Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 534/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku wydany w dniu 24 czerwca 2024 roku w sprawie o sygn. akt II K 379/24.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

M. N.

Oskarżony według danych o karalności był uprzednio karany wyrokami Sądu Rejonowego w (...): z dnia 05 września 2017 roku w sprawie o sygn. akt VI K 382/15, z dnia 09 listopada 2018 roku w sprawie o sygn. akt II K 306/18 i z dnia 27 listopada 2020 roku w sprawie o sygn. akt II K 695/19 za umyślne przestępstwa.

Dane o karalności z K.

k-150-151

2.1.1.2.

M. N.

Oskarżony w dniu 30 czerwca 2021 roku przesłał drogą elektroniczną do Dyrektora I. (...) w P. informację dotyczącą jego rejestracji jako osoby fizycznej i otrzymał potwierdzenie rejestracji. W dniu 04 października 2021 roku oskarżony otrzymał od Dyrektora (...) w P. potwierdzenie rejestracji powiązania prowadzonej firmy z NIP - em.

Potwierdzenie rejestracji oraz potwierdzenie rejestracji powiazania prowadzonej

firmy

z NIP-em

k-117-118

2.1.1.3.

M. N.

Oskarżony w 2023 roku osiągnął dochód 7541, 86 złotych.

PIT -36 za rok 2023

k-121-122

2.1.1.4.

M. N.

Oskarżony w 2020 roku złożył za kwartał 4 deklarację dla podatku akcyzowego od wyrobów węglowych i wykazał podatek na kwotę 45,67 złotych.

Deklaracja dla podatku akcyzowego od wyrobów węglowych

k-121-122

2.1.1.5.

M. N.

Oskarżony w 2021 roku złożył deklarację za kwartał 1 dla podatku akcyzowego od wyrobów węglowych i wykazał podatek na kwotę 183 złotych,

za kwartał IV był zerowy podatek, a za kwartał III wynosił 30 złotych.

Deklaracje dla podatku akcyzowego od wyrobów węglowych.

k- 123-125 i 126-127

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Dane o karalności z K.

Dokument wiarygodny odnośnie zapadłych wyroków. Sąd okręgowy dokonał analizy akt poszczególnych spraw, z których skazania są umieszczone w danych o karalności i ustalił, iż w stosunku do oskarżonego nastąpiło zatarcie skazania w dniu 17 października 2024 roku, gdyż wówczas wykonał karę grzywny orzeczoną na podstawie art. 71§ 1 kk w sprawie II K 306/18 Sądu Rejonowego w Radomsku. W przedmiotowej sprawie wobec oskarżonego została wymierzona kara 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat. Wyrok uprawomocnił się 03 kwietnia 2019 roku. W dacie wykonania orzeczonej kary grzywny minął już okres próby , a także został wykonany orzeczony w punkcie 4 wyroku zakaz zajmowania stanowisk w administracji publicznej i samorządowej przez okres 4 lat.

W trakcie postępowania odwoławczego oskarżony przedstawił dowody wpłat nawiązki w kwocie 2000 złotych w dniu 27 września 2021 roku w związku ze skazaniem w sprawie II K 695/19 Sądu Rejonowego w Radomsku oraz dowód wpłaty w dniu 05 lutego 2018 roku kwoty 5000 złotych na rzecz pokrzywdzonej z tytułu zadośćuczynienia w związku ze skazaniem w sprawie o sygn. akt VI K 382/15 Sądu Rejonowego w Radomsku. Inne należności z ww. spraw także zostały przez oskarżonego wykonane, stąd z uwagi na upływ czasu od uprawomocnienia się ww. wyroków opisanych w danych z K. z datą wykonania kary grzywny w sprawie II K 306/18 Sądu Rejonowego w Radomsku nastąpiło zatarcie ww. skazań. Sąd rejonowy nie dysponował dowodami wpłat, które oskarżony przedstawił w postępowaniu odwoławczym, stąd w K. brak było tych informacji.

2.1.1.2

Potwierdzenie rejestracji z dnia 30 czerwca 2021 roku od Dyrektora I. (...) w P. osoby fizycznej M. N. oraz potwierdzenie z dnia 4 października 2021 roku rejestracji powiązania osoby fizycznej z NIP - em prowadzonej firmy.

Dokumenty wiarygodne potwierdzające, że oskarżony dokonał potwierdzenia swoich danych jako osoby fizycznej bez powiazania z prowadzoną firmą i w dniu 30 czerwca 2021 roku otrzymał od Dyrektora I. (...) w P. potwierdzenie rejestracji oraz potwierdzenie z dnia 4 października 2021 roku rejestracji powiązania osoby fizycznej z NIP - em prowadzonej firmy.

2.1.1.3

PIT -36 za rok 2023

Dokument wiarygodny potwierdzający dane w nim zawarte.

2.1.1.4

Deklaracja dla podatku akcyzowego od wyrobów węglowych.

Dokument wiarygodny potwierdzający dane w nim zawarte.

2.1.1.5

Deklaracje dla podatku akcyzowego od wyrobów węglowych.

Dokumenty wiarygodne potwierdzające dane w nim zawarte.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca oskarżonego M. N. w punkcie pierwszym (1 - numeracja sądu okręgowego) pisemnej apelacji zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku mający wpływ na jego treść, polegający na bezzasadnym przyjęciu, że zebrane dowody, wskazują jednoznacznie, że oskarżony dopuścił się popełnienia przypisanego czynu, podczas gdy prawidłowa ocena materiału dowodowego wskazuje jednoznacznie, że zachowaniu oskarżonego nie można przypisać znamion przestępstwa,

- obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść wyroku, mianowicie art. 4 kpk, art. 5 § 2 kpk, art. 7 kpk, 410 kpk, 424 § 1 pkt 1 kpk przez jednostronną ocenę materiału dowodowego, a w szczególności bezkrytyczne przypisanie winy oskarżonemu, w sytuacji, gdy brak ku temu dowodów w sprawie,

- obrazę przepisów prawa materialnego tj.:

- art. 56 b § 2 kks w zw. z art. 7 ustawy z dnia 10 grudnia 2020 roku o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw przez błędną jego wykładnię polegającą na przyjęciu, że zaniechanie dokonania uzupełnienia zgłoszenia rejestracyjnego do 30 czerwca 2021 roku na Platformę Usług (...) o dane dotyczące właściwego naczelnika urzędu skarbowego w zakresie akcyzy stanowi wypełnienie znamion w/w przestępstwa, w sytuacji gdy oskarżony dokonał zgłoszenia rejestracyjnego w wymaganym czasie w formie papierowej przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 7 grudnia 2020 roku (k.79 akt), ponadto w dniu 30 czerwca 2021 roku dokonał rejestracji danych osoby fizycznej, a znamieniem popełnienia przestępstwa nie jest zaniechanie uzupełnienia danych, lecz zaniechanie zgłoszenia rejestracyjnego, o którym w realiach sprawy nie może być mowy,

- art. 1 § 2 kks przez błędną jego wykładnię polegającą na przyjęciu, że społeczna szkodliwość czynu oskarżonego jest wyższa niż znikoma,

- art. 16 kks przez zaniechanie przyjęcia, że oskarżony złożył skuteczne oświadczenie w zakresie czynnego żalu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty podniesione w punkcie pierwszym (1) apelacji obrońcy oskarżonego nie zasługują na uwzględnienie. Aby skutecznie podnosić zarzut naruszenia wynikającej z art. 7 kpk zasady swobodnej oceny dowodów należy wykazać, że ustalenia sądu meriti oraz ocena zgromadzonego w niniejszej sprawie istotnego materiału dowodowego z punktu widzenia postawionego oskarżonemu zarzutu nie została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 kpk) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 § 2 kpk), a nadto nie była wynikiem rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego (art. 4 kpk) oraz uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego uargumentowane w uzasadnieniu wyroku (art. 424 § 1 pkt 1 kpk) - zobacz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 1990 r., OSNKW 1991 r., nr 7-9, poz. 41 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 września 1998 r., Prok i Pr. 1999 r., nr 2 poz.6). Sąd rejonowy zgromadził materiał dowodowy w przedmiotowej sprawie i dokonał jego oceny. Podnieść należy, że oskarżony zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i na rozprawie przed sądem rejonowym przyznał, że nie złożył w terminie zgłoszenia rejestracyjnego w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych ( (...)) właściwego Dyrektora I. (...) w P. przez platformę Usług (...) z wymaganym uzupełnieniem zgłoszenia rejestracyjnego o dane dotyczące właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego w zakresie akcyzy. Informacja ta była obligatoryjna, aby podmiot prowadzący działalność gospodarczą był w terminie zarejestrowanym w ww. rejestrze. Nie uwalnia oskarżonego od odpowiedzialności karnej fakt, że miał wówczas inne sprawy karne, którymi był zaabsorbowany i leczył się psychiatrycznie, gdyż z opinii pisemnej wydanej przez powołanych biegłych lekarzy psychiatrów wynika, że pomimo choroby psychicznej w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu jego zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postepowaniem były zachowane. Ponadto biegli stwierdzili, że poczytalność oskarżonego w toku postępowania karnego nie budziła wątpliwości (k-31-32).

Odnośnie podniesionych zarzutów przez obrońcę oskarżonego należy przypomnieć, że z treści art. 56b § 2 kks wynika , że odpowiada za ten czyn kto wbrew obowiązkom określonym w art. 16, art. 16b, art. 17 i art. 19 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym nie składa zgłoszenia rejestracyjnego, zgłoszenia rejestracyjnego uproszczonego, powiadomienia, zgłoszenia o zaprzestaniu prowadzenia działalności, albo nie zgłasza zmiany danych w nich zawartych, albo składa je po terminie lub podaje w nich dane niezgodne ze stanem rzeczywistym. Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 10 grudnia 2020 roku o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U z 2021 r., poz. 72) podmiot, który przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy złożył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, i otrzymał potwierdzenie jego przyjęcia, zostaje zarejestrowany w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych z chwilą uzupełnienia zgłoszenia rejestracyjnego o dane dotyczące właściwego dla tego podmiotu organu podatkowego, o których mowa w art. 16 ust. 2 pkt 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, pod warunkiem dokonania tego uzupełnienia do dnia 30 czerwca 2021 r. Przepisy art. 16 ust. 2b i 2c ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się odpowiednio. Oskarżony złożył zgłoszenie rejestracyjne (...) i został zarejestrowany jako podatnik podatku akcyzowego od dnia 20 października 2020 roku w zakresie wyrobów węglowych. Elektronicznej rejestracji w (...) dokonał w dniu 5 października 2021 roku, a zatem po terminie wynikającym z ustawy (k-5-6).

W okresie od lipca 2021r. do dnia rejestracji oskarżony złożył 3 deklaracje (...) (w tym 2 po terminie - za III kwartał (...), styczeń 2022 r) wykazując w deklaracjach kwotę akcyzy do zapłaty. Po dacie rejestracji złożył terminowo 7 deklaracji dla podatku akcyzowego od wyrobów węglowych (...) wykazując podatek akcyzowy do zapłaty lub składając tzw. deklaracje zerowe.

Skoro oskarżony, prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wyrobów węglowych, nie uzupełnił zgłoszenia rejestracyjnego o dane dotyczące właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego w zakresie akcyzy przed dniem 30 czerwca 2021 roku, to swym działaniem wypełnił znamiona przestępstwa art. 56b § 2 kks, gdyż faktycznie nie dokonał w terminie elektronicznej rejestracji w (...).

Późniejsze dokonanie wymaganej czynności określonej w dyspozycji art. 56b § 2 kks po terminie nie zwalnia od odpowiedzialności karnej. Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego oskarżony w zakresie czynnego żalu z art. 16 kks złożył w Urzędzie Skarbowym w P. w dniu 21 kwietnia 2022 roku oświadczenie dotyczące nieterminowego złożenia deklaracji dla podatku akcyzowego od wyrobów węglowych (...) za styczeń 2022 rok oraz w dniu 4 stycznia 2024 roku za listopad 2023 roku (k-41). Innych informacji na temat czynnego żalu organ skarbowy właściwy miejscowo i rzeczowo dla podatnika nie posiadał (k-41). W czasie, gdy oskarżony dopuścił się popełnienia zarzuconego mu czynu zgodnie z treścią art. 16 § 1 kks nie podlegał karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe sprawca, który po popełnieniu czynu zabronionego zawiadomił o tym organ powołany do ścigania, ujawniając istotne okoliczności tego czynu, w szczególności osoby współdziałające w jego popełnieniu. Z kolei przepis art. 16 § 5 stanowił, że zawiadomienie jest bezskuteczne, jeżeli zostało złożone:

1) w czasie, kiedy organ ścigania miał już wyraźnie udokumentowaną wiadomość o popełnieniu przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego;

2) po rozpoczęciu przez organ ścigania czynności służbowej, w szczególności przeszukania, czynności sprawdzającej lub kontroli zmierzającej do ujawnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, chyba że czynność ta nie dostarczyła podstaw do wszczęcia postępowania o ten czyn zabroniony. Skoro oskarżony nie dokonał zgłoszenia rejestracyjnego w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych ( (...)) z wymaganym uzupełnieniem zgłoszenia rejestracyjnego do właściwego Dyrektora I. (...) w P. przez platformę Usług (...) o dane dotyczące właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego w zakresie akcyzy, to podmiot ten posiadał informację o popełnieniu przestępstwa skarbowego z art. art. 56b § 2 kks i nie przekazał żadnych informacji odnośnie wniosku oskarżonego o zastosowanie instytucji czynnego żalu w tej sprawie Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w P.. Gdyby taki wniosek był przedmiotem rozpatrywania przez organ podatkowy, to oskarżony zostałby poinformowany na piśmie odnośnie zajętego stanowiska co do zasadności złożonego wniosku. Nie wynika także z akt sprawy, że oskarżony wyraził chęć skorzystania z instytucji dobrowolnego poddania się odpowiedzialności (art. 17 kks). Jeżeli chodzi o podniesiony zarzut znikomej społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu w zaskarżonym wyroku podnieść należy, że tego rodzaju rozstrzygnięcie jest wyjątkowe odnośnie deliktów skarbowych. W literaturze jest prezentowany pogląd, że ,,przez pryzmat społecznej szkodliwości powinny być, jak się wydaje, oceniane ewentualne przejawy tzw. obywatelskiego nieposłuszeństwa, występujące m.in. w sferze podatkowej, a polegające najczęściej na odmowie płacenia podatków. Należy zgodzić się z poglądem, według którego obywatelskie nieposłuszeństwo nie wyłącza ani kryminalnej bezprawności, ani winy, nie można natomiast wykluczyć jego wpływu na społeczną szkodliwość. Przyjęcie jednak znikomości społecznej szkodliwości wydaje się zupełnie wyjątkowe, albowiem musiałyby być spełnione takie przesłanki, jak motyw, którym nie może być osiągnięcie korzyści w wymiarze indywidualnym, lecz dążenie do zmiany złego prawa, wyczerpanie innych, prawem przewidzianych środków do zmiany złego prawa, jawność, publiczny charakter, brak przemocy lub groźby oraz gotowość do poniesienia kary” (zob. J. Warylewski, Prawo, s. 164–165). W realiach przedmiotowej sprawy oskarżony nie dopełnił obowiązku wynikającego z obowiązujących przepisów, gdyż zbyt późno dowiedział się , że tego rodzaju przepisy weszły w życie. Samo dokonanie czynności po upływie terminu nie zwalnia oskarżonego z odpowiedzialności za czyn z art. 56b § 2 kks, co wynika wprost z treści przepisu.

Nie jest zasadny zarzut obrońcy oskarżonego, wynikający z części motywacyjnej apelacji, tj. obrazy art. 5 § 2 kpk, należy stwierdzić, że nie można zasadnie go stawiać, podnosząc wątpliwości strony co do treści ustaleń faktycznych lub co do sposobu interpretacji prawa. Dla oceny, czy nie została naruszona zasada in dubio pro reo, nie są miarodajne tego rodzaju wątpliwości, które zgłasza strona, a jedynie to, czy orzekający w sprawie sąd rzeczywiście powziął wątpliwości co do treści ustaleń faktycznych lub wykładni prawa i czy wobec braku możliwości ich usunięcia, rozstrzygnął je na niekorzyść danego oskarżonego, względnie to, czy w świetle realiów konkretnej sprawy wątpliwości takie powinien był powziąć. W wypadku, gdy pewne ustalenia faktyczne, zależne są od dania wiary tej lub innej grupie dowodów, czy też na przykład dania wiary lub odmówienia wiary wyjaśnieniom oskarżonego, czy też zeznaniom tego lub innego świadka, nie można mówić o naruszeniu zasady in dubio pro reo, a ewentualne zastrzeżenia co do oceny wiarygodności konkretnego dowodu lub grupy dowodów rozstrzygane mogą być jedynie na płaszczyźnie utrzymania się przez sąd w granicach sędziowskiej swobody ocen, wynikającej z treści art. 7 k.p.k., lub też ewentualnie przekroczenia przez sąd tych granic i wkroczenia w sferę dowolności ocen (v. wyrok SN z dn. 14.05.1999r, IV KKN 714/98, Prok. i Pr. 2000/4/8, wyrok SN z dn. 11.10.2002, V KKN 251/01, Prok. i Pr. 2003/11/5).

W niniejszej sprawie dokonana ocena przez sąd I instancji (uzasadnienie do zaskarżonego wyroku jest bardzo lakoniczne) ujawnionego w toku przewodu sądowego materiału dowodowego pozostaje pod ochroną art. 7 kpk.

Wniosek

O zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia przypisanego mu czynu lub umorzenie postępowania wobec treści art. 1 § 2 kks ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w zaskarżonym zakresie i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania w innym składzie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro niezasadne okazały się zarzuty podniesione przez obrońcę oskarżonego w punkcie pierwszym (1) apelacji, to brak było podstaw prawnych do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego od dokonania zarzuconego mu czynu lub umorzenia postępowania ewentualnie uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

3.2.

Obrońcy oskarżonego w punkcie drugim (2) apelacji z ostrożności procesowej zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:

a) rażącą niewspółmierność (surowość) orzeczonej kary jako niespełniającej celów zapobiegawczych, wychowawczych, prewencji ogólnej i szczególnej, w sytuacji gdy wszelkie okoliczności sprawy, postawa oskarżonego, wiek i stan zdrowia oskarżonego, wysokość dochodów, charakter zarzucanego czynu uzasadniają przekonanie o zasadności złagodzenia orzeczonej kary,

b) obrazę przepisów mającą wpływ na treść rozstrzygnięcia tj. art. 624 kpk przez zaniechanie zwolnienia oskarżonego z kosztów sądowych (opłaty, wydatków) w całości w sytuacji gdy przemawiały za tym względy słuszności oraz sytuacja majątkowa oskarżonego.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut zawarty w punkcie drugim apelacji obrońcy oskarżonego dotyczący rażącej niewspółmierności (surowości) orzeczonej kary za przypisany czyn oskarżonemu zasługuje na uwzględnienie. Na wstępie podnieść należy, że sąd okręgowy podziela stanowisko zawarte w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie, że zarzut rażącej niewspółmierności kary jako zarzut z kategorii ocen zasługuje na uwzględnienie wówczas gdy pomiędzy karą orzeczoną przez sąd I instancji a karą jaką należałoby orzec w instancji odwoławczej w następstwie prawidłowo zastosowanych dyrektyw wymiaru kary, istnieje wyraźna, istotna, „bijąca wręcz po oczach” różnica. Oznacza to, że zarzut określony w art. 438 pkt 4 kpk zasługuje na uwzględnienie wówczas gdy spełnione są łącznie dwa warunki. Pierwszy z nich to wskazana wyżej, wyraźna, istotna różnica pomiędzy karą orzeczoną a karą jaką należałoby orzec w instancji odwoławczej, a drugi to stwierdzenie naruszenia przez sąd meriti dyrektyw wymiaru kary określonych w art. 53 kk, co może nastąpić poprzez pominięcie określonych okoliczności o charakterze obciążającym lub łagodzącym lub też nie nadanie tym okolicznościom właściwego znaczenia przy określaniu rodzaju i wymiaru kary wobec osoby oskarżonej (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 21.09.2021 r., II A Ka 252/20). Skoro sąd okręgowy ustalił, że w stosunku do oskarżonego nastąpiło zatarcie skazań, ( które brał pod uwagę sąd I instancji przy wymiarze kary), to obniżył wymierzoną karę grzywny do 20 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 145 złotych. Wysokość jednej stawki dziennej grzywny, ustalona została zgodnie ze wskazaniami określonymi w art. 23 § 3 kks. Przepis § 3 art. 23 kks określa zasady ustalania wysokości stawki grzywny. Przyjmuje on inne rozwiązanie niż nierecypowany tu art. 33 § 3 kk, wedle którego stawka ta nie może być niższa niż 10 złotych i wyższa niż 2000 złotych. W kodeksie karnym skarbowym dolna granicę jednej stawki ustalono na 1/30 minimalnego wynagrodzenia, górną zaś na 400-krotność tej części (tj. 1/30 minimalnego wynagrodzenia ). Ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny orzeczonej wobec oskarżonego na kwotę 145 złotych, sąd II instancji miał na uwadze sytuację rodzinną i majątkową oskarżonego oraz jego możliwości zarobkowe. Oskarżony legitymuje się wyższym technicznym wykształceniem – inżynier budowy maszyn, jest żonaty, posiada dwoje pełnoletnich dzieci, ponosi standardowe koszty związane z utrzymaniem. Oskarżony w tych realiach posiada możliwości uzupełnienia dochodu przy dołożeniu należytej staranności. Jego kondycja finansowa pozwoliła mu na wywiązanie się z obciążeń fiskalnych wynikających z dotychczasowych wyroków skazujących. Tak wymierzona kara grzywny powinna spełnić swe cele w zakresie obu prewencji. Obniżenie wymiaru kary grzywny powoduje zmianę (na korzyść) wysokości opłaty od orzeczonej kary, którą oskarżony został obciążony przez sąd rejonowy. Ponieważ oskarżony swoim postępowaniem spowodował powstanie kosztów sądowych w przedmiotowej sprawie, sąd okręgowy uznał, że nie jest zasadne zwolnienie go od ponoszenia kosztów sądowych w całości za postępowanie przed sądem I i II instancji. Sąd okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 290 złotych opłaty za obie instancje, a zatem powstało znacznie mniejsze obciążenie finansowe dla oskarżonego opłatą w tej wysokości (i za obie instancje), niż było przy ustalonej przez sąd I instancji opłacie w zaskarżonym wyroku (1450 złotych). Sąd okręgowy zwolnił oskarżonego od wydatków za postępowanie odwoławcze uznając, że skoro apelacja obrońcy oskarżonego częściowo zasługiwała na uwzględnienie (w części dotyczącej zarzutu rażącej niewspółmierności orzeczonej kary) to względy słuszności przemawiały za takim rozstrzygnięciem. Jednocześnie sąd okręgowy nie znalazł podstaw do zwolnienia oskarżonego od ponoszenia wydatków za postępowanie przed sądem I instancji.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie najniższej kary grzywny oraz zwolnienie od kosztów sądowych za I instancję i ewentualnie za II instancję.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut rażącej niewspółmierności (surowości) orzeczonej kary oskarżonemu okazał się zasadny, to sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok i obniżył oskarżonemu wysokość orzeczonej kary grzywny ze 100 stawek dziennych do 20 stawek dziennych. Obniżenie wysokości orzeczonej kary grzywny spowodowało wymierzenie oskarżonemu opłaty za obie instancje w kwocie 290 złotych , a zatem w znacznie niższym wymiarze niż była ustalona opłata w zaskarżonym wyroku tylko za I instancję (1450 złotych). Sąd okręgowy zwolnił oskarżonego od wydatków za postępowanie odwoławcze, uznając tym samym, że względy słuszności za takim rozstrzygnięciem przemawiają. Zdaniem sądu okręgowego zwolnienie oskarżonego od kosztów sądowych w sprawie (za I instancję i II instancję) nie jest zasadne, gdyż oskarżony jest osobą posiadającą możliwości zarobkowe i powinien być obciążony chociaż częściowo kosztami sądowymi (wydatkami za I instancję i opłatą za obie instancje, które może uregulować w ratach).

3.3.

Oskarżony w pisemnej apelacji zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku mający wpływ na jego treść, polegający na bezzasadnym przyjęciu, że zebrane dowody, wskazują jednoznacznie, że oskarżony dopuścił się popełnienia przypisanego czynu, podczas gdy prawidłowa ocena materiału dowodowego wskazuje jednoznacznie, że zachowaniu oskarżonego nie można przypisać znamion przestępstwa,

- błąd w ustaleniach, że oskarżony miał pełną świadomość popełnienia zarzucanego czynu oraz popełniony czyn miał wysoki stopień szkodliwości

- obrazę przepisów postępowania mająca wpływ na treść wyroku, a mianowicie przez jednostronną ocenę materiału dowodowego, a w szczególności bezkrytyczne przypisanie oskarżonemu winy, w sytuacji, gdy brak ku temu dowodów w sprawie,

- obrazę przepisów prawa materialnego poprzez przypisanie naruszenia

art. 56 b § 2 kks w zw. z art 7 ustawy z dnia 10 grudnia 2020 roku o zmianie ustawy o podatku akcyzowym poprzez zaniechania dokonania uzupełnienia rejestracyjnego, choć przestępstwem nie jest nieświadome zaniechanie uzupełnienia danych, lecz zaniechanie zgłoszenia rejestracyjnego, które zostało w tym przypadku dokonane i w realiach sprawy nie może być mowy,

- przyjęcie , że społeczna szkodliwość czynu jest większa niż znikoma.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty podniesione w punkcie pierwszym apelacji oskarżonego nie zasługują na uwzględnienie. Są one tożsame z zarzutami poniesionymi w pisemnej apelacji przez obrońcę M. N.. Aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.1 uzasadnienia.

Wniosek

O zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia przypisanego mu czynu ewentualnie umorzenie postępowania wobec treści art. 1 § 2 kks ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w zaskarżonym zakresie i przekazanie sprawy sądowi l instancji do ponownego rozpoznania w innym składzie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro niezasadne okazały się zarzuty podniesione przez obrońcę oskarżonego w punkcie pierwszym (1) apelacji, to brak było podstaw prawnych do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego od dokonania zarzuconego mu czynu lub umorzenia postępowania ewentualnie uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

3.4.

Oskarżony w punkcie drugim (2) wniesionej apelacji pisemnej zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

- rażącą surowość orzeczonej kary w sytuacji, gdy wszelkie okoliczności sprawy, w tym jego postawa, wiek i stan zdrowia oraz wysokość dochodów uzasadniają przekonanie o zasadności złagodzenia kary,

- obrazę przepisów mającą wpływ na treść rozstrzygnięcia przez zaniechanie zwolnienia oskarżonego z kosztów sadowych (opłaty, wydatków) w całości w sytuacji gdy przemawiały za tym względy słuszności oraz sytuacja majątkowa oskarżonego.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut zawarty w punkcie drugim apelacji oskarżonego dotyczący rażącej niewspółmierności (surowości) orzeczonej kary za przypisany czyn zasługuje na uwzględnienie. Nie jest zasadny zarzut oskarżonego obrazy przepisów mającej wpływ na treść rozstrzygnięcia przez zaniechanie zwolnienia go z kosztów sądowych (opłaty, wydatków) w całości, w sytuacji gdy przemawiały za tym względy słuszności oraz sytuacja majątkowa. Podniesione zarzuty w punkcie drugim apelacji pisemnej przez oskarżonego są tożsame z zarzutem podniesionym przez jego obrońcę w punkcie drugim wniesionej apelacji. Aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.2 uzasadnienia.

Wniosek

O zmianę wyroku i w sposób dorozumiany wniosek o obniżenie orzeczonej kary grzywny.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut rażącej niewspółmierności (surowości) orzeczonej kary oskarżonemu okazał się zasadny, to sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok i obniżył oskarżonemu wysokość orzeczonej kary grzywny ze 100 stawek dziennych do 20 stawek dziennych. Obniżenie wysokości orzeczonej kary grzywny spowodowało wymierzenie oskarżonemu opłaty za obie instancje w kwocie 290 złotych, a zatem w znacznie niższym wymiarze niż była ustalona opłata w zaskarżonym wyroku tylko za I instancję (1450 złotych). Sąd okręgowy zwolnił oskarżonego od wydatków za postępowanie odwoławcze, uznając tym samym, że względy słuszności za takim rozstrzygnięciem przemawiają. Zdaniem sądu okręgowego zwolnienie oskarżonego od kosztów sądowych w sprawie (za I instancję i II instancję) nie jest zasadne, gdyż oskarżony jest osobą posiadającą możliwości zarobkowe i powinien być obciążony chociaż częściowo kosztami sądowymi (wydatkami za I Instancję i opłatą za obie instancje, które może uregulować w ratach).

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd okręgowy utrzymał zaskarżony wyrok w mocy w części uznającej oskarżonego za winnego popełnienia przypisanego mu w punkcie 1 czynu oraz w części dotyczącej rozstrzygnięć: z punktu 2 - zasądzenia od Skarbu Państwa kosztów dla obrońcy z urzędu z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu przed sądem I instancji i z punktu 3 zasądzenia od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa poniesionych wydatków za postepowanie przygotowawcze i przed sądem I instancji.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Skoro apelacje oskarżonego i jego obrońcy w części dotyczącej ustalenia przez sąd I instancji, że M. N. dopuścił się zarzuconego czynu w akcie oskarżenia okazały się niezasadne, to należało w tej części zaskarżony wyrok utrzymać w mocy. Sąd okręgowy utrzymał także zaskarżony wyrok w mocy w części dotyczącej zasądzenia od Skarbu Państwa kosztów niepłaconej pomocy prawnej dla obrońcy oskarżonego z urzędu i z punktu 3 zasądzenia od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa poniesionych wydatków za postępowanie przygotowawcze i przed sądem I instancji.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że obniżył oskarżonemu wymierzoną w punkcie 1 karę grzywny do wysokości 20 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 145 złotych.

Zwięźle o powodach zmiany

Skoro apelacje oskarżonego i jego obrońcy w części dotyczącej zarzutu rażącej niewspółmierności kary (surowości) wymierzonej w zaskarżonym wyroku okazały się zasadne to sąd okręgowy obniżył wysokość orzeczonej kary grzywny.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 3 wyroku sadu okręgowego

Sąd okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. B. kwotę 1446,48 złotych, w tym podatek VAT z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu w postępowaniu odwoławczym Wysokość wynagrodzenia obrońcy została ustalona na podstawie § 4, § 17 ust 2 pkt 4, § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 14 maja 2024 r. (Dz.U. z 2024 r. poz. 763).

Punkt 4 wyroku sądu okręgowego

O kosztach sądowych sąd okręgowy orzekł na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks. Sąd II instancji obciążył oskarżonego częściowo kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze uznając, że względy słuszności za tym przemawiają. Sąd wymierzył oskarżonemu jedną opłatę za obie instancje w kwocie 290 złotych, które to rozstrzygnięcie jest konsekwencją obniżenia wysokości wymierzonej kary grzywny (art. 3 ust. 1 i art 10 ust 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (dz. u. z 1983 r. nr 49 poz. 223 ze zm.) i zwolnił go od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego M. N.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżone jest rozstrzygnięcie dotyczące uznania oskarżonego za winnego dokonania zarzucanego mu czynu oraz z ostrożności procesowej odnośnie rozstrzygnięcia dotyczącego kary i kosztów sądowych.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżony M. N.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżone jest rozstrzygnięcie dotyczące uznania oskarżonego za winnego dokonania zarzucanego mu czynu oraz z ostrożności procesowej odnośnie rozstrzygnięcia dotyczącego kary i kosztów sądowych

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana