Portal Orzeczeń

UZASADNIENIE

Tytułem wstępu Sąd wyjaśni powody odstąpienia od sporządzenia uzasadnienia na formularzu. Sporządzanie uzasadnienia na formularzu wymusza wielokrotne powtarzanie tych samych kwestii, względnie odwoływanie się do różnych rubryk formularza, zmuszając czytelnika do wielokrotnego wertowania tekstu w poszukiwaniu odniesień, czyniąc z tego dokumentu zawiłą szaradę. Dlatego Sąd Okręgowy odstąpił od sporządzenia uzasadnienia na formularzu, gdyż sporządzenie go w tej formie byłoby nieczytelne dla stron i nie zapewniłoby pełnej transparentności, a tym samym swobodnej realizacji prawa do obrony naruszając prawo stron do rzetelnego procesu. Ma to również oparcie w orzecznictwie Sądu Najwyższego ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 kwietnia 2021 roku w sprawie III KK 77/21, opubl. Legalis).

Zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych nie zasługują na uwzględnienie. Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny w oparciu o rzetelnie i wszechstronnie oceniony materiał dowodowy. Każdy istotny dowód został poddany analizie i oceniony w kontekście innych, powiązanych z nim dowodów. Ocena materiału dowodowego dokonana przez Sąd Rejonowy jest obiektywna, prawidłowa, zgodna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, oparta o całokształt ujawnionego na rozprawie materiału dowodowego i jako taka korzysta z ochrony jaką daje art. 7 kpk. Sąd Okręgowy nie będzie w tym miejscu tej oceny i tych ustaleń powielał, albowiem wobec doręczenia stronom odpisu uzasadnienia zaskarżonego wyroku analiza ta jest ( a przynajmniej powinna być ) im znana - dość powiedzieć, że Sąd odwoławczy aprobuje dokonaną przez Sąd Rejonowy ocenę dowodów oraz oparte na niej ustalenia faktyczne.

W szczególności Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił fakt uprzedniej karalności oskarżonego, w tym za przestępstwo z art. 178 a § 1 kk, skazanie to nie uległo zatarciu, a zatem słusznie zakwalifikował jego czyn inkryminowany w przedmiotowej sprawie z art. 178 a § 4 kk.

Oskarżony był uprzednio skazany za czyn z art. 178 a § 1 kk wyrokiem Sądu Rejonowego w Zgierzu z dnia 14 czerwca 2006 roku w sprawie VI K 747/06 m. in. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary, przy czym postanowieniem w/w Sądu Rejonowego w Zgierzu z dnia 14 września 2009 roku zarządzono wykonanie tej kary. Kara ta została następnie objęta wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Zgierzu wydanym w sprawie II K 999/13. Kara łączna pozbawienia wolości z tego wyroku łącznego została wykonana dopiero w dniu 16 września 2016 roku ( k. 13-21, k. 61, k. 62-64, k. 66-69). Oznacza to, że zatarcie skazania z mocy prawa jeszcze nie nastąpiło - gdyby nie skazanie w sprawie niniejszej nastąpiłoby to z mocy prawa dopiero 10 lat po wykonaniu poprzedniej kary, a więc nie wcześniej niż w dniu 16 września 2026 roku ( art. 107 § 1 kk). Zgodnie z zasadą jednoczesności zatarcia wszystkich skazań wynikającą z art. 108 kk dotyczy to również skazania za czyn art. 178 a § 1 kk.

Chybione są zrzuty związane z niewspółmiernością orzeczonej kary 6 miesięcy pozbawienia wolności i środka karnego 8 lat zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Z uwagi na treść art. 37 a § 2 kk wobec oskarżonego nie można było zastosować kary wolnościowej, a orzeczona kara pozbawienia wolności wymierzona została w dolnych granicach ustawowego zagrożenia, zaś z uwagi na uprzednie skazania na kary pozbawienia wolności nie można warunkowo zawiesić jej wykonania ( art. 69 § 1 kk). Oskarżony nie zasługuje na nadzwyczajne złagodzenie kary, był już kilkukrotnie karany za różne przestępstwa, a ponadto okoliczności przedmiotowej sprawy tego nie uzasadniają. Biorąc pod uwagę odpowiadanie w warunkach z art. 178 a § 4 kk i wysoki stopień nietrzeźwości oskarżonego ( 0,56 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) środek karny 8 lat zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych jawi się wręcz jako łagodny. Świadczenie pieniężne orzeczone zostało na minimalnym ustawowym poziomie.

Na podstawie art. 636 § 1 kpk i art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze, na które złożył się ryczałt za doręczenia w kwocie 20 zł, oraz opłatę za drugą instancję. Koszty te nie są wysokie i oskarżony jest je w stanie ponieść bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i swoich najbliższych.