Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 393 / 23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Opocznie z dnia 26 stycznia 2023 roku sygn. akt II K 477 / 21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☒ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

podniesione w apelacji obrońcy zarzuty mogącej mieć wpływ na treść wyroku obrazy przepisów prawa procesowego, tj. art. 7 kpk w zw. z art. art. 410 kpk i 92 kpk oraz błędnych ustaleń faktycznych;

podniesione w apelacji pełnomocnika oskarżycielki prywatnej zarzuty obrazy przepisów prawa materialnego, tj. art. 66 § 1 kk oraz art. 67 § 3 kk oraz mogących mieć wpływ na treść zaskarżonego wyroku ustaleń faktycznych przyjętych za jego podstawę;

podniesione w apelacji pełnomocnika oskarżycielki prywatnej zarzut rażącej łagodności obowiązku odszkodowawczego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad zarzutów z punktu 1.

Zostały one oparte o próbę wykazania, że przypisanie oskarżonej zarzuconego jej czynu mu było następstwem wadliwej, nie odpowiadającej kryteriom, o jakich mowa w art. 7 kpk oceny dowodów, połączonej z nierespektowaniem reguły ujętej w art. 410 kpk. Sąd odwoławczy miał na względzie, iż odtworzenie stanu faktycznego wiązało się z oceną wyjaśnień i zeznań pochodzących bądź to od oskarżonej, bądź to oskarżycielki ( a więc osób bezpośrednio zaangażowanych w konflikt i z natury rzeczy najbardziej zainteresowanych w tym, aby przebieg zajścia przedstawiać w sposób jak najbardziej dla siebie korzystny ), bądź osób z ich najbliższego kręgu rodzinnego, co do których zakładać można było, że w zależności od tego, z którą ze stron sympatyzują, wiedzą mogą szafować oszczędnie i selektywnie, a zwłaszcza wbrew obiektywnej rzeczywistości w korzystnym świetle przedstawiać tylko jedną ze stron konfliktu. Kolejnym problemem było, iż osoby te zostały przed sądem przesłuchane w znacznym odstępstwie czasowym od samego zdarzenia, co mogło determinować także, iż odtwarzanie jego przebiegu mogło wiązać się z zniekształceniami związanymi z upływem czasu. W sprawie nie występowali bezpośredni świadkowie zdarzenia, co do obiektywizmu których i przekonania o wierności przekazu z prawdą nie byłoby zastrzeżeń. Tym niemniej sąd odwoławczy uznał, iż w świetle wymowy istotnych obiektywnych faktów i okoliczności, zaprezentowane przez sąd I instancji ustalenia odnośnie tego, które z uczestniczących w zdarzeniu osób były stroną agresywną i atakującą, a które przyjmowały zachowania obronne, są akceptowalne. Po pierwsze zwrócić uwagę należy na dysproporcje co do charakteru i rozmiaru obrażeń, jeśli zestawić te, jakich doznała pokrzywdzona z tymi, które stwierdzono u oskarżonej. Obrażenia pierwszej z nich są nieporównanie liczniejsze, rozleglejsze i bardziej różnorodne, jeśli zestawić je z kilkoma zadrapaniami i punktowym zasinieniem oskarżonej. Podkreślić należy, iż były to obrażenia, które doprowadziły nawet do chwilowych ograniczeń przytomności pokrzywdzonej, uzasadniających wezwanie do niej pomocy medycznej. Po drugie, jeśli przyjąć, że ukierunkowanej na oskarżoną agresji pokrzywdzonej miałaby towarzyszyć równoczesna agresja P. Z., której obiektem miał być towarzyszący oskarżonej partner, to przypomnieć należy, że to nie u niego, lecz u P. Z. stwierdzono charakterystyczne dla zainkasowania ciosu w twarz zasinienia okolicy prawego oczodołu ( któremu towarzyszyły też wybroczyny krwawe okolicy barku prawego oraz otarcia naskórka łokcia lewego ). Partner oskarżonej uciekł z miejsca przed przyjazdem wezwanych tam służb, co zazwyczaj stanowi reakcję charakterystyczną dla osób, które w ten sposób odsunąć chcą od siebie zagrożenie wiążące się możliwą odpowiedzialnością za sprzeczne z prawem zachowania. W tym stanie rzeczy nie ma podstaw, aby wersję prezentowaną przez pokrzywdzoną, uznaną przez sąd sąd I instancji za wiarygodną, zanegować na użytek czynienia w oparciu o nią ustaleń faktycznych.

Ad. zarzutów z punktów 2. i 3.

Ocena stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości dokonana na użytek dopuszczalności zastosowania wobec oskarżonej instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego nie budzi zastrzeżeń sądu odwoławczego. Nie ma potrzeby sięgania po karę wskazywaną we wnioskach odwoławczych i związane z nimi zakazy, mając nadto na uwadze, że od zdarzenia upłynął już okres niemal 3 lat i jawi się ono – jeśli chodzi o taką skalę negatywnych emocji i agresji, jak wówczas zaistniałe – jako incydentalne. Skorygować natomiast należało rozstrzygnięcie co do środków kompensacyjnych. Po pierwsze, rozstrzygnięcie to nie uwzględniało szkody wyrządzonej pokrzywdzonej w postaci utraconych przez nią zarobków, a tymczasem I. J., wskutek związanego z zachowaniem oskarżonej uszczerbku na zdrowiu, nie mogła w okresie od 25 do 31 sierpnia 2020 r. świadczyć zakontraktowanych na rzecz (...) Szpitala Wojewódzkiego w P. (...) usług technika elektroradiologii, co z kolei wiązało się utratą przez nią zarobku w kwocie 2352 złotych ( jako dowód pokrzywdzona przedstawiła nie kwestionowaną przez stronę przeciwną dokumentację uwiarygodnioną stanowiskiem przedstawiciela w/w placówki medycznej ). Po drugie, znacząco wyżej należało oszacować zadośćuczynienia za doznaną przez pokrzywdzoną krzywdę. Co do wysokości zadośćuczynienia – kwota zasądzana z tego tytułu winna co do zasady prowadzić do całościowej, finansowej kompensaty doznanych krzywd moralnych. Jakkolwiek ani przepisy kodeksu karnego , ani cywilnego nie zawierają precyzyjnych kryteriów, jakimi należy się kierować przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia, tym niemniej sąd winien brać pod uwagę okoliczności konkretnej sprawy, które w jej niepowtarzalnych realiach mają wpływ na rozmiar doznanej krzywdy. Innymi słowy, zadośćuczynienie, mając na swój sposób charakter uznaniowy, nie może być od tych realiów oderwane. Przede wszystkim jednak musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość, adekwatną w stosunku do doznanej krzywdy i utrzymaną w rozsądnych granicach. Zasądzona przez sąd I instancji kwota cech tych nie spełnia. Ma wymiar wyłącznie symboliczny , zamiast przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość. W związku z powyższym została przez sąd odwoławczy podwyższona, przy uwzględnieniu rozmiaru krzywd. Niezależnie od tych płynących z fizycznych dolegliwości wywołanych uszczerbkiem na zdrowiu, podkreślić należy, iż pokrzywdzona została przez oskarżoną potraktowana w sposób upokarzający, będąc bitą, szarpaną i przewracaną po ziemi na terenie własnej posesji, na oczach wielu osób, w tym najbliższych oraz dzieci. Już z tego tylko względu kwotę 6000 złotych, której domagał się skarżący, nie sposób uznać za wygórowaną. Mając na uwadze, iż od wyrządzenia tej krzywdy upłynęło już niemal 3 lata, określenie terminu jego spełnienia oraz wymagalności roszczeń z tym związanych zrównano z datą uprawomocnienia się wyroku.

Wniosek

wniosek obrońcy o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonej od zarzuconego czynu

wniosek pełnomocnika oskarżycielki prywatnej o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonej kary pozbawienia wolności w rozmiarze 6 miesięcy, połączonej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat oraz zakazem zbliżania się do pokrzywdzonej na odległość mniejszą, aniżeli 100 metrów oraz kontaktowaniem się z nią w jakiejkolwiek formie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Omówiono powyżej

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Z wyłączeniem rozstrzygnięcia z punktu 2. zaskarżonego wyroku

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z powodów wyżej opisanych brak podstaw do korygowania tych rozstrzygnięć.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Omówiono powyżej

Zwięźle o powodach zmiany

Omówiono powyżej

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3 i 4

Mając na uwadze, iż pomimo zmiany zaskarżonego wyroku, utrzymał on charakter wyroku warunkowo umarzającego, na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 628 pkt 1 kpk i art. 629 kpk oskarżoną obciążono kosztami procesu za postępowanie odwoławcze.

PODPIS