Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 595/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 29 czerwca 2021 roku sygn. akt II K 724/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

zarzut obrazy przepisów postępowania, mającej wpływ na treść orzeczenia, w tym:

- art. 201 k.p.k., art. 366 k.p.k., art. 410 k.p.k. poprzez dopuszczenie dowodu z pisemnej opinii K. K. (1) i następcze jej ujawnienie na rozprawie w dniu 29 czerwca 2021 roku, tj. opinii pozyskanej w następstwie przesłuchania ww. w dniu 7 maja 2021 roku, w trakcie którego biegła twierdziła, że na potrzeby pierwszego opiniowania przekazano jej niepełne informacje ( pomimo nie sygnalizowania prokuratorowi swoich uwag i wydania opinii ), a nadto zaniechanie ponownego wezwania biegłej na rozprawę celem ustalenia przyczyny diametralnie odmiennych wniosków wynikających z dwóch operatów wydawanych przez tą biegłą - w toku śledztwa i w toku przewodu sądowego - w zakresie wartości spornej działki o nr ewidencyjnym (...) położonej w gminie M., stanowiącej jeden z najważniejszych dowodów w sprawie, które to zaniechanie oraz nierozważenie powołania w związku z powyższymi okolicznościami innego biegłego doprowadziło do uniewinnienia oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu wskutek niewyjaśnienia i niewzięcia pod uwagę wszystkich istotnych okoliczności sprawy, ujawnionych w toku rozprawy głównej,

- art. 424 & 1 pkt. 1 k.p.k. poprzez niewskazanie przez sąd rejonowy w uzasadnieniu wyroku na jakich ostatecznie dowodach oparł się w aspekcie wyceny spornej nieruchomości, które fakty uznał za udowodnione i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych, w szczególności nie poddając ocenie oczywistych sprzeczności zawartych w dwóch opiniach tego samego biegłego i uznając jedną z nich za wyeliminowaną w toku oceny dowodów,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wniosek

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Radomsku do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek nie jest zasadny z powodu oceny stopnia społecznej szkodliwości przypisanego przez sąd odwoławczy czynu jako znikomego.

3.2.

zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę wydanego orzeczenia, mającego wpływ na jego treść, a polegającego na:

a. oparciu się wyłącznie na ostatniej opinii biegłej K. K. (1) w świetle powołanych w pierwszym zarzucie apelacyjnym wątpliwości i wynikających z nich powinności sądu w zakresie właściwego kształtowania materiału dowodowego,

b. nie wzięciu pod uwagę licznych ustaleń i poszlak łączących się w jeden logiczny ciąg dowodowy w zakresie:

- losów pierwotnego operatu zleconego przez oskarżonego, potwierdzonych dowodami z zeznań świadków w osobach pracowników (...) P., opinią biegłego informatyka w przedmiocie ujawnienia operatu na dysku przenośnym D. P., następnie ujawnienia drugiego operatu zleconego przez oskarżonego, - działań oskarżonego, który nie informował radnych o pierwotnym operacie, wskazując im jedynie żądania właściciela działki,

- roszczeń właścicieli działki o nr ewidencyjnym (...) położonej w gminie M., które były niezmienne w zakresie żądania ceny około 50000 złotych, którym oskarżony konsekwentnie sprzyjał zlecając trzeci operat, który dopiero odpowiadał jego zamierzeniu,

- zbieżności pomiędzy zleceniem drugiego i trzeciego operatu oraz wystąpieniem przez właścicieli działki o warunki jej zabudowy, co w efekcie obiektywnie doprowadziło do zwiększenia jej wartości rynkowej,

- zbieżności wyniku rokowań pomiędzy właścicielami działki i Urzędem Gminy oraz wartości działki wskazanej w akcie notarialnym,

co łącznie prowadzi do wniosku, że oskarżony swoim konsekwentnym zachowaniem działał w celu osiągnięcia przez właścicieli działki korzyści majątkowej, tj. aby otrzymali oni żądaną przez siebie kwotę i powoduje że zaskarżony wyrok nie może się ostać.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wbrew zapatrywaniom skarżącego sąd pierwszej instancji zasadnie uznał, że materiał dowodowy zgromadzony w toku przedmiotowego procesu nie pozwolił na przyjęcie działania oskarżonego M. N. z zamiarem bezpodstawnego wzbogacenia rodziny D. tj. przysporzenia jej korzyści majątkowej poprzez zawyżenie wartości kupowanej od tejżej przez gminę P. nieruchomości o nr (...), położonej obręb Ł., wobec czego ww. nie może ponosić odpowiedzialności za sprawstwo czynu z art. 231 & 2 k.k.. Wartość tejże ostatecznie została oszacowana przez rzeczoznawcę majątkowego K. K. (1) na kwotę 46486 złotych, niewiele różniącą się od ceny faktycznego zakupu w kwocie 49859 złotych. Półroczny odstęp czasowy, zachodzący pomiędzy podjęciem przez Radę Miejską w P. w dniu 21 sierpnia 2012 roku uchwały wyrażającej zgodę na zakup nieruchomości pod planowaną inwestycję a notarialnym nabyciem w dniu 28 lutego 2013 roku na rzecz gminy P. działki nr (...), w toku którego małżonkowie D. uzyskali w dniu 19 grudnia 2012 roku decyzję Wójta Gminy M. o warunkach zabudowy tej działki podnoszącej jej wartość, nie uprawnia - wbrew twierdzeniom skarżącego - do wnioskowania, że oskarżony swoim konsekwentnym zachowaniem działał w celu osiągnięcia przez właścicieli działki korzyści majątkowej. Upatrywanie przez apelanta " w zwłoce z zakupem "działania oskarżonego z korzyścią w sferze finansowej dla zbywców nieruchomości i powoływanie argumentu dotyczącego niższej ceny działki rolnej nie posiadającej warunków zabudowy, w tym konkretnym przypadku nie może być uznane za trafne wobec oczywistego faktu, że cenę przedmiotowej działki określali sprzedający, od samego początku domagając się kwoty 10 złotych za metr kwadratowy ( czyli 50000 złotych ), a gmina P. stała przed wyborem - dokonania zakupu akceptującego ofertę cenową albo odstąpienia od niego i rezygnacji z zamierzonego przedsięwzięcia inwestycyjnego. Pełniący funkcję (...) P. oskarżony podejmował natomiast starania pozwalające na udokumentowanie prawidłowości mającej nastąpić transakcji kupna - sprzedaży ( jak określił to sąd rejonowy - dążył do zsynchronizowania wartości nabycia z wartością operatu ) i stąd - jak podpowiadają zasady doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania - pochodziły jego pomysły na kolejno zlecane operaty szacunkowe dotyczące wartości mającej stanowić przedmiot nabycia nieruchomości.

Równie trafne jest stanowisko sądu merytorycznego, że zakup przedmiotowej nieruchomości w celu realizacji zadania inwestycyjnego pożytecznego dla mieszkańców gminy, wzbogacającego walory samego kąpieliska, uatrakcyjniającego okolicę i podnoszącego ceny gruntów w obrębie zalewu, nie stanowił szkody w majątku gminy. Sąd ten celnie wskazał na fakt wydatkowania na zakup działki gruntu kwoty 50000 złotych, a więc niewielkiej w odniesieniu do całości budżetu gminy P. na rok 2012 oraz pozyskanie znacznej wartości dotacji z Unii Europejskiej na realizację ekologicznej oczyszczalni. Ta prawidłowa konstatacja nie uprawniała jednak sądu rejonowego do negacji realizacji przez zachowanie oskarżonego M. N. również znamion czynu zabronionego z art. 231 & 1 k.k.

Interes publiczny, którego ochronę przepis ten przewiduje, to nie tylko interes o wymiarze materialnym - finansowym ( rozumianym jako korzyść czy szkoda materialna ) lecz również interes społeczny czy też interes porządku prawnego ( przepisów prawnych, w tym procedur oraz zasad, w tym zasady transparentnej i opartej na prawdzie współpracy, kooperacji organów samorządowych o charakterze uchwałodawczym i wykonawczym ).

Apelant słusznie w środku odwoławczym wskazał na ten aspekt działania oskarżonego pełniącego funkcję (...) P., który polegał na zatajeniu przezeń na posiedzeniu połączonych (...) oraz (...) i (...) w dniu 17 sierpnia 2012 roku i na XXVI sesji (...) w P. w dniu 21 sierpnia 2012 roku, istnienia operatu szacunkowego dotyczącego przedmiotowej nieruchomości, sporządzonego dnia 26 lipca 2012 roku na podstawie umowy zlecenia przez rzeczoznawcę majątkowego D. P. ( określającego wartość działki na kwotę 7503 złotych ).

Jednocześnie podnieść należy, że nie do przyjęcia z punktu widzenia prawdy materialnej - jest wersja oskarżonego M. N. jakoby w czasie tych posiedzeń nie posiadał wiedzy o istnieniu wskazanego operatu. Przeczą jej bowiem zeznania A. A. - inspektora d/s gospodarki gruntami (...) P. oraz pracowników referatu d/s budownictwa i inwestycji tego urzędu - A. K. i K. K. (2), a nadto zasady poprawnego logicznego rozumowania, które nie pozwalają na przyznanie przymiotu wiarygodności rozważanym twierdzeniom oskarżonego, który realizując zadania burmistrza przewidziane w art. 30 ust. 2 pkt. 1 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 roku ( Dz. U. Nr 16 poz. 95 z późniejszymi zmianami ) w postaci przygotowywania projektów uchwał rady gminy, ( w tym konkretnym przypadku projektu uchwały w przedmiocie wyrażenia zgody na zakup działki gruntu ) był pierwszą osobą do której wiadomości przedstawiane były dokumenty o istotnym znaczeniu dla podjęcia uchwały ( w tym konkretnym przypadku operat szacunkowy z dnia 26 lipca 2012 roku). Tak więc oskarżony naruszając przepisy tej ustawy i działając na szkodę interesu publicznego, rozumianego jako współdziałanie władz samorządowych, oparte na zasadzie transparentności przekazywania przez burmistrza radnym rzeczywistych i prawdziwych danych, będących podstawą podejmowania decyzji - uchwał, naruszył normę prawno - karną realizując znamiona czynu zabronionego z art. 231 & 1k.k. Zapisy wskazanego operatu szacunkowego jakkolwiek nie miały znaczenia dla podjęcia ostatecznej decyzji o zakupie działki, nawet gdy w sposób diametralny odbiegały od realnej ceny zakupu dyktowanej przez jej właścicieli (co prawidłowo wywiódł sąd rejonowy) to zatajenie istnienia tego dokumentu przed radnymi znacząco oddziaływało na jakość i przejrzystość relacji pomiędzy organem uchwałodawczym (pozbawionym wiedzy o istnieniu pierwszej opinii o wartości nieruchomości, na zakup której miał wyrazić zgodę głosując nad uchwałą w tym przedmiocie, gdyż bez jego decyzji nie można było wydatkować żadnej kwoty z budżetu gminy) a organem wykonawczym, którym był burmistrz. Ten ostatni świadom działania mechanizmów wydatkowania pieniędzy publicznych zdawał sobie sprawę ze znaczenia rozważanego dokumentu bo:

- po pierwsze gdyby uznał, że jest niepotrzebny odstąpiłby od jego zamówienia, (tymczasem zlecił jego sporządzenie),

- po drugie gdyby wartość określona w tym operacie nie miała znaczenia to nie zawahałby się przedstawić jego treści radnym na posiedzeniu połączonych (...) oraz (...) i (...) i na XXVI sesji (...) w P. (tymczasem zaniechał ujawnienia treści tego dokumentu bo wartość w nim oszacowana odbiegała znacząco od finansowego żądania właścicieli nieruchomości),

- po trzecie gdyby ów operat był nieistotny dla sposobu głosowania radnych to burmistrz nie dążyłby do jak najszybszego uzyskania nowego operatu szacunkowego, opartego na bardziej aktualnych transakcjach kupna - sprzedaży nieruchomości i zaistniałych na szerszym terenie (powiatu (...) a nie gminy P.), przedstawiającego wycenę działki gruntu bardziej zbliżoną do żądania właścicieli nieruchomości.

Oskarżony M. N. jakkolwiek swoim zachowaniem zrealizował znamiona czynu zabronionego z art. 231 & 1k.k. to zestawienie tego naruszenia normy prawno - karnej z korzyścią jaką odniosła gmina P. i społeczeństwo tej gminy w następstwie pozyskania środków zewnętrznych z Unii Europejskiej o równowartości 75 % wartości inwestycji celu publicznego w postaci ekologicznej oczyszczalni zapewniającej czystość wody kąpieliska miejskiego prowadzi do oceny stopnia społecznej szkodliwości przypisanego przez sąd odwoławczy czynu jako znikomego i nie stanowiącego przestępstwa. Taka ocena zachowania ww. mogła zaistnieć w sytuacji nie wykazania w dotychczasowym postępowaniu karnym aby osiągnął on z tego tytułu jakąkolwiek korzyść majątkową lub osobistą oraz aby działał w celu przysporzenia takowej korzyści właścicielom zbywanej nieruchomości.

Wniosek

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Radomsku do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek nie jest zasadny z powodu oceny stopnia społecznej szkodliwości przypisanego przez sąd odwoławczy czynu jako znikomego.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Apelacja prokuratora jest zasadna w takim stopniu, że w wyniku jej wniesienia powstały podstawy do uchylenia wyroku uniewinniającego i umorzenia postępowania z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu.

W miejsce zarzucanego aktem oskarżenia czynu sąd odwoławczy przyjął, że zachowanie oskarżonego M. N. polegało na tym, że w dniu 17 sierpnia 2012 roku w P. województwo (...) na posiedzeniu połączonych (...) oraz (...) i (...) i w dniu 21 sierpnia 2012 roku na XXVI sesji (...) w P., pełniąc funkcję (...) P., nie dopełnił obowiązków wynikających z art. 30 ust. 2 pkt. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym ( Dz. U. z 2021 roku poz. 1372, 1834 t. j. ) w ten sposób, że zataił istnienie operatu szacunkowego z dnia 26 lipca 2012 roku, sporządzonego na zlecenie Gminy P. przez rzeczoznawcę majątkowego D. P., prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą Agencja (...), w którym wartość działki gruntu o nr ewidencyjnym (...), o powierzchni (...) ( kwadratowego ), położonej obręb Ł. gm. M., o nr księgi wieczystej (...), została oszacowana na dzień 26 lipca 2012 roku na kwotę 7503 złotych, w sytuacji gdy żądana przez zbywcę nieruchomości kwota zapłaty została określona na kwotę 50000 złotych i taka też kwota jako kwota transakcji została wpisana do projektu uchwały dotyczącej nabycia tejże nieruchomości, działając w ten sposób na szkodę interesu publicznego rozumianego jako rzetelna współpraca między samorządowym organem wykonawczym gminy a jej organem uchwałodawczym, czym ww. wyczerpał znamiona czynu zabronionego określonego w art. 231 & 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 4 & 1 k.k. i na podstawie art. 1 & 2 k.k. w zw. z art. 17 & 1 pkt. 3 k.p.k. w zw. z art. 414 & 1 k.p.k. umorzył postępowanie karne wobec oskarżonego M. N..

Zgodnie z definicją zawartą w art.1 § 1 kk przestępstwem jest czyn społecznie szkodliwy, zabroniony przez ustawę pod groźbą kary. Dla uznania zatem jakiegoś czynu za przestępstwo konieczne jest wykazanie, że narusza on istotne wartości społeczne stając się przez to czynem karygodnym, którą to karygodność wiązać należy z wyższym niż znikomym stopniem społecznej szkodliwości, co z kolei stanowi rację dla sankcji karnej (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2006 roku, II KK 242/05, Legalis nr 125543).

Czyn zabroniony popełniony przez M. N. nie osiągnął tego stopnia społecznej szkodliwości by wywołać sankcję karną.

Oskarżony M. N. jakkolwiek swoim zachowaniem zrealizował znamiona czynu zabronionego z art. 231 & 1k.k. to zestawienie tego naruszenia normy prawno - karnej z korzyścią jaką odniosła gmina P. i społeczeństwo tej gminy w następstwie pozyskania środków zewnętrznych z Unii Europejskiej o równowartości 75 % wartości inwestycji celu publicznego w postaci ekologicznej oczyszczalni zapewniającej czystość wody kąpieliska miejskiego prowadzi do oceny stopnia społecznej szkodliwości przypisanego przez sąd odwoławczy czynu jako znikomego i nie stanowiącego przestępstwa. Taka ocena zachowania ww. mogła zaistnieć w sytuacji nie wykazania w dotychczasowym postępowaniu karnym aby osiągnął on z tego tytułu jakąkolwiek korzyść majątkową lub osobistą oraz aby działał w celu przysporzenia takowej korzyści właścicielom zbywanej nieruchomości.

Sąd odwoławczy doszedł do przekonania, że wskazane okoliczności ocenione kompleksowo mają istotne, rozstrzygające znaczenie dla rozważań w przedmiocie kwalifikatorów szczególnej szkodliwości czynu, a mianowicie wpływają na zredukowanie stopnia społecznej szkodliwości czynu do poziomu jego znikomości w ujęciu art. 1 & 2 k.k.

Zgodnie z art. 1 § 2 kk czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma, nie stanowi przestępstwa. Ustalenie takie z kolei stanowi negatywną przesłankę procesową określoną w art. 17 § 1 pkt 3 kpk, skutkującą koniecznością umorzenia postępowania karnego, niezależnie od etapu, na którym się znajduje.

W tej sytuacji też sąd okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i umorzył postępowanie karne wobec oskarżonego M. N..

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

Podstawę prawną rozstrzygnięcia o kosztach procesu poniesionych w sprawie był przepis art. 632 pkt. 2 k.p.k.. Sąd odwoławczy ustalił, że ponosi je Skarb Państwa, za wyjątkiem wydatków związanych z ustanowieniem obrońcy ( stosownie do art. 632 a k.p.k. wobec zaistnienia wyjątkowego wypadku przemawiającego za poniesieniem przez oskarżonego tej części wydatków - oskarżony popełnił czyn zabroniony, a ponieważ tenże nie stanowił przestępstwa zaistniała konieczność umorzenia postępowania ).

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

rozstrzygnięcie uniewinniające

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana