Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 709/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 8 września 2023 roku w sprawie II K 301/23

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

zarzut rażącej niewspółmierności kary łącznej pozbawienia wolności;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Skazanemu, nota bene zgodnie z jego własnym wnioskiem (k.3), połączono dwie kary - jedną karę jednostkową orzeczoną w sprawie II K 343/22 w wymiarze 3 lat pozbawienia wolności i drugą karą łączną w wymiarze 2 lat pozbawienia wonności orzeczoną w sprawie II K 653/22. Takie połączenie było możliwe poprzez sięgnięcie przez art. 4 § 1 kk do stanu prawnego poprzednio obowiązującego, przy przyjęciu, iż stan ten był korzystniejszy dla skazanego. Zastosowania art. 4 § 1 kk nie kwestionowała żadna ze stron procesu i zdaniem sądu odwoławczego sięgnięcie po w/w przepis było ze wszech miar uzasadnione. W szczególności przekonują argumenty podniesione przez sąd rejonowy w pisemnych motywach wydanego orzeczenia. Powyższe doprowadziło także do objęcia niniejszym wyrokiem łącznym dwóch wymienionych na wstępie kar, jako niewykonanych i podlegających połączeniu, gdzie jedną z nich była kara łączna.

Skazany wnioskował o połączenie powyższych i „ zmniejszenie kary pozbawienia wolności”. Sąd odwoławczy zważył, że granice, w jakich poruszał się sąd rejonowy w ramach możliwej kary łącznej sięgały od lat 3 (najwyższa z kar jednostkowych) do 5 pozbawienia wolności (suma kar). Tym samym orzeczona ostatecznie zaskarżonym wyrokiem kara łączna 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności czyniła zadość wnioskowanemu „zmniejszeniu” kary łącznej obejmującej skazania ze spraw II K 343/22 i II K 653/22.

Skazany oczekiwał wymierzenia łagodniejszej kary łącznej, a dokładnie wymierzenia jej z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji. Tymczasem w ocenie sądu odwoławczego, Sąd Rejonowy zastosował właściwą zasadę asperacji i orzeczona kara łączna 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności nie jest nadmiernie surowa.

W orzecznictwie trafnie podkreśla się, że zarzut rażącej niewspółmierności kary, jako zarzut z kategorii ocen, można zasadnie podnosić wówczas, gdy kara jakkolwiek mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, to nie uwzględnia w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia przestępstwa, jak i osobowości sprawcy, innymi słowy - gdy w społecznym odczuciu jest karą niesprawiedliwą ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 kwietnia 1985 r., V KRN 178/85, OSNKW 1985, nr 7-8, poz.60). Niewspółmierność zachodzi zatem wówczas, gdy suma zastosowanych kar i innych środków, wymierzonych za przypisane przestępstwa, nie odzwierciedla należycie stopnia szkodliwości społecznej czynu i nie uwzględnia w wystarczającej mierze celów kary { vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 1990 r., Wr 363/90, OSNKW 1991, nr 7-9, poz. 39). Nie chodzi przy tym o każdą ewentualną różnicę co do jej wymiaru, ale o różnicę ocen tak zasadniczej natury, iż karę dotychczas wymierzoną nazwać można byłoby - również w potocznym znaczeniu tego słowa - "rażąco" niewspółmierną, to jest niewspółmierną w stopniu nie dającym się wręcz zaakceptować ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 lutego 1995 r., II KRN 198/94, LEX nr 20739).

Odnosząc się do zarzutu rażącej niewspółmierności orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności, zawartego w apelacji skazanego, zważyć należy, iż o rażącej niewspółmierności kary można mówić jedynie wtedy, gdy owa niewspółmierność ma charakter oczywistej, wyjątkowej, widocznej „na pierwszy rzut oka”, kłującej swoją niesprawiedliwością. Rozpoznając skargę apelacyjną stwierdzić należy, że przywoływane w niej na korzyść R. K. okoliczności zostały już należycie uwzględnione przy wymiarze kary łącznej orzeczonej przez sąd meriti.

Zgodnie z treścią art. 85 a kk, orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Przepis ten wskazuje dyrektywy priorytetowe. Poza nimi dalej aktualne, jako pomocnicze są wzajemne relacje między przestępstwami, za które orzeczono kary podlegające łączeniu, gdzie kara łączna powinna być tym bliższa systemowi absorpcji, im większe jest podobieństwo realnego zbiegu tych przestępstw, gdy między zbiegającymi się przestępstwami zachodzi ścisły związek przedmiotowy, przejawiający się w ich bliskości czasowej, bądź tożsamości pokrzywdzonego, tożsamości lub podobieństwie naruszonych dóbr prawnych i podmiotowy, obejmujący tożsamość lub podobieństwo formy winy i motywacji sprawcy.

W kontekście osiągnięcia celów zapobiegawczych i wychowawczych, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeb w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, uwzględnić na niekorzyść skazanego należało, iż zaskarżony wyrok łączny jest pochodną popełnienia całego szeregu bardzo wielu przestępstw o dużym ciężarze gatunkowym, realizowanych na przestrzeni wieloletniego okresu czasu (karta karna skazanego wymienia łącznie siedem skazań/wyroków jednostkowych, gdzie pierwszy z wyroków wydano ponad 10 lat temu tj. z dniu 11.01.212r., a żadne ze skazań nie uległo zatarciu). Są to czyny o dużym ciężarze gatunkowym, realizowane na przestrzeni długiego okresu czasu.

Skarżący, eksponując swoje zatrudnienie w jednostce penitencjarnej i przebytą terapię antyalkoholową, przewartościowuje ich znaczenie oraz pomija istnienie i charakter tych okoliczności o wymowie przeciwnej, które sprzeciwiają się sięgnięciu po zasadę pełnej absorpcji. Wymiar kary łącznej obliczonej podług zasady pełnej absorpcji jest zarezerwowany dla sytuacji szczególnych, a praktyka wskazuje, iż najczęściej dla osób które po raz pierwszy trafiają do jednostki penitencjarnej. Poprawne zachowanie skazanego podczas pobytu w zakładzie karnym (oceniane zgodnie z opinią zakładu karnego z dnia 28.09.2023r. k. 51-52 jako „właściwe”), w tym wykonywana praca, odbyte terapie, składane obecnie deklaracje zmiany trybu życia po opuszczeniu tej placówki, czy załączona do akt opinia pracodawcy z dnia 26.10.2023r. - k.66, uznać należy tylko za jedne spośród wielu okoliczności rzutujących na wymiar kary łącznej, o jakich mowa w art. 85a kk.

Uwzględniwszy powyższe uprawnionym jest wniosek, iż kara łączna orzeczona przez sąd rejonowy w oparciu o zasadę mieszaną – bliższą kumulacji, jest właściwa, a apelacja nie wykazała w żaden sposób, aby rozumowanie Sądu meriti, przy ocenie okoliczności rzutujących na jej wymiar było wadliwe, bądź nielogiczne. Zarzuty przedstawione w apelacji mają w istocie charakter polemiczny i opierają się łącznie na odmiennej ich ocenie. Skarżący podnosząc w apelacji dobrą opinię pracodawcy, przebytą terapię, czy kontakt z psychologiem oraz wychowawcą, przemilcza jednak to, że w toku przedmiotowego postępowania karnego nie zostały ujawnione dowody potwierdzające potrzebę sięgnięcia przy orzekaniu o karze łącznej do zasady pełnej absorpcji, która, jak już podniesiono powyżej, ma charakter absolutnie wyjątkowy.

Skazany notorycznie popełniał przestępstwa, a kolejne wyroki nie robiły na nim żadnego wrażenia (pierwszy pobyt skazanego w jednostce penitencjarnej odnotowano w 2015r.). Wobec skazanego doszło do wymierzania kar łącznych, a przy tym aktualnie kolejnej już – trzeciej – takiej kary; poprzednie kary łączne orzeczono w sprawach o sygnaturach II K 655/20 i II K 653/22, gdzie już na każdym poprzednim wymiarze kar łącznych skazany coś „zyskiwał”.

Obecnie wymierzona kara łączna w rozmiarze 4 lat i 6 miesięcy nie ma być nagrodą, ale podsumowaniem przestępczej działalności R. K.. Skazany i tak „zyskał” na wydaniu omawianego wyroku łącznego sześć miesięcy (o tyle krócej będzie odbywał karę łączną pozbawienia wolności, niż gdyby po kolei miał odbywać karę pozbawienia wolności jednostkowa i łączną). Brak podstaw do dalszego zmniejszenia wymiaru przedmiotowej kary łącznej.

Wniosek

- połączenie kar i orzeczenie kary łącznej w wymiarze 3 lat pozbawienia wolności;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

- szerzej w punkcie 3.1. powyżej;

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

- wyrok i zawarte w nim rozstrzygnięcia.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok był słuszny, a zarzuty apelacji bezzasadne.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Zwolniono skazanego od kosztów procesu z uwagi na jego ubóstwo i perspektywę odbywania kary pozbawienia wolności.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

skazany

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

orzeczenie o karze łącznej

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana