Portal Orzeczeń

UZASADNIENIE

Tytułem wstępu Sąd wyjaśni powody odstąpienia od sporządzenia uzasadnienia na formularzu. Sporządzanie uzasadnienia na formularzu wymusza wielokrotne powtarzanie tych samych kwestii, względnie odwoływanie się do różnych rubryk formularza, zmuszając czytelnika do wielokrotnego wertowania tekstu w poszukiwaniu odniesień, czyniąc z tego dokumentu zawiłą szaradę. Dlatego Sąd Okręgowy odstąpił od sporządzenia uzasadnienia na formularzu, gdyż sporządzenie go w tej formie byłoby nieczytelne dla stron i nie zapewniłoby pełnej transparentności, a tym samym swobodnej realizacji prawa do obrony naruszając prawo stron do rzetelnego procesu. Ma to również oparcie w orzecznictwie Sądu Najwyższego ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 kwietnia 2021 roku w sprawie III KK 77/21, opubl. Legalis).

Apelacja okazała się częściowo skuteczna.

Nie jest zasadny zarzut obrazy przepisów postępowania poprzez prowadzenie rozprawy pod nieobecność oskarżonego, albowiem o terminie każdej merytorycznej rozprawy oskarżony był prawidłowo powiadamiany poprzez awizo ( k. 89, k. 341 k. 351, k. 399 ) na wskazany przez siebie w postępowaniu przygotowawczym adres (k. 30 i k. 67), a był pouczony skutkach takiego doręczenia ( k. 29). Zresztą we wniosku o przywrócenie terminu oskarżony potwierdził aktualność tego adresu i nie kwestionował prawidłowości tzw. podwójnego awizowania przesyłek (k. 425).

Nie jest również zasadny zarzut obrazy art. 362 KC poprzez pominięcie faktu przyczynienia się pokrzywdzonej do wypadku i orzeczenie zadośćuczynienia w zbyt dużej kwocie. Oskarżyciel posiłkowy ma własne roszczenie o zadośćuczynienie wynikające z art. 446 ² KC. Na skutek wypadku powodującego wystąpienie ciężkiego i trwałego uszkodzenia ciała i wywołania rozstroju zdrowia jego matki, skutkującego niemożnością kontynuowania z nią więzi rodzinnej, poniósł krzywdę. Jego matka spędziła w szpitalu półtora miesiąca od wypadku do śmierci ( tj. od dnia 26 listopada 2021 roku do dnia 7 stycznia 2022roku kiedy umarła - k. 53). Był to szczególny okres związany ze świętami. Powoduje to, że mimo przyczynienia się pokrzywdzonej do wypadku zasądzona na rzecz oskarżyciela posiłkowego kwota nie jest nadmierna.

Częściowo zasadny - w zakresie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych i wysokości stawki dziennej grzywny – jest zarzut rażącej niewspółmierności kary i środków karnych.

Oskarżony zarabia około 2640 zł miesięcznie, uzgodniona między oskarżonym, a prokuratorem w ramach wniosku o dobrowolne poddanie się przez oskarżonego karze w trybie art. 335 kpk stawka dzienna grzywy w wysokości 10 zł była adekwatna do poziomu dochodów oskarżonego, dlatego Sąd Okręgowy zmienił w tym zakresie wyrok.

Zdaniem Sądu Okręgowego prokurator miał rację, gdy uzgadniając z oskarżonym wniosek o dobrowolne poddanie się przez oskarżonego karze w trybie art. 335 kpk nie wnosił o orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Naruszenie reguł bezpieczeństwa w ruchu drogowym miało charakter nieumyślny, pokrzywdzona istotnie przyczyniła się do zaistnienia wypadku, oskarżony przyznał się do winy i okazał skruchę. Oskarżony jest zawodowym kierowcą w wieku 60 lat, bez prawa jazdy nie będzie w stanie nie tylko utrzymać siebie i swojej rodziny, ale też uiścić grzywny, pokryć kosztów sądowych, a przede wszystkim zapłacić oskarżycielowi posiłkowemu niebagatelną kwotę 20.000 zł tytułem zadośćuczynienia. Dlatego Sąd Okręgowy uchylił rozstrzygnięcie z punktu 4 zaskarżonego wyroku o środku karnym w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

W miejsce tego środka karnego orzeczono o obowiązku informowania na piśmie sądu o przebiegu próby co 6 miesięcy.

Sad Okręgowy wyeliminował z opisu czynu przypisanego w punkcie 1 ustalenie, że „ ponadto H. M. doznała rozstroju zdrowia psychicznego trwającego dłużej niż siedem dni" oraz jako podstawę skazania za ten czyn przyjął art. 177 § 2 kk. Opinia psychiatryczna na temat rozstroju zdrowia psychicznego pokrzywdzonej, nie dość, że została dopuszczona post mortem ( co siłą rzeczy wyklucza przeprowadzenie badań), to jeszcze nie jest jednoznaczna. Wynika z niej, że „ jednoznaczna ocena stanu psychicznego, a przede wszystkim wpływu przedmiotowego zdarzenia na ten stan jest niemożliwa do jednoznacznej oceny ” ( k. 395). Zatem opinia ta jest jedynie hipotetyczna, nie da się zweryfikować wynikających z niej wątpliwości wobec śmierci pokrzywdzonej. Dlatego, na zasadzie art. 5 § 2 kpk, należało poczytać wątpliwości co do wywołania rozstroju zdrowia psychicznego pokrzywdzonej na korzyść oskarżonego i wyeliminować to ustalenie z opisu czynu oraz skorygować kwalifikację prawną tego czynu na art. 177 § 2 kk.

W pozostałym zakresie wyrok Sądu Rejonowego jako sprawiedliwy należało utrzymać w mocy

Na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 627 kpk i art. 10 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze, na które złożył się ryczałt za doręczenia w kwocie 20 zł, oraz opłatę za obie instancje. Koszty te nie są wysokie i oskarżony jest je w stanie ponieść bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i swoich najbliższych.