Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 341/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Opocznie z dnia 27 marca 2024 roku w sprawie II K 565/23

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut obrazy prawa procesowego tj. art. 4 kpk, art. 5 § 2 kpk, art. 7 kpk i art. 410 kpk i powiązany z nim zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, poprzez wybiórczą ocenę dowodów, pominięcie dowodów świadczących na korzyść oskarżonego, w szczególności opinii biegłego toksykologa uzyskanej na etapie sądowym i niezasadną odmowę wiary wyjaśnieniom oskarżonego i wyciąganie nieuprawnionych wniosków z odmowy składania przez niego wyjaśnień na etapie postępowania przygotowawczego, oraz brak tłumaczenia wątpliwości na jego korzyść i w wyniku tego błędne ustalenie, że oskarżony dopuścił się prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178 a § 1 kk, a w konsekwencji naruszenie prawa materialnego, tj. art. 178 a § 1 kk poprzez jego błędne zastosowanie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja jest bezzasadna.

Zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych oraz zarzuty błędnej oceny dowodów, nie zasługują na uwzględnienie. Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny w oparciu o rzetelnie i wszechstronnie oceniony materiał dowodowy. Każdy istotny dowód został poddany analizie i oceniony w kontekście innych, powiązanych z nim dowodów. Ocena materiału dowodowego dokonana przez Sąd Rejonowy jest obiektywna, prawidłowa, zgodna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, oparta o całokształt ujawnionego na rozprawie materiału dowodowego i jako taka korzysta z ochrony jaką daje art. 7 kpk. Sąd Okręgowy nie będzie w tym miejscu tej oceny i tych ustaleń powielał, albowiem wobec doręczenia stronom odpisu uzasadnienia zaskarżonego wyroku analiza ta jest ( a przynajmniej powinna być ) im znana - dość powiedzieć, że Sąd odwoławczy aprobuje dokonaną przez Sąd Rejonowy ocenę dowodów oraz oparte na niej ustalenia faktyczne.

W sprawie nie ma więc żadnych nieusuniętych wątpliwości, bo zostały one rozwiane w drodze rzetelnej i logicznej oceny dowodów. To, że apelant się z tą oceną nie zgadza, nie jest równoznaczne z sytuacją określoną w art. 5 § 2 kpk. Zatem nie doszło do naruszenia zasady in dubio pro reo, a zarzuty z tym związane są chybione.

Tym samym – skoro Sad prawidłowo ustalił stan faktyczny – chybione są zarzuty naruszenia prawa materialnego. Zarzut obrazy prawa materialnego może być podnoszony przy niekwestionowaniu ustaleń faktycznych, na podstawie których norma prawa karnego ma być zastosowana.

W szczególności apelant odwołując się do opinii biegłego toksykologa uzyskanej na etapie rozpoznawczym nie zauważa, że wcale nie jest ona sprzeczna z opinią biegłego toksykologa uzyskaną w postępowaniu przygotowawczym. Po prostu opinia z postępowania sądowego jest dwuwariantowa, jeden z wariantów opiera się na informacjach podawanych przez oskarżonego w postępowaniu przygotowawczym, a drugi na jego wyjaśnianiach z rozprawy. Wybór wariantu zależał jedynie od oceny osobowego materiału dowodowego, a to Sąd, a nie biegły, jest do tego uprawniony.

Sąd Rejonowy dokonał logicznej oceny dowodów, oceniając ich całokształt i słusznie ustalił, że oskarżony prowadził pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości prowadzącym do stężenia 1/16 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, a wersja oskarżonego z rozprawy o piciu alkoholu dopiero po przyjeździe do domu jest niewiarygodna. Wynika to z prawidłowej oceny zeznań świadka K. T. z postępowania przygotowawczego oraz z informacji o zgłoszeniach telefonicznych interwencji i nagrań rozmów związanych z tą interwencją.

Doświadczenie życiowe i zdrowy rozsądek wyklucza, aby wiarygodna była opowieść oskarżonego, jakoby po tym, jak usłyszał, iż żona wezwała policję twierdząc, że jest pijany i w takim stanie przyjechał do domu samochodem, on mimo, że był trzeźwy, właśnie zaczął pić alkohol w iście olimpijskim tempie. Jest to po prostu niepoważne – nikt przy zdrowych zmysłach nie zachowałby się tak wiedząc, że za chwilę do jego domu przyjedzie policja, a na niego rzucono nieprawdziwe podejrzenie. Nic nie wskazuje na to, aby oskarżony miał tak daleko idące ubytki intelektu, aby nie rozumieć, że czyniąc tak strzelałby sobie w stopę. Dlatego jego wersja sprowadzająca się do kabaretowej opowieści, że zaczął szybko i dużo pić po przyjeździe do domu, aby w szampańskim humorze powitać policjantów wezwanych przez żonę na interwencję związaną z tym, że się z nią awanturował, może i ma walor humorystyczny, ale na pewno nie jest prawdziwa.

I dlatego chybione są zarzuty, jakoby Sąd Rejonowy nie uznawał prawa oskarżonego do odmowy składania wyjaśnień. Oskarżonemu takie prawo służy i skorzystał z niego w postępowaniu przygotowawczym. Ale skoro zaczął wyjaśniać przed sądem – i snuł wyżej omówione androny – to Sąd miał nie tylko prawo, ale wręcz obowiązek ocenić to przez pryzmat logiki i doświadczenia życiowego. Jeżeli oskarżony ma informację mającą świadczyć o jego niewinności, ale nie ujawnia jej, choć nie zachodzą żadne powody ani motywy do jej zatajania, by nagle po wielu miesiącach z nią wyskoczyć niczym filip z konopi, to należy zastanowić się, dlaczego tak się stało. Sąd Rejonowy znalazł na to odpowiedź i jest ona logiczna – oskarżony zaczął bajać o alkoholu wypitym po przyjeździe do domu po zapoznaniu się z opinią biegłego toksykologa aby dopasować swoją legendę do tej opinii. Obnaża to jego niewiarygodność. Zastosowanie takiej oceny nie oznacza naruszenia prawa oskarżonego do odmowy wyjaśnień i do składania wyjaśnień o dowolnej treści w dowodnym momencie – ale z drugiej strony Sąd nie może udawać Greka i nie dostrzegać, jak grubymi nićmi szyta jest taka wolta, jakiej dokonał w tej sprawie oskarżony.

Skoro ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy są prawidłowe, to zarzut naruszenia prawa materialnego jawi się jako bezzasadny w stopniu oczywistym, a podniesienie przez profesjonalistę równocześnie zarzutów błędu w ustaleniach faktycznych i obrazy prawa materialnego co do zastosowanego na podstawie tego stanu faktycznego przepisu jest niezgodne ze sztuką prawniczą.

Wniosek

Wniosek o uniewinnienie.

Alternatywny wniosek o warunkowe umorzenie postępowania bez orzekania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek o uniewinnienie jest bezzasadny, co było powyżej omówione.

Wniosek o warunkowe umorzenie postępowania jest bezzasadny. Obrońca nie ma racji twierdząc, że spełnione są wszystkie przesłanki pozwalające na warunkowe umorzenie postępowania. Podstawową przesłanką do tego jest stopień winy i społecznej szkodliwości czynu – nie może być znaczny. Oskarżony prowadził pojazd mechaniczny w stanie prowadzącym do stężenia 1,16 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu – a więc w stanie upojenia alkoholowego. Poziom alkoholu w jego organizmie ponad czterokrotnie przekraczał granicę 0,25 ml/l alkoholu w wydychanym powietrzu oddzielającą przestępstwo od wykroczenia. Stopień społecznej szkodliwości tego czynu jest znaczny, co wyklucza możliwość zastosowania warunkowego umorzenia postępowania w tej sprawie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok i zawarte w nim rozstrzygnięcia.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Było to omawiane.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Na podstawie art. 636 § 1 kpk i art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze, na które złożył się ryczałt za doręczenia w kwocie 20 zł, oraz opłatę za drugą instancję. Koszty te nie są wysokie i oskarżony jest je w stanie ponieść bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i swoich najbliższych.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

skazanie

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana