień trójstronnych zaczął płacić im bezpośrednio z pominięciem oskarżonego. Natomiast pokrzywdzonego nie objęło to porozumienie, bo oskarżony nie zgłosił jego roszczeń firmie (...) licząc na jego spolegliwość ( pokrzywdzony nie był wśród strajkujących podwykonawców, którzy blokowali plac budowy, aby wymusić zapłatę zaległych należności). Fakt ten logicznie wskazuje, że to nie po stronie firmy (...) leżał problem z płatnościami (wszak firma ta zapłaciła bezpośrednio podwykonawcom oskarżonego gdy okazało się, że zalegał on im z płatnościami). Zatem skoro główny wykonawca nie miał problemów i oporów, aby płacić bezpośrednio podwykonawcom oskarżonego, to nie ma żadnego logicznego powodu, aby nie płacił oskarżonemu. Dlatego linia obrony oskarżonego jest niewiarygodna, a tym samym niewiarygodne są wspierające ją zeznania świadka T. Ś. ( związanej z oskarżonym jego wieloletniej współpracownicy).

Sposób postępowania oskarżonego wskazuje na to, że działał z zamiarem bezpośrednim i wprowadził w błąd pokrzywdzonego co do zamiaru zapłaty za jego usługi. Jego podejście do pozostałych podwykonawców ( którzy musieli zastrajkować, aby wymusić bezpośrednie płatności od głównego wykonawcy) wskazuje, że celowo i planując to od początku postanowił kredytować się kosztem swoich podwykonawców ( w tym pokrzywdzonego). Tym samym oskarżony zawierając z pokrzywdzonym umowę z odroczonym terminem płatności ( co do którego z góry planował go nie dotrzymać) wprowadził go w błąd doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia mieniem.

W sposób dobitny i szczegółowy zostało to wykazane w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, więc Sąd Odwoławczy ograniczył się do najważniejszych argumentów, podkreślając, że w pełni aprobuje ocenę dowodów i ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy nie odnajdując w apelacji zarzutów, które mogłyby to rozumowanie Sądu meriti obalić lub podważyć.

Wniosek

O uniewinnienie lub uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok jest słuszny, a zarzuty apelacji bezzasadne, co zostało powyżej omówione.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego i zawarte w nim rozstrzygnięcia.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok jest słuszny, a zarzuty apelacji bezzasadne.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Na podstawie art. 636 § 1 kpk i art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 20 złotych tytułem zwrotu wydatków postępowania odwoławczego, na które złożył się ryczałt za doręczenia oraz opłatę za drugą instancję.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

skazanie

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Karol Depczyński
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Data wytworzenia informacji: