IV Ka 561/23 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2023-12-12
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
IV Ka 561/23 |
||||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||||
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 25 kwietnia 2023 roku w sprawie II K 1001/21 |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||||
☒ obrońca |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||||
1.2. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||
1.1.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||||
1.1.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||||
1.3. Wnioski |
||||||||||||||||||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||||
2.
Ustalenie faktów w związku z dowodami |
||||||||||||||||||||||
1.4. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||||
1.1.3. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||
2.1.1.1. |
||||||||||||||||||||||
1.1.4. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||
2.1.2.1. |
||||||||||||||||||||||
1.5. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||||
1.1.5. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||||
1.1.6.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||||
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||||
3.1. |
Zarzuty obrazy prawa procesowego poprzez nieobiektywną i błędną ocenę materiału dowodowego naruszającą zasadę in dubio pro reo co doprowadziło do błędów w ustaleniach faktycznych i niesłusznego przypisania oskarżonemu sprawstwa i winy. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||||
Zarzuty są chybione. Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił materiał dowodowy podchodząc obiektywnie do sprawy i zgodnie z prawdą ustalił stan faktyczny. Ponieważ jest to omówione w bardzo szczegółowym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku nie będzie tu powielane, dość powiedzieć, że Sąd odwoławczy aprobuje ocenę dowodów i ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd pierwszej instancji. Za dokonaniem przez oskarżonego przypisanego mu czynu przemawiają częściowo wyjaśnienia oskarżonego i zeznania pokrzywdzonego oraz częściowo zeznania świadka A. Z., a ponadto obiektywny materiał dowodowy w postaci dokumentacji medycznej z pobytu pokrzywdzonego na izbie przyjęć szpitala i opinia biegłych z (...) w Ł.. Apelant nie dostrzega, że Sąd Rejonowy dał wiarę pokrzywdzonemu jedynie częściowo. Opisując zachowanie sprawcy pokrzywdzony koloryzował, przesadzał, wyolbrzymiał swoje obrażenia i próbował przypisać oskarżonemu takie, których w wyniku zdarzenia nie doznał. Jednak opinia biegłych z wysoko wyspecjalizowanej instytucji ( (...) w Ł. ) pozwoliła odsiać ziarno od plew i wskazać, jakich obrażeń pokrzywdzony rzeczywiście doznał na skutek działań oskarżonego ( te i tylko te zostały przypisane oskarżonemu w wyroku). Co do argumentów apelanta, że oskarżony miał wiele innych okazji i powodów, aby zaatakować pokrzywdzonego, co czyni niewiarygodnym, że zrobił to feralnego dnia, to jest on chybiony, w dodatku ma charakter obosieczny. Oskarżony i jego żona byli niewątpliwie ofiarami nękania ze strony pokrzywdzonego ( Sąd Rejonowy w niniejszej sprawie poczynił takie ustalenie, a Sąd Okręgowy je aprobuje i uważa za trafne). Jednak tego dnia pokrzywdzony zatarasował oskarżonemu drogę, uniemożliwiał mu odjechanie samochodem i w końcu cierpliwość oskarżonego się wyczerpała i stosując przemoc wepchnął pokrzywdzonego do jego samochodu, uderzając go przy tym i powodując niewielkie obrażenia ciała ( jest to szczegółowo opisane w zaskarżonym wyroku i w uzasadnieniu). Obosieczność argumentu apelanta polega na tym, że gdyby pokrzywdzony chciał postawić oskarżonemu fikcyjny zarzut, miałby ku temu wiele innych okazji – w końcu nachodził oskarżonego i jego żonę od wielu miesięcy, w tym w sytuacjach „sam na sam”, więc nie pomawiałby go w sytuacji, w której wiedział, że zdarzenie miało miejsce pod domem członków rodziny oskarżonego, a więc, że będą świadkowie, którzy mogą zakwestionować jego słowa. Chybione są zarzuty związane z oceną zeznań A. Z.. Widziała ona zdarzenie z okna, oskarżony i pokrzywdzony przemieścili się do samochodu, świadek nie miała możliwości dokładnej obserwacji ciosów zadawanych przez oskarżonego po tym, jak widok przesłonił jej samochód. Ponadto Sąd Rejonowy słusznie zauważył, że świadek A. Z. przyjęła stanowisko asekuracyjne, zasłaniając się niewiedzą i chcąc chronić zięcia. Dlatego jej zeznania nie podważają prawidłowych ustaleń Sądu Rejonowego, że oskarżony nie tylko wepchnął pokrzywdzonego do samochodu, ale również złapał go za twarz i kopał w okolicach ud i krocza oraz uderzał go w okolicach klatki piersiowej i brzucha powodując przypisane w wyroku obrażenia. Obrażenia oskarżonego nie mogły powstać w wyniku samookaleczenia, bo są rozmieszczone na różnych częściach ciała ( klatce piersiowej, brzuchu i lewym udzie oraz nosie). Co do zakrwawionej koszuli pokrzywdzonego, to faktycznie krew na niej nie mogła znaleźć się w momencie zdarzenia ( pokrzywdzony miał na niej jeszcze nałożony sweter). Jednak pokrzywdzony doznał otarcia naskórka nosa, takie rany krwawią, a potem był w szpitalu, przechodził badania, zdejmował ubranie, wtedy krew mogła zostać naniesiona na koszulę. I oczywiście pokrzywdzony koloryzował co do swoich obrażeń i obfitości krwawienia z nosa – ale m.in. dlatego damo mu wiarę jedynie częściowo. W sprawie nie ma więc żadnych nieusuniętych wątpliwości, bo zostały one rozwiane w drodze rzetelnej i logicznej oceny dowodów. To, że apelant się z tą oceną nie zgadza, nie jest równoznaczne z sytuacją określoną w art. 5 § 2 kpk. Zatem nie doszło do naruszenia zasady in dubio pro reo, a zarzuty z tym związane są chybione. |
||||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||||
Wniosek o uniewinnienie |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||||
Wniosek nie jest zasadny, co było powyżej omówione. |
||||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||||
4.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||||
1.6. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||||
Wyrok i zawarte w nim rozstrzygnięcia. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||||
Było to omawiane. |
||||||||||||||||||||||
1.7. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||||
1.8. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
1.1.7. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.1.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.4.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
1.1.8. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||||
1.9. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||
2 |
Na podstawie art. 636 § 1 i 3 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżyciela prywatnego zwrot wydatków związanych z ustanowieniem przez niego pełnomocnika z wyboru i jego udziałem w postępowaniu odwoławczym. Wynagrodzenie pełnomocnika Sąd Okręgowy ustalił na poziomie minimalnym w oparciu o treść § 11 ust 2 pkt pkt 4 w zw. z § 11 ust. 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800). |
|||||||||||||||||||||
3 |
Na podstawie art. 636 § 1 i 3 kpk i art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę za drugą instancję. |
|||||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||||
1.10. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
obrońca |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
warunkowe umorzenie postępowania |
||||
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||
☐ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
0.1.1.4. Wnioski |
|||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Data wytworzenia informacji: