Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 452/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Opocznie z dnia 23 kwietnia 2024 roku w sprawie II K 754/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, że oskarżonemu towarzyszył zamiar przywłaszczenia rzeczy opisanych w wyroku, podczas gdy materiał dowodowy i zachowanie oskarżonego wskazują na brak takiego zamiaru.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty są zasadne.

Zaznaczyć należy, że kluczowego w tej sprawie świadka w osobie A. G. przesłuchano dopiero na rozprawie, na etapie dochodzenia nie udało się to, bo przebywał za granicą, wyjechał tam zaraz po zakończeniu pracy na posesji rodziców oskarżonego. A. G. potwierdził słowa oskarżonego, że to on – a nie oskarżony – dzwonił do pokrzywdzonego J. U. ustalając z nim, że wypożyczy od niego sprzęt opisany w wyroku. A. G. i J. U. dobrze się znali, pokrzywdzony nazywał go kolegą, A. G. już w przeszłości wypożyczał sprzęt od J. U.. Również J. U. przesłuchany na rozprawie przyznał, że to z A. U. ustalał telefonicznie warunki wypożyczenia tego sprzętu, w tym okres wypożyczenia ( k. 112 - 113). Oskarżony miał zatem pełne przekonanie, że wszystko zostało miedzy tymi mężczyznami ustalone, a po sprzęt podjechał on zamiast A. G., bo akurat wtedy A. G. nie mógł tego zrobić ( zeznania A. G. k. 108). W czasie odbierania tego sprzętu w firmie pokrzywdzonego zrobiło się duże zamieszanie, w jednym czasie pojawiło się kilku klientów, więc J. U. po załadowaniu sprzętu na samochód oskarżonego poprosił go aby nim odjechał na bok, a potem w biurze mieli spisać umowę ( wynika to z zeznań pokrzywdzonego). Wiarygodne jest, że w tym zamieszaniu oskarżony, mający zasadne przekonanie, że koledzy A. G. i J. U. wszystko ustalili, nie zrozumiał tej intencji ( a więc, że ma jedynie przestawić samochód i wrócić do biura), tylko że może jechać na plac budowy, co też uczynił.

Natomiast co do ustalenia, kto i kiedy miał zwrócić ten sprzęt, doszło do ewidentnego nieporozumienia między oskarżonym, a A. G.. Oskarżony był przekonany, że miał to uczynić A. G., czego dowodzi zresztą korespondencja oskarżonego na ten temat na komunikatorze M.. Co więcej, przesłuchiwany po raz pierwszy dopiero na rozprawie A. G. potwierdził to, zeznając, że „ Zagęszczarkę miałem oddać ja lub H.. Nie dogadaliśmy się kto ostatecznie ma oddać tę zagęszczarkę” ( k. 108). O tym, że doszło w tym zakresie do nieprozumienia między w/w mężczyznami zeznał również pokrzywdzony („ może doszło do nieporozumienia między panem H. a (...) ” k. 113).

O tym, że oskarżony nie miał zamiaru przywłaszczyć zagęszczarki i był przeświadczony, że odwieźć ją pokrzywdzonemu miał A. G., najlepiej świadczy w/w korespondencja oskarżonego z matką na ten temat na komunikatorze M. z dnia 8 kwietnia 2021 roku ( protokół oględzin k. 58 - 59). Matka informuje w niej oskarżonego, że wynajęta zagęszczarka ciągle stoi na posesji, oskarżony jest tym wręcz zaskoczony, a nawet zły na A. G., że tego nie załatwił, bo skoro dostał za to 150 zł i „ zagęszczarka na niego jest to powinien zabrać ją na swój koszt”. Co więcej, skarży się, że dzwoni w tej sprawie do A. G., ale ten nie odbiera. Istotnie, A. G. był już wtedy za granicą i nie odbierał telefonów. Tekst ten został napisany zanim pokrzywdzony zgłosił w ogóle sprawę na policji ( zawiadomienie datowane jest na 14 kwietnia 2021 roku), zatem nie jest próbą manipulacji. Potwierdza on głębokie przeświadczenie oskarżonego, że kwestia umowy o wypożyczenie zagęszczarki była załatwiona przez A. G. i że to on powinien ponieść koszty i trudy jej ponownego odwiezienia do pokrzywdzonego, zwłaszcza, że dostał na to pieniądze. Potwierdza to dobitnie, że oskarżony nie miał zamiaru przywłaszczenia sobie sprzętu opisanego w wyroku – on po prostu uważał, że to A. G. ma go odwieźć.

Co więcej, fakt zapłacenia przez oskarżonego A. G. za wypożyczenie zagęszczarki potwierdza zarówno dokument przelewu z k. 39, jak i zeznania samego A. G., który nie zaprzeczył, że oskarżony przelał mu pieniądze na zagęszczarkę, a mimo to on nie zapłacił pokrzywdzonemu – świadek tego dobrze nie pamiętał, czemu nie można się dziwić, bo zeznawał po raz pierwszy po upływie trzech lat od zdarzenia, ale tego nie wykluczył ( k. 108 ). W świetle obiektywnego dokumentu przelewu z k. 39 oczywiste jest, że tak właśnie było, a więc że oskarżony przelał świadkowi 150 zł, aby ten opłacił wynajem sprzętu i pokrył koszty jego transportu.

O tym, że oskarżony nie miał zamiaru przywłaszczyć sobie tego sprzętu świadczy też jego zachowanie – nie ukrywał go, nie wywoził w żadne inne miejsce, sprzęt został na posesji na której prowadzone były prace, mieszkają tam rodzice oskarżonego, a sam oskarżony jest tam zameldowany. Oskarżony wiedział, że pracujący na tej posesji na tym sprzęcie A. G. rozmawiał o wynajmie z pokrzywdzonym, że zna się z nim dobrze i w razie czego pokrzywdzony z łatwością dojdzie, gdzie ten sprzęt stoi. Oskarżony sam go odbierał z firmy pokrzywdzonego rozmawiając z nim oko w oko, w dodatku będąc na widoku kamer monitoringu i korzystając z własnego samochodu. Co więcej, oskarżony nawet nie używał tego sprzętu w tym czasie, A. G. wykonał w ciągu dwóch dni pracę wykorzystując ten sprzęt, a potem stał nieużywany. Oskarżony nigdy nie był karany, na dobrą pracę, żonę i małe dziecko, nic nie wskazuje na to, że połaszczyłby się na przywłaszczenie takiej zagęszczarki, a już na pewno nie zrobiłby tego w taki głupi sposób, nawet nie próbując jej przewieźć w inne miejsce.

Wersję oskarżonego potwierdzają też zeznania J. J. i D. J., są one wiarygodne, bo potwierdzone przez dowody obiektywne ( korespondencję na komunikatorze M. i wydruk dokumentu przelewu).

Wszystko wskazuje na to, że do całej sytuacji doszło na skutek nieporozumienia przede wszystkim między A. G., a oskarżonym, przy czym odium tej sytuacji ciąży na A. G., który bezpośrednio po zakończeniu prac na wynajętym sprzęcie na posesji rodziców oskarżonego opił się ( jak wyjaśnił oskarżony), pozostawił sprzęt na posesji, a sam bezpośrednio potem wyjechał za granicę i nie odbierał telefonów od oskarżonego (to z kolei potwierdził sam świadek A. G.). Natomiast pokrzywdzonemu A. G. przez telefon powiedział, że nie wie gdzie jest sprzęt, bo choć dostał od oskarżonego przelewem 150 zł na opłacenie wynajmu sprzętu ( k. 39), nie rozliczył się z tego z pokrzywdzonym, co sam przyznał na rozprawie ( k. 108).

Sąd Okręgowy wyraża przekonanie, że gdyby udało się przesłuchać A. G. na etapie dochodzenia, a nie dopiero na rozprawie, nie doszłoby do wniesienia aktu oskarżenia. Niestety Sąd Rejonowy nie wziął pod uwagę tych zeznań i dokumentów w postaci protokołu oględzin komunikatora M. i dokumentu przelewu i poczynił błędne ustalenia co do zamiaru oskarżonego. Oskarżony w rzeczywistości nie miał zamiaru przywłaszczenia tego sprzętu, nie popełnił więc żadnego przestępstwa. Nie popełnił też wykroczenia z art. 127 kw, albowiem nawet nie używał tego sprzętu. Dlatego należało go uniewinnić.

Wniosek

Wniosek o uniewinnienie.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest zasadny, co było omówione.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zmieniono zaskarżony wyrok w ten sposób, że uniewinniono oskarżonego od popełnienia zarzuconego mu czynu i uchylono rozstrzygnięcia z punktów 2 i 3.

Zwięźle o powodach zmiany

Co do uniewinnienia było to omawiane.

Uchylenie rozstrzygnięcia z punktu 3 zaskarżonego wyroku o zasądzeniu od oskarżonego kosztów postępowania jest wynikiem tego, że wobec uniewinnienia koszty te ponosi Skarb Państwa.

Uchylono rozstrzygnięcie o dowodach rzeczowych z punktu 2, albowiem Sąd Rejonowy błędnie orzekł na podstawie art. 44 § 1 kk o ich przepadku jako o przedmiotach pochodzących bezpośrednio z przestępstwa, podczas gdy do żadnego przestępstwa nie doszło. Po zwrocie akt Sąd Rejonowy rozstrzygnie o tych dowodach w trybie art. 420 kpk.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2 i 3

Na podstawie art. 632 pkt 2 kpk w związku z uniewinnieniem ustalono, że koszty procesu w przedmiotowej sprawie ponosi Skarb Państwa.

W konsekwencji zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego H. J. 1536 ( jeden tysiąc pięćset trzydzieści sześć) złotych tytułem zwrotu kosztów obrony poniesionych w postępowaniu przygotowawczym i w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji oraz 840 ( osiemset czterdzieści ) złotych tytułem zwrotu kosztów obrony poniesionych w postępowaniu odwoławczym. Obrońca brał aktywny udział w dochodzeniu ( k. 36-37 i k. 38 i k. 43), stawka minimalna wynagrodzenia obrońcy za udział dochodzeniu wynosi 360 zł. Obrońca przed Sądem Rejonowym brał udział w rozprawie głównej ( k. 103) i w dwóch terminach dodatkowych ( k. 107 i k. 112). Stawka minimalna wynagrodzenia obrońcy wynosi więc 840 zł za pierwszy termin rozprawy i po 168 zł za dwa dodatkowe, zatem łącznie za postępowanie przygotowawcze i pierwszoinstancyjne minimalne wynagrodzenie obrońcy wynosi 1536 zł. Obrońca brał również udział w rozprawie apelacyjnej – stawka minimalna w tym wypadku wynosi 840 zł.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

skazanie

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana