Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

BIP
Rozmiar tekstu
Kontrast

IV Ka 501/23 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2023-10-12

Załącznik nr 4 do rozporządzenia

Ministra Sprawiedliwości

z dnia … 2019 r. (poz. …)

WZÓR FORMULARZA UZASADNIENIA WYROKU SĄDU ODWOŁAWCZEGO (UK 2)

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 501 / 23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 14 czerwca 2023 roku sygn. akt II K 262 / 23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty








2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty






2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu





2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu




STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut


Rażącej niewspółmierności ( surowości ) wymierzonej kary






☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny







Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Skarżący uzasadniając opisany powyżej zarzut podnosił, iż jakkolwiek jego wina nie budzi wątpliwości, to jednak na etapie wymiaru kary w większym stopniu uwzględnić należało, iż przypisanych mu czynów dopuścił się wyłącznie z uwagi na uzależnienie od hazardu – nie rozumując racjonalnie i nie licząc się z konsekwencjami dążył w naganny i jednocześnie bezprawny sposób do pozyskania środków na dalsze obstawienie gier w zakładach bukmacherskich. Twierdzenia oskarżonego, nawiązujące do motywów i pobudek, jakimi kierował się podejmując na przestrzeni krótkiego czasu ciąg przypisanych mu przestępstw, znajdują potwierdzenie w opinii psychiatryczno – psychologicznej, z której wynika, że jakkolwiek oskarżony miał możliwość prawidłowo rozpoznać znaczenie zarzuconych mu czynów oraz pokierować swoim postępowaniem, to jednak rzeczywiście rozpoznano u niego uzależnienie od hazardu ( F 63 ), przejawiające się min. silną potrzebą ( czy wręcz przymusem ) grania oraz zaburzoną kontrolą nad powstrzymaniem się od przeznaczania środków finansowych na dalszą grę oraz nad dążeniem do ich pozyskiwania pomimo szkodliwych następstw. Sąd odwoławczy ma świadomość, iż uzależnienie od hazardu samo w sobie nie powinno stanowić podstawy do wyłączania karania, czy też nadmiernie pobłażliwego traktowania w aspekcie penalnym tak uzależnionej osoby, jeżeli w związku z tym uzależnieniem dopuściła się przestępstw zmierzających do pozyskania pieniędzy na dalsze gry, a tym bardziej, gdy – tak jak oskarżony – jest to osoba już uprzednio karana. Tym niemniej nie sposób jako ważkiej okoliczności łagodzącej nie potraktować postawy oskarżonego oraz jego zachowania po popełnieniu przestępstw, które wskazują na świadomość ciężaru uzależnienia oraz na rzeczywistą wolę i podjęcie wysiłków, by z nałogu się wydobyć i powrócić do życia, przy którym odpadnie czynnik motywujący do naruszania prawa. Oskarżony S. S. tego rodzaju postawę zdaje się wykazywać. W dniu 28 lipca 2023 r. podjął leczenie szpitalne w Całodobowym Oddziale (...) Samodzielnego Publicznego ZOZ w Ł., po czym leczenie to od 5 września 2023 r. kontynuował na oddziale psychiatrycznym wspomnianej placówki, zaś od 21 września 2023 terapię uzależnienia odbywa na oddziale leczenia uzależnień Szpitala (...) (...) w O.. Sąd odwoławczy przy wyborze rodzaju i wymiaru kary uwzględnił także, iż 9 spośród 11 przypisanych czynów przybrało finalnie jedynie postać usiłowania, zaś w przypadku dwóch kolejnych wyrządzona szkoda – zważywszy tak na wielkość wyłudzonych kwot, jak i status materialny podmiotów poszkodowanych – nie była dla nich ani szczególnie znacząca, ani dotkliwa. W tej sytuacji wymierzenie za te czyny innej rodzajowo kary, w znaczącym rozmiarze ( tyle, że wolnościowej ) wydaje się rozstrzygnięciem akceptowalnym. Podkreślić też należy, iż kara ta obwarowana została sięgnięciem po środki karny i probacyjny w postaci wieloletniego zakazu wstępu do wszelkich ośrodków gier hazardowych i uczestnictwa w tego rodzaju grach, a także do poddania się ( de facto – obecnie kontynuowania ) terapii związanej z uzależnieniem. Nie od rzeczy jest też przypomnieć, iż w świetle przyznania się oskarżonego do winy oraz wskazywania przez niego hazardu jako motywatora, który doprowadził do popełnienia zarzuconych przestępstw, prokurator nie znajdował przeszkód, by za czyny te wymierzyć oskarżonemu kary wolnościowe nieodbiegające znacząco swą surowością od wymierzonych obecnie przez sąd odwoławczy ( por. propozycje prokuratora poddania go karze złożone oskarżonemu podczas jego przesłuchania w charakterze podejrzanego – k. 597 ). Sięgnięcie po tego rodzaju karę wolnościową jest tym bardziej uzasadnione, jeśli się weźmie pod uwagę, że oskarżony podjął realne starania zmierzające do walki z uzależnieniem będącym źródłem działań bezprawnych.


Wniosek

uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, względnie do jego zmiany poprzez złagodzenie wymierzonej oskarżonemu kary.






☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny





Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Omówiono powyżej



OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Stwierdzona przy uwzględnieniu art. 440 kpk przez sąd odwoławczy poza podniesionymi zarzutami obraza art. 46 § 1 kk polegająca na orzeczeniu w punktach 2 i 3 sentencji zaskarżonego wyroku obowiązku naprawienia szkody na rzecz podmiotów innych, aniżeli pokrzywdzone.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

W uzasadnieniu wyroku z dnia 10 lutego 2022 r. ( V KK 543/21 ) Sąd Najwyższy zasadnie podniósł, iż definicję podmiotu pokrzywdzonego przestępstwem zawiera przepis art. 49 § 1 i 2 kpk, który stanowi, że jest nim osoba fizyczna lub prawna albo też instytucja państwowa, samorządowa lub społeczna, choćby nie miała osobowość prawnej, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo. Owa bezpośredniość pokrzywdzenia zachodzi jedynie wówczas, gdy pomiędzy czynem zawierającym przedmiotowe znamiona przestępstwa, a naruszeniem dobra danego podmiotu nie ma ogniw pośrednich. Dopiero zrealizowanie tego znamienia statuuje dany podmiot, przy wystąpieniu pozostałych wymaganych przesłanek, jako pokrzywdzonego i w konsekwencji legitymuje go do możności zasądzenia na jego rzecz obowiązku naprawienia przez oskarżonego szkody wyrządzonej przestępstwem. Oczywistym powodem wykluczającym wystąpienie takiej bezpośredniości będzie nabycie przysługującego pokrzywdzonemu roszczenia majątkowego wynikającego z popełnionego przestępstwa przez inny podmiot. Taka czynność dokonana na podstawie umowy cywilnoprawnej (cesji wierzytelności) skutkuje wprawdzie przeniesieniem roszczenia majątkowego, lecz nie pociąga za sobą zmiany podmiotu pokrzywdzonego przestępstwem. W takim wypadku wymagana przepisem art. 49 § 1 kpk bezpośredniość została zniwelowana, a nabywca wierzytelności od pokrzywdzonego ma prawo wyłącznie do roszczenia cywilnego względem oskarżonych. W konsekwencji SN podniósł, iż nabywca wierzytelności nie jest także inną osobą uprawnioną w myśl art. 46 § 1 kk do żądania naprawienia szkody, albowiem w przepisach procedury karnej występuje tylko jeden wyjątek od pojęcia pokrzywdzonego zawierającego przymiot bezpośredniości pokrzywdzenia z art. 49 § 1 kpk, który znajduje się w art. 49 § 3 kpk, który wskazuje, że za pokrzywdzonego uważa się zakład ubezpieczeń w zakresie, w jakim pokrył szkodę wyrządzoną pokrzywdzonemu przez przestępstwo lub jest zobowiązany do jej pokrycia.

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Ustalenia faktyczne oraz kwalifikacja prawna przypisanych oskarżonemu czynów

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Brak podstaw do kwestionowania ich zasadności.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Omówiono powyżej

Zwięźle o powodach zmiany

Omówiono powyżej

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.



art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia


2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia


3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia


4.1.


art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia


5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania


5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności



Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Skazany nie ma majątku, ani oszczędności, a w związku z realizowaniem terapii uzależnienia jego możliwości zarobkowe są w znaczący sposób ograniczone.

PODPIS




Dodano:  ,  Opublikował(a):  Karol Depczyński
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Data wytworzenia informacji: