Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 396/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 4 marca 2020 roku w sprawie sygn. akt II K 842/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut naruszenia art. 79 § 1 pkt 3 i 4 kpk przez zaniechanie obrony obligatoryjnej w sytuacji wystąpienia wątpliwości, czy stan psychiczny oskarżonego pozwalał mu na udział w postępowaniu i prowadzenie samodzielnej obrony.

Powiązany zarzut obrazy art. 193 kpk, art. 202 kpk, atr. 17 § 1 pkt 2 kpk i art. 31 § 1 i 2 kk a także art. 6 kpk przez brak ustalenia winy na skutek nieprzeprowadzenia dowodu z opinii biegłych psychiatrów co do stanu poczytalności oskarżonego i możliwości uczestniczenia przez niego w rozprawie mimo uzasadnionych wątpliwości co do jego zdrowia psychicznego. Tym samym naruszenie prawa do obrony.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty te są bezzasadne i w dodatku oderwane od materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy. W tej sprawie nie było żadnych uzasadnionych wątpliwości do co poczytalności oskarżonego. Nie było też przy ponownym rozpoznaniu sprawy wątpliwości co do możliwości udziału w rozprawie, bo oskarżony odbywał karę pozbawienia wolności w innej sprawie i sam zrezygnował z uczestnictwa w rozprawie prosząc, aby go nie doprowadzać ( k. 477) i nie zgłaszając żadnych dolegliwości. Obrońca prawidłowo powiadomiony o terminie rozprawy nie stawił się na nią i nie wnosił o jej odroczenie ( poprzedni termin na jego wniosek odroczono). Zaś przy poprzednim rozpoznaniu sprawy do jej odroczenia doszło na skutek złożenia wniosku popartego zaświadczeniem lekarskim nie pochodzącym od psychiatry tylko od lekarza medycyny ogólnej, a kod choroby wskazany we wniosku nie wskazuje na schodzenie psychiatryczne ( k 329 - kod H81.4 R 42). Podobnie w przypadku drugiego zaświadczenia o niezdolności do udziału w rozprawie, nie pochodzi ono od lekarza psychiatry tylko od lekarza chorób wewnętrznych Specjalisty T. Klinicznej, a kod nie wskazuje na chorzenie psychiatryczne ( k. 379 – kod R 42). Co prawda w piśmie z dnia 14 stycznia 2019 roku oskarżony twierdzi, że leczy się psychiatrycznie ( k. 328), ale jest to twierdzenie gołosłowne, nie poparte żadną dokumentacją medyczną, a późniejsze w/w zaświadczenia o niezdolności do udziału w rozprawach nie pochodziły od psychiatrów i nie wskazywały na jednostki chorobowe wiązane z tą gałęzią medycyny.

Co więcej, obrońca w apelacji twierdząc, że oskarżony nie był w tej sprawie poddany badaniom psychiatrycznym i nie wydano w tym przedmiocie opinii wykazuje nieznajomość akt, albowiem badanie takie przeprowadzono i biegli wydali w tym zakresie opinię w postępowaniu przygotowawczym( k. 251 - 254). Opinia ta poprzedzona była badaniem w warunkach szpitalnych ( na Oddziale Psychiatrycznym (...) Szpitala w K. – k. 251), biegli nie stwierdzili u oskarżonego choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego, orzekli, że miał pełną zdolność do rozpoznania znaczenia zarzuconych mu czynów i kierowania swym postepowaniem, nie zachodzą co do niego okoliczności z art. 31 § 1 i 2 kk, jego poczytalność zarówno w chwilach czynów jak i w toku postępowania nie budzi żadnych wątpliwości, oraz że może on samodzielnie prowadzić rozsądną obronę. Apelant nie podważył ( nawet nie podjął takiej próby) tej opinii, a Sąd z urzędu również nie dostrzega żadnych przesłanek, aby ją kwestionować.

Zatem w tej sprawie nie zachodziły wątpliwości co do poczytalności oskarżonego, a tym samym nie miały miejsca przesłanki do obrony obligatoryjnej. Skoro tak i skoro oskarżony sam zrezygnował z doprowadzenia go na rozprawę, to nieobecność jego obrońcy z wyboru na rozprawach, o których terminach był powiadomiony i nie składał wniosków o ich odraczanie, nie stanowiła ani bezwzględnej przyczyny odwoławczej, ani naruszenia prawa do obrony w rozumieniu art. 6 kpk. Chcącemu nie dzieje się krzywda – oskarżony nie chciał brać udziału w rozprawach, co wprost wyraził na piśmie ( k. 477), a obrońca ( poza pierwszym terminem, który na jego wniosek odroczono) nie składał wniosków o odroczenie kolejnych terminów rozpraw przy ponownym rozpoznaniu sprawy i był o nich należycie powiadomiony. Był powiadomiony o terminie rozprawy 22 stycznia 2020 roku ( k. 518 i k. 519), a że rozprawa ta została przerwana do dnia 26 lutego 2020 roku ( k. 520), to z uwagi na zachowanie terminu przerwy nie musiał być odrębnie powiadamiany o tym kolejnym terminie ( k. 560).

Wniosek

O uniewinnienie względnie uchylenie wyroku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok jest słuszny, a zarzuty apelacyjne bezzasadne.

3.2.

Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych poprzez uznanie, że oskarżony dokonał zarzuconych czynów.

Powiązany z tym zarzut obrazy art. 6 kpk i art. 170 kpk i art. 410 kpk poprzez pominięcie wniosku o przesłuchanie P. Z., który to wniosek zmierzał do ustalenia rzeczywistego stanu faktycznego, co naruszyło prawo oskarżonego do rzetelnie przeprowadzonego postępowania sądowego i do obrony.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty te są bezzasadne. Sąd Rejonowy wykazał sprawstwo oskarżonego, to z nim kontaktowali się pokrzywdzeni, albo wskazując go bezpośrednio ( zeznania świadka A. G. k. 18 v znającej go z nazwiska i kontaktującej się z nim również pod numerem (...)), albo jako pełnomocnika firmy, z którym wszyscy kontaktowali się na ten sam numer telefonu ( 533 982 216). Sprawstwo oskarżonego potwierdza również świadek M. C., który miał z nim i z prowadzoną przez niego firmą bezpośredni kontakt, wiedział, że wszystkie transakcje z kontrahentami załatwiał wyłącznie oskarżony, a nawet oskarżony przy niektórych z omawianych przestępstw podszywał się pod tożsamość M. C. podając jako swoje jego personalia ( k. 198). Oskarżony zwodził pokrzywdzonych, zapewniał ich o rychłej realizacji umów, co jednak nie nastąpiło. Jest to wykazane w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku i nie będzie powtarzane, dość powiedzieć, że Sąd Okręgowy w pełni podziela ocenę dowodów i ustalenia Sądu Rejonowego w tym zakresie, a apelant nie podniósł żadnych przekonujących argumentów, które podważyłyby te ustalenia.

Co do osoby P. Z. (szwagra oskarżonego), to był on w tej firmie figurantem, poza firmowaniem jej swoim nazwiskiem nie prowadził żadnej aktywności w zakresie inkryminowanych czynów. Świadczą o tym:

-

pełnomocnictwo notarialne z dnia 7 stycznia 2015 roku, w którym całkowicie oddaje prowadzenie wszelkich spraw firmy oskarżonemu ( k. 182 – 184);

-

informacje z Urzędu Skarbowego z których wynika, że P. Z. nie zadeklarował żadnych dochodów z działalności tej firmy ( k. 202 i k. 504 – 505);

-

zeznania M. C. wskazującego oskarżonego jako jedynego zarządzającego w/w firmą i prowadzącego negocjacje z kontrahentami;

-

decyzja Starosty (...) wskazująca, że w sprawach w/w firmy faktycznie występował ( formalnie jako pełnomocnik) oskarżony ( k. 190 – 191);

-

a przede wszystkim fakt, że w okresie od dnia 28 grudnia 2015 roku do dnia 25 września 2017 roku P. Z. był pozbawiony wolności ( tymczasowe aresztowanie od dnia 28 grudnia 2015 roku do dnia 21 lipca 2016 roku, które od tego dnia przekształciło się w izolację w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym na mocy orzeczenia o internacji, szpital (...) opuścił dopiero 25 września 2017 roku – vide k. 185 i k. 197, k 609-612, k. 625-630) i siłą rzeczy nie mógłby dokonać czynów, które zarzucono oskarżonemu w tym okresie ( czynny z punktów I, III, V, VI i VII aktu oskarżenia), a analiza materiału dowodowego wskazuje, że wszystkie czyny zarzucone w tej sprawie zostały popełnione przez jedną i tą samą osobę ( czyli przez oskarżonego).

Dlatego nie było w tej sprawie konieczności przesłuchiwania P. Z., nie naruszono przez to powoływanych w apelacji przepisów proceduralnych, nie doszło więc w ten sposób do naruszenia prawa do obrony i rzetelnego procesu. Nie bez znaczenia pozostaje tu ogólnikowość zarzutu apelanta, który bez podania żadnej konkretnej tezy dowodowej ani okoliczności, na jaką świadek miałby być przesłuchiwany ( i oczywiście bez rzetelnego uzasadnienia tego postulatu) posługuje się gołosłownym sloganem, jakoby przesłuchanie tego „słupa” miało prowadzić do rzetelnego wyjaśnienia sprawy. P. Z. nie mógł mieć nic wspólnego z tymi czynami, chociażby dlatego, że w czasie popełniania większości z nich (pięciu z siedmiu zarzuconych w tej sprawie) pozostawał pozbawiony wolności początkowo w warunkach tymczasowego aresztowania, a potem internacji psychiatrycznej ( a tymczasem wszystkie zarzucone w tej sprawie czyny popełnione zostały przez tę samą osobę).

Wniosek

O uniewinnienie względnie uchylenie wyroku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok jest słuszny, a zarzuty apelacyjne bezzasadne.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Odmówiono zawieszenia postępowania, odmówiono zmiany obrońcy z urzędu, prowadzono rozprawę pod nieobecność oskarżonego.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Powody odmowy zawieszenia postępowania Sąd przedstawił w uzasadnieniu postanowienia z dnia 18 grudnia 2020 roku na k. 671-672 Tom IV.

Powody nieuwzględnienia wniosku o zmianę obrońcy Sąd przedstawił w uzasadnieniu postanowienia wydanego na rozprawie w dniu 16 lutego 2021 roku ( k. 716v-717 Tom IV).

Powody prowadzenia rozprawy pod nieobecność oskarżonego w trybie art. 117 § 3 a kpk mimo jego wniosku o odroczenie rozprawy i złożenia zaświadczenia lekarskiego o niezdolności do udziału w rozprawie Sąd przedstawił w uzasadnieniu postanowienia wydanego na rozprawie w dniu 16 lutego 2021 roku ( k. 717 Tom IV).

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu pierwszej instancji

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok jest słuszny, a apelacja bezzasadna. Argumenty dotyczące zarzutów apelacyjnych zostały już omówione.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Zasądzono wynagrodzenie na rzecz obrońcy z urzędu według stawek minimalnych

3

Zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych z uwagi na brak dochodów.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok skazujący

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana