Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV ka 878/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 28 sierpnia 2019r. sygn. II K 1120/18

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.{*p2_1_2_v1*}.{*p2_1_2_vi1_1*}.

{*p2_1_2_v1*}.{*p2_1_2_vs1_2*}.{* (...)=”, ”*}

{*p2_1_2_v1*}.{*p2_1_2_v1_3*}

{*p2_1_2_v1*}.{*p2_1_2_v1_4*}.{*p2_1_2_v1_4_1*}

{*p2_1_2_v1*}.{*p2_1_2_v1_4*}.{*p2_1_2_v1_4_2*}

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

notatka urzędowa

Ustalono, iż wobec żadnego ze świadków zeznających w przedmiotowej sprawie (i w związku z takimi zeznaniami) nie toczy się żadne postepowanie przygotowawcze (w szczególności o czyn z art. 233 § 1 k.k.), a zarządzenie sędziego SR w Radomsku o skierowaniu części protokołu rozprawy i przekazaniu określonych dokumentów do prokuratury celem rozważenia możliwości składania fałszywych zeznań przez J. K., S. K. i G. K. (na okoliczność wydanego zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym) z k.240 nie zostało wykonane.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obraza przepisów postepowania tj. art. 7 k.p.k. polegająca na:

a. niewłaściwej ocenie dowodu z ogłoszenia o sprzedaży pojazdu V. (...),

b. niewłaściwej ocenie wyjaśnień oskarżonego,

c. niewłaściwej ocenie zeznań pokrzywdzonego J. K.,

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

a.

Jako zasady częściowo uznano zarzut związany z obrazą art. 7 k.p.k. w kontekście oceny dokumentu, jakim było ogłoszenie z dnia 03.06.2017r. nr (...) (a dokładnie jego wygląd), dotyczące pojazdu V. zamieszczone przez oskarżonego, a opatrzone informacją o przebiegu silnika pojazdu równym 135.000 km. Otóż sąd odwoławczy zważył, iż przekonująco brzmią tu depozycje oskarżonego, iż na jednym i tym samym ogłoszeniu na (...) umieszczał jednak różne pojazdy tej samej marki. Do takich wniosków prowadzi dokładna analiza wyglądu ogłoszenia zawartego na k. 21- 28. Na załączonych do ogłoszenia zdjęciach widać, iż pomimo niezmienionej nazwy oferowanego do sprzedaży pojazdu tj. dalej figuruje tu nazwa: V. (...) rocznik 2012 (...) choć już jako: (...), a nie (...) to oferta zawiera zdjęcia pojazdu V. (...) oferowanego do sprzedaży za 11.000 zł. Stąd wielkość przebiegu silnika tego akurat pojazdu określona na 135.000 km może być jak najbardziej poprawna. Przekonująco brzmią tu wyjaśnienia M. T., iż czynił tak, dla oszczędności, jednocześnie jednak nieprzekonująco brzmią jego depozycje, iż zmiany w przedmiotowym ogłoszeniu na Golfa dokonał dopiero po tym, jak znalazł kupca na przedmiotowego V. (...) - o czym poniżej przy ocenie zarzutu związanego z niewłaściwą oceną jego wyjaśnień.

Widok zdjęć pojazdu oferowanego do sprzedaż jako (...) z przebiegiem 135.000 za cene 11.000 zł. nie budzi wątpliwości - na zdjęciach jest widoczne małe autko zupełnie innej klasy (zdjęcia z k.21 i k.26, przy czym na ostatniej karcie widać jedynie fragment koła i kostkę betonową, ale porównanie tego zdjęcia i otoczenia pojazdu prowadzi do wniosku, iż jest to powtórzony niepełny wydruk zdjęć jak na k.21). Pomimo jednak przyznania, iż ocena zdjęcia zamieszczonego w dniu 3 czerwca 2017r. dokonana przez sąd rejonowy nie była do końca poprawna tj. nie uwzględniała tego, co dokładnie było widać na dołączonych zdjęciach pojazdu, a jedynie dotyczyła zapisów co do parametrów pojazdu - powyższe pozostawało bez wpływu na ostateczną treść zapadłego w sprawie wyroku. Ponadto, co jest istotne, fakt ponownego wykorzystania tego samego ogłoszenia dotyczącego sprzedaży V. (...), po dacie sprzedaży V. (...) prawidłowo ustalił Sąd Rejonowy.

b., c.

Wbrew stanowisku apelanta ocena wyjaśnień złożonych przez oskarżonego była poprawna, dostatecznie uwzględniała wszystkie okoliczności sprawy, a ustalenia w zakresie możliwości umieszczenia nowej oferty sprzedaży na "starym" ogłoszeniu nie wpływają na ostateczną ocenę zachowania M. T.. Nie jest bowiem tak, jak stara się wykazać skarżący, iż możliwość skorzystania przez oskarżonego ze starego ogłoszenia na (...) (wskazującego na "starą" nazwę T. i przebieg 135.000 zł., a jednocześnie oferującego "nowe" auto do sprzedania za 11.000 zł.) jednocześnie tłumaczy zachowanie M. T. (1), a co istotne potwierdza, iż nie wprowadził on nikogo w błąd, w szczególności J. K. co do przebiegu proponowanego mu do sprzedaży pojazdu. Wbrew stanowisku obrońcy sąd odwoławczy zważył, iż wyjaśnieniom oskarżonego słusznie odmówiono wiary w zakresie tego, jaka była jego świadomość, co do rzeczywistego przebiegu pojazdu sprzedanego J. K. (2) tj. że oskarżony wprowadził w tym zakresie w błąd swojego kontrahenta, a co miało wpływ na niekorzystne rozporządzenie mieniem przez J. K. (2). Gdyby pokrzywdzony nie został wprowadzony w błąd, co do tej ważnej okoliczności umowy kupna-sprzedaży tj. faktycznej jakości sprzedawanego towaru (manipulacja w stan jego licznika jest równoznaczna z tym, iż w pojeździe dokonywano nielegalnych ingerencji, co znacząco obniża wartość takiego przedmiotu, także z tego powodu, iż potencjalny kupiec może domniemywać nielegalne ingerencje w inne części pojazdu), to nie kupiłby go za umówioną cenę, albo do transakcji by nie doszło. Przekonująco brzmią tu wywody dotyczące oceny zeznań J. K.: pokrzywdzony był zainteresowany zakupem pojazdu rodzinnego T., a nie jakiegokolwiek innego V.-gena. Poszukiwał auta dla siebie, a nie w celach dalszej odsprzedaży. Znalazł taki pojazd za kwotę 41.900 zł., a nie za 11.000 zł. Kwota 11.000 zł. - co jest znane z życiowego doświadczenia, oczekiwana za pojazd V. (...) w roczniku 2012 oznaczałaby, iż chodzi o samochód bardzo mocno uszkodzony. Cena, za jaką pokrzywdzony faktycznie zakupił T. była przy tym niższa aniżeli widniejąca na ofercie tj. 41.500, ale nieznacznie. Poza zeznaniami J. K. (2) wysokość faktycznie uiszczonej prze niego kwoty wnika z analizy dokumentu potwierdzającego dokonany przez pokrzywdzonego przelew z dopiskiem, iż wpłacono już zadatek zgodnie z ustaleniami (k.7). Słusznie także sąd rejonowy zauważył, że cena faktycznie uiszczona przez pokrzywdzonego była wyższa, aniżeli ujawniona na dokumencie Faktura Nr (...) i przekonująco brzmią tu zeznania pokrzywdzonego, iż na fakturze jest mniej, bo oskarżony chciał zapłacić mniejszy podatek. Słusznie powyższe potraktowano na niekorzyść dla oskarżonego przy ocenie wiarygodności jego wyjaśnień, gdyż wbrew sumie uzyskanej przelewem, twierdził, iż cena na fakturze jest prawdziwa, bo została pomniejszona o koszty naprawy pojazdu. W sprawie najistotniejszym jest jednak to, jaki był stan licznika pojazdu T. w chwili jego sprzedaży. Widok tego, co wskazywał licznik pojazdu T. w chwili zakupu tj. przebieg liczący 135.000 km, poza zeznaniami pokrzywdzonego potwierdzają także inne dowody o charakterze osobowym i nieosobowym. Depozycje pokrzywdzonego potwierdza jego znajomy - uczestnik "oglądania" pojazdu G. B. (1), ale też diagnosta G. K. (2) oraz zapis zawarty w dokumencie zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu. Przekonująco brzmią tu słowa pokrzywdzonego, iż w chwili zakupu nie miał podejrzeń, co do ujawnionego przebiegu pojazdu na 135.000, bo przecież kupował go od firmy pośredniczącej w tego rodzaju transakcjach, a więc muszącej dbać o imię firmy i ocenę klientów. Dopiero po dłuższym czasie i niejako "przy okazji" pokrzywdzony w salonie (...)-gena powziął informację o "przekręceniu" licznika w zakupionym pojeździe. Nie dziwi złość i frustracja z tego powodu po stronie kupującego. Okazało się , iż pojazd miał stan licznika wynoszący 179.465 km już w dacie 3 sierpnia 2016r., a więc blisko rok wcześniej, aniżeli data jego zakupu. Co więcej, sprowadzono go zza granicy (Francja), co oznacza, iż przez ów rok pojazd nie stał na kołach, tylko był użytkowany. To natomiast logicznie prowadzi do wniosku, iż rzeczywisty przebieg licznika pojazdu musi być jeszcze większy, a przebieg ten ma wpływ na stan pojazdu i jego realną wartość. Jednocześnie, choć sąd rejonowy powziął wątpliwość, co do prawdziwości zapisu zawartego w zaświadczeniu diagnosty odnośnie daty jego wystawienia, to nie miał już wątpliwości w zakresie tego, czy wiarygodnym są depozycje pokrzywdzonego i w/w świadków, co do wartości 135.000 km jako przebiegu pojazdu w chwili sprzedaży. Przekonująco brzmią w szczególności wnioski sądu meriti o szczególnym znaczeniu dla świadka G. B. "jakości" składanych przezeń zeznań. Świadek jest policjantem. Wobec więc takiej osoby skutki samego narażania się na zarzut składania nieprawdziwych zeznań są nieporównywalnie większe.

Nie sposób jest także uznać, iż wskazanie przez pokrzywdzonego kwoty 8.000 zł. jako różnicy, co do wartości zakupionego pojazdu z rzeczywistym jego przebiegiem, odbiera walor wiarygodności jego zeznaniom. świadek opierał swoje dane na porównywaniu cen na dostępnych powszechnie ogłoszeniach, a czynił to właśnie w związku z zamiarem zakupu pojazdu dla rodziny. Sam nie jest natomiast biegłym w tej dziedzinie. Kwota może siłą rzeczy zostać nieco zawyżona (wskazanie górnych granic możliwej różnicy ceny) przez osobę, która czuje się pokrzywdzonym w sprawie, poprzez zatajenie faktu nielegalnej ingerencji w kupowany pojazd.

Oskarżony podał, iż wykorzystał stare ogłoszenie na (...) założone i zapłacone jako dla sprzedaży pojazdu T., by zaoszczędzić koszty nowego ogłoszenia. Powyższe jawi się jako przekonujące, choć nie do końca czytelne dla potencjalnych klientów (wyszukiwania są przecież przez nich prowadzone głównie poprzez zawężenie poszukiwań do wskazania określonej marki i modelu pojazdu , a więc po nazwie, a nie po widoku zdjęć akurat niepasujących do danych z ogłoszenia).W sprawie istotnym jest natomiast to, że ogłoszenie o przedmiotowym T. z przebiegiem 179.000 km pojawiło sia na (...) umieszczonym przez M. T. jeszcze w kwietniu 2017r. kiedy samochód był poza granicami kraju (zdjęcia ogłoszenia k.10-20). Nie przekonują tu wyjaśnienia oskarżonego, że akurat wówczas wpisał wielkość przebiegu oferowanego do sprzedaży auta na 179.000 km, bo omyłkowo tak zrozumiał swojego francuskiego kontrahenta. Przebieg silnika to jedna z głównych cech pojazdu decydujących o jego wartości, niewątpliwie z kategorii najważniejszych tak dla sprzedającego, jak i kupującego. Oskarżony przyznawał, iż działalność pośrednictwa sprzedaży aut prowadzi jako pełnomocnik w firmie żony od wielu lat. Nakładając na powyższe późniejsze zmiany, co do owego przebiegu przy wciąż niezmienionym opisie auta, a jeszcze przed znalezieniem na niego kupca, przebieg rozmowy z pokrzywdzonym, zeznania pokrzywdzonego oraz dwóch innych osób, nie budzi wątpliwości, iż oskarżony oferując przedmiotowy pojazd ze stanem licznika 135.000 km miał świadomość nielegalnej ingerencji w rejestr przebiegu pojazdu, a zatajając go przez J. K. (2) dopuścił się nań oszustwa. Oskarżony wyjaśnił, iż zmienił ofertę sprzedaży z oszczędności dopiero po sprzedaży T.. Tymczasem pokrzywdzony z kolegą oglądali pojazd po raz pierwszy w dniu 10 czerwca 2017r., dopiero 12 czerwca 2017r. podpisali umowę, a jeszcze w dniu 8 czerwca 2017r. T. był poza granicami Polski. Umieszczenie więc w dniu 3 czerwca 2017r. na ogłoszeniu T. zdjęć Golfa, wcale nie nastąpiło po sprzedaży T. i przeczy wyjaśnieniom M. T.. Analiza zapisów, a dokładniej zmiany jednym i tej samym ogłoszeniu prowadzi do wniosku, iż dokonywano w niej kilku zmian i była tam również oferta sprzedaży pojazdu marki V. (...) (a nie Golf) oferowanego za 41.500 złotych z przebiegiem 135.000 km (k.29).Słusznie nie przekonują wyjaśnienia oskarżonego, gdy twierdzi, iż w czerwcu wystawiał T. za 41.500 z przebiegiem 179.000 km, skoro wydruk oferty widocznej na datę 3 czerwca 2017r. wskazuje na inny przebieg przy tek marce i modelu samochodu. Przekonująco odniesiono depozycje oskarżonego, co do zapisów w Książce Pojazdu, którą dostarczył do sądu (w owej książce jedyny zapis dotyczący przebiegu pojazdu wskazuje 128.000 ale w dacie 06.062014r. a więc trzy lata prze oferowaniem do sprzedaży).

Wniosek

o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie M. T.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Pomimo częściowego uznania za niewłaściwą ocenę ogłoszenia zamieszczonego w dniu 3 czerwca 2017r., brak jest podstaw by zmienić wyrok w zakresie sprawstwa oskarżonego.

3.2.

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na jego treść

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Choć obrońca nie podniósł zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych j.w., jako wyodrębnionego, obok zarzutu obrazy przepisów postepowania, to dokonując opisu tego, na czym polegała niewłaściwa ocena dokumentu w postaci ogłoszenia z dnia 3 czerwca 2017r. podniósł, iż w konsekwencji tej oceny doszło do błędnych ustaleń, że oskarżony zamieszczając to ogłoszenie określił przebieg T. na 135000km, podczas gdy był to przebieg Golfa. Sąd okręgowy zważył, iż owo ogłoszenie wskazywało na pojazd o nazwie i modelu V. (...) z przebiegiem 135000 km. Odrębną kwestia jest natomiast to, iż akurat w ofercie widocznej na datę 3 czerwca 2017r obok w/w nazw V. (...) zamieszczone były zdjęcia pojazdu V., ale innego modelu tj. Golf. Niewątpliwie natomiast pokrzywdzony widział ofertę pojazdu V. (...) za cenę 41.500 przed data swojego kupna (a więc nie w kwietniu lecz późnej) i to na nią zareagował, natomiast w chwili zakupu pojazd wskazywał na przebieg 135000km - o czym mowa powyżej. Zdjęcia oferty z kwietnia 2017r. pokrzywdzony dostarczył organom ścigania nie dla tego, że to na nią zareagował, lecz że ujawnił taka ofertę, kiedy powziął wiadomość o "przekręceniu" licznika i zainteresował się osobą sprzedawcy. Tym samym w sprawie nie dopuszczono się błędu w rozumieniu art. 438 pkt 3 k.p.k., który wpływałby na treść ostatecznie wydanego orzeczenia.

Wniosek

o zmianę wyroku porzez uniewinnienie M. T.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

w sprawie nie dopuszczono się błędu w rozumieniu art. 438 pkt 3 k.p.k.

3.3.

zarzut błędu w ustaleniach faktycznych w zakresie wysokości poniesionej przez pokrzywdzonego szkody i braku ustalenia czy przebiegu pojazdu rocznik 2012 rzędu 179000 km jest przebiegiem ponadnormatywnym

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ustalenia, co do wysokości szkody sąd rejonowy oparł na depozycji samego pokrzywdzonego. Niewątpliwie jako osoba zamierzająca kupić samochód dla rodziny i z myślą o jego dłuższy użytkowaniu, w/w zapoznawał się z szeregiem ofert pojazdów w podobnej klasie, czy nawet marce i modelu. Stąd przekonanie o wiedzy świadka w tym zakresie przekonuje i słusznie za wiarygodne uznano jego depozycje, kiedy podaje, iż interesował się różnicą w przebiegi akt rzędu 50000 km. Z drugiej jednak strony jest rzeczą logiczna, bo niejako zgodną z ludzka naturą, że w takiej sytuacji zwykle dochodzi do wskazania możliwie najbardziej korzystnego dla siebie wariantu wyceny szkody. Pokrzywdzony z natury bowiem może nie być akurat w takich kwestiach całkowicie obiektywny. Stad ustalenie wartości szkody jako równe kwocie podanej przez pokrzywdzonego tj. na 8.000 złotych sąd odwoławczy uznał za niezasadne, zmieniając wyrok poprzez przyjęcie, iż była to kwota nie wynosząca około i nie więcej niż 8.0000 zł. Ustalenie w zakresie tego, czy przebieg pojazd rocznik 2012 wartości 179000 km pozostawało poza obowiązkiem sądu w niniejszej sprawie, jako że sąd rejonowy nie uznał takiego przebieg za atypowy, czy wyjątkowo wysoki, czy wreszcie nieadekwatny do normalnego używania pojazdu tego rocznika. Pomimo jednak tego ów przebieg ma znaczenie dla ogólnej wartości auta, co jest rzeczą znaną i zgodną z życiowym doświadczeniem.

Wniosek

o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zmiana w zakresie wysokości szkody, choć uzasadniająca (jako jedna z kilku okoliczności) zmianę wysokości orzeczonej kary i środka kompensacyjnego, to nie wpływała na ustalenia w zakresie winy i sprawstwa M. T..

3.4.

zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonej kary

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oskarżony to osoba uprzednio nie karana, a mająca już 50 lat. Przedmiotowy czym miał charakter wyjątkowy, incydentalny i odosobniony w jego przeszłości. M. T. prowadzi ustabilizowany tryb życia. Wartość szkody nie była znaczna, a przy tym jej wysokość została w toku postępowania odwoławczego zmniejszona poprzez przyjęcie "około" i "nie więcej niż" kwota 8.000 zł, - o czym mowa powyżej. Czyn oskarżonego polegał na wprowadzeniu w błąd kontrahenta co do istotnej cechy pojazdu - faktycznego przebiegu przejechanych przez pojazd kilometrów, nie polegał natomiast na samej takowej ingerencji, której czas i miejsce nie zostały do końca ustalone. Powyższe uzasadniały zdaniem sądu odwoławczego po sięgnięcie do art. 37 a k.k. i orzeczenie wobec M. T. samoistnej kary grzywny. Ilość dziennych stawek określona została na 100 i odpowiada społecznej szkodliwości czynu oraz towarzyszącym mu okolicznościom, a wysokość dziennej stawki możliwościom zarobkowym oskarżonego. Choć bowiem M. T. pozostaje bezrobotnym, to faktycznie jest nieformalnym "pełnomocnikiem" firmy swojej żony i deklaruje z tego tytułu dochód w wysokości 1.500 zł. , a nie ma przy tym nikogo na utrzymaniu oraz posiada majątek w postaci współwłasności w nieruchomościach i ruchomościach w postaci domu jednorodzinnego, budynku gospodarczego i samochodu.

O przyjęciu wypadku mniejszej wagi decydują przedmiotowe i podmiotowe znamiona czynu, ze szczególnym uwzględnieniem tych jego elementów, które są charakterystyczne dla danego rodzaju przestępstw. Oszustwo to czyn o wysokim stopniu społecznej jego szkodliwości, popełniony z winy kombinowanej, a łączący się z oszukańczym, zwykle przemyślanym i zaplanowanym (przy wprowadzeniu w błąd) sposobem postąpienia wobec pokrzywdzonego. Z tego powodu za niezasadne, jako nieoddające całości wartości kryminogennej czynu M. T. uznano jego ewentualne zakwalifikowanie jako wypadek mniejszej wagi.

Wniosek

o zmianę wyroku i warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec M. T.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Warunkowe umorzenie postępowania karnego dotyczy przestępstw zagrożonych karą do lat 5 pozbawienia wolności, a czyn z art. 286 §1 k.k. zagrożone jest karą od 6 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności. Powyżej wskazano przyczyny, dla których zachowania oskarżonego nie zakwalifikowano jako wypadku mniejszej wagi.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok w zakresie sprawstwa i winy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Żaden z podniesionych zarzutów nie okazał się bądź to zasadny, bądź to na tyle zasadny, by zaistniały powody do zmiany wyroku poprzez uniewinnienie M. T. od popełnienia zarzuconego mu czynu oszustwa na szkodę J. K. (2). W sprawie nie wystąpiły także okoliczności uzasadniające zmianę wyroku w tym zakresie z urzędu, czy też jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego jej rozpoznania sądowi I instancji.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Dokonana zmiana wyroku nastąpiła w zakresie:

- ustalenia wysokości powstałej szkody jako "około" i "nie więcej niż" 8.000 złotych,

- zmiany zastosowanej represji karnej tj. zmiany rodzaju orzeczonej kary i wymierzenie oskarżonemu, przy zastosowaniu przepisu art. 37 a k.k. samoistnej kary grzywny w rozmiarze 100 stawek dziennych przy przyjęciu, iż wartość jednej stawki dziennej jest równoważna kwocie 15 złotych oraz obniżenie obowiązku naprawienia szkody do kwoty 4000 zł. jako częściowego charakteru tego środka kompensacyjnego.

Zwięźle o powodach zmiany

Dokonana zmiana wyroku w zakresie ustalenia wysokości powstałej szkody wynikała z konieczności szczególnie ostrożnej oceny zeznań pokrzywdzonego w tym zakresie, co szczegółowo omówiono w punkcie 3.1. W ślad za taką oceną zeznań pokrzywdzonego i dokonanym ustaleniem w zakresie wysokości szkody, a także w uwzględnieniu stopnia zawinienia oskarżonego, za uzasadnione uznano także zmniejszenie orzeczonego środka kompensacyjnego do wysokości 4.000 złotych. Uznanie za zasadny zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonej kary w sensie jej surowości uzasadniał zmianę w zakresie rodzaju i wysokości orzeczonej kary - szczegółowe uzasadnienie zawarto w punkcie 3.4.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkt 3

Podstawą orzeczenia w zakresie kosztów procesu za postępowanie odwoławcze był przepis art. 634 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. Skoro przepisy nie stanowiły inaczej, do kosztów procesu za postępowanie odwoławcze mają zastosowanie przepisy o kosztach za postepowanie przed sadem pierwszej instancji tj. w razie skazania koszty te ponosi oskarżony. M. T. z uwagi na uzyskiwany dochód i swoją dobrą sytuację materialną jest w stanie ponieść je w całości. Złożyły się nań: ryczałt za doręczenie pism w wysokości 20 zł. oraz opłata za drugą instancję określona w oparciu o art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (DZ. U. z 1983r. Nr 49 poz. 233 z późn. zm), jako wynosząca 10 % orzeczonej kary grzywny.

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

kwestia winy i sprawstwa, ustalenie w zakresie wymiaru środka kompensacyjnego oraz wymiar kary

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana