Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 324/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 6 marca 2024 roku w sprawie II K 234/23.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut obrazy prawa procesowego tj. art. 7 kpk, art. 92 kpk, art. 410 kpk i powiązany z nim zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, poprzez błędną ocenę dowodów i odmowę wiary oskarżycielowi prywatnemu i świadkowi M. W. oraz bezzasadne danie wiary oskarżonemu i pominiecie opinii biegłego lekarza i dokumentu w postaci wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 30 maja 2022 roku w sprawie I C 1198/21 wraz z uzasadnieniem i w wyniku tego błędne ustalenie, że oskarżony nie uderzył oskarżyciela prywatnego co zaowocowało jego bezzasadnym uniewinnieniem.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych oraz zarzuty błędnej oceny dowodów, nie zasługują na uwzględnienie. Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny w oparciu o rzetelnie i wszechstronnie oceniony materiał dowodowy. Każdy istotny dowód został poddany analizie i oceniony w kontekście innych, powiązanych z nim dowodów. Ocena materiału dowodowego dokonana przez Sąd Rejonowy jest obiektywna, prawidłowa, zgodna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, oparta o całokształt ujawnionego na rozprawie materiału dowodowego i jako taka korzysta z ochrony jaką daje art. 7 kpk. Sąd Okręgowy nie będzie w tym miejscu tej oceny i tych ustaleń powielał, albowiem wobec doręczenia stronom odpisu uzasadnienia zaskarżonego wyroku analiza ta jest ( a przynajmniej powinna być ) im znana - dość powiedzieć, że Sąd odwoławczy aprobuje dokonaną przez Sąd Rejonowy ocenę dowodów oraz oparte na niej ustalenia faktyczne.

W szczególności co do dokumentu w sprawie I C 1198/21 wraz z uzasadnieniem, mającego dowodzić istnienia konfliktu między oskarżonym, a oskarżycielem prywatnym, a w związku z tym motywu do kłamania przez oskarżonego i do zaatakowania pokrzywdzonego, to po pierwsze, Sąd Rejonowy istnienie takiego konfliktu między stronami ustalił i wprost zawarł to w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku ( k. 182 v). Po drugie, apelant nie dostrzega ( albo celowo pomija), że podniesiony przez niego argument jest obosieczny – w sytuacji tego konfliktu oskarżyciel prywatny i jego córka mają tak samo prawdopodobną motywację do bezpodstawnego pomawiania oskarżonego, aby mu zaszkodzić.

Co do opinii biegłego, to wydawana była ona na podstawie dokumentacji stworzonej półtora roku wcześniej ( opinia z dnia 21 listopada 2023 roku k. 93, zdarzenie i dokumentacja medyczna z dnia 22 maja 2022 roku – k. 5-6 i k. 96-97). Tymczasem w dokumentacji tej nie stwierdzono żadnych uchwytnych i obiektywnie weryfikowalnych obrażeń u oskarżyciela prywatnego mimo, że jego ciało zostało poddane dokładnym oględzinom i badaniom. Rozpoznanie opierało się wyłącznie na deklarowanej przez pokrzywdzonego bolesności ( pokrzywdzony zgłosił ból całego brzucha i tkliwość pod dotykiem, ale nie uwidoczniono żadnych zmian pourazowych - k. 97). Tymczasem oskarżyciel prywatny zeznał, jakby oskarżony – silny i zdrowy mężczyzna - uderzył go pięścią kilkukrotnie w brzuch. Nie jest wiarygodne, że nie powstałyby po czymś takim widoczne obrażenia. Tym bardziej, że pokrzywdzony miał wcześniej liczne operacje i problemy z brzuchem, usunięto mu stomię, ma w związku z tym orzeczenie o niepełnosprawności ( k. 4v, k. 18 – 21, k. 122) – po otrzymaniu licznych ciosów pięścią w brzuch powinny powstać u niego widoczne i uchwytne obrażenia, a takich nie było.

Dlatego Sąd słusznie ustalił, że do takich uderzeń nie doszło. Jego odczucia bólu mogły być pozorowane, lub stanowić subiektywne wrażenie po tym, jak na jego korpus wpadła jego córka M. W. i zostać celowo wyolbrzymione. Słuszna jest konstatacja apelanta, że takie uderzenie ciałem córki nie mogło wywołać istotnych obrażeń powłok brzusznych oskarżyciela prywatnego - bo do takich w ogólne nie doszło ( nie stwierdzono ich w szpitalu, stwierdzono tam jedynie to, co twierdził sam pokrzywdzony, a więc deklarowane przez niego poczucie bólu). To, że pokrzywdzony w tych okolicznościach wezwał karetkę było z jego strony akcją wymierzoną przeciwko oskarżonemu, nieuzasadnioną jego faktycznym stanem zdrowia.

Sąd Rejonowy słusznie nie dał wiary zeznaniom oskarżyciela prywatnego i jego córki świadka M. W.. Ich wersja nie była spójna. Oskarżyciel prywatny twierdził, że się potknął na schodku, poleciał na oskarżonego, złapał się za jego koszulę, żeby nie upaść i wtedy oskarżony złapał go za koszulę zaczął bić po brzuchu ( k. 4, k. 85). Natomiast M. W. zeznała, że gdy oskarżyciel prywatny zamykał drzwi, które jej i jej ojca zdaniem utrudniały wjazd na posesję, oskarżony podbiegł do niego i pobił go po brzuchu ( k. 121 v). M. W. minimalizowała swój udział w zdarzeniu, twierdziła, że nawet nie dotknęła twarzy oskarżonego, ale nie potrafiła wytłumaczyć, skąd się wzięły obrażenia ciała stwierdzone obiektywnie u oskarżonego – a przecież prawomocnie przypisano ich powstanie właśnie jej, to ona szarpała oskarżonego powodując u niego obrażenia ciała z art. 157 § 2 kk umiejscowione na twarzy i szyi, w związku z czym warunkowo umorzono postępowanie karne wobec jej osoby ( wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 8 marca 2023 roku w sprawie II K 590/22 z uzasadnieniem k. 38 – 41, wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 26 września 2023 roku w sprawie IV Ka 358/23 utrzymujący w mocy wyrok pierwszej instancji k. 75). Skargę oskarżyciel prywatny w tej sprawie wniósł w dniu 18 kwietnia 2023 roku ( k. 4), a więc w czasie postępowania międzyinstancyjnego w sprawie jego córki ( wyrok Sądu Okręgowego w jej sprawie zapadł dopiero w dniu 26 września 2023 roku - k. 75). Zdaniem Sądu Okręgowego była to akcja skierowana w celu zdyskredytowania oskarżonego i tym samym wsparcia M. W. w postępowaniu dotyczącym jej osoby, wszak twierdziła ona, jakoby stanęła w obronie ojca, który miał być zaatakowany. Prywatny akt oskarżenia w tej sprawie wniesiony przez J. W. wpisuje się w linię obrony jego córki M. W. w sprawie II K 590/22.

W uzasadnieniu apelacji skarżący przyznaje, że na miejscu zdarzenia nie zabezpieczono żadnych śladów ani nie było innych świadków. Brak jest więc dowodów obciążających oskarżonego. Nie jest takowym fakt wezwania przez oskarżyciela prywatnego karetki pogotowia, bo ja wyżej wytłumaczono, nie stwierdzono u niego żadnych widocznych obrażeń, a sam fakt wzywania pomocy medycznej nie jest dowodem na to, że pomoc ta była rzeczywiście potrzebna, a już na pewno nie dowodzi, jakoby oskarżony uderzył pokrzywdzonego.

Chybione są podniesione w uzasadnieniu apelacji argumenty, jakoby oskarżyciel prywatny i jego córka świadek M. W. nie mieli swobody wypowiedzi. Przeczy temu treść protokołów rozpraw. Ewentualne zwrócenie uwagi przez sędziego Milenie Wesołowskiej na formę gramatyczną wypowiedzi nie należy do sytuacji, które mogłyby tak wytrącić z równowagi 29 – letnią wykształconą kobietę ( asystent stomatologa – k. 121), mającą już wczesnej kontakt z sądem ( sprawa II K 590/22), aby nie potrafiła odpowiadać na pytania. Tymczasem świadek na niewygodne pytania po prostu nie odpowiadała tylko milczała ( k. 121 v).

Wniosek

Wniosek o uznanie oskarżonego za winnego, ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wnioski są bezzasadne, co było powyżej omówione.

3.2.

Zarzut naruszenia prawa procesowego, tj. art. 624 § 1 kpk, poprzez brak zwolnienia oskarżyciela prywatnego od ponoszenia wydatków oskarżonego na obronę i od kosztów sądowych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty są chybione. Zgodnie z art. 632 pkt 1 kpk z uwagi na uniewinnienie koszty procesu w tej sprawie ponosi oskarżyciel prywatny. Sąd w przypadku uniewinnienia nie może zwolnić oskarżyciela prywatnego od wydatków poczynionych przez oskarżonego na obronę, bo co do zasady nie przewidują tego przepisy procedury karnej. Owszem, w wyjątkowych wypadkach określonych enumeratywnie w art. 632 a § 2 pkt 1, 2 i 3 kpk można orzec, że koszty takie ponosi oskarżony, ale nie zaszedł żaden z tych przypadków.

Natomiast co do kosztów sądowych, to oskarżyciel prywatny uiścił zryczałtowaną kwotę wydatków postępowania prywatno – skargowego w wysokości 300 zł przed wszczęciem przewodu sądowego ( k. 11) i również nie ma podstaw, aby go od tego zwalniać ( nie na tym etapie) ani by mu ten ryczałt zwracać ( doszło do uniewinnienia, więc na zasadzie art. 632 pkt 1 kpk koszty te ponosi oskarżyciel prywatny).

Zatem jedynie do opłaty za pierwszą instancję wymierzonej w kwocie 100 zł mógłby mieć zastosowanie art. 624 § 1 kpk – ale jest ona tak niska, wręcz symboliczna, że uiszczenie jej przez oskarżyciela prywatnego nie będzie dla niego zbyt uciążliwe.

Wniosek

Wniosek o zwolnienie oskarżonego od kosztów procesu za pierwszą instancję.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest bezzasadny, co było powyżej omówione.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok i zawarte w nim rozstrzygnięcia.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Było to omawiane.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Na podstawie art. 636 § 1 i 3 kpk w związku z wniesieniem bezzasadnej apelacji Sąd Okręgowy zasądził od oskarżyciela prywatnego na rzecz oskarżonego zwrot wydatków związanych z ustanowieniem przez niego obrońcy z wyboru i jego udziałem w postępowaniu odwoławczym. Wynagrodzenie obrońcy Sąd Okręgowy ustalił na poziomie minimalnym w oparciu o treść § 11 ust 2 pkt pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800). Obrońca w głosie końcowym na rozprawie apelacyjnej wnosił o zasądzenie kwoty 2000 zł tytułem zwrotu kosztów obrony, ale Sąd Okręgowy uznał, że niewielki nakład pracy obrońcy na etapie postępowania odwoławczego nie uzasadnia zasądzenia wynagrodzenia w wysokości przekraczającej stawkę minimalną.

Jak już wyżej napisano, Sąd nie ma w tej sprawie podstaw do zwolnienia oskarżyciela prywatnego od zwrotu wydatków na rzecz oskarżonego związanych z ustanowieniem obrońcy z wyboru ( nie zachodzi wyjątek z art. 632 a § 2 kpk).

3

Na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych Sąd Okręgowy zwolnił oskarżyciela prywatnego od opłaty za drugą instancję uznając, iż suma obciążeń związanych ze zwrotem kosztów obrony dla oskarżanego za obie instancje oraz opłata za pierwszą instancję jest na tyle duża, że dalsze obciążanie oskarżyciela prywatnego może być dla niego zbyt uciążliwe.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

pełnomocnik oskarżyciela prywatnego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

uniewinnienie

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana