Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 484/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 8 maja 2025 roku sygn. akt II K 48/25

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Oskarżony pracuje jako wulkanizator. Uzyskuje dochody na poziomie 4 do 4,5 tysiąca złotych. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Nie sprzedał jeszcze samochodu. Ocenia jego wartość na kwotę 1-1,5 tysiąca złotych;

oświadczenie oskarżonego

k. 102v

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

oświadczenie oskarżonego (we wskazanym powyżej zakresie)

Brak jest podstaw do odmówienia wiary oskarżonemu w tym zakresie. Informacje przekazane na rozprawie apelacyjnej, co do sytuacji materialnej oskarżonego i losów pojazdu są logiczne, uzasadnione doświadczeniem życiowym i zawodowym; znajdują także potwierdzenie w innych dowodach zgromadzonych w sprawie.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

Zarzut obrazy przepisów postępowania mający istotny wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, tj. art. 7 k.p.k: poprzez dowolną, powierzchowną, sprzeczną z zasadami doświadczenia życiowego ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności zdjęć zniszczonego pojazdu, którym oskarżony poruszał się w chwili zdarzenia, jak również jego wyjaśnień co do stanu pojazdu po zdarzeniu, błędne skonkludowanie, że możliwe jest orzeczenie przepadku równowartości tego pojazdu, pomimo niecelowości tego rozwiązania z uwagi na jego całkowite zniszczenie, a tym samym niezastosowanie przepisu o charakterze obligatoryjnym, tj. art. 44b § 5 k.k.;

Zarzut obrazy prawa materialnego, tj. art. 44b § 2 k.k. poprzez jego błędne zastosowanie wyrażające się w ustaleniu wartości pojazdu na podstawie stanu sprzed zdarzenia, z jednoczesnym pominięciem rozwiązań przewidzianych przez ustawodawcę i w konsekwencji niezastosowanie art. 44b § 5 k.k. stanowiącego lex specialis w stosunku do art. 44b § 2 k.k;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd okręgowy podziela zapatrywania sądu rejonowego co do ustalonego w sprawie stanu faktycznego. Ustalenia sądu meriti w zakresie tak sprawstwa jak i winy oskarżonego nie budzą zastrzeżeń. Sąd w sposób spełniający wymogi Kodeksu postępowania karnego przeprowadził postępowanie, orzekając uwzględnił ogół ujawnionych dowodów i ocenił je z poszanowaniem zasad logiki oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego. Powyższe upoważnia do stwierdzenia, iż sąd rejonowy zasadnie uznał, że wina i sprawstwo oskarżonego nie budzą wątpliwości.

Także skarżący we wniesionym środku odwoławczym nie kwestionuje tych ustaleń, ograniczając się do zakwestionowania rozstrzygnięcia w zakresie orzeczenia przepadku równowartości pojazdu mechanicznego prowadzonego przez oskarżonego w ruchu lądowym.

Sąd rejonowy ustalił, iż oskarżony kierował pojazdem mechanicznym znajdując się w stanie nietrzeźwości 0.76 mg/1 alkoholu w wydychanym powietrzu. Z tego względu wobec oskarżonego zastosował przepis art. 178a § 5 kk, który przewiduje, że sąd orzeka przepadek, o którym mowa w art. 44b kk, w razie popełnienia przestępstwa określonego w jego § 1 lub 4, chyba że zawartość alkoholu w organizmie sprawcy przestępstwa określonego w § 1 była niższa niż 1,5 promila we krwi lub 0,75 mg/dm3 w wydychanym powietrzu albo nie prowadziła do takiego stężenia.

Analiza ww. przepisu potwierdza, że dla jego zastosowania wymagane jest, by stężenie alkoholu w organizmie sprawcy, nie było niższe niż ww. wartości - a może być mu równe.

Sąd odwoławczy zważył, że nawet przy uwzględnieniu granicy możliwego błędu pomiarowego urządzenia, którym badano oskarżonego tj. (...) (0,01 mg/1), a które to możliwe i dopuszczalne niepewności pomiaru wynikają ze świadectwa wzorcowania (świadectwo k.3) - stan nietrzeźwości oskarżonego K. T. (1) „podpadał” pod normę wyrażoną w art. 178 a § 5 kk.

Oczywiście sąd może odstąpić od orzeczenia przepadku, jeżeli zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami. Zdaniem apelanta taka właśnie sytuacja zachodzi w przedmiotowej sprawie, co argumentował przede wszystkim całkowitym zniszczeniem spornego pojazdu.

Sąd odwoławczy zauważa tymczasem, że:

-

sam fakt ekonomicznej nieopłacalności naprawy jakiegoś pojazdu nie oznacza jeszcze, że jest on „całkowicie zniszczony", bo decyzja co do tego, czy podjąć oraz jakiego rodzaju naprawy pojazdu, dla możliwości dalszej jego eksploatacji jest zawsze indywidualna (równie dobrze mogą decydować względy sentymentalne, przyjęte zobowiązania etc.),

-

ustawodawca nie uzależnia zastosowania art. 44b § 5 kk od ekonomicznej opłacalności naprawy pojazdu, którym kierował sprawca przestępstwa (a który to pojazd równie dobrze mógłby się popsuć w toku dochodzenia, po zdarzeniu i niezależnie od sprawcy),

-

wycena samochodu, dotyczy pojazdu, którym poruszał się sprawca określonego przestępstwa, a więc z chwili kierowania w stanie nietrzeźwości, a nie z jakiejkolwiek innej daty,

-

w przypadku zniszczenia czy znacznego uszkodzenia pojazdu ustawodawca przewidział możliwość orzeczenia przepadku równowartości pojazdu.

Wbrew twierdzeniom, apelanta w sprawie nie zachodzi wyjątkowy wypadek uzasadniający odstąpienie od orzeczenia przepadku równowartości pojazdu. Sporny pojazd został zniszczony właśnie na skutek przedmiotowego, zawinionego zachowania K. T. (2), bo to pijany oskarżony kierując spornym pojazdem spowodował dodatkowo kolizję drogową, tj.: uderzył w drzewo, wjechał w słup i ogrodzenie, szczęśliwie tylko nikogo po drodze nie raniąc. Dokładnie oskarżony uszkodził: 6 przęseł metalowych, 6 słupków ogrodzeniowych oraz podmurówkę, słup elektryczny, 5 sztuk barier drogowych i „ściął” drzewo, co potwierdza, że swoim zachowaniem powodował bardzo wysoki stan niebezpieczeństwa dla innych osób.

Za równowartość pojazdu uznaje się wartość pojazdu określoną w polisie ubezpieczeniowej na rok, w którym popełniono przestępstwo, a w razie braku polisy - średnią wartość rynkową pojazdu odpowiadającego, przy uwzględnieniu marki, modelu, roku produkcji, typu; nadwozia, rodzaju napędu i silnika, pojemności lub mocy silnika oraz przybliżonego przebiegu, pojazdowi prowadzonemu przez sprawcę, ustaloną na podstawie dostępnych danych, bez powoływania w tym celu biegłego.

Z powyższego wynika zatem, że w odniesieniu do pojazdu mechanicznego prowadzonego przez sprawcę w ruchu lądowym, jeżeli orzeczenie przepadku pojazdu jest niemożliwe ze względów prawnych, czy faktycznych, orzeka się przepadek równowartości pojazdu mechanicznego. Nie przekonuje argumentacja obrońcy co do niewłaściwej wyceny pojazdu z chwili zdarzenia. Sąd uwzględnił przecież uśrednioną cenę danego modelu pojazdu (ustalona przez funkcjonariusza policji w oparciu o dane wg portalu O. k.47), a obrona nie przedstawiła takich dowodów, które tak dokonaną wycenę byłyby w stanie obalić. Skoro oskarżony poruszał się pojazdem, to słusznie należało założyć i przyjąć, że by on sprawny. Wskazane w protokole uszkodzenia pojazdu przypisano przedmiotowemu zdarzeniu, bo żaden dowód nie wskazywał nawet, by było inaczej.

Z tego powodu, apelacja jest niezasadna.

Także represja karna zastosowana wobec sprawcy nie nosi cech rażącej niewspółmierności, a tylko wówczas orzeczone kary i środki karne podlegałyby zmianie w toku postępowania drugoinstancyjnego; jest współmierna, zarówno do znacznego stopnia zawinienia oskarżonego, jak i uwzględnia ustalony stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu.

Wniosek

- wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez odstąpienie od orzekania przepadku pojazdu marki H. (...) o nr rej. (...), na podstawie przepisu art. 44b § 5 kk;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

- wobec prawidłowego określenia równowartości przepadku pojazdu wniosek obrońcy nie zasługiwał na uwzględnienie;

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

-wyrok i wszystkie rozstrzygnięcia ;

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

- wobec tego, iż nie pojawiły się okoliczności, które nakazywały by zmianę orzeczenia, wyrok należało utrzymać w mocy;

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt 2

O kosztach procesu za postępowanie odwoławcze, w tym opłatach, orzeczono na zasadzie art. 636 § kk.

O wysokości opłaty sąd orzekł także na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z póź. zm.).

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Orzeczenie równowartości przepadku pojazdu

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana