Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 798/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 8 października 2021 roku w sprawie II K 627/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

N. K. (1)

N. K. (1) przekazywał do biura (...) w B. faktury dotyczące produktów sprzedawanych pomiędzy spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. i V. U. z siedzibą w B.. Mógł przekazać do w/w biura, jako „zapłacone”, także te faktury, co do których twierdzi, iż zostały zapłacone gotówką „do ręki” W. W. przez niemiecką spółkę. W. W. nie weryfikował dokumentów przekazywanych przez oskarżonego do niemieckiego biura. W/w biuro uznawało za wiarygodne dokumenty, które przekazał mu oskarżony.

- uzup. wyjaśnienia oskarżonego N. K.- uzup. zeznania W. W.,

- uzup. zeznania W. W.,

415v, k.425v-426,

Środki pieniężne zgromadzone na koncie PayPal można podjąć wyłącznie po uprzednim przelaniu ich na inne konto bankowe - nie ma możliwości fizycznego pobrania ich bezpośrednio z konta prowadzonego na platformie PayPal.

Wynagrodzenie oskarżonego za „prowadzenie” spółki niemieckiej, było jedną z wielu pozycji, jaką płaciła spółka polska, przy czym faktury za powyższe oskarżony wystawiał sam, bo miał takie uprawnienia w polskiej spółce. Nigdy nie było zgody pokrzywdzonego W. W. na pokrywanie przez oskarżonego jego osobistych wydatków z pieniędzy spółki (...), wpływających na konto P.-P..

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

- uzupełniające wyjaśnienia oskarżonego,

- uzupełniające zeznania świadka W. W. (2);

Uzupełniające zeznania W. W. są spójne, logiczne, konsekwentne i korespondujące z materiałem dowodowym zebranym w sprawie w postaci dowodów wypłat z systemu PayPal bezpośrednio na konto oskarżonego N. K. (1), wyciągów bankowych z rachunku należącego do tego oskarżonego oraz z treścią e-maila z dnia 21 marca 2019r. (k.77). Nikt - także W. W. - nie weryfikował dokumentów (w szczególności faktur), jakie oskarżony przekazywał do niemieckiego biura podatkowego celem rozliczenia spółki (...). Przedstawiciel pokrzywdzonej spółki nie weryfikował ich, albowiem miał pełne zaufanie do oskarżonego. W konsekwencji powyższego, jeśli oskarżony przekazał do niemieckiego biura podatkowego sporne faktury - jako „zapłacone” gotówką do ręki W. W., to w taki sposób musiało je traktować biuro podatkowe.

Wynagrodzenie oskarżonego za „prowadzenie” spraw spółki niemieckiej, było jedną z wielu pozycji, jaką pokrywała spółka (...) Sp. z o. o. z/s w R.. Faktury za te czynności w imieniu polskiej spółki oskarżony wystawiał sobie sam, bo miał takie uprawnienia w polskiej spółce. Tu również zaważyła współpraca wspólników oparta na wzajemnym zaufaniu. Nigdy nie było zgody przedstawiciela pokrzywdzonego W. W. na pokrywanie przez oskarżonego jego osobistych wydatków z pieniędzy spółki (...) z/s w B., w szczególności zgromadzonych na koncie PayPal.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego N. K. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego są wiarygodne w zakresie przekazywania do biura (...) wszelakich dokumentów dotyczących niemieckiej spółki. Czynności te wykonywał sam oskarżony. W. W. nie weryfikował tego, jakie dokumenty (w szczególności faktury opatrzone informacją, iż są zapłacone gotówką spółce polskiej) przekazywał do w/w biura, albowiem wspólnicy darzyli się wzajemnym zaufaniem. W okresie wymienionym w akcie oskarżenia W. prowadził także inną spółkę, co sprawiało, że jego zainteresowanie przedmiotowym „biznesem” musiało być dzielone z innymi obowiązkami służbowymi. Dopiero niezadawalające wyniki finansowe spółki niemieckiej spowodowały, iż pokrzywdzony poprosił oskarżonego o przekazanie mu do zapoznania się wydruków z jej kont. Oskarżony miał uprawnienia m.inn. do wystawiania faktur dotyczących produktów sprzedawanych przez spółkę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. spółce (...) z siedzibą w B..

W zakresie sposobu korzystania z konta PayPal - wyjaśnienia oskarżonego są zbieżne z zeznaniami W. W., a ponadto z życiowym doświadczeniem i powszechna wiedzą. Niemożliwym jest wypłacenie bezpośrednio „do ręki:” jakichkolwiek pieniędzy z konta P.. By jakiekolwiek pieniądze fizycznie pozyskać, uprzednio należy przelać je z konta PayPal na jakiekolwiek inne konto bankowe.

Sąd odwoławczy za niewiarygodne uznał wyjaśnienia oskarżonego w zakresie nieprzyznania się do popełnienia zarzucanego czynu, w części dotyczącej przywłaszczenia pieniędzy spółki niemieckiej onych na koncie PayPal. Oskarżony pobrał z konta PayPal niemieckiej spółki - w okresie czasu od października 2018r. do 9 lutego 2019r. - pieniądze na kwotę 21.640 zł. Pobór taki, tj. ich fizyczne przeznaczanie na prywatne cele oskarżonego jest niekwestionowany. Dopiero na skutek niezadawalającej sytuacji finansowej spółki niemieckiej, W. W. poprosił oskarżonego o zapoznanie się z dokumentami, uzyskał je od oskarżonego i ujawnił wypłaty z konta PayPal dokonywane przez N. K. na jego prywatne cele. Dane dotyczące konta PayPal uzyskał w całości. To bezpośrednio po tym fakcie, w dacie 21 marca 2019r. miała miejsce rozmowa pomiędzy wspólnikami obu spółek (oskarżony i W. W.), co do wypłat z konta PayPal, w toku której m.inn. oskarżony przesłał do pokrzywdzonego m.inn. e-maila o treści, jak na k. 77 i nast. Sąd odwoławczy zważył, że jeśliby na datę przesłania w/w wiadomości, oskarżony nie zalegał wobec niemieckiej spółki, czy też posiadał uprzednią zgodę wspólnika na takie poczynania z pieniędzmi spółki zgromadzonymi na PayPal, czy też prawdziwie zamierzał rozliczyć się z nich w przyszłości, rozmowa przebiegałaby diametralnie odmiennie. Inaczej rzecz ujmując: gdyby w tej dacie oskarżony nie przywłaszczył sobie mienia spółki, co najmniej z konta PayPal (w ustalonej wysokości), przeznaczając je na cele prywatne, bo: zapłacił gotówką do ręki W. W. wszystkie sporne faktury opatrzone napisem „płatne gotówką” – to logika i życiowe doświadczenie wskazują, iż w dniu 21 marca 2019r. napisałby o tym do wspólnika, wtedy jeszcze dobrego kolegi, czy nawet przyjaciela. Tymczasem w rozmowie tej, co potwierdzają nie tylko słowa świadka W. W., ale także dokładna analiza przesyłanych wiadomości testowych, nie pojawia się choćby cień możliwości, co do przywłaszczenia tych pieniędzy niemieckiej spółki. W szczególności, w treści wiadomości przesłanych przez oskarżonego nie ma słowa: „ nie przywłaszczyłem”, czy choćby przeznaczyłem te pieniądze „na życie”, ale w ogólnym rozliczeniu „ nie jestem nic winien”, bądź inne o podobnej wymowie – bo przekazałem/przekażę pieniądze do ręki „na terenie Polski”.

Jak wynika z faktur, co do których oskarżony twierdzi, iż zapłacił je pieniędzmi „do ręki”, to dotyczą one dokumentów z dnia 4 grudnia 2018r., 17 października 2018r., 24 października 2018r., 4 września 2018r., 14 sierpnia 2018r. i 3 sierpnia 2018r., a więc wszystkie dotyczą faktur mających być wystawionymi – i jak twierdzi oskarżony zapłaconymi do ręki - dużo wcześniej, aniżeli w/w rozmowa wspólników opisanej powyżej. Tymczasem obszerne zeznania W. W. i korespondujące z nimi zapisy wiadomości tekstowych z k.77 i nast. jednoznacznie temu przeczą.

Jest to dodatkowy argument, obok braku matematycznego uzasadnienia dla wypłacania pieniędzy z bankomatów, ich gromadzenia i przewalutowywania przed potencjalnym wręczaniem „do ręki” na terenie Polski - dla uznania, iż co najmniej w kwestii pieniędzy wypłaconych z konta firmowego PayPal wyjaśnienia oskarżonego stanowią przyjętą linię obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej.

To o tych konkretnie pieniądzach rozmawiali wspólnicy, to o nich stanowią wiadomości tekstowe z k.77 i nast., to analizę przepływu pieniędzy z tego konkretnego konta niemieckiej spółki mógł całościowo przeprowadzić W. W., bo w tej części dokumenty zostały mu (oraz do akt) przedstawione. Z tego powodu, w zakresie pieniędzy wypłaconych z konta PayPal, zdaniem sądu odwoławczego istnieje pewność w zakresie ich przywłaszczenia przez N. K..

W ocenie sądu odwoławczego możliwość istnienia wzajemnych rozliczeń pomiędzy oskarżonym, i W. W., a dokładnie pomiędzy spółkami, które reprezentowali N. K. i W. W., w tym możliwość zapłaty gotówką za jakąś część faktur wystawionych przez spółkę (...) Sp. z o. o., nie niweczy wniosków wyciągniętych powyżej tj. w zakresie przywłaszczenia pieniędzy spółki zgromadzonych na koncie PayPal - jedynie powierzonych w ręce oskarżonego, z którymi postąpił jak właściciel.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1. zarzut obrazy przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia:

- art. 7 kpk w zw. z art. 410 kpk poprzez naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów polegające na wybiórczej, niekompleksowej ocenie dowodów w postaci wydruków: historii rachunku bankowego, transakcji z konta PayPal, potwierdzeń przelewów, korespondencji prowadzonej przez N. K. (1) z W. W. (2); faktur (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R., wystawionych na rzecz V. U. z siedzibą w B.; wezwań do zapłaty, depozycji W. W. (2), E. C., w konsekwencji prowadzącą do uniewinnienia oskarżonego od zarzucanego mu czynu;

2. zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść wyrok, a polegający na przyjęciu błędnego poglądu, iż N. K. (1) nie popełnił zarzucanego mu czynu, podczas gdy prawidłowe wartościowanie zarówno osobowych, jak i nieosobowych źródeł dowodowych – w szczególności wydruków: historii rachunku bankowego, transakcji z konta PayPal, potwierdzeń przelewów, korespondencji prowadzonej przez N. K. (1) z W. W. (2); faktur (...) Sp. z .o. z siedzibą w R., wystawionych na rzecz V. U. z siedzibą w B.; wezwań do zapłaty; depozycji W. W. (2), E. C. - dają podstawę do uznania, iż oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu;

3. zarzut obrazy przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia:

- art. 170 § 1 kpk poprzez oddalenie wniosku dowodowego prokuratora z dnia 7 września 2021 roku o uzyskanie w ramach międzynarodowej pomocy prawnej od niemieckich organów ścigania materiałów wskazanych w piśmie Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 7 września 2021 roku od biura (...), L. P. 11, (...) B., prowadzącego obsługę księgowo-rachunkową V. U. z siedzibą w B., bez wskazania podstawy prawnej; podczas gdy przywołany przepis zawiera enumeratywne wyliczenie okoliczności mogących stanowić podstawę oddalenia wniosku dowodowego, które w niniejszej sprawie nie wystąpiły;

4. zarzut obrazy przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia:

- art. 366 § 1 kpk w zw. z art. 167 kpk poprzez zaniechanie przeprowadzenia z urzędu dowodów z dokumentów księgowo-rachunkowych (znajdujących się na terenie Republiki Federalnej Niemiec – w biurze (...), L. P. 11, (...) B., prowadzącym obsługę księgowo – rachunkową V. U. z siedzibą w B.) oraz opinii biegłego z zakresu finansów i rachunkowości powołanego celem wypowiedzenia się w kwestii prawidłowości albo nieprawidłowości rozliczeń w firmie (...) z siedzibą w B. w sytuacji, gdy przewodniczący kieruje rozprawą i czuwa nad jej prawidłowym przebiegiem, bacząc, aby zostały wyjaśnione wszystkie istotne okoliczności sprawy;

5. zarzut obrazy przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia:

- art. 414 § 1 kpk poprzez wydanie wyroku uniewinniającego wobec braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia przez oskarżonego zarzucanego mu przestępstwa przywłaszczenia powierzonego mienia.

☐ zasadne

☒ częściowo zasadny(co do zarzutów 1-5)

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja oskarżyciela publicznego, co do zasady, zasługuje na uwzględnienie. Sąd Okręgowy podzielił bowiem zawarte w tym środku odwoławczym zarzuty dotyczące obrazy art. 7 kpk, art. 410 kpk i zarzut błędnych ustaleń faktycznych oraz wywody przytoczone na ich poparcie.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że w sprawie zachodzą niedające się usunąć wątpliwości, które rozstrzygnął na korzyść oskarżonego zgodnie z treścią art. 5 § 2 kpk, co dodatkowo wywiódł z treści art. 396a § 4 kpk, podczas gdy rację ma apelujący twierdząc, że prawidłowa i kompleksowa ocena całości zgromadzonych dowodów - z uwzględnieniem zasad logicznego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego wskazuje, że oskarżony N. K. (1), działając umyślnie, z góry powziętym zamiarem, w warunkach czynu ciągłego, przywłaszczył sobie część środków pieniężnych wymienionych z zarzucie zawartym w akcie oskarżenia - należące do spółki (...) z siedzibą w B. – co najmniej zgromadzone na koncie PayPal, czym wyczerpał dyspozycję art. 284 § 2 kk.

Z akt sprawy wynika, że oskarżony N. K. (1) i świadek W. W. (2) byli wspólnikami i zajmowali się m.in. internetową sprzedażą okien, elewacji, okien dachowych, schodów, balustrad, zarówno w Polsce jak i w Niemczech. Prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą realizowali poprzez spółki: V. U. z siedzibą w B. (zwana dalej „spółką niemiecką”) oraz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. (zwanej dalej „spółka polską”), w których obydwaj mężczyźni byli wspólnikami. Początkowo współpraca pomiędzy mężczyznami układała się pomyślnie. Mężczyźni mieli do siebie pełne zaufanie i to na nim oparto prowadzone przedsięwzięcie. N. K. (1) zajmował się sprawami spółki (...) z siedzibą w B., a sprawami spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. zajmował się zarówno W. W. (2), jak i oskarżony (mając uprawnienia m.inn. do wystawiania w imieniu polskiej spółki faktur).

W. W. (2) początkowo nie miał dostępu do konta spółki (...) z siedzibą w B. na platformie internetowej PayPal. Dopiero na początku lutego 2019 r., mając wątpliwości, co do przyczyn braku należytych dochodów niemieckiej spółki, poprosił N. K. (1) o dostęp do tego konta i po jego uzyskaniu zorientował się, że od końca października 2018 roku N. K. (1) wielokrotnie, bez wiedzy i aprobaty wspólnika, przelewał różne kwoty pieniężne z w/w konta na platformie internetowej PayPal na swój prywatny rachunek bankowy, zamiast na rachunek bankowy spółki. Łącznie wypłacił na swój rachunek 21.640 zł. Kwota ta nie została przeznaczona na poczet działalności spółki (...) z siedzibą w B.. Kiedy W. W. (2) poprosił wspólnika o wyjaśnienie tej sytuacji, oskarżony N. K. (1) przeprosił go i wytłumaczył, że środki znajdujące się na koncie PayPal przelewał na swój rachunek bankowy, ponieważ jest w złej sytuacji finansowej i brakuje mu pieniędzy „na życie”. Depozycje świadka W. W. bardzo jednoznacznie potwierdza wydruk rozmowy przeprowadzonej pomiędzy w/w mężczyznami e-mailowo. Oskarżony nie tłumaczył się wówczas, że z niczym wobec spółki nie zalega, bo rozliczył się wręczając pieniądze do ręki W. W., nie sygnalizował nawet, że w ten sposób zamierzał się, czy zamierza się rozliczyć w przyszłości. Wręcz przeciwnie - swoje zachowanie sam nazwał „oszustem” wspólnika. Zdaniem Sądu odwoławczego takie zachowanie oskarżonego N. K. (1) należało uznać za bezprawne włączenie do swojego majątku środków firmy (...) z siedzibą w B., co najmniej pochodzących z konta PayPal – bo tych konkretnie pieniędzy (i tylko tych) dotyczyła rozmowa wspólników ujawniona w e-mailach.

N. K. (1), bez wiedzy i zgody wspólnika wypłacał tak środki pieniężne zgromadzone na należącym do spółki (...) z siedzibą w B. rachunku bankowym o numerze (...), jak i na koncie PayPal. W ocenie Sądu odwoławczego daty, liczba, wysokość oraz miejsce poszczególnych transakcji gotówkowych wynikających z historii tego rachunku bankowego, w aspekcie zasad logiki oraz doświadczenia życiowego, świadczą o tym, że środki te były przeznaczane także na prywatne potrzeby oskarżonego N. K. (1) – co w/w potwierdził w e-mailu z k.77.

Natomiast wobec przedstawienia w późniejszej dacie faktur, jakie oskarżony miał zapłacić pieniędzmi do ręki W. W. oraz ostrego sporu na tle cywilnym, jaki pojawił się pomiędzy wspólnikami - faktycznie istnieją nie dające się usunąć wątpliwości w zakresie tego, jaką ewentualną sumę oskarżony przekazał /mogł przekazać wspólnikowi w taki sposób - ma to jednak znaczenie dla ewentualnych rozliczeń pomiędzy stronami na gruncie prawa cywilnego.

Co najmniej od marca 2019r. (data ujawnienia wypłat i przeprowadzonej rozmowy) wspólnicy utracili do siebie zaufanie i byli nastawieni wrogo. To nakazuje depozycje pokrzywdzonego oceniać ze szczególną ostrożnością, po ich weryfikacji o inne źródła dowodowe. Zdaniem sądu odwoławczego wątpliwości istniejące w sprawie dotyczą jedynie tego, jak kształtują się ostateczne wzajemne rozliczenia pomiędzy wspólnikami oraz na co konkretnie oskarżony wydawał pieniądze pobierane z konta bankowego firmy. Nawet jednak - jeśliby wszystkie sporne faktury zostały zapłacone gotówką - jak twierdzi oskarżony - to nie przekreślałoby to przywłaszczenia mienia zgromadzonego na koncie PayPal, o czym mowa powyżej oraz w punkcie 2.2.2.

Wyjaśnienia oskarżonego N. K. (1), wbrew twierdzeniom Sądu pierwszej instancji, są niewiarygodne w zakresie mienia zgromadzonego na koncie PayPal i stanowią jedynie przyjętą przez niego linię obrony obliczoną na próbę uniknięcia odpowiedzialności karnej za zarzucany mu czyn.

Całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie nie pozostawia złudzeń, że oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa przywłaszczenia mienia w tym zakresie. Pobieranie przez oskarżonego środków z majątku spółki nie budziło wątpliwości. Brak wiarygodnych dowodów, że z pobieranych środków oskarżony opłacał jedynie zobowiązania spółki (...) z siedzibą w B., a na tym przecież opierał on swoją linię obrony. W ocenie Sądu odwoławczego sprzecznym z logiką i doświadczeniem życiowym jest przyjęcie za wiarygodne, że doświadczony przedsiębiorca dokonuje szeregu mniejszych wypłat celem opłacenia oznaczonego, co do wysokości zobowiązania na długo przed wystawieniem faktury. Sąd miał przy tym na uwadze, że z wiarygodnego materiału dowodowego wynika, iż płatności za towar pomiędzy spółkami (...) z siedzibą w B. a (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. nie były wypłacane na podstawie wcześniejszej faktury tylko wolnym przelewem na kwotę, którą spółka (...) dysponowała, np. w sierpniu została wystawiona faktura na kwotę wynikającą ze sprzedaży w lipcu. Jednakże, ze złożonych do akt sprawy wezwań do zapłaty (k. 259) kierowanych przez Spółkę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. do V. U. z siedzibą w B., datowanych na dzień 17.05.2019r. oraz z zeznań W. W. (2) wynika, że trzy z czterech faktur, tj. o numerach:4/10/2018, 6/10/2018, 2/12/2018, nie zostały do tego dnia zapłacone.

W aspekcie powyższego, wyjaśnienia oskarżonego co do konta PayPal nie znajdują oparcia w aktach sprawy. Z zeznań świadka W. W. (2) wynika, że E. C. wielokrotnie zwracała wspólnikom uwagę na formę określenia zapłaty: „płatność: gotówką” wskazaną w fakturach, jednak okoliczność ta była przez nich pomijana. Jak bowiem wyżej wskazano, oznaczona w treści faktur forma płatności odbiegała bowiem od rzeczywistości zarówno w zakresie kwot uiszczanych przez spółkę (...) z siedzibą w B. na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R., jak i formy płatności. Na uwagę zasługuje także podnoszona przez świadka W. W. (2) okoliczność, że wypłata gotówki z konta PayPal jedynie po to, aby dokonać płatności gotówkowej „do ręki” W. W. byłaby w realiach przedmiotowych spółek ekonomicznie nieopłacalna, bowiem na przewalutowanie wypłaty w bankomacie kurs jest znacznie niższy, aniżeli przyjęty podczas przelewu na rachunek walutowy.

Treści e-maili, których wydruk znajduje na k.77 i nast. w połączeniu z zeznaniami W. W., stanowią natomiast niezbity dowód tego, co stało się z pieniędzmi niemieckiej spółki zgromadzonymi pierwotnie na koncie PayPal.

Rozmowa wspólników, potwierdzona tekstowymi wiadomościami, została przeprowadzona tuż po tym, kiedy W. W. – po dostarczeniu mu wszystkich wydruków z tego konkretnego konta (a nie innych dokumentów spółki) – zażądał od oskarżonego wyjaśnień. O rzeczywistej intencji oskarżonego, co najmniej do tej kwoty, świadczy dobitnie treść rozmów oraz korespondencji, w których oskarżony sam przyznawał, że przelewał na swoje konto środki należące do V. U. z siedzibą w B., bądź też wypłacał pieniądze z konta tej spółki i przeznaczał je na prywatne potrzeby, bo był w niedostatku. W wiadomości z dnia 21 marca 2019 roku kierowanej przez oskarżonego do wspólnika napisał on: „ Oczywiście zdaje sobie z tego sprawę. Nie powinienem wyciągać tych pieniędzy z firmy i (...) oszukiwać.” (k. 77 i n. akt sprawy). Ze wskazanych dowodów wynika, że w okresie objętym aktem oskarżenia N. K. (1) znajdował się w złej sytuacji finansowej i potrzebował pieniędzy na utrzymanie swoje i rodziny. Skłoniło go to do przywłaszczenia środków należących do prowadzonej przez niego spółki, wbrew wiadomej mu woli wspólnika. Tak bowiem należy, w ocenie Sądu odwoławczego, rozumień owo „oszustwo”, o którym mowa w kierowanej przez N. K. (1) do W. W. (2) wiadomości. Przedstawiciel pokrzywdzonego przeprowadzał rozmowę mając na uwadze wszystkie ujawnione wypłaty z konta PayPal. Tego mienia – i tylko tego – dotyczyła rozmowa wspólników z marca 2019r. Po tej dacie, pozostając już we wrogości, wspólnicy nie przedstawiali już sobie wzajemnie wszystkich finansowych dokumentów każdej ze spółek, a oceny ich wzajemnych rozliczeń należy dokonywać przez pryzmat powstałego sporu.

W ocenie Sądu odwoławczego, Sąd pierwszej instancji dokonał błędnej oceny wiarygodności zeznań świadka W. W. (2) (omyłkowo oznaczonego w treści uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji jako W. W. (4)) uznając zeznania tego świadka za niewiarygodne, co do mienia spółki zgromadzonego na koncie P..

Zeznaniom tego świadka nie sposób odmówić wiarygodności w części dotyczącej w/w mienia, były one bowiem od początku spójne, logiczne i konsekwentne, a co istotne, niezmienne podczas całego postępowania oraz poparte dowodami z zeznań świadka E. C. oraz dokumentów w postaci m.in.: wydruków wiadomości e-mail, wydruków przelewów z platformy PayPal na prywatne konto N. K. (1). Świadek ten w sposób spontaniczny i szczery przedstawił ciąg zdarzeń mających miejsce od zawiązania współpracy z oskarżonym do „wykrycia” przez niego bezprawnego przywłaszczania środków spółki (...) z siedzibą w B. na koncie PayPal przez oskarżonego. Depozycje W. W. (2) wskazują także na motywy działania oskarżonego, powodowanego swoją złą sytuacją materialną, na którą oskarżony wielokrotnie wskazywał podczas rozmów ze wspólnikiem. W. W. (2) przelewał na swój rachunek pieniądze spółki (...) z siedzibą w B., a W. W. (2) od początku był przeciwny takiemu zachowaniu wspólnika. Wbrew twierdzeniom zawartym w uzasadnieniu wyroku Sądu pierwszej instancji, zeznania tego świadka w zakresie rozliczeń mienia zgromadzonego na koncie PayPal w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. nie były chwiejne. Świadek ten w sposób kompetentny i rzeczowy przedstawił zasady współdziałania w/w spółki z jej niemieckim odpowiednikiem – V. U. z siedzibą w B., a jego depozycje potwierdzają załączone do akt wiadomości tekstowe.

Dokonując prawidłowej oceny dowodów, Sąd pierwszej instancji winien zważyć, że z realizacją znamienia przywłaszczenia, charakteryzującego płaszczyznę strony podmiotowej przestępstwa przewidzianego w art. 284 § 1 kk, mamy miejsce w sytuacji, kiedy oprócz stwierdzenia obiektywnego rozporządzenia przez sprawcę cudzą rzeczą można wykazać jego szczególny zamiar, określony jako animus rem sibi habendi. "(...) Do istoty przywłaszczenia (...) należy osiągnięcie celu w postaci uczynienia z cudzej rzeczy swojej własności. W zakresie traktowania cudzej rzeczy jak własnej - przez jej zatrzymanie lub rozporządzenie rzeczą - mieści się zatem zarówno wola włączenia w ten sposób owej rzeczy do majątku sprawcy, jak i jednoczesny zamiar definitywnego pozbawienia osoby uprawnionej własności, w zamiarze tym nie mieści się więc jedynie tymczasowe uniemożliwienie dysponowania rzeczą przez właściciela" (por. wyrok SN z dnia 6 maja 2004 r., V KK 316/03.

W aspekcie powyższego należało zważyć, że rzeczywistą intencją i wolą oskarżonego było bezprawne włączenie środków pieniężnych należących do V. U. z siedzibą w B. - co najmniej zgromadzonych na koncie PayPal, do swojego majątku i postąpienie z nimi tak, jak z własnymi pieniędzmi.

Niezasadny okazał się natomiast podniesiony przez apelującego zarzut naruszenia przez Sąd I instancji art. 167 kpk.

W toku prowadzonego postępowania, w oparciu o treść art. 396a § 1 kpk sąd zobowiązał prokuratora do przedstawienia dowodów w postaci m.in. dokumentacji księgowej dotyczącej V. U. z siedzibą w B., a następnie, wobec niezrealizowania tego zobowiązania przez prokuratora i wystąpienia z wnioskiem dowodowym do Sądu o przeprowadzenie tego dowodu z urzędu, sąd oddalił ten wniosek dowodowy bez wskazania podstawy prawnej swojej decyzji. Ponadto, w oparciu o treść art. 396a § 4 kpk, wątpliwości wynikające z przeprowadzenia tych dowodów rozstrzygnął na korzyść oskarżonego.

W ocenie Sądu odwoławczego, art. 167 kpk musi być ujmowany jako statuujący uprawnienie do przeprowadzenia przez organy procesowe dowodu, jednak patrząc na ten przepis z perspektywy zasady prawdy materialnej (art. 2 § 2 kpk), należy stwierdzić, iż organ procesowy jest zobowiązany do przeprowadzenia dowodu, gdy może mieć on znaczenie dla realizacji tej zasady. Zaniechanie przeprowadzenia dowodu może nastąpić jedynie wyjątkowo, gdyż – w szczególności w sprawach zawiłych – każdy dowód może się przyczynić do realizacji zasady prawdy materialnej, a jego nieprzeprowadzenie może mieć wpływ na treść orzeczenia (por. wyrok SN z 3.01.1975 r., I KR 158/74, OSNKW 1975/5, poz. 57). W niniejszej sprawie sąd pierwszej instancji postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 7 czerwca 2021 roku przesądził o konieczności dopuszczenia dowodu z dokumentacji księgowej V. U. z siedzibą w B. i z tego względu trudno zrozumieć dlaczego na późniejszym etapie postępowania zrezygnował z przeprowadzenia tego dowodu.

W ocenie jednak sądu odwoławczego, sąd I instancji błędnie założył, że niemieckie biuro podatkowe będzie dysponowało prawdziwymi dokumentami fiskalnymi niemieckiej spółki, w szczególności, że ktokolwiek weryfikował, jakie faktury oskarżony przekazywał do niemieckiego biura. Tymczasem, jak wyjaśnił oskarżony, a co potwierdził W. W., N. K. (1), mógł on przekazać do biura rachunkowego sporne faktury, opisane jako zapłacone gotówką. Z racji swojego udziału w spółce polskiej, sam także wystawiał tu faktury. Reasumując: dokumenty fiskalne z niemieckiego biura potwierdzałyby co najwyżej, że istnieją w dokumentacji faktury – tożsame z załączonymi do akt sprawy – potwierdzające, że spółka niemiecka zapłaciła „gotówką” spółce polskiej za jakąś fakturę (a dokładnie kwotę wynikającą z takiej faktury), a nie to, czy rzeczywiście nastąpiło przekazanie pieniędzy „z ręki do ręki” pomiędzy wspólnikami.

Mając zaś na uwadze treść art. 396a § 4 kpk Sąd odwoławczy zważył, że przepis ten nie może być wykładany odmiennie od zasady in dubio pro reo wyrażonej w art. 5 § 2 kpk. Dlatego też, art. 396a § 4 kpk także należy odczytać w kontekście art. 2 § 2 kpk. Brak powiązania z zasadą prawdy materialnej prowadziłby do stwierdzenia, że na korzyść oskarżonego należałoby rozstrzygnąć wątpliwości, których prokurator nie rozwiał z uwagi na nieprzedstawienie dowodów pomimo wezwania sądu, choć ich poszukiwania mogą zostać podjęte przez sąd z urzędu. Oznacza to, że Sąd I instancji nie może od razu rozstrzygać wątpliwości na korzyść oskarżonego bez podjęcia z urzędu czynności zmierzających do ich wyjaśnienia, tak jak miało to miejsce w niniejszej sprawie. Wynika z tego wniosek, że zastosowanie komentowanego przepisu może dotyczyć jedynie wątpliwości niedających się usunąć na podstawie wszystkich dowodów, a nie tylko tych, których przedstawienie sąd nakazał oskarżycielowi publicznemu, ale dopiero wówczas, gdy sąd z urzędu nie będzie mógł uzyskać lub przeprowadzić dowodów, których poszukiwanie zlecił prokuratorowi (por. R. Olszewski, Ujawnianie przez sąd..., s. 284–285; K. Kurowski, Usunięcie istotnych braków..., s. 125–127).

Wobec ustalenia, iż dokumentacja finansowa niemieckiej spółki może być dowodem jedynie na dostarczenie do biura ewentualnych fikcyjnych faktur (co uzupełniająco wyjaśnił oskarżony, a czemu nie zaprzeczył. W. W.) – znaczenie tego dowodu dla bytu zarzucanego przestępstwa jest drugorzędne.

Nie zasługiwała zatem na podtrzymanie argumentacja Sądu I instancji, że przeprowadzone w sprawie dowody nie wskazują na zamiar oskarżonego przywłaszczenia kwot z konta PayPal, wskazanych w akcie oskarżenia, z uwagi na niedające się usunąć wątpliwości. Takowe wątpliwości nie dotyczą kwot, będących przedmiotem korespondencji pomiędzy wspólnikami z dnia 21 marca 2019r.

Sąd I instancji błędnie ustalił, iż fakt możliwości dokonywania płatności gotówkowych pomiędzy spółkami (...) z siedzibą w B. a (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R., z rąk N. K. (1) do rąk W. W. (2) stanowi niedającą się usunąć wątpliwość, którą należy poczytać na korzyść oskarżonego i uniewinnić go od popełnienia całości zarzucanego mu czynu.

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności zaskarżony wyrok uniewinniający nie mógł się ostać. Wobec obowiązującej zasady ne peius (art. 454 § 1 kpk) Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok wobec oskarżonego N. K. (1) i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Radomsku.

Wniosek

- o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Przeprowadzona kontrola odwoławcza wykazała uchybienia procesowe oraz nieprawidłowości, które rzutowały na treść zapadłego wyroku. Sąd Rejonowy wyprowadził błędne wnioski z całokształtu okoliczności ujawnionych podczas przewodu sądowego. Dlatego też zarzuty apelującego oskarżyciela publicznego sformułowane w tym zakresie i kwestionujące procedurę dochodzenia do ustaleń faktycznych poczynionych przez sąd rejonowy, jak i same ustalenia – co do mienia zgromadzonego na koncie PayPal, nie mogły zostać uznane za trafne.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

Uznanie przez sąd odwoławczy w składzie rozpoznającym przedmiotową apelację, iż zachodzi konieczność wydania wyroku skazującego N. K. (1), obejmującego przywłaszczenie mienia z konta PalyPal niemieckiej spółki, uzasadniało uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego jej rozpoznania Sądowi Rejonowemu.

☒ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

- wskazano w punkcie 2.2.2. oraz 3.1.,

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Ponownie rozpoznając sprawę Sąd I instancji przeprowadzi postępowanie dowodowe z uwzględnieniem rozważań zawartych w treści uzasadnienia Sądu odwoławczego, a następnie w ramach swojej niezawisłości rozważy przyjęcie sprawstwa i winy oskarżonego w niniejszej sprawie, dotyczącej mienia (...) spółki (...) zgromadzonych na koncie PayPal. Ponadto, należy przeanalizować dokładne miejsca popełnienia czynu, a w przypadku miejsca jego popełnienia poza granicami kraju, rozważyć zastosowanie art. 112 pkt 5 kk.

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 8 października 2021r. w sprawie II K 627/20

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana