Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 399 / 23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 25 kwietnia 2023 roku sygn. akt II K 50 / 23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

mogącej mieć wpływ na treść wyroku obrazy przepisów prawa procesowego, tj. art. 4 kpk w zw. z art. 7 kpk, art. 167 kpk, art. 171 § 1 kpk oraz mogących mieć wpływ na treść wyroku błędnych ustaleń faktycznych;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie sądu odwoławczego wymowa zebranego w sprawie materiału dowodowego, który mógł być wykorzystywany na użytek czynienia ustaleń faktycznych, nie jest na tyle jednoznaczna, aby bez naruszenia reguły, do której odwołuje się art. 5 § 2 kpk, móc przypisać oskarżonej sprawstwo w odniesieniu do zarzuconego czynu. Podkreślić należy, iż oskarżona nie została ujęta bezpośrednio po tym, jak zakończyła jazdę po drodze publicznej w czasie i miejscu opisanym w akcie oskarżenia. Pomiędzy zakończeniem jazdy, a interwencją policji i poddaniem jej badaniom stanu trzeźwości upłynął czas ok. półtoragodzinny. Nie ma dowodu, na podstawie którego można byłoby miarodajnie wykluczyć, by pomiędzy końcem jazdy, a poddaniem jej tym badaniom, oskarżona spożywała alkoholu, a tym samym, by wykazany w toku tych badań alkohol uznać wyłącznie za pochodną jego spożycia przed powrotem do domu. Nie ma też świadków, którzy obserwowaliby zachowanie oskarżonej bezpośrednio przed jazdą lub bezpośrednio po jej zakończeniu, w oparciu o zeznania których można byłoby poczynić ustalenia np. co do zaburzeń równowagi, koordynacji ruchowej, mowy, znaczącego obniżenia zdolności kontroli własnych zachowań lub innych podobnych okoliczności, na podstawie których można byłoby wnioskować o pozostawaniu przez oskarżoną stanie nietrzeźwości. Nie dało się też tego wykazać w oparciu o pozyskane opinie toksykologiczne i tzw. rachunek retrospektywny. Opinie te nie miały nawet takiej wymowy, by zakwestionować wiarygodność wyjaśnień oskarżonej w tej ich części, w jakiej odnosiły się one do wskazania okoliczności spożywania alkoholu ( jego ilości, rodzaju oraz czasu spożycia ). Zgodzić się należy ze skarżącym, iż wiarygodności tych wyjaśnień nie można było kwestionować o oparciu o treść oświadczeń ujętych w protokołach badań stanu jej trzeźwości analizatorami wydechu. Podkreślić jedynie trzeba, iż ich wykorzystaniu procesowemu przeciwstawiał się przede wszystkim wyrażony w art. 174 kpk zakaz zastępowania dowodu z wyjaśnień oskarżonego treścią pism, zapisków lub notatek urzędowych. Przywołać w tym miejscu należy wyrażony w postanowieniu SN z dnia 30 października 2013 r. ( KK 139 / 13 Legalis el. ) pogląd, iż oświadczenie o przyznaniu się późniejszego oskarżonego do winy, wprowadzone do treści protokołu oględzin dokonanych w ramach dochodzenia w niezbędnym zakresie, a także późniejsze przesłuchanie funkcjonariuszy na okoliczność tego oświadczenia możliwe byłoby jedynie wówczas, gdyby oświadczenie tego rodzaju było przez późniejszego oskarżonego wobec funkcjonariuszy złożone spontanicznie, a nie w związku z wykonywaniem przez nich procesowych czynności służbowych w związku z podejrzeniem, że osoba składająca oświadczenie dopuściła się czynu zabronionego. Jeżeli jednak uzyskanie informacji o późniejszym czynie zarzucanym dokonywało się z inspiracji policjantów, ukierunkowanej na potrzeby ewentualnego postępowania karnego, wykorzystanie relacji późniejszego oskarżonego utrwalonych w innej formie niż protokół z przesłuchania go w charakterze podejrzanego ( oskarżonego ), stanowi obejście art. 174 kpk. Oświadczenie tego rodzaju nie ma waloru dowodu obciążającego i nie może być podstawą niekorzystnych dla późniejszego oskarżonego ustaleń ( podobnie także SN w wyroku z dnia 10 września 2020 r., IV KK 150 / 19, Legalis el. ). Rozumowanie to per analogiam należy odnieść do niniejszej sprawy – oświadczenie złożone przez późniejszą oskarżoną o czyn z art. 178a § 1 kk J. P. nie miało charakteru ani pozaprocesowego, ani spontanicznego, lecz zostało odebrane i ujęte w protokole badania stanu trzeźwości w związku z wykonywaniem przez funkcjonariuszy policji czynności w wynikających z podejrzenia ( por. notatka urzędowa z k. 1 ), iż zachowanie uczestnika zdarzenia drogowego może wskazywać na to, iż znajduje się w stanie nietrzeźwości – ergo, że w takim stanie mógł on się też znajdować się w czasie samego zdarzenia. Mając na uwadze powołane wyżej poglądy orzecznictwa, złożone wówczas przez oskarżoną do protokołów badania stanu trzeźwości oświadczenia nie mogły być wykorzystywane na użytek czynienia niekorzystnych dla niej ustaleń. W tej zaś sytuacji przez pryzmat opinii toksykologicznych można było poddać jedynie te okoliczności co do czasu, ilości i rodzaju spożytego przez nią alkoholu, które wynikały z jej formalnych, ujętych w protokolarną formę, wyjaśnień złożonych najpierw w dochodzeniu, a potem przed sądem I instancji. Odnosząc się jednak już do nich opiniujący podnosił, iż wyłaniające się z nich wersje nie wykluczają tego, że alkohol stwierdzony w wydychanym przez oskarżoną podczas badań pomiarowych powietrzu mógł być pochodną jego wypicia wyłącznie w czasie, gdy J. P. przebywała już na swojej posesji. W tym zaś stanie rzeczy pozostała argumentacja sądu I instancji ( nawiązująca zwłaszcza do pospiesznego odjechania z miejsca kolizji, czy podjęcia decyzji o równie pospiesznym spożyciu alkoholu w takich okolicznościach, jak wyłaniają się z jej wyjaśnień, min. w garażu ), jakkolwiek rzeczywiście mogą wzbudzać zastrzeżenia co do wiarygodności oskarżonej, to jednak nie mają aż takiej rangi, by zastępowały pełnowartościowy dowód winy dający pewność, że w czasie przemieszczania się po drodze publicznej oskarżona rzeczywiście znajdowała się w stanie nietrzeźwości.

Wniosek

wniosek obrońcy o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonej od zarzuconego czynu

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Omówiono powyżej

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Poprzez uniewinnienie od zarzuconego czynu.

Zwięźle o powodach zmiany

Omówiono powyżej

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2 i 3

Wobec uniewinnienia oskarżonej od zarzuconego czynu, koszty procesu w sprawie obciążają Skarb Państwa.

PODPIS