Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

BIP
Rozmiar tekstu
Kontrast

IV Ka 305/24 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2024-08-02

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 305/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim wydany w dniu 04 kwietnia 2024 roku w sprawie o sygn. akt II K1499/23

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Prokurator w pisemnej skardze apelacyjnej na podstawie art. 438 pkt 3 kpk zaskarżonemu wyrokowi zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść ,polegający na niezasadnym przyjęciu, że przypisane oskarżonemu przestępstwo z art. 178a § 1 kk cechuje się jedynie nieznacznym stopniem winy i społecznej szkodliwości, a w konsekwencji uzasadnia warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec oskarżonego, w szczególności wskutek nadania zbyt dużej wagi okolicznościom związanym z uprzednią niekaralnością oskarżonego oraz jego sytuacją osobistą, podczas gdy całokształt okoliczności inkryminowanego zdarzenia wskazuje jednoznacznie na fakt, że stopień winy i społecznej szkodliwości przestępstwa jakiego się dopuścił oskarżony jest znaczny, co za tym idzie nie uzasadnia warunkowego umorzenia postępowania karnego.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja wniesiona przez prokuratora okazała się zasadna w takim stopniu, że na skutek jej wniesienia sąd okręgowy zmienił w całości zaskarżony wyrok. Sąd okręgowy podziela argumenty zawarte w pisemnej skardze apelacyjnej wniesionej przez prokuratora. Podnieść należy, że oskarżony w dniu 06 sierpnia 2023 roku wracał swoim samochodem marki N. (...) o nr rej (...) ze spotkania ze swoim zięciem (które miało miejsce w okolicach P.) do pracy na terenie (...). Jak sam przyznał w złożonych wyjaśnieniach wieczorem z zięciem wypił kilka drinków. Bezsporne jest, że o godzinie 7:20 w dniu 06 sierpnia 2023 roku podczas kontroli drogowej przeprowadzonej przez funkcjonariuszy Policji stwierdzono u niego 1,23 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, a o godzinie 7:39 - 1,16 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Nie jest zatem tak, że oskarżony nie wiedział, iż jest w stanie nietrzeźwości. Przy tym stężeniu alkoholu oskarżony był w stanie upojenia alkoholowego i wsiadając do samochodu działał z zamiarem bezpośrednim kierowania nim w stanie nietrzeźwości po drogach publicznych, o dużym natężeniu ruchu, decydując się na jazdę z (...) do (...). O szczęściu może mówić oskarżony, że na początku zaplanowanej trasy został zatrzymany do kontroli przez funkcjonariuszy Policji i nie doszło do poważniejszego zdarzenia drogowego z jego udziałem. Zbędnie jest uzasadnianie jakim zagrożeniem dla uczestników ruchu drogowego w tym dniu był oskarżony. Nie ma w realiach przedmiotowej sprawy żadnej okoliczności zmniejszającej stopień winy oskarżonego. Dokonując oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego i mając na uwadze treść art. 115 § 2 kk, zgodzić należy się z prokuratorem, że był on znaczny. Praktycznie całe zachowanie oskarżonego przemawia na jego niekorzyść, gdyż wiedział, że będzie jechał z (...) do (...) i przed wyjazdem spożywał z zięciem alkohol w znacznych ilościach. Będąc w stanie upojenia alkoholowego, działając z zamiarem bezpośrednim zdecydował się jechać jako kierujący swoim samochodem po drogach o dużym natężeniu ruchu do (...). Jego stan nietrzeźwości (1,23 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) był tak duży, że nie mógł być przekonanym, że jest trzeźwy, bo jak wyjaśnił czuł się dobrze. Oskarżony rażąco naruszał zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym kierując samochodem w stanie nietrzeźwości i zagrażał w tym dniu bezpieczeństwu innych uczestników ruchu drogowego. W realiach przedmiotowej sprawy sąd okręgowy w pełni podzielił argumenty zawarte w pisemnej apelacji prokuratora, stąd powielanie ich jest zbędne.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie M. M. (a apelacji omyłkowo: A. K.):

- na podstawie a art. 178a § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk kary grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 20 złotych,

- na podstawie art. 42 § 2 kk w zw. z art. 4 § 1 kk środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat;

- na podstawie art. 43a § 2 kk środka karnego w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 10 000 (siedem tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku zawarty w apelacji pisemnej wniesionej przez prokuratora zasługuje w zasadniczej części na uwzględnienie. Zdaniem sądu okręgowego w tym składzie zasadnie prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w sposób postulowany w apelacji. Powołanie w podstawie prawnej skazania przepisu art. 4 § 1 kk jest zasadne, gdyż przepisy kodeksu karnego obowiązujące w dniu orzekania są mniej korzystne (przy przestępstwie z art. 178a § 1 kk) dla oskarżonego niż w dacie popełnienia przypisanego mu czynu. Od 1 października 2023 roku przestępstwo z art. 178a § 1 kk jest zagrożone tylko karą pozbawienia wolności. Biorąc pod uwagę stan nietrzeźwości oskarżonego aktualnie obowiązujące przepisy (od 14.03.2024 r). przewidują obligatoryjny przepadek samochodu, którym sprawca kierował. Wnioski prokuratora dotyczące wysokości kary grzywny i środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zasługiwały na uwzględnienie. Sąd okręgowy orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w wysokości 7000 złotych (wniosek dotyczył kwoty 10000 zł), gdyż biorąc pod uwagę sytuację rodzinną i majątkową oskarżonego nie jest zasadne orzekanie tego świadczenia w wyższej wysokości.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

1.a) uznając oskarżonego M. M. za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu wypełniającego dyspozycję art. 178a § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk (w brzmieniu obowiązującym w dniu 06.08.2023r.), na podstawie art. 178a § 1 kk wymierzył mu karę 200 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 20 złotych,

2.b) na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat;

3.c) na podstawie art. 43a § 2 kk orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 7 000 złotych,

4.d) na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego w punkcie 1b środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 6 sierpnia 2023 roku.

Zwięźle o powodach zmiany

Skoro zarzut podniesiony w apelacji wniesionej przez prokuratora zasługiwał na uwzględnienie, to sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w zasadniczej części zgodnie z wnioskiem apelanta. Podnieść należy, że w realiach przedmiotowej sprawy wymierzona oskarżonemu kara grzywny w wysokości 200 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych nie jest rażąco surowa i powinna spełnić swe cele w zakresie obu prewencji. Środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych został wymierzony w najniższej ustawowej wysokości, przy tak dużym stężeniu alkoholu w organiźmie oskarżonego. Środek karny w postaci świadczenia pieniężnego został orzeczony od oskarżonego w kwocie 7000 złotych, a więc nieznacznie przewyższającej dolną wysokość ustawowego zagrożenia (5000 złotych).

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 2 wyroku sądu okręgowego

O kosztach sąd okręgowy orzekł na podstawie art. 635 kpk. Sąd okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 400 złotych opłaty za obie instancje i kwotę 300,28 złotych z tytułu wydatków poniesionych w toku całego postępowania. Wysokość zasądzonej opłaty została ustalona na podstawie art. 3 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 w zw. z art. 12 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tj. Dz. U. nr 49 z 1983 r., poz.223 z późn. zm.). Na wydatki w toku całego postępowania przed sądem I i II instancji złożyły się kwoty: 40 złotych ryczałtu za doręczenie wezwań na rozprawy przed sądem I i II instancji, kwota 210,28 złotych z tytułu wydatków za przeprowadzenie wywiadu środowiskowego przez kuratora sądowego (k- 167) i kwota 50 złotych za informację z KRK o karalności oskarżonego.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżony jest ustalenie, że stopień winy i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu wypełniającego dyspozycję art. 178a § 1 kk nie jest znaczny i zachodziły przesłanki do warunkowego umorzenia postępowania karnego.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Karol Depczyński
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Data wytworzenia informacji: